tag:blogger.com,1999:blog-12414824093520317102024-02-08T06:28:37.122+02:00ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΑΠεριοδικό λόγου και τέχνης με θέματα φιλολογίας, λογοτεχνίας, λαογραφίας, ιστορίας, αρχαιολογίας, ναυτιλίας, φιλοσοφίας, επιστήμης, τέχνης, ειδήσεων, πολιτισμού,… για την Ιθάκη, τη Κεφαλονιά και τα άλλα νησιά του Ιονίου.Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.comBlogger1042125tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-11809539032655668412020-09-07T18:19:00.001+03:002020-09-07T18:23:04.288+03:00ΧΡΩΜΑ ΣΕ ΝΕΡΟ 4 - Η ΑΠΗΔΑΛΟΣ ΝΑΥΣ<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4PTOsNXodSQbI3zlEeLy9uCTuuHKRlinlgklJCP5COmKCPcnFtdJM6iKtOhIJq4jlsSs-VR7ogyOT9cCPLA9tCco_t9Sl-8Ymboe7B-plBRzj6wccrxciKNBjVRronHJZxR25-Sg-zs91/s960/108819976_304959580868021_7709947261410749162_o.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="653" data-original-width="960" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4PTOsNXodSQbI3zlEeLy9uCTuuHKRlinlgklJCP5COmKCPcnFtdJM6iKtOhIJq4jlsSs-VR7ogyOT9cCPLA9tCco_t9Sl-8Ymboe7B-plBRzj6wccrxciKNBjVRronHJZxR25-Sg-zs91/w625-h426/108819976_304959580868021_7709947261410749162_o.jpg" width="625" /></a></div><br /><p></p><p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;">Η
Δρ. Σάσσα Τσέϊτοου και ο Εικαστικός Επιμελητής Πάρης Καπράλος παρουσιάζουν στην
Κέρκυρα την 4η διοργάνωση της σειράς εκθέσεων "Χρώμα σε Νερό" με θέμα
τον Ομηρικό μύθο της Απηδάλου Νεώς, και έργα εμπνευσμένα από το πολυθρύλητο
"πλοιο χωρίς πηδάλιο" των Φαιάκων που υπακούει μόνο του στις
επιθυμίες του καπετάνιου του για το οποίο μιλά ο ναυαγός στο νησί Οδυσσέας.
Δεκάδες εικαστικοί καλλιτέχνες από την Κέρκυρα και από όλη την Ελλάδα
ζωγράφισαν εμπνεόμενοι ειδικά από τον πανάρχαιο θρύλο που εξυμνεί τα διανοητικά
επιτεύγματα του νησιού. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;"><o:p> </o:p></span><span style="font-size: 12pt;">Η
έκθεση θα εγκαινιαστεί το Σάββατο 25 Ιουλίου στις 20:00 στην The Attic Gallery
(Ριζοσπαστών Βουλευτών 1 & Στ. Δεσύλλα -πρώην κτίριο Γαλλικού Ινστιτούτου,
πόλη Κέρκυρας, είσοδος από Στ. Δεσύλλα, 2ος όροφος) παρουσία των Επιμελητών και
πολλών από τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες. Τόσο την ημέρα των εγκαινίων της
έκθεσης όσο και τις υπόλοιπες ημέρες και ώρες που η έκθεση θα είναι ανοικτή, θα
τηρούνται οι συστάσεις της Πολιτείας για τον περιορισμό της εξάπλωσης του
COVID-19.</span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;"><o:p> </o:p></span><span style="font-size: 12pt;">Η
έκθεση βασίζεται σε σύλληψη - κείμενο που</span><span style="font-size: 12pt; mso-spacerun: yes;">
</span><span style="font-size: 12pt;">συνυπογράφουν οι Επιμελητές.</span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;"><o:p> </o:p></span><span style="font-size: 12pt;">Η
“απήδαλος ναύς” (δηλαδή “το πλοίο χωρίς πηδάλιο”) όπως επικράτησε να αναφέρεται
ο μύθος που αναπτύσσεται στους παρακάτω στίχους, είναι ένα πανάρχαιο σύμβολο
της ναυτικής τέχνης, ένα ορόσημο της πανάρχαιας σχέσης γενικότερα των Ελλήνων
και ειδικότερα των Κερκυραίων με την ναυτοσύνη, ένα άυλο μνημείο στο πνεύμα του
ανθρώπου που δάμασε την θάλασσα. Η Σχερία, το νησί των Φαιάκων, η σημερινή
Κέρκυρα, ήταν ο προτελευταίος σταθμός του Οδυσσέα πριν φτάσει στην πατρίδα του,
την Ιθάκη. Σταθμεύοντας πριν κινήσει πάλι για τον προορισμό του, ο Όμηρος μέσα
από τα μάτια του Οδυσσέα, περιγράφει για τα πλοία των Φαιάκων ότι</span><span style="font-size: 12pt; mso-spacerun: yes;"> </span><span style="font-size: 12pt;">δεν χρειάζονταν καπετάνιους και δεν είχαν
πηδάλιο: συντονίζονται με τη σκέψη και εκτελούν τις αποφάσεις των ανθρώπων που
τα κυβερνούν. Αυτοί χρειαζόταν να αποφασίσουν τον τόπο του προορισμού τους, και
τα πλοία μόνα τους κατευθύνονταν προς αυτόν κάνοντας τους απαραίτητους
υπολογισμούς για να βρουν την τοποθεσία. Ο σημερινός επισκέπτης που φτάνει στο
λιμάνι της Κέρκυρας αντικρίζει στην είσοδο ένα γλυπτό, το οποίο αναπαριστά το
έμβλημα της πόλης, το καράβι χωρίς πηδάλιο.</span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;"><o:p> </o:p></span><span style="font-size: 12pt;">(Θ'
Ραψωδία της Οδύσσειας, 555 - 563)</span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;">εἰπὲ
δέ μοι γαῖάν τε: τεὴν δῆμόν τε πόλιν τε,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;">ὄφρα
σε τῇ πέμπωσι τιτυσκόμεναι φρεσὶ νῆες:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;">οὐ
γὰρ Φαιήκεσσι κυβερνητῆρες ἔασιν,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;">οὐδέ
τι πηδάλι᾿ ἔστι, τά τ᾿ ἄλλαι νῆες ἔχουσιν:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;">ἀλλ᾿
αὐταὶ ἴσασι νοήματα καὶ φρένας ἀνδρῶν,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;">καὶ
πάντων ἴσασι πόλιας καὶ πίονας ἀγροὺς<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;">ἀνθρώπων,
καὶ λαῖτμα τάχισθ᾿ ἁλὸς ἐκπερόωσιν<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;">ἠέρι
καὶ νεφέλῃ κεκαλυμμέναι: οὐδέ ποτέ σφιν<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;">οὔτε
τι πημανθῆναι ἔπι δέος οὔτ᾿ ἀπολέσθαι."<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;"><o:p> </o:p></span><span style="font-size: 12pt;">Σε
μετάφραση Μαρωνίτη:</span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;">“Κι
ακόμη, φανέρωσε τη χώρα σου, λαό και πόλη,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;">για
να σε ταξιδέψουν προς τα εκεί τα πλοία, με τους δικούς τους<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;">λογισμούς.
Γιατί σε εμάς τους Φαίακες οι καπετάνιοι περισσεύουν,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;">δεν
μας χρειάζονται καν τα πηδάλια, όπως συμβαίνει με των άλλων<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;">τα
καράβια. Μόνα τους τα πλεούμενά μας ξέρουν τι λογαριάζουν<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;">και
τι σκέφτονται οι άνθρωποι που ταξιδεύουν· γνωρίζουν<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;">πόλεις
και χωράφια καρπερά· κι έτσι, ταχύτατα περνούν<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;">το
άγριο κύμα της θαλάσσης μες στην ομίχλη,<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;">σκεπασμένα
με νεφέλη.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;">Κι
ούτε ποτέ κινδύνεψαν να πάθουν κάποια βλάβη ή να βουλιάξουν”.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;"><o:p> </o:p></span><span style="font-size: 12pt;">Ο
επισκέπτης θα έχει την ευκαιρία να δει έργα με θέμα την θαλασσογραφία, τη σχέση
ανθρώπου και θάλασσας, την σχέση στεριάς / θάλασσας στην τοπιογραφία, την
ναυτοσύνη, το νησί της Κέρκυρας που επεξεργάζονται ευθέως από τον μύθο που
αποτελεί το θέμα της έκθεσης, ελεύθερης έμπνευσης, με υδατοδιαλυτά υλικά
(χρώματα υδατογραφίας, ακουαρέλλα, μολύβια νερού, κ.α.) αποκλειστικά σε χαρτί.
Παράλληλα, στο Εκθετήριο της</span><span style="font-size: 12pt; mso-spacerun: yes;"> </span><span style="font-size: 12pt;">The Attic
Gallery θα φιλοξενηθεί διακριτά απόμ την έκθεση αριθμός έργων των συμμετεχόντων
καλλιτεχνών με σύγχρονα θέματα που διερευνούν</span><span style="font-size: 12pt; mso-spacerun: yes;">
</span><span style="font-size: 12pt;">την σχέση του ανθρώπου με την θάλασσα.</span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;"><o:p> </o:p></span><span style="font-size: 12pt;">Στην
έκθεση συμβάλλουν έργα τους οι εικαστικοί καλλιτέχνες: Suzie Card, Foti
Kllogjeri, Μαρία Αθανασοπούλου, Πηνελόπη Βολτέρα, Γιώργος Βούρος, Βιολέτα
Γαζέα, Κώστας Γαρύφαλλος, Κυριακή Δραγομένη, Σπυριδούλα Ζαβιτσάνου, Καρολίνα
Κολιοπούλου, Αλεξία Κουδιγκέλη, Δήμητρα Κουφοπούλου, Νατάσα Μανέτα, Σπύρος
Μουρατίδης, Αντώνης Μπαλάκας, Κώστας Μίσσιος, Ελενα Ξυδέα, Μαριέττα
Παπαγεωργίου, Βούλα Ροντογιάννη- Ράπτη, Κάρολος Ρωμούσης, Βασιλεία Σαρρή,
Ασπασία Σιγουράκου, Γιούλα Τσιάντη, Γιώργος Χρονόπουλος.</span><span style="font-size: 12pt; mso-spacerun: yes;"> </span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;"><o:p> </o:p></span><b><span face="" style="font-size: 12pt;">Ο
χώρος τέχνης θα είναι ανοικτός με ελεύθερη είσοδο για το κοινό Δευτέρα –
Σάββατο ώρες 18:30 – 21:30 καθ' ολη την διάρκεια της έκθεσης</span></b><span face="" style="font-size: 12pt;">.</span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;">ΧΟΡΗΓΟΙ
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΊΑΣ<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-size: 12pt;">Arts
& Antiques CCR | www.artsantiquesccr.gr<span style="mso-spacerun: yes;">
</span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" lang="" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US;">Art Scene Athens |
artsceneathens.com<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" lang="" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US;">Polis Magazino |
www.polismagazino.gr<o:p></o:p></span></p>Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-66080926719272069432020-08-15T18:52:00.001+03:002020-08-15T18:55:00.580+03:00ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ, ΤΟ 1944: ΕΚΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΚΕΣΤΑΠΟ ΣΤΗ ΝΙΚΑΙΑ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ Η ΕΛΕΝΗ ΒΑΛΛΙΑΝΟΥ<p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtbpsDsf8hM_gOistIYUWlvsjxmqiJWkbaIy_Cez7e-6rMtdv9_1B18z8uMd621JEnjiH-e6v5qKhQ7iMIRMfnvIvvm2RbPFQdpckzLRZ2z8DoH7S3YkKGVUFG9jzljxojosv45PC3DqgA/s959/118058618_1463381877192233_6962433590726859909_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="959" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtbpsDsf8hM_gOistIYUWlvsjxmqiJWkbaIy_Cez7e-6rMtdv9_1B18z8uMd621JEnjiH-e6v5qKhQ7iMIRMfnvIvvm2RbPFQdpckzLRZ2z8DoH7S3YkKGVUFG9jzljxojosv45PC3DqgA/s640/118058618_1463381877192233_6962433590726859909_n.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 12pt;">Μαζί
με άλλους 23 Γάλλους αντιστασιακούς, η Ελένη Βαλλιάνου εκτελέστηκε από τους
Γερμανούς, στις 15 Αυγούστου του 1944, λίγες μέρες μόνο πριν από την
απελευθέρωση της πόλης των Καννών από τους Συμμάχους.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 12pt;">Ήταν
ένα από τα τελευταία μέλη του δικτύου Tartane, με το ψευδώνυμο La Veilleuse
(«αυτή που επαγρυπνεί»). Γεννημένη στο Παρίσι το 1909, απόγονος του Κεφαλονίτη
τραπεζίτη και εφοπλιστή Παναγή Βαλλιάνου (το άγαλμα του βρίσκεται μπροστά στην
Εθνική Βιβλιοθήκη που ανεγέρθηκε με δική του δωρεά), η Ελένη Βαλλιάνου
χρησιμοποίησε την υψηλή αριστοκρατική θέση της οικογένειας της για να αντλεί
πληροφορίες και να τις διοχετεύει στα αντιστασιακά δίχτυα και τις συμμαχικές
στρατιωτικές υπηρεσίες.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 12pt;">Προδόθηκε
όμως από μία κρατούμενη γυναίκα, της οποίας ο γιος είχε διαφύγει με τη δική της
βοήθεια. Ανακρίθηκε και βασανίστηκε 17 ολόκληρες μέρες χωρίς να υποκύψει. Μετά
το θάνατο της, ο Στρατηγός Ντε Γκώλ έγραψε στη μητέρα της :<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 12pt;">«Μακάρι
η Γαλλία να μην ξεχάσει ποτέ τη θυσία αυτών, που, σαν την Ελένη Βαλλιάνου,
θυσίασαν ηρωικά τη ζωή τους για την απελευθέρωση της». Ο τάφος της Ελένης
Βαλλιάνου βρίσκεται στις Κάννες, μέσα στη ρώσικη εκκλησία. 'Ένας δρόμος και ένα
σχολείο φέρουν το όνομά της.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 12pt;">'Ενας
χρόνος μετά (15 Αυγούστου 1945). Οι κάτοικοι της Νίκαιας τιμούν τους
εκτελεσθέντες της Ariane<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 12pt;">Η
απελευθέρωση της πόλης των Καννών στις 24 Αυγούστου του 1944.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 12pt;">Μόλις
εννιά μέρες μετά την εκτέλεση της Ελένης Βαλλιάνου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 12pt;">Φωτογραφίες
από το αρχείο του στρατιώτη William J. Kambrick.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 12pt;">Παρατίθεται,
ολόκληρο το κείμενο της αφήγησης της Δανάης Βαλλιάνου, μητέρας της Ελένης,
σχετικά με τη σύλληψη, τα βασανιστήρια και τη δολοφονία της κόρης της από την
Γκεστάπο:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 12pt;">Στις
29 Ιουλίου του 1944, ώρα 11.30 το πρωί, πέντε πράκτορες της Γκεστάπο έφτασαν
στο «Centre d' Entr' Aide pour les Familles et les Enfants des Prisonniers»
(Κέντρο Αλληλοβοήθειας για τις Οικογένειες και τα Παιδιά των Αιχμαλώτων) που
βρίσκεται στην οδό Teissere των Καννών (Alpes Maritimes) και συνέλαβαν την κόρη
μου, Hélène Vagliano, η οποία εργαζόταν εκεί από το 1941. Η κόρη μου ήταν
δραστήριο μέλος της Αντίστασης και σύνδεσμος των Συμμάχων.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 12pt;">Αυτοί
οι άντρες ανήκαν στην Αντι-Μπoλσεβίκικη Λεγεώνα WSS και ήταν άνθρωποι της
Γκεστάπο. Ο επικεφαλής τους ήταν ένας αδυσώπητος αρχι-βασανιστής. Την κόρη μου
την είχαν καταδώσει και αυτοί οι άνθρωποι γνώριζαν ότι ήξερε τα ονόματα και τις
διευθύνσεις πολλών αντιστασιακών. 'Ήξεραν επίσης, ότι είχε στείλει επιστολές με
δικούς της συνδέσμους της στο εξωτερικό και σε διάφορα σημεία της Γαλλίας. Η
κόρη μου οδηγήθηκε από αυτούς τους άντρες στο Αρχηγείο της Γκεστάπο στη Villa
Montfleury στις Κάννες. Εκεί τέθηκε σε απομόνωση σε ένα μικρό κελί. Κάθε μισή
ώρα, οι άνθρωποι αυτοί ερχόντουσαν στο κελί της για να την ανακρίνουν. Επειδή
αρνιόταν να απαντήσει, τη χτυπούσαν ανελέητα με μπαστούνια και τρία δεμένα
μεταξύ τους μαστίγια. Κρατούμενοι σε γειτονικά κελιά την άκουσαν να κλαίει με
αναφιλητά όλη τη νύχτα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 12pt;">Οι
πράκτορες της Γκεστάπο ήρθαν στο σπίτι μας, την ίδια ημέρα, 29 Ιουλίου, στις
12.30, για να συλλάβουν τον άντρα μου κι εμένα. Δεν μας άφησαν να πάρουμε μαζί
μας ούτε μια τσάντα, ούτε ρούχα, μόνο τα μαντίλια μας! Στη μητέρα μου, ηλικίας
80 ετών, παρ' όλη την κακή κατάσταση της υγείας της, απαγορεύτηκε από τον
αρχηγό της Gestapo να επισκεφθεί έναν γιατρό. Δύο ένοπλοι πράκτορες παρέμειναν
στο σπίτι ! Το δωμάτιο της κόρης μου λεηλατήθηκε και όλα τα πολύτιμα πράγματά
της κλάπηκαν από αυτούς τους ίδιους άντρες. Εμείς οδηγηθήκαμε με τη σειρά μας
στο αρχηγείο της Γκεστάπο στο Montfleur όπου μας έβαλαν σε ένα κελί με άλλους
επτά άντρες.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 12pt;">Τη
Δευτέρα 31 Ιουλίου, μας πήραν με την κόρη μας και άλλους κρατούμενους και μας
πήγαν με φορτηγό στο Grasse (κοντά στις Κάννες), στην κεντρική φυλακή. Με
έβαλαν στην απομόνωση σε ένα βρόμικο κελί ακριβώς κάτω από το δωμάτιο των
ανακρίσεων. Το έκαναν επίτηδες γιατί από εκεί θα μπορούσα να ακούω τα πάντα
μέσα από τα ανοιχτά παράθυρα. Νόμιζαν ότι αργότερα θα πίεζα την κόρη μου να
καταγγείλει τους συντρόφους της.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 12pt;">'Όλο
το απόγευμα, ανά μισή ώρα, άκουγα τη φωνή του παιδιού μου να λέει : "Δεν
ξέρω" και μετά από λίγο: «Ω μην το κάνετε αυτό!" και στη συνέχεια
κραυγές απελπισίας. 'Έγδυσαν τελείως την κόρη μου μπροστά σε δέκα άνδρες και
τον αρχηγό τους και έκαψαν όλο της το σώμα με κόκκινα καυτά σίδερα σημαδεύοντας
τα μάγουλά της. Όταν με κάλεσαν εκείνη δεν ήταν εκεί. Ο Αρχηγός μου ζήτησε να
υπογράψω ένα χαρτί για να καταγγείλω κάποιους φίλους μας που ήταν Γάλλοι, και
που πίστευε πως ήταν με το μέρος των Συμμάχων, και να δώσω επίσης κάποιες
πληροφορίες σχετικά με τη δράση του παιδιού μου. Όλα αυτά αρνήθηκα να τα κάνω.
Στη συνέχεια, αυτό το γερμανικό κτήνος άρχισε να με χτυπάει επανειλημμένα στο
πρόσωπο σε σημείο που με δυσκολία μπορούσα να βλέπω. Αργότερα με έστειλε πίσω
στο κελί μου. Ο σύζυγός μου υποβλήθηκε στην ίδια μεταχείριση. Μας είπαν ότι θα
μας εκτελούσαν όλους την επόμενη μέρα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 12pt;">Το
επόμενη πρώτο πρωί του Αυγούστου του 1944 μας μετέφεραν όλους μέσα σε ένα
κλειστό φορτηγό στην έδρα της Γκεστάπο στο Cimiez (Villa Trianon), πάνω από τη
Νίκαια. 'Ήμασταν χωρίς φαγητό δύο μέρες, αλλά και χωρίς νερό, παρ' όλη την
αποπνικτική ζέστη μέσα στα κελιά.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 12pt;">Μας
κράτησαν στη Villa Trianon από τις 2,30 μέχρι τις 6,30. Όλοι έπρεπε να
υπογράψουμε με τα ονόματά μας. Στις 6,30 μας μετέφεραν πάλι σε ένα φορτηγό που
το φρουρούσε ένας άνδρας με ένα μικρό πολυβόλο στη μεγάλη φυλακή της Νίκαιας
(Nouvelles Prisons, Γερμανικό Τμήμα). Εκεί μας έριξαν σε διάφορα κελιά, όλα
βρόμικα, γεμάτα κατσαρίδες. Για κρεβάτια είχαμε κάτι αχυρένιους σάκους γεμάτους
ψύλλους και παράσιτα. Δεν υπήρχε σύστημα υγιεινής, παρά μόνο ένας κουβάς, μία
μικρή σκουριασμένη βρύση και μια μικρή λεκάνη από κάτω για να πλενόμαστε, αλλά
και για να πίνουμε νερό. Δεν υπήρχε άλλη τροφή εκτός από ένα μαύρο υγρό και
ξινό ψωμί τρεις φορές την ημέρα. Κανένας εγκληματίας στην Αγγλία ή την Αμερική
δεν θα μπορούσε να ζήσει για πολύ κάτω απ' αυτές τις τρομερές συνθήκες. Οι
κρατούμενοι έπρεπε να καθαρίζουν τα κελιά τους χωρίς πανιά, σαπούνι, ή κουβάδες
του νερού, μόνο με μισή σπασμένη σκούπα. Σε κανέναν κληρικό δεν επετράπη να
επισκεφθεί τους φυλακισμένους, αλλά ούτε και σε κανέναν άλλον επισκέπτη. Τη
νύχτα, κατά διαστήματα, οι στρατιώτες ερχόντουσαν και έριχναν ένα φως στα
πρόσωπά μας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 12pt;">Στις
6 Αυγούστου του 1944, ο σύζυγός μου και εγώ αφεθήκαμε ελεύθεροι. Πριν φύγουμε
από τη φυλακή, μας οδήγησαν σε ένα κελί στη Villa Trianon, στο Cimiez, όπου
περιμέναμε. Εκεί βρήκα την κόρη μου. Τα χέρια, τα πόδια της, οι μηροί και ο
λαιμός της έμοιαζαν με ωμό κρέας και ήταν φοβερά πρησμένα. Τα πόδια της ήταν
επίσης σε φοβερή κατάσταση, μετά το φρικτό ξυλοδαρμό στις Κάννες, στη Γκεστάπο,
και τα εγκαύματα που υπέστη στο Grasse, την επόμενη μέρα. 'Ήταν τρομερό να
βλέπεις δύο εγκαύματα στο μικρό ζαρωμένο της πρόσωπο ! Με διέταξαν να βγω από
το κελί μου χωρίς να με αφήσει ο στρατιώτης της Gestapo να φιλήσω την κόρη μου.
Δεν την είδαμε ποτέ ξανά! Γυρίσαμε στο σπίτι μας στις Κάννες και λίγες μέρες
αργότερα πληροφορηθήκαμε από ένα γράμμα της κόρης μας όλο αγωνία πως η Γκεστάπο
επρόκειτο να μας ξαναπιάσει και να μας κρατήσει μέχρι το τέλος του πολέμου,
επειδή είχαμε παραπονεθεί για την κακομεταχείριση. Εμείς δεν είχαμε κάνει κάτι
τέτοιο, αλλά καθώς είχαμε επιστρέψει στις Κάννες με λεωφορείο, οι επιβάτες
είχαν δει τα μαύρο και μπλε πρόσωπά μας και τη γενική μας κατάσταση και το
είχαν σχολιάσει. (Το γράμμα της κόρης μου είχε σταλεί παράνομα). Ποτέ δεν έλαβε
τα δικά μου γράμματα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 12pt;">Στις
15 Αυγούστου, η κόρη μου άκουσε πως οι Σύμμαχοι είχαν αποβιβασθεί. Μία γυναίκα
που μοιραζόταν το κελί της μου το είπε αυτό αργότερα. Αυτή η γυναίκα ήταν
όμηρος, επειδή ο άνδρας της μετείχε στην Αντίσταση του βουνού. Φαίνεται πως μία
φωνή έξω από την φυλακή είχε ανακοινώσει πως οι Αμερικανοί είχαν φτάσει στο
Frejus. Η κόρη μου και η συγκρατούμενη της τρελάθηκαν από τη χαρά τους.
"Τώρα θα μας απελευθερώσουν !", είπαν. Η κόρη μου φαινόταν
μεταμορφωμένη παρ' όλο που ανακρινόταν νωρίς κάθε μέρα. Συνέβαινε συχνά να
πρέπει να περάσει και όλη την ημέρα εκεί (στη Villa Trianon). Δεν έδιναν φαγητό
για να κάμψουν το ηθικό των κρατουμένων και να μειώσουν τη ζωτικότητα τους. Η
κόρη μου, κατά τη διάρκεια όλης αυτής της περιόδου, αρνήθηκε να δώσει
οποιοδήποτε όνομα ή διεύθυνση στον ανακριτή της Γκεστάπο, γιατί ήξερε πως αν το
έκανε εκατοντάδες άνθρωποι που ανήκαν στην Αντίσταση και σε άλλες υπηρεσίες θα
είχαν συλληφθεί, βασανιστεί και εκτελεστεί! Δεν μπορούσε να τους προδώσει, όσο
κι αν την εγκατέλειπαν οι δυνάμεις της, κι όσο αδύναμη κι αν ήταν, αλλά το μυαλό
της παρέμενε καθαρό.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 12pt;">Την
ίδια αυτή μέρα, στις 15 Αυγούστου, στις τρεις η ώρα, ένας στρατιώτης πήγε να
πάρει την κόρη μου. Αργότερα, ένας άνθρωπος που έχει ένα κομμάτι γης και ένα
μικρό σπίτι κοντά στην Ariane, ένα μικρό λόφο πάνω από τη Νίκαια, είδε ένα
μαύρο φορτηγό. Αυτός ο άνθρωπος αποσύρθηκε στο σπίτι του. Στη συνέχεια, άκουσε
τον ήχο των πολυβόλων και λίγο μετά τους πυροβολισμούς από τα περίστροφα. Το
φορτηγό έφυγε και ο οδηγός του ενημέρωσε την αστυνομία της Νίκαιας ότι κάτι
πτώματα βρίσκονταν στην Ariane.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 12pt;">Εν
τω μεταξύ, ο άνθρωπος που είχε το σπίτι κοντά στο χωράφι βγήκε έξω και είδε
είκοσι τρία κορμιά που κείτονταν εκεί, ανάμεσά τους και η κόρη μου, που αφού
δέχθηκε τα πυρά του πολυβόλου εκτελέστηκε με μια σφαίρα στο πίσω μέρος του
λαιμού της. Κοντά της ήταν τα άλλα θύματα: ένας παππάς που το μόνο έγκλημά του
ήταν να θάψει δύο άντρες της Αντίστασης, δύο αγόρια 16 και 18 ετών, δύο νεαρές
γυναίκες της Αντίστασης, ένας ξάδελφος του Στρατηγού De Lattre de Tassigny,
ηλικίας 57 ετών, ένας Ταγματάρχης εν αποστρατεία που τον είχαν πιάσει όμηρο
επειδή ο γιος του είχε ενταχθεί στην Αντίσταση και άλλοι Μάρτυρες.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing"><span face="" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 12pt;">Η
κόρη μου έφυγε από το σπίτι μας το πρωί της 29ης Ιουλίου στις 10.30,
ευτυχισμένη, υγιής και γεμάτη από τη χαρά της ζωής γιατί ήξερε πως η λύτρωση θα
ερχόταν σύντομα. Επέστρεψε στις Κάννες στις 30 Σεπτεμβρίου μέσα σε ένα φέρετρο
που το κάλυπτε η γαλλική σημαία.<o:p></o:p></span></p>Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-60849849326800765572020-07-18T12:15:00.003+03:002020-07-18T12:15:37.689+03:00ΝΤΙΝΟΣ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΣ: ΤΑ ΣΙΧΑΡΙΚΙΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgNRPMgXv1BppLJJr2rYjRDciztgGy_A0ygz4EiOokjkWVMkLdoqDRjg1MaWX9wOtQgGLt_AHvoll_rVb0X0XAGStfZcsajZZ46oooIq9AgERmaf2uQf4c8CmFFIOnGdKjPdxtvSdug5xf/s1600/109789402_10158538963724555_1146588592721479731_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="448" data-original-width="299" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgNRPMgXv1BppLJJr2rYjRDciztgGy_A0ygz4EiOokjkWVMkLdoqDRjg1MaWX9wOtQgGLt_AHvoll_rVb0X0XAGStfZcsajZZ46oooIq9AgERmaf2uQf4c8CmFFIOnGdKjPdxtvSdug5xf/s640/109789402_10158538963724555_1146588592721479731_n.jpg" width="426" /></a></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><b>[Από
το βιβλίο του «ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΙΚΗ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ» με οκτώ ευτράπελες ιστορίες της
οικογένειας του σατιρικού Ανδρέα Λασκαράτου, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ, ΙΟΥΝΙΟΣ 2020]</b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Αυτά
τα κρουασάν, κατά πως τα λέει και τα φτιάχνει η Ανεζίνα1, είναι φοβερά! Είναι
το καλύτερο ακομπανιαμέντο του καφέ! είπε ο Κωνσταντάκης, απολαμβάνοντας ένα
αφράτο και τραγανό συνάμα κρουασάν και θαυμάζοντας το κυψελωτό εσωτερικό τους,
που μόνο η Ανεζίνα πετύχαινε.</span></div>
<a name='more'></a><o:p></o:p><br />
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Έτσι
είναι όπως τα λες, Κωνσταντάκη μου, αυτός ο μονσού Ζεράρ2, ο Γάλλος σεφ του παλάτσο
Τρινάκρια –καλέ, δε θυμάσαι;– ήτουνε μεγάλο σχολειό! απάντησε η Άντζολα,
πίνοντας μια γουλιά καφέ, καθώς ο πολύ πρωινός φθινοπωρινός ήλιος φώτιζε γλυκά
το σαλότο3.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Α,
μην το ξεχάσω, έμαθα χθες από τον σπετσιέρη4 τον Γερασιμάκη τον Τσιτσέλη5, τον
συγγενή σου, ότι ο Παναγής ο Κοσπέτος6 αρραβώνιασε τη μοναχοκόρη του τη
Φορτουνάτα!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Ννναι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Τι
συρτό «ναι» είν’ εφτούνο, Άντζολά μου; Την αρραβώνιασε ή όσκε7;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Την
αρραβώνιασε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Ε,
και δε θα πας βίζιτα για τα συγχαρίκια στη σιόρα Μπεμπέτα την Παναγάκαινα, που
εισάστενε και φιλενάδες;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Εγώ
ψέματα δε λέω.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Θα
με τρελάνεις, Άντζολά μου. Δε σε καταλαβαίνω!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Εγώ
ψέματα δε λέω. Ο Ντίνος είναι ένας αλήτουρας, ένας θεομπαίχτης, ένας
τζογαδόρος!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Ποιος
είναι πάλε ευτούνος ο Ντίνος, όπως τόνε είπες;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Ο
αρραβωνιαστικός τση Φορτουνάτας πα’ να πει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Και
τόμου8 είν’ έτσι, ποιος προξενητής κατάφερε να πείσει τον Κοσπέτο να δώκει τη
μοναχοκόρη του σ’ ευτούνο τον Ντίνο, κατώ πως τόνε λες;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Δεν
είναι προξενιό. Είναι έρωτας! Δεν ξέρω πώς γνωρίστηκαν τα παιδιά. Ο παπάκης9
του Ντίνου έχει μαγαζί στο Λιθόστρωτο10 στ’ Αργοστόλι. Ρισπετάδος11 έμπορος και
νοικοκύρης. Ο γιος του όμως μεγάλη τζόγια12. Έμπλεξε ο Ντίνος, που λες, σ’ ένα
χαρτοπαίγνιο, έγινε φασαρία ότι έκλεβε και τον έστειλε ο παπάκης του εδεπά13,
μέχρι να σιάξουνε14 τα πράματα. Τόμου ο Παναγής ο Κοσπέτος έμαθε ότι η
μοναχοκόρη του είναι ιναμοράτα15 με τον λεγάμενο, έγινε έξαλλος και ούτε ήθελε
ν’ ακούσει για γάμο, κι η Φορτουνάτα πήγε και φαρμακώθηκε και τη γλιτώσανε στο
παρά πέντε!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Βωρέ
τι μου λες! σταυροκοπήθηκε ο Κωνσταντάκης. Και τι απόγινε;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Ε,
τι ήθελες ν’ απογίνει, τση μπουγάδιασε το στομάχι ο γιατρός από τα κινίνα λίγο
μπριχού16 σταματήσει η καρδία. Και μετά απ’ αυτό, τι να κάνουνε και οι γονέοι,
την αρραβωνιάσανε θέλοντας και μη με τον Ντίνο, τρομάρα να τού ’ρθει. Γι’ αυτό
σου λέω ψεύτικα συγχαρίκια εγώ δε δίνω. Θα χαντακωθεί το κορίτσι, κρίμα, και
είναι σαν τα κρύα τα νερά και με προίκα απο ’δώ μέχρι ’κεί κάτω!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Και
πώς τα ’μαθες εσύ ούλα ευτούνα;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Ευτούνο
σε μάρανε τώρα, Κωνσταντάκη μου, πώς τα έμαθα και όχι ότι θα πάει α μόντε το
κορίτσι17; Απ’ την Ανεζίνα τα έμαθα, που τα έμαθε από το Ζαμπελάκι18, που είναι
φιλενάδες με την ψυχοκόρη τση Παναγάκαινας τη Μαργαρίτα!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Θαύμασε
μέσα του ο Κωνσταντάκης το δίκτυο αυτό τση ινφορματσιόνας19, που θα το ζήλευε
ακόμα και το φοβερό βενετσιάνικο κονσίλιο των δέκα20, και είπε:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Άκου,
Άντζολά μου, εμάς δε μας πέφτει λόγος. Τόμου και την αρραβωνιάσανε τη
Φορτουνάτα, το σωστό είναι να πας για τα συγχαρίκια! Είναι τυπικό το θέμα!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Κανονικά,
θα ’πρεπε να πάω να ορμηνέψω τη σιόρα Μπεμπέτα να πάρουνε πίσω τον λόγο τσου
και να γλιτώσει το κορίτσι, αλλά είναι μεγάλο ατζάρδο21 για μένανε και δεν
μπορώ να το κάνω. Απ’ την άλλη μεριά όμως, ψέματα δε λέω και ψεύτικα συγχαρίκια
δε δίνω!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Καλά,
Άντζολά μου, όπως αγαπάς, απάντησε ο Κωνσταντάκης, ενώ από μέσα του σκέφθηκε το
σόλιτο αγαπημένο του τσιτάτο22 «με την επιστήμη θα τα βάλω;» τόμου έβλεπε ότι η
Άντζολα καμιά βολά δε σήκωνε κουβέντα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Στην
κουζίνα του Λασκαρατέικου, απογευματάκι, η Ανεζίνα ετοιμάζεται να σχολάσει, να
πάει σπίτι τση, στον Νιόνιο τση, και δίνει για το βράδυ οδηγίες στο Ζαμπελάκι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Αχ!
Ανεζίνα μου, πότε θε νά ’ρθει κι η δική μου σειρά να παντρευτώ και ’γώ;
Εικοσιτριώ χρονώνε είμαι πια! Και άσκημη δεν είμαι και τα προικιά μου τα έχει
φτιάξει η σιόρα Αντζολα, και νοικοκυρά είμαι και έχω και τέσσερα εικοσάφραγκα
ναπολεόνια23 χρυσά και είκοσι χρυσές βικτώριες24 σ’ ευτούνα τα οχτώ χρόνια που
δουλεύω, και δε χαλάω τίποτσι! Α, δε λέω, η σιόρα Άντζολα δεν τάζει όπως άλλες
κυράδες· η σιόρα Άντζολα τα δίνει στο χέρι και τα προικιά και τα τρία χρυσά
φλουριά τον χρόνο. Βλέπεις όμως, εμένανε ποια θα με προξενέψει; Είδες η
Φορτουνάτα; Παντρεύεται, και μάλιστα από έρωτα, όπως κι ελόγου σου, Ανεζίνα
μου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Άσε
τη Φορτουνάτα στην ησυχία τση, και συ μου είπες ότι ο Ντίνος είναι τζογαδόρος
και δεκάρα δίμαρκη25. Όσο για μένα, ναι ήτουνε τυχερό. Άσε, θα μιλήσω του
Νιόνιου, που ξέρει κόσμο, να δούμε τι μπορεί να γίνει και για σένανε!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Να
χαρείς τα ματάκια σου, Ανεζίνα, και ’γώ ό,τι θέλεις θα σου δώκω και δύο
ναπολεόνια!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Κράτα
την προίκα σου, Ζαμπελάκι, και δε θέλω τίποτσι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Ανεζίνα
μου, πες μου πάλι για το λαδολέμονο που μου ’πες να φτιάξω, πώς το κάνεις και
γίνεται βελούδινο σαν κρέμα;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Βωρή
Ζαμπέλα, τόμου με δεις να σχολάω, τότε τα θυμάσαι ούλα; Ντούνκουε26, όπως έλεγε
κι ο μονσού Ζεράρ, το λαδολέμονο είναι ένα ανακάτεμα υλικών, που όμως δε
φτιάχνουν κάτι σταθερό, δεν ενώνονται μεταξύ τους, δε γίνονται emulsione27, πώς
να το πω. Οπότε ή θα βάλεις ένα υλικό να δουλέψει σαν emulsionante28, να τα
συγκρατήσει μαζί, όπως η μουστάρδα, αλλά δε θα έχεις καθαρή τη γεύση του
λαδολέμονου, ή θ’ αποφύγεις οτιδήποτε μεταλλικό και θα χτυπήσεις πάρα πολύ το
λαδολέμονο βάζοντας το λεμόνι σταλούλα, σταλούλα στο λάδι, σε γυάλινο μπολ,
χτυπώντας με ξύλινο κουτάλι. Βάλε και τίποτσι μυριστικό, λίγο θυμάρι ή λίγη
ρίγανη. Α, το αστόησα29, μπορείς να βάλεις σαν ελαφρύ emulsionante μια σταλούλα
μέλι, αλλά τότενες με λιγουλάκι παραπάνω λεμόνι. Άσε τώρα να φύω, Ζαμπελάκι
μου!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Σ’
ευχαριστώ, Ανεζίνα μου, και μη μου ξεχάσεις τον προξενητή μου!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Ποιόνε
προξενητή, καλέ;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Τον
Νιόνιο σου, Ανεζίνα μου!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Μη
σε μέλλει, Ζαμπελάκι!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Μεσημεράκι,
κι η Ανεζίνα μπήκε φουριόζα στην κάμαρη τση σιόρας Άντζολας, που σιγύριζε
συρτάρια και ντουλάπια (που ήτουνε κιόλας σιγυρισμένα).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Τσι
μάθατε τσι νοβιτές30, καλέ κυρά; Μπόμπα! Έσκασε μπόμπα!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Τι
λες, βωρή Ανεζίνα, έχουμε πάλι φασαρίες; Φάγανε τον βασιλιά Γεώργιο31;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Όγεσκε,
κυρά, δε φάγανε τον βασιλιά· χάλασε ο αρραβώνας τση Φορτουνάτας!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Αυτά
ήτουνε πράγματι εκρηκτικά νέα. Η Άντζολα, τριάντα έξι χρονώνε, δε θυμότουνε να
έχει διαλυθεί αρραβώνας στο Ληξούρι, εξόν απο μιά βολά πολύ παλιά –διήγηση τση
μάνας της– που ’χε χαλάσει αρραβώνας επειδής μαθεύτηκε ότι είχε κιόλας ο
γαμπρός ένα παιδί μούλικο. Αναγκάστηκε τότενες ο γαμπρός να ξενιτευτεί και να
χαθεί κάπου στην Ιταλία, για να γλυτώσει τη ζωή του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Τι
λες, βωρή Ανεζίνα; Είναι σίγουρο;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Τσέρτο32!
Τσέρτο! Μου τα είπε ο Νιόνιος, που τα ’μαθε στο καφενείο του Δρόσου33 από τον
σέμπρο34 του Κοσπέτου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Κρίμα,
πολύ κρίμα. Από την άλλη όμως γλύτωσε το κορίτσι, γιατί ευτούνος ο Ντίνος δε
μου άρεσε καθόλου. Έμαθες τον λόγο που χάλασε το προξενιό;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Ο
Νιόνιος μού είπε ότι ο Ντίνος είχε δώκει λόγο και σε μιαν άλλη κοπέλα απ’ τα
Φάρσα35 και μαθεύτηκε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Μπράβο,
Ντίνο! Μεγάλο μούτρο ο γαμπρός. Ευτυχώς που η Φορτουνάτα, σαν μοναχοπαίδι, έχει
μεγάλη προίκα, χώρια την περιουσία που θα κληρονομήσει. Και ξέρεις, Ανεζίνα, τα
όβολα είναι το καλύτερο καθαριστικό τση μπομπής. Στο φινάλε, όπως λένε κι οι
αλεπούδες οι Εγγλέζοι, το κάζο τση Φορτουνάτας μπορεί και να είναι μια «τύχη
μασκαρεμένη»37. Τελικά γλύτωσε το κορίτσι. Τώρα αξίζει μια βίζιτα για
συγχαρίκια στην Παναγάκαινα, που σώθηκε η κόρη τση και δεν το ’χει καταλάβει
ακόμα!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Με
ούλο το ρισπέτο38, σιόρα Άντζολά μου, αυτά που λες σαν κουρλαμάρες39 τ’ ακούω!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Λίγο
αργότερα, στη λιμπραρία40 του σπιτιού, η Άντζολα λέει στον κατάπληκτο
Κωνσταντάκη τα νέα και την απόφασή τση.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Τι
έκανε λέει; Τώρα θα πας για συγχαρίκια στη σιόρα Μπεμπέτα; Άσε τσ’ ανθρώπους
στον καημό τους, ευτούνο είναι κάπο ντ’ όπερα41! Να καθίσεις στ’ αυγά σου,
Άντζολα!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Όγεσκε,
Κωνσταντάκη. Τώρα είναι που ένας άνθρωπος με σωστά μέντε42 θ’ ανοίξει τα μάτια
στη σιόρα Μπεμπέτα και θα τση δώκει να καταλάβει ότι η Φορτουνάτα δε φταίει για
το κάζο, ότι είναι πολύ μικρή ακόμη, ότι έχει μεγάλη προίκα και να βάλει μυαλό
και ν’ αφήκει τσου έρωτες για τσου λιμπρετίστες43 τση όπερας. Θα βρεθεί ένα
καλό προξενιό!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Δηλαδή,
Άντζολά μου, μόνο τα προξενιά αξίζουνε; Εμένανε δε μ’ αγάπησες; Και δε μου λες,
εσύ είσαι ο άνθρωπος με τα σωστά μέντε, που θα κάνεις τσου Κοσπετέους να το
γυρίσουνε σε χαρά το κάζο που τσου καπιτάρισε44;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Κωνσταντάκη
μου, και βέβαια σ’ αγάπησα. Απ’ ούλα τα προξενιά που μου κάμανε, το δικό σου
αγάπησα πούλιο45! –εδεπά ο Κωνσταντάκης δάγκωσε τ’ αχείλι του–. Δεν είμαστε
ούλοι σαν τον αδερφό σου τον Αντρέα και τη γυναίκα του την Πηνελόπη, που την
είδε και την ερωτεύτηκε![Αναφέρεται στον ποιητή Ανδρέα Λασκαράτο]. Ντούνκουε,
τ’ αποφάσισα. Θα πάω τώρα για συγχαρίκια στη σιόρα Μπεμπέτα!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Άντζολά
μου, τι να σου πω! Ο Θεός βοηθός!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Ζαμπελάκι!
Πού είσαι, Ζαμπελάκι;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Ορίστε,
κυρά, μισό λεπτό, απάντησε το Ζαμπελάκι, που άφησε το φτερό46 και το
ξεσκονόπανο για να πάει δελέγκου47 στη σιόρα Άντζολα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Άκου
με προσεχτικά, Ζαμπελάκι. Θα φορέσεις τα καλά σου και θα πας στη σιόρα Μπεμπέτα
την Παναγάκαινα, και θα τση πεις καθαρά, κομπολογάτα, όχι μονοκοπανιά: «Καλήν
ημέρα να έχετε, σιόρα Μπεμπέτα. Μ’ έστειλε η κυρά μου, η σιόρα Άντζολα, να σας
ειπώ πολλά χαιρετίσματα και να ερωτήσω αν σας είναι βολικό να σας βιζιτάρει η
κυρά μου την Πέμπτη τσι έξι το απόγιομα ή όποτε θέλετε εσείς». Για να δούμε
τώρα, τι θα πεις στη σιόρα Μπεμπέτα;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ακολούθησαν
διάφορες σκηνές, αρκετά κωμικές, αν τσι έβλεπε κανείς, με την Άντζολα σε ρόλο
σκηνοθέτη θιάσου να ορμηνεύει48 το Ζαμπελάκι:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Όχι
έτσι, Ζαμπελάκι μου, στητή, μην καμπουριάζεις, μην κοιτάς στα μάτια, όχι με μια
ανάσα, δε σε κυνηγάει κανένας. Μη λαχανιάζεις! Ξανά, τι είπαμε θα πεις;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Έφτασε
η μέρα τση βίζιτας κι η σιόρα Άντζολα ντύθηκε, παρφουμαρίστηκε,
σημαιοστολίστηκε και συνοδευόμενη από την Ανεζίνα, χτύπησε τον μπαταδούρο49 του
πορτονιού του Κοσπετέικου. Άνοιξε η Μαργαρίτα, έμεινε η Ανεζίνα στο ιντρόιτο50,
πέρασε η Άντζολα στο σαλόνι και εμφανίσθηκε η σιόρα Μπεμπέτα, τάχα μου
εγκάρδια, αλλά στο βάθος φιδοτρωότουνε51 τι να γυρεύει η φιλενάδα τση η
Άντζολα. Ακολούθησαν χαιρετισμοί, ασπασμοί –στον αέρα, να μη φύγει η πούδρα τση
Βισβάρδαινας52–, κομπλιμέντα και τυπικές κουβέντες, ούλα σκηνοθετημένα και
χορογραφημένα, και κάποια στιγμή η Άντζολα, αφού έφαγε σπιτικό κομφέτο53 από
μούστο και σύκα και ήπιε τεντούρα54 του Πολυκαλά55, από το κρουσταλένιο
μπικερίνι, πήρε μια βαθιά ανάσα και είπε:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Ίσως
και να πρόσεξες, Μπεμπέτα μου, ότι τόμου αρραβωνιάστηκε η Φορτουνάτα, δεν ήρτα
για τα συγχαρίκια, παρόλο που ξέρεις τι στίμα56 και τι αγάπη σου έχω. Όμως
ακριβώς επειδή σ’ αγαπάω, γι’ αυτό και έρχομαι τώρα. Όσο κι αν είναι παράξενο,
τώρα είναι η σωστή ώρα για συγχαρίκια, γιατί η Φορτουνάτα γλύτωσε από έναν
άνθρωπο που θα τση μαύριζε τη ζωή, θα τη χαντάκωνε, έναν τζογαδόρο, ένα
υποκείμενο που θα τση έτρωγε την προίκα τσι μαντενούτες57 που…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
σιόρα Μπεμπέτα σηκώθηκε απ’ τον καναπέ εμβρόντητη και άσπρη σαν το πανί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Μη
συνεχίζεις, σε παρακαλώ, Άντζολά μου!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Μα
θέλω να πω, Μπεμπέτα μου, να μη στενοχωριέσαι γιατί…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">—Σταμάτα,
σου λέω, Άντζολά μου! Σταμάτα! Τα ξαναφτιάξανε τα παιδιά!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
Άντζολα σταμάτησε, η καρδία τση σταμάτησε, η ώρα σταμάτησε, ούλα σταμάτησαν.
Ούτε κατάλαβε πώς χαιρέτισε τη σιόρα Μπεμπέτα και πώς βρέθηκε στον δρόμο με την
Ανεζίνα. Ευτυχώς τη χτύπησε λίγος φρέσκος αέρας κι άρχισε να συνέρχεται. Τση
φάνηκε λίγο περίεργο, καθώς περπατούσαν οι ώμοι τση Ανεζίνας σαν να
ανεβοκατέβαιναν λιγουλάκι. Δεν ήτουνε όμως λόξιγκας, η Ανεζίνα προσπαθούσε να
πνίξει ένα γέλιο που της ανέβαινε ορμητικά στον λαιμό. Γι’ αυτό δεν μπορούσε
και να μιλήσει. Πρώτη βολά έβλεπε με τα μάτια τση η Ανεζίνα αυτό που λένε
«βρεμένη γάτα». Έμεινε το πάθημα τση Άντζολας στην οικογένεια σαν το «κάζο τση
Άντζολας» κι αγαπημένο θέμα για την αξία τση ειλικρίνειας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">1.Ανεζίνα
= φανταστικό πρόσωπο. Οικονόμος και μαγείρισσα του σπιτιού. Προσφυγάκι στο
Παλέρμο μετά την καταστροφή της Χίου, όπου εργάσθηκε για επτά χρόνια στην
κουζίνα του (φανταστικού) παλάτσο Τρινάκρια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">2.Μονσού
Ζεράρ = σικελική παραφθορά του (φανταστικού) monsieur Gerard, Γάλλου σεφ του
επίσης φανταστικού παλάτσο Τρινάκρια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">3.Σαλότο
= σαλονάκι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">4.Σπετσιέρης
= φαρμακοποιός με την κυριολεκτική έννοια. Τα φαρμακεία στα Επτάνησα, αλλά και
στην Πάτρα, μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα ήσαν αληθινά «στέκια» όχι μόνο των
γιατρών, αλλά και των διανοουμένων της εποχής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">5.Γεράσιμος
Τσιτσέλης = Ένας από τους πέντε φαρμακοποιούς του Ληξουρίου στα μέσα του 19ου
αιώνα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">6.Κοσπέτος
= παρατσούκλι του (φανταστικού) σιορ Παναγή. Θαυμαστικό επιφώνημα «κοσπέτο!»
που ο σιορ Παναγής έλεγε συχνά. Προέρχεται από την έκφραση «κοσπέτο ντι Μπάκο»
(aspetto di Baccho μετ. όψη του Βάκχου).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">7.Όσκε
= όχι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">8.Τόμου
= όταν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">9.Παπάκης
= πατέρας (υποκοριστικό).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">10.
Λιθόστρωτο = κεντρικός εμπορικός δρόμος του Αργοστολιού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">11.
Ρισπετάδος = άξιος σεβασμού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">12.
Μεγάλη τζόγια = μεγάλη χαρά. Εν προκειμένω όμως, σημαίνει το αντίθετο, «μεγάλο
υποκείμενο».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">13.
Εδεπά = εδωπέρα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">14.
Σιάξουνε = να φτιάξουνε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">15.
Ιναμοράτα = ερωτευμένη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">16.
Μπριχού = πριν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">17.
Πάει α μόντε = τελειώσει άδοξα. Μόντε ντι Πιετά (όρος του ελέους) ήταν η
παράδοξη ονομασία του (βενετσιάνικου) ενεχειροδανειστηρίου, όπου πράγματα αξίας
καταλήγουν άδοξα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">18.
Ζαμπελάκι = Ζαμπέλα (φανταστικό πρόσωπο), ψυχοκόρη του σπιτιού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">19.
Ινφορματσιόνας = πληροφορίας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">20.
Κονσίλιο των δέκα = το τρομερό συμβούλιο των δέκα. Πανίσχυρο όργανο της
Δημοκρατίας της Βενετίας, αρμόδιο για θέματα κρατικής ασφάλειας και προστασίας
του πολιτεύματος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">21.
Ατζάρδο = τόλμημα, παλληκαριά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">22.Τσιτάτο
= ρητό.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">23.
Εικοσάφραγκο Ναπολεόνι = χρυσό γαλλικό νόμισμα επί Μεγ. Ναπολέοντα (κόπηκε
1809-1814), αλλά κυρίως επί Ναπολέοντα του 3ου (κόπηκε 1853-1870). Ο Ναπολέων ο
3ος (ο 2ος ήταν ο γιος τού Μεγ. Ναπολέοντα που χρίστηκε απ’ τον πατέρα του
«βασιλιάς της Ρώμης») υπήρξε αυτό που λένε «βίος και πολιτεία». Ανιψιός του
Μεγ. Ναπολέοντα, υπήρξε με τη σειρά, επαναστάτης (1848), πρόεδρος της Γαλλικής
Δημοκρατίας (1848-1852), και αυτοκράτορας των Γάλλων (1852-1871) μετά από
πραξικόπημα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">24.
Βικτώριες = οι «γνωστές» αγγλικές χρυσές λίρες. Εν προκειμένω, με τη μορφή της
βασίλισσας Βικτωρίας (από το 1838).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">25.
Δεκάρα δίμαρκη = παραχαραγμένη δεκάρα με τη μορφή του Γεωργίου του Α΄, βασιλέως
των Ελλήνων, και στις δύο όψεις, εξ ου και «δίμαρκη». Για κάποιο λόγο οι
«μάγκες» αποκαλούσαν τον βασιλιά «Μάρκο». Την κάλπικη αυτή δεκάρα
χρησιμοποιούσαν ταχυδακτυλουργικά μικροαπατεώνες σε τυχερά παιχνίδια της
εποχής. Σημαίνει και αυτόν που κινείται στα όρια ή και εκτός της νομιμότητας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">26.
Ντούνκουε = λοιπόν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">27.
Emulsione = γαλάκτωμα. Εν προκειμένω, όρος μαγειρικής και όχι καλλυντικό.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">28.
Εmulsionante = γαλακτωματοποιητής. Η ουσία που σταθεροποιεί (και καθιστά
γαλάκτωμα) ένα ασταθές μείγμα (μείγμα όπου τα υλικά του δεν ενώνονται χημικά
π.χ. λαδολέμονο).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">29.
Αστόησα = λησμόνησα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">30.
Νοβιτές = νέα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">31.
Βασιλιά Γεώργιο = ο Δανός πρίγκιπας, μετέπειτα βασιλεύς των Ελλήνων, Γεώργιος ο
Α΄, γεννήθηκε το 1845, βασίλεψε από το 1863, δολοφονήθηκε στη Θεσσαλονίκη το
1913. Επί βασιλείας του (21 Μαΐου 1864 η έπαρση της ελληνικής σημαίας) ενώθηκαν
τα Επτάνησα με την Ελλάδα μετά από συνθήκη των Μεγάλων Δυνάμεων το 1863.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">32.
Τσέρτο = σίγουρα, βέβαια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">33.
Καφενείο του Δρόσου = Το ένα από τα δύο καφενεία στον παραλιακό δρόμο του
Ληξουρίου και το πιο «λαϊκό». Το άλλο ήταν του Ζαχαρένιου, στα μέσα του 19ου
αιώνα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">34.
Σέμπρος = ο επίμορτος αγρολήπτης. Ο μισθωτής κτήματος με μίσθωμα ποσοστό επί
της γεωργικής παραγωγής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">35.
Φάρσα = ημιορεινό χωριό κοντά στο Αργοστόλι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">36.
Μπομπή = παραφθορά του πομπή, που σημαίνει εν προκειμένω ντροπή, από την εποχή
που η δημόσια διαπόμπευση του καταδικασθέντος ήταν είδος ποινής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">37.
Τύχη μασκαρεμένη = τύχη μεταμφιεσμένη σε ατυχία. Όταν κάτι εμφανίζεται ως
ατυχία, ενώ στην ουσία είναι τύχη. Blessing in disguise, κατά την αγγλική
έκφραση.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">38.
Ρισπέτο = σεβασμός.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">39.
Κουρλαμάρες = τρελά πράγματα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">40.
Λιμπραρία = βιβλιοθήκη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">41.
Κάπο ντ’ όπερα = κυριολεκτικά, κορυφαία στιγμή της όπερας, αλλά χρησιμοποιείται
με την αντίθετη έννοια, ως κάτι το πολύ ιδιόρρυθμο και συνάμα κωμικό.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">42.
Μέντε = μυαλά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">43.
Λιμπρετίστες = οι συγγραφείς του κειμένου (λιμπρέτου) όπερας, οι οποίοι μαζί με
τους συνθέτες της μουσικής είναι οι δημιουργοί του έργου. Βέβαια, όλοι
θυμούνται τον Βέρντι και λίγοι τον Πιάβε. Ο όρος χρησιμοποιείται μόνο στο
λυρικό θέατρο (γιατί το κείμενο πρέπει να ταιριάζει στις νότες) και όχι στο
θέατρο πρόζας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">44.
Καπιτάρισε = συνέβη. Με την έννοια «τους ήρθε κατακέφαλα».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">45.
Πούλιο = πολύ, περισσότερο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">46.
Φτερό = εργαλείο ξεσκονίσματος, όπου στην άκρη ενός μικρού στυλιαριού δένονται
διάφορα φτερά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">47.
Δελέγκου = αμέσως, γρήγορα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">48.
Ορμηνεύει = συμβουλεύει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">49.
Μπαταδούρος = μπρούτζινο ή σιδερένιο ρόπτρο (χτυπητήρι) εξώπορτας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">50.
Ιντρόιτο = είσοδος, χολ σπιτιού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">51.
Φιδοτρωότουνε = την έτρωγαν τα φίδια, ανησυχούσε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">52.
Πούδρα τση Βισβάρδαινας = μάρκα ζακυνθινού καλλυντικού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">53.
Κομφέτο = σπιτικό γλυκό.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">54.
Τεντούρα = ηδύποτο (λικέρ) βενετσιάνικης καταγωγής σε χρήση στα Επτάνησα και
Πάτρα, με κυρίαρχη γεύση κανέλας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">55.
Πολυκαλά = κεφαλονίτικο ποτοποιείο, που αργότερα άνοιξε και στον Πειραιά.
Υπάρχει και σήμερα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">56.
Στίμα = εκτίμηση.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">57.
Μαντενούτες = οι ερωμένες των οποίων τα έξοδα έχουν αναλάβει οι εραστές τους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<b><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΝΤΙΝΟΣ
ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΣ</span></b><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">:
Από το Ληξούρι. Γεννήθηκε το 1945. </span><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12pt;">Σπούδασε
νομικά, στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παρακολούθησε μαθήματα
ναυτικού δικαίου στη Νέα Υόρκη, όπου και εργάσθηκε ως δικηγόρος. Δικηγόρησε στη
συνέχεια στην Αθήνα και τον Πειραιά.</span></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-42464610250727276422020-06-19T07:46:00.002+03:002020-06-19T07:46:51.046+03:00ΆΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ (14 Μαρτίου 1884 – 19 Ιουνίου 1951)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAh8OgDKTBennWOVZG-cXb5yNwvihXhpao3tHPTOzTP2KyaDVBw_oc5tku-cWQ3P1rURnwxBJDR2YFXToJOxua4T8Pjz7KzV0RHSIMkzyTc9KO__uz0moFLIcVjaWMuJnw7n2vNVrtN0op/s1600/104023504_1417024755161279_2807995151742757538_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="576" height="444" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAh8OgDKTBennWOVZG-cXb5yNwvihXhpao3tHPTOzTP2KyaDVBw_oc5tku-cWQ3P1rURnwxBJDR2YFXToJOxua4T8Pjz7KzV0RHSIMkzyTc9KO__uz0moFLIcVjaWMuJnw7n2vNVrtN0op/s640/104023504_1417024755161279_2807995151742757538_n.jpg" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Γεννήθηκε
στη Λευκάδα, όπου και πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Ήταν το τελευταίο από τα
επτά παιδιά του καθηγητή γαλλικών Ιωάννη Σικελιανού και της Χαρίκλειας
Στεφανίτση. Οι ρίζες της οικογένειάς του εντοπίζονταν στην Κεφαλονιά και τη
Βενετία. Αποφοίτησε από το τετρατάξιο γυμνάσιο το 1900 και τον επόμενο χρόνο
εγγράφηκε στη Νομική Σχολή της Αθήνας, χωρίς ωστόσο να ολοκληρώσει ποτέ τις
νομικές του σπουδές Τα ενδιαφέροντά του ήταν καθαρά λογοτεχνικά και από νωρίς
μελέτησε Όμηρο, Πίνδαρο, Ορφικούς και Πυθαγόρειους, λυρικούς ποιητές,
προσωκρατικούς φιλοσόφους, Πλάτωνα, Αισχύλο αλλά και την Αγία Γραφή και ξένους
λογοτέχνες όπως τον Ντ' Αννούντσιο. Τα επόμενα χρόνια πραγματοποίησε αρκετά
ταξίδια και στράφηκε στην ποίηση και το θέατρο. Το 1902, δημοσίευσε τα πρώτα
του ποιήματα στα λογοτεχνικά περιοδικά Διόνυσος και Παναθήναια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Σημαντικό
σταθμό στη ζωή του Σικελιανού η γνωριμία του το 1905 με την Αμερικανίδα Εύα
Πάλμερ - η οποία σπούδαζε στο Παρίσι ελληνική αρχαιολογία και χορογραφία - την
οποία παντρεύτηκε το 1907 στο Μπαρ Χάρμπορ του Μέιν των ΗΠΑ.Το ζεύγος
εγκαταστάθηκε το επόμενο έτος στην Αθήνα. Εκείνη την περίοδο ο Σικελιανός ήρθε
σε επαφή με αρκετούς πνευματικούς ανθρώπους και τελικά το 1909 δημοσίευσε την πρώτη
του ποιητική συλλογή Αλαφροΐσκιωτος, η οποία προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση στους
φιλολογικούς κύκλους, αναγνωριζόμενη ως έργο-σταθμός στην ιστορία των
νεοελληνικών γραμμάτων. Ταυτόχρονα, το ίδιο έτος γεννήθηκε και ο γιος του
ΓλαύκοςΚατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, ο Σικελιανός θα επιστρατευτεί
και θα συμμετάσχει ως απλός στρατιώτης στο μέτωπο της Ηπείρου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ακολούθησε
μια περίοδος έντονης αναζήτησης, που καταλήγει στην έκδοση των τεσσάρων τόμων
της ποιητικής συλλογής Πρόλογος στη Ζωή, Η Συνείδηση της Γης μου (1915), Η
Συνείδηση της Φυλής μου (1915), Η Συνείδηση της Γυναίκας (1916) και Η Συνείδηση
της Πίστης (1917). Ο Πρόλογος στη Ζωή ολοκληρώθηκε αργότερα με τη Συνείδηση της
Προσωπικής Δημιουργίας. Ακολουθούν ακόμα τα χαρακτηριστικά ποιήματα Το Πάσχα
των Ελλήνων και Μήτηρ Θεού, της περιόδου 1917 - 1920, καθώς και διάφορες
συνεργασίες του με λογοτεχνικά περιοδικά της εποχής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
αρχαιοελληνική πνευματική ατμόσφαιρα απασχόλησε βαθιά τον Σικελιανό και
συνέλαβε την ιδέα να δημιουργηθεί στους Δελφούς ένας παγκόσμιος πνευματικός
πυρήνας ικανός να συνθέσει τις αντιθέσεις των λαών («Δελφική Ιδέα»). Για τον
σκοπό αυτό ο Σικελιανός, με τη συμπαράσταση και την οικονομική αρωγή της
γυναίκας του, δίνει πλήθος διαλέξεων και δημοσιεύει μελέτες και άρθρα.
Παράλληλα, οργανώνει τις «Δελφικές Εορτές» στους Δελφούς με τις παραστάσεις του
Προμηθέα Δεσμώτη (1927) και των Ικέτιδων (1930) του Αισχύλου να ανεβαίνουν στο
αρχαίο θέατρο. Η «Δελφική Ιδέα» εκτός από τις αρχαίες παραστάσεις περιελάμβανε
και τη «Δελφική Ένωση», μία παγκόσμια ένωση για τη συναδέλφωση των λαών και το
«Δελφικό Πανεπιστήμιο», στόχος του οποίου θα ήταν να συνθέσει σε έναν ενιαίο
μύθο τις παραδόσεις όλων των λαών. Για τις πρωτοβουλίες αυτές, το 1929, η
Ακαδημία Αθηνών του απένειμε αργυρό μετάλλιο για τη γενναία προσπάθεια
αναβίωσης των δελφικών αγώνων Από το φιλόδοξο αυτό σχέδιο το μόνο που
πραγματοποιήθηκε τελικά ήταν οι Δελφικές Εορτές, αλλά και αυτές οδήγησαν σε
οικονομική καταστροφή και χωρισμό του ζεύγους, αφού η Εύα Πάλμερ εγκαταστάθηκε
από τότε στην Αμερική και επέστρεψε μόνο μετά τον θάνατο του ποιητή. Το 1939
του απονεμήθηκε το Κρατικό Λογοτεχνικό Βραβείο του 1938 για το σύνολο του
ποιητικού του έργου. Το 1940, παντρεύτηκε την Άννα Καραμάνη, με τη συγκατάθεση
τόσο της Εύας Πάλμερ όσο και του πρώην συζύγου της Καραμάνη<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Κατά
τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 ο Άγγελος Σικελιανός μαζί με άλλους Έλληνες
λογίους προσυπέγραψε την Έκκληση των Ελλήνων διανοουμένων προς τους
διανοούμενους ολόκληρου του Κόσμου με την οποία αφενός μεν καυτηριάζονταν η
ιταλική επίθεση εναντίον της Ελλάδας, αφετέρου δε διέγειρε την παγκόσμια κοινή
γνώμη σε επανάσταση συνειδήσεων για κοινό νέο πνευματικό Μαραθώνα. Κατά τη
διάρκεια της γερμανικής κατοχής, ο Σικελιανός διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην
πνευματική αντίσταση του λαού, με κορυφαία εκδήλωση το ποίημα και το λόγο που
εκφώνησε στην κηδεία του Παλαμά στις 28 Φεβρουαρίου του 1943.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Tο
1946 εξελέγη πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Υπήρξε
5 φορές υποψήφιος για το Νομπέλ Λογοτεχνίας:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το
1946, προτεινόμενος από το μέλος της Σουηδικής Ακαδημίας Anders Österling<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το
1947, προτεινόμενος από τον Νίκο Βέη, που την ίδια χρονιά είχε προτείνει και
τον Νίκο Καζαντζάκη με την σκέψη πως θα έπρεπε να βραβευτούν από κοινού[8]<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το
1948, προτεινόμενος από μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας Γραμμάτων, Ιστορίας και
Αρχαιοτήτων της Σουηδίας Axel W Persson[9] και το μέλος της Σουηδικής Ακαδημίας
συγγραφέα και δημοσιογράφο Elin Wägner Την χρονιά εκείνη, ο Anders Österling, ο
οποίος είχε προτείνει τον Σικελιανό το 1946, πρότεινε να μοιραστεί το βραβείο
μαζί με τον νικητή εκείνης της χρονιάς Τ.Σ. Έλιοτ, αλλά η πρότασή του
απορρίφθηκε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το
1949, προτεινόμενος από το μέλος της Σουηδικής Ακαδημίας, συγγραφέα Sigfrid
Siwertz<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το
1950, προτεινόμενος με δύο προτάσεις. Μια, με μοναδικό υποψήφιο τον ίδιο, από την
Ελληνική Εταιρεία Λογοτεχνών[ και μια, σε συνδυασμό ξανά με τον Καζαντζάκη, από
το μέλος της Σουηδικής Ακαδημίας συγγραφέα Hjalmar Gullberg<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ο
Άγγελος Σικελιανός υπέφερε από χρόνια ημιπληγία. Πέθανε στην Αθήνα στις 19
Ιουνίου 1951 έπειτα από πολυήμερη νοσηλεία εξαιτίας λήψης φαρμάκου που του
προκάλεσε σημαντικές διαταραχές και τάφηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.<o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-12129273694920200902020-06-15T12:44:00.000+03:002020-06-15T12:44:05.770+03:00«2Η ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΗ ΆΝΟΙΞΗ»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEha5PWyihHSBO3Gm35z2SvnTdtwgiigaaff9JTMT_KjzUL9DDXHO2PuHcDkFEcVrvifKYRo2aSRuq084AHE9qfdBYq1P56jD9gEkhhR2FgigpoGEayR2cCjhtuJHCUmdkL2JwHPRmxHfkK7/s1600/103986345_2656935047961503_3316332604388985505_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="521" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEha5PWyihHSBO3Gm35z2SvnTdtwgiigaaff9JTMT_KjzUL9DDXHO2PuHcDkFEcVrvifKYRo2aSRuq084AHE9qfdBYq1P56jD9gEkhhR2FgigpoGEayR2cCjhtuJHCUmdkL2JwHPRmxHfkK7/s1600/103986345_2656935047961503_3316332604388985505_o.jpg" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Παρουσιάζεται
στην Κερκυραϊκή Πινακοθήκη από τις 17 Ιουνίου 2020 η «2η Εικαστική Κερκυραϊκή
Άνοιξη» και θα είναι επισκέψιμη από Δευτέρα έως Παρασκευή 09:00-14:00 και
18:00-21:00.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
Κερκυραϊκή Πινακοθήκη καθιέρωσε ως θεσμό, από το 2019, να πραγματοποιεί την
περίοδο της άνοιξης, την «Εικαστική Κερκυραϊκή Άνοιξη». Ο πρόεδρος της, Μιχαήλ
Άγγελος Βραδής και τα μέλη της καλλιτεχνικής Επιτροπής, συμφώνησαν την πρώτη
χρονιά να φιλοξενηθούν έργα εκλιπόντων καλλιτεχνών από την συλλογή της
Κερκυραϊκής Πινακοθήκης και την επόμενη χρονιά, έργα Καλλιτεχνών με δράση στο
νησί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Σκοπός
της κίνησης αυτής είναι να προβληθεί στο κοινό το έργο της συλλογής της
Κερκυραϊκής Πινακοθήκης, άλλα και να αναδείχθεί το έργο των ενεργών Κερκυραίων
καλλιτεχνών, φιλοξενώντας το στον χώρο της.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Έτσι
φέτος την περίοδο της Άνοιξης στη Κερκυραϊκή Πινακοθήκη θα διοργανώνονταν η «2η
Εικαστική Κερκυραϊκή Άνοιξη» με τίτλο «Στη ροή του χρόνου». Με βάση την απόφαση
όμως να κλείσουν τα μουσεία εξαιτίας των ειδικών συνθηκών που διαμορφώθηκαν
λόγω του κορονοϊού, η έκθεση δεν πραγματοποιήθηκε την περίοδο της άνοιξης. Έτσι
με το άνοιγμα των μουσείων στις 15 Ιουνίου 2020 έχουμε την χαρά στην Κερκυραϊκή
Πινακοθήκη να παρουσιάσουμε την 2η Εικαστική Κερκυραϊκή Άνοιξη. Την άνοιξη ως
αναγέννηση, ανασυγκρότηση, ανάσταση, ξεφεύγοντας από τις πρωτόγνωρες συνθήκες
που βιώσαμε λόγω της πανδημίας και ως νέα αρχή με ελπίδα και αισιοδοξία να
συνεχίσουμε την καθημερινότητά μας. Μια νέα αρχή μέσα από την αλήθεια που μόνο
η τέχνη μας την προσφέρει απλόχερα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">«Στη
ροή του χρόνου». «Ῥέων ὁ χρόνος ἀκάθεκτα καὶ ἀεί τι κινούμενος παρασύρει καὶ
παραφέρει πάντα» γράφει η Άννα Κομνηνή στο προοίμιο του έργου της «Αλεξιάδα». Η
έννοια της ροής, της διαρκούς κίνησης, της εναλλαγής του χρόνου αποτελούσε
πάντα πεδίο προβληματισμού των ανθρώπων που υπηρετούν την τέχνη. Από τον
Λύσιππο ο οποίος φιλοτέχνησε την παράσταση του «καιρού» που στηρίζονταν σε μία
σφαίρα και συμβόλιζε τον χρόνο που κυλάει, μέχρι τον πίνακα του Σαλβαντόρ Νταλί
«Η εμμονή της μνήμης», όπου εύπλαστα ρολόγια γλιστρούν στο απόκοσμο, η
αδιαίρετη κύλιση και ακολουθία του χρόνου αποτελούν μια συνεχή πηγή έκφρασης
των καλλιτεχνών. Από επιστημονική τεκμηρίωση όλοι ξέρουμε ότι ο χρόνος δεν
υπάρχει, η δυνητική όμως ροή της ενέργειας που αέναα ξεδιπλώνεται, δημιουργεί
και μεταμορφώνει τις εκάστοτε συμπεριφορές της ύλης, αλλά και τις νοητικές μας
προσλαμβάνουσες στιγμές κατανόησης του ζώντος κόσμου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ο
άνθρωπος εκλαμβάνει, διαβάζει, καταγράφει και εκδηλώνει τη συμπεριφορά του
γίγνεσθαι με μία χρονικότητα, που είναι το άθροισμα των στιγμών της κατανόησής
του. Με αυτή την τοποθέτηση η Κερκυραϊκή Πινακοθήκη κάλεσε τους καλλιτέχνες να
συμμετάσχουν σ’ αυτή την πολυδιάστατη προσέγγιση της θεματικής έκθεσης. Ο καθένας
με τον δικό του μοναδικό τρόπο έκφρασης και τεχνικής αποτύπωσε και απόδωσε στο
υλικό επιλογής του, το τόσο άπιαστο θέμα. Οι φράσεις ας παραμείνουν άφατες και
μια επίσκεψη στον χώρο της Κερκυραϊκής Πινακοθήκης θα σας βοηθήσει να έρθετε σε
μια συνομιλία με το έργο τους. ΟΙ 12 Καλλιτέχνες που συναντήθηκαν στον ίδιο
χώρο και χρόνο είναι: η ΤΑΝΙΑ ΑΓΑΘΟΥ η ΙΟΛΑΝΔΑ ΑΝΘΗ – ΒΑΡΟΤΣΗ, ο ΤΖΙΝΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΑΤΟΣ, η ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ ΖΑΧΟΥ, ο ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΛΥΒΑΣ, ο ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΥΡΣΑΡΗΣ, η ΜΑΡΙΑ
ΚΡΙΓΚΑ, η ΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΡΟΚΙΔΗ, η ΑΛΕΚΑ ΛΑΜΠΙΡΗ, ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛΙΩΤΗΣ, η ΑΣΠΑ
ΜΙΚΑΛΕΦ,ο ΚΩΣΤΑΣ ΤΟΜΠΡΟΣ. Η άνοιξη της ανάστασης, της ελπίδας, της επανάστασης.
Ας αφήσουμε τις πίκρες και τις απογοητεύσεις μας στην άκρη και ας απολαύσουμε
χαρούμενα την άνοιξη. Γιατί μια άνοιξη ποτέ δεν χάνετε! Καλώς ήλθες άνοιξη στην
Κερκυραϊκή Πινακοθήκη.<o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-51388712000262373482020-04-15T05:40:00.001+03:002020-06-15T12:45:06.777+03:00Ο ΦΟΙΝΙΚΑΣ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvGn6yjKuoVr7J4NZbOIwzP2krD-CRwRKnaXRRFZZcYtltFSf4XFUM0FDbweeBFoNQSA8cvq0huCJOC9G0d1yvZe0CA5uPoV7-agH1Ujcmk19fvzoYhsLJHZHNs9acGLCFtBVz_5Th4X2j/s1600/%25CE%25A6%25CE%259F%25CE%2599%25CE%259D%25CE%2599%25CE%259A%25CE%2591%25CE%25A3+%25282%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="436" data-original-width="529" height="526" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvGn6yjKuoVr7J4NZbOIwzP2krD-CRwRKnaXRRFZZcYtltFSf4XFUM0FDbweeBFoNQSA8cvq0huCJOC9G0d1yvZe0CA5uPoV7-agH1Ujcmk19fvzoYhsLJHZHNs9acGLCFtBVz_5Th4X2j/s640/%25CE%25A6%25CE%259F%25CE%2599%25CE%259D%25CE%2599%25CE%259A%25CE%2591%25CE%25A3+%25282%2529.jpg" width="640" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCBwxLBjNVNNRPGX2jXi48_qWGPLcnziN6HF_UgGeH6gMi5cNRpdTuGGlvrGIbBhmuKIS2xzkQIwS9EsmtgxVNXF2LKou4ZXov0t-c_-f_n-gUU1RBIzRfC8hJTx9DvM9EAM41cWNyfFSr/s1600/%25CE%25A6%25CE%259F%25CE%2599%25CE%259D%25CE%2599%25CE%259A%25CE%2591%25CE%25A3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="517" data-original-width="603" height="548" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCBwxLBjNVNNRPGX2jXi48_qWGPLcnziN6HF_UgGeH6gMi5cNRpdTuGGlvrGIbBhmuKIS2xzkQIwS9EsmtgxVNXF2LKou4ZXov0t-c_-f_n-gUU1RBIzRfC8hJTx9DvM9EAM41cWNyfFSr/s640/%25CE%25A6%25CE%259F%25CE%2599%25CE%259D%25CE%2599%25CE%259A%25CE%2591%25CE%25A3.jpg" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Aυτός
είναι ο "φοίνικας". Το πρώτο νόμισμα που κόπηκε από τον Κυβερνήτη
Ιωάννη Καποδίστρια το 1828, στην Αίγινα. Σύμφωνα με πληροφορίες κόπηκαν 13.612
νομίσματα, κι ένα από αυτά σε κατάσταση εξαιρετική, είναι κι αυτό της
προσωπικής μου συλλογής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΛΙΓΑ
ΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
οικογένεια του Καποδίστρια καταγόταν από την Δαλματία από μια περιοχή με το
όνομα capod istria. Το πραγματικό όνομα της οικογένειας ήταν Βιττόρι. Ο πρώτος
που πήρε το όνομα Καποδίστριας (από το όνομα της πατρίδας του) ήταν ο Βίκτωρ
Βιττόρι ο οποίος κατέφυγε το 1373 στην Κέρκυρα κυνηγημένος από την χώρα του για
πολιτικούς λόγους. Ο τίτλος του κόμητος απενεμήθη στην οικογένεια Καποδίστρια
το 1689 από τον Κάρολο Εμμανουήλ , δούκα του Πεδεμοντίου και βασιλιά της
Κύπρου. Το 1796 αναγνωρίζετε ο τίτλος αυτός από την Ενετική Δημοκρατία. Από το
γενεαλογικό δέντρο της οικογένειας ο κλάδος που πήρε τον τίτλο του Κόμητα είναι
αυτός του Ιωάννη Καποδίστρια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Αρχής
γενομένης από το Σύνταγμα του Ρήγα, και τα επόμενα συντάγματα που ψήφισαν οι
επαναστατημένοι Έλληνες εξέφρασαν την αναγκαιότητα για την κοπή ενός εθνικού
νομίσματος. Ο Αδαμάντιος Κοραής μάλιστα είχε προτείνει την απεικόνιση σε αυτό
της προσωποποιημένης Δικαιοσύνης, έτσι ώστε οι Έλληνες με την καθημερινή τους
επαφή με τα νομίσματα να γίνονται δίκαιοι, ξεχνώντας τις τουρκικές αδικίες και
παρανομίες. Οι προσπάθειες για ορισμό εθνικού νομίσματος που έγιναν κατά τη
διάρκεια της Επανάστασης και από την Αντικυβερνητική Επιτροπή που υποκαθιστούσε
τον ευρισκόμενο στο εξωτερικό Ι. Καποδίστρια δεν μπόρεσαν να στεφθούν με
επιτυχία λόγω των πολεμικών και άλλων συνθηκών που επικρατούσαν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ήταν
στην Αίγινα και πάλι, μετά από 25 αιώνες, που κόπηκαν και πάλι ελληνικά
νομίσματα. Ο πρώτος Έφορος του Εθνικού Νομισματοκοπείου της Ελλάδας που
ιδρύθηκε λίγο αργότερα., Χίος Αλέξανδρος Κοντόσταβλος (1789-1865), διαπρεπής
έμπορος στην Τεργέστη, το Λονδίνο και τη Μάλτα και φίλος του Αδαμάντιου Κοραή,
είχε φιλοξενήσει τον Ιωάννη Καποδίστρια στη Μάλτα στο ταξίδι του τελευταίου από
την Αγκώνα στην Αίγινα και είχε αποδεχθεί πρόσκληση του Κυβερνήτη να τον
συνοδεύσει στην Ελλάδα και να συμπράξει στη διεύθυνση των δημόσιων οικονομικών
της Ελλάδας. Λίγο μετά την άφιξή τους στην Αίγινα, ο Αλ. Κοντόσταβλος υπέβαλε
πράγματι πρόταση στον Ι. Καποδίστρια σχετικά με το νομισματικό σύστημα που
έπρεπε να εισαχθεί στο νεοπαγές κράτος με βάση το γαλλικό νομισματικό σύστημα,
αυτό των Ιπποτών της Μάλτας και του αυστριακού αντίστοιχου. Μέλημα θα ήταν η
υποδιαίρεση του εθνικού ελληνικού νομίσματος να είναι μικρή για να
διευκολύνεται η ανταλλακτική διαδικασία σε μια χώρα της οποίας η οικονομία ήταν
καθημαγμένη από τον πόλεμο και σε πρώιμο ακόμη στάδιο ανάπτυξης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
εισήγηση του Αλ. Κοντόσταβλου αφορούσε στην εισαγωγή ενός νομίσματος που θα
καλούνταν Φοίνιξ, συμβολικά προς την αναγέννηση του ελληνικού κράτους από την
τέφρα του. Η μορφή του φοίνικα έχει τις ρίζες της στην αιγυπτιακή μυθολογία και
συναντάται στη μεσαιωνική παράδοση της Ευρώπης, μεταξύ άλλων και σε νομίσματα.
Ήταν το σύμβολο της Φιλικής Εταιρείας και ως επιλογή είχε έντονο συμβολικό και
μυστικιστικό φορτίο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ο
Ιωάννης Καποδίστριας στις αρχές του 1828 έκανε μια προσπάθεια νομισματικής
τακτοποίησης , προσδιορίζοντας όλα τα ξένα νομίσματα που κυκλοφορούσαν σε
γρόσια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Στη
Δ' Εθνική συνέλευση που έγινε τον Ιούλιο του 1828 στο Άργος ο Καποδίστριας υπέβαλε
το σχέδιο προς έγκριση για την δημιουργία Εθνικού νομίσματος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ένας
φοίνικας θα ισοδυναμούσε με ένα γαλλικό φράγκο, το 1/100ό του, το λεπτό με δύο
γράνες Μάλτας ενώ προβλέπονταν και πολλαπλάσιά του. Επίσης ένα λεπτό θα ήταν
ίσο με ένα Τούρκικο παρά. Με αυτό τον τρόπο καθοριζόταν η σχέση του φοίνικα με
τα Ευρωπαϊκά νομίσματα, αλλά και με τα Τουρκικά τα οποία συνέχιζαν να
χρησιμοποιούνται στις συναλλαγές. Χρυσά πολλαπλάσια του Φοίνικος θα ήταν η
Αθηνά, αξίας 20 φοινίκων, η Ημίσεια Αθηνά, αξίας 10 φοινίκων. Προβλέπονταν,
επίσης αργυρά, η Αιγίδα αξίας 5 φοινίκων, η Ημίσεια Αιγίδα αξίας 2,5 φοινίκων
και ο Μισός Φοίνικας. Όσον αφορά τα χάλκινα, προτάθηκαν το «λεπτόν», «το
«δεύτερον», ίσο με μισό λεπτό και το «πεντάριον», ίσο με 5 λεπτά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Στη
μία όψη του νομίσματος θα εμφανιζόταν ο μυθολογικός φοίνικας με το σήμα του
σταυρού πάνω από το κεφάλι του, δεξιά του ηλιακές ακτίνες και η κυκλική
επιγραφή «Ελληνική Πολιτεία» και από την άλλη θα έφερε, μεταξύ κλαδιών ελιάς
και δάφνης, την κυκλική επιγραφή «Κυβερνήτης Ι. Α. Καποδίστριας» και
χρονολογία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ο
ίδιος ο Αλ. Κοντόσταβλος ανέλαβε να εξασφαλίσει τις μηχανές που θα
χρησιμοποιούνταν για την κοπή των νέων νομισμάτων. Το μηχάνημα που θα κόβονταν
τα πρώτα νομίσματα αγοράστηκε με δάνειο που πήραμε από το εξωτερικό και ήταν
ένα παλιό μηχάνημα που το 1530 πήγε από την Ρόδο στην Μάλτα μαζί με κάποιο
τάγμα Ιωαννιτών και που ήταν εκτός λειτουργίας για 30 χρόνια. Το μηχάνημα αυτό
εγκαταστάθηκε στην αυλή του Κυβερνείου, στο «παλατάκι του μπάρμπα-Γιάννη», όπως
το ονόμαζαν οι Έλληνες της εποχής και όπου, σύμφωνα με μαρτυρίες, παρέμενε σε
αχρηστία ως τα τέλη του 19ου αι. Προκειμένου να κοπούν αυτά τα νομίσματα, η
ρωσική κυβέρνηση προσέφερε 1.500.000 ρούβλια σε συναλλαγματικές πληρωτέες στο
Λονδίνο. Χρησιμοποιήθηκαν για την κοπή των νομισμάτων μέταλλα, τα οποία
συγκεντρώθηκαν , για τα ασημένια από νηοψίες πλοίων και για τα χάλκινα από
λάφυρα των τούρκων. Την χάραξη για τις πρώτες μήτρες των νομισμάτων την έκανε
ένας Αρμένιος χρυσοχόος (και πρώην κιβδηλοποιός), που ονομαζόταν Χατζή-Γρηγόρης
ο Πυροβολιστής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Χρυσά
νομίσματα δεν κόπηκαν ποτέ, λόγω έλλειψης χρυσού, πράγμα για το οποίο ήταν
προετοιμασμένος ο Ι. Κοντόσταβλος. Η ίδια έλλειψη υπήρχε και σε ασήμι με
αποτέλεσμα ο φοίνικας να κοπεί σε περιορισμένο αριθμό (13.612 νομίσματα), μόνο
και μόνο για να υπάρξει σαφής εικόνα της νέας νομισματικής μονάδας. Την 31η
Ιουλίου 1829 η Εθνοσυνέλευση ενέκρινε την ίδρυση του Εθνικού Νομισματοκοπείου
της Ελλάδος στην Αίγινα ενώ ως πρώτη μέρα κυκλοφορίας του νέου νομίσματος
ορίστηκε η 1η Οκτωβρίου 1829. Μέχρι το 1832, οπότε κλείνει το Νομισματοκοπείο
της Αίγινας, είχαν κοπεί μόνο 12.000 αργυροί φοίνικες, μέγεθος χαρακτηριστικό
της οικονομικής κατάστασης του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Εκείνη την εποχή
στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο επικρατούσε ο διμεταλλισμός. Άλλες χώρες
βρίσκονταν στον κανόνα χρυσού και άλλες στον κανόνα αργύρου-χρυσού. Το
νομισματικό σύστημα της νεώτερης Ελλάδας ορίστηκε στη βάση του κανόνα αργύρου,
αν και τα περισσότερα νομίσματα που κυκλοφόρησαν ήταν χάλκινα μικρής αξίας. Ο φοίνικας
δεν μπόρεσε να επικρατήσει και τα ελληνικά νομίσματα κυκλοφορούσαν παράλληλα με
σειρά άλλων ξένων νομισμάτων. Οι δημοσιονομικές δυσχέρειες που αντιμετώπιζε το
νεοσύστατο ελληνικό κράτος, προκάλεσαν την πρώτη παύση της μετατρεψιμότητας του
νομίσματος στα μέσα του 1831, και την έκδοση χαρτονομίσματος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Τον
Φεβρουάριο του 1828 ο Ιω. Καποδίστριας είχε ιδρύσει την Εθνική Χρηματιστηριακή
Τράπεζα, την πρώτη Τράπεζα του ελληνικού κράτους με σκοπό την ανοικοδόμηση της
χώρας που επιβιώνει όμως μόνο για τρία χρόνια. Ο Αλ. Κοντόσταβλος ήταν ένας από
τους τρεις διευθυντές της, μαζί με τον πρόβουλο του Τμήματος Οικονομίας του
Πανελληνίου Γ. Κουντουριώτη και τον Γ. Σταύρου. Δυστυχώς η Τράπεζα συνδέθηκε
άμεσα με το Δημόσιο Ταμείο και σε ό,τι αφορούσε τη διοίκησή της με το κράτος. Η
λειτουργία της διακόπηκε τελικά το 1834.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ιωάννης
Καποδίστριας<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;"><b>Το
μυθικό πουλί Φοίνικας</b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Σύμφωνα
με τον ίδιο τον Αλέξανδρο Κοντόσταυλο, «ο αργυρός Φοίνιξ ήθελε χρησιμεύσει δια
τους πολίτας, δια πολύν, ακόμα, καιρόν, ως εγκόλπιον μάλλον, παρά ως
κεφάλαιον». Ήταν σαφές ότι ένα νέο νόμισμα έπρεπε να τον αντικαταστήσει. Όσον
αφορά τα χαρτονομίσματα, ως τέτοια κυκλοφορούσαν οι ομολογίες οι οποίες είχαν
εκδοθεί μετά τη σύναψη δανείων με χρεωστικά ομόλογα ήδη από την Προσωρινή
Διοίκηση του 1822. Παρόμοια κρατικά γραμμάτια εξέδωσε και ο Καποδίστριας για
την αποζημίωση των αγωνιστών της Επανάστασης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Τον
Ιούνιο του 1831 λοιπόν, λόγω εκτάκτων αναγκών, χωρίς να υπάρχει το αντίστοιχο
ασήμι σαν κάλυμμα για την κοπή φοινίκων, η κυβέρνηση Καποδίστρια αποφάσισε με
το ψήφισμα 385 1/ΚΖ να κυκλοφορήσει για πρώτη φορά τους φοίνικες σε
Χαρτονόμισμα. Η εκτύπωση των χαρτονομισμάτων αυτών ανατέθηκε στην Εθνική
Χρηματιστική Τράπεζα, που ο Καποδίστριας είχε ήδη συστήσει από το 1828.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Οι
ονομαστικές αξίες των χαρτονομισμάτων ορίσθηκαν να είναι πέντε, δέκα, πενήντα
και εκατό φοίνικες και το συνολικό ποσό έκδοσης ήταν 3.000.000 φοίνικες. Επειδή
ήταν αναμενόμενο ότι το κοινό Θα αντιδρούσε στην ιδέα του Χάρτινου φοίνικα ως
μέσου συναλλαγής - αφού Θα αντιμετώπιζε για πρώτη φορά νόμισμα σε Χαρτί - με
νόμο ορίσθηκε να γίνονται οι συναλλαγές υποχρεωτικά κατά τα δύο τρίτα σε
μεταλλικά νομίσματα και κατά το ένα τρίτο σε χαρτονομίσματα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Τον
Ιανουάριο του 1832 η Εθνική Συνέλευση του Ναυπλίου επικύρωσε το ψήφισμα του
Κυβερνήτη για την πρώτη αυτή έκδοση Χαρτονομίσματος, μείωσε όμως το ποσό της
έκδοσης τελικά σε 500000 φοίνικες. Μάλιστα απαγορεύθηκε η κυκλοφορία του στις
καθημερινές συναλλαγές μεταξύ των πολιτών, επιτρέποντας τη χρίση του μόνο στις
συναλλαγές πολιτών με το Δημόσιο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
πρώτη αυτή έκδοση Χαρτονομίσματος στην Ελλάδα υπήρξε άτυχη και το συνολικό ποσό
που τελικά κυκλοφόρησε ήταν μόνο 300.000 φοίνικες. Η κυβέρνηση, Θα
γνωστοποιήσει ότι από τα Χαρτονομίσματα που κυκλοφορούν “έγκυρα” Θεωρούνται
μόνον εκείνα που έχουν αριθμό από 8001 έως 49670, Θεωρώντας όλα τα υπόλοιπα ως
πλαστά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">________________________________________<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Μετά
τη δολοφονία του Ιω. Καποδίστρια, στις 9 Σεπτεμβρίου 1831, η διακυβέρνηση της
χώρας περιήλθε προσωρινά σε διοικητική επιτροπή από τους Αυγ. Καποδίστρια, Θ.
Κολοκοτρώνη, Υψηλάντη, Ζαίμη, Μπότσαρη και Τρικούπη. Η Επιτροπή επιχείρησε να
περισώσει το νομισματικό σύστημα μειώνοντας τον αριθμό των προς έκδοση
χαρτονομισμάτων αφοί ούτε οι χάρτινοι φοίνικες δεν έδειχναν να γίνονται
αποδεκτοί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Οι
προστάτιδες δυνάμεις της Ελλάδας επιλέγουν για βασιλιά της Ελλάδας τον βαυαρό
πρίγκιπα Όθωνα, ο οποίος φτάνει στην χώρα μαζί με τους συμβούλους του τον
Ιανουάριο του 1833.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">________________________________________<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Τι
ήταν ο Φοίνικας: Ιερό μυθικό πουλί των αρχαίων Αιγυπτίων. Κατά τον Ηρόδοτο είχε
το μέγεθος του αετού και πούπουλα χρυσοκόκκινα (βιβλ. 2,73). Κάθε 500 χρόνια -
πάντοτε κατά τον Ηρόδοτο - ερχόταν από την Αραβία στην Ηλιούπολη της Αιγύπτου,
μεταφέροντας το νεκρό πατέρα του, τον οποίοι τύλιγε σε σχήμα αβγού μέσα σε
σμύρνα και τον έθαβε στο ιερό του Ήλιου. Κατά τον Πλίνιο ένας μόνο φοίνικας
υπάρχει σ' ολόκληρο τον κόσμο. Όταν γερνά, κατασκευάζει φωλιά με κλαδιά
αρωματικών φυτών, τη γεμίζει με αρώματα και πεθαίνει καιγόμενος μέσα σ' αυτή.
Από τη στάχτη του γεννιέται ένα σκουλήκι, που μεταμορφώνεται σε φοίνικα και
μεταφέρει τα λείψανα της προηγούμενης υπάρξεώς του μαζί και της φωλιάς του στην
πόλη του Ήλιου για ταφή. Ο χριστιανισμός χρησιμοποίησε το φοίνικα ως σύμβολο
της αθανασίας της ψυχής, η Φιλική Εταιρεία ως σύμβολο του Ελληνικού κράτους που
ξαναγεννιέται από τη στάχτη του, ο Αχ. Υψηλάντης στη σημαία του Ιερού Λόγου και
ο Καποδίστριας τον καθιέρωσε επίσημο έμβλημα του κράτους και το απεικόνισε πάνω
στα νομίσματα και τις σφραγίδες.<o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-60872340187871270262020-04-15T05:37:00.001+03:002020-04-15T05:37:31.476+03:00ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΕΣΟΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΞΟΔΕΙΑΣ <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj-mjyDuVIpuoKtKN6KF8ljwXIJad68O9XdatvstICHk7OtjaXu-8GgdaG8DWEhavKZj3eorjO1DT3xMg-p2Vjd1aZsEMcheg7eFsJttEPRhKmyG1g5bdfr7lR5AOwbzXmNxdBiaKOvLWA/s1600/%25CE%25A4%25CE%25BF+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25AD%25CE%25BB%25CE%25BF+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2591%25CE%25B3.+%25CE%259C%25CE%25B1%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2582+%2528%25CE%259B%25CE%25B5%25CF%2585%25CE%25BA%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1%2529%252C+Schweidnitz%252C+1825.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="805" data-original-width="960" height="536" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj-mjyDuVIpuoKtKN6KF8ljwXIJad68O9XdatvstICHk7OtjaXu-8GgdaG8DWEhavKZj3eorjO1DT3xMg-p2Vjd1aZsEMcheg7eFsJttEPRhKmyG1g5bdfr7lR5AOwbzXmNxdBiaKOvLWA/s640/%25CE%25A4%25CE%25BF+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25AD%25CE%25BB%25CE%25BF+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2591%25CE%25B3.+%25CE%259C%25CE%25B1%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2582+%2528%25CE%259B%25CE%25B5%25CF%2585%25CE%25BA%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1%2529%252C+Schweidnitz%252C+1825.jpg" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Σε
λογαριασμό εσοδείας και εξοδείας που κατέθεσε στο Βενετικό δικαστήριο στα 1772
η Πολυχρονία, χήρα Νικολάου Κότση, κάτοικος της Χώρας Λευκάδος, αναφέρει:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">«...
Διά σαγάκι καί κοντέσι τῆς κοπελός ἐξόδεψα λίτρες 63.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Διά
σκουτόπουλα καί καπελίνα τῶν παιδιῶνε, λίτρες 30.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Διά
ἕνα σκουτί τοῦ παιδιοῦ Θεόδωρου ἀπό καμπελότο γαλάζο, ἐξόδιασα λ. 99.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Διά
καμψέλα, τοῦ αυτοῦ ἄλικη καί γελέκι καί βρακί μπουγασένιο λ. 17.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ἐξόδιασα
σέ δύο νταραγιά κίτρινα τῶν παιδόπουλῶνε λ. 196.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Σέ
μπουγασί γαλάζο, ἤγουν σκουτί τῆς κοπελός, ἐξόδιασα μονέδα λ. 53.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ἐξόδιασα
διά τήν γούναν τοῦ παιδιού εἰς τό ροῦχο ράφτη καί γούναρη, λ. 128.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Σέ
φορέματα ὅπου ἔκαμα ἐδικά μου κι ἕνα ροῦχο πράσινο, ἕνα κοντέσι δαμασκένιο καί
ποδιά παρόμοια καί μιά γούνα ἀπό ροῦχο γαλάζο, ἐξόδιασα λ. 985.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Σέ
σκαλτσούνια τῶν παιδιῶνε ζευγάρια ἔξη λ. 24.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Διά
ένα σαγιά γαλάζο τῆς κοπελός λ. 37.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ἐξόδιασα
διά ἕνα τζαμπερλοῦτο ποῦ ἔφτιασα τοῦ παιδιοῦ μου Θεόδωρου λ. 135.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Διά
δύο ρούχα ἄλικα τῶν παιδοπουλῶνε λ. 313.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Τούς
ἔκαμα καί κοντέσια ἀπό καλιμάνι λ. 159 ... »<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">σαγάκι/σαγιάς
= σακάκια, παρ. φορεσιές, οι Ρωμαίικες<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">κοντέσι
= παρ. πανωφόρι χωρίς μανικια<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">καμπελότο
= παιδικό ύφασμα<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">καμψέλα
= πουκαμίσα<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">μπουγάσι
= γαλάζιο γυναικείο ύφασμα<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">νταραγί
= φόρεμα καλής ποιότητας με ασημόκουμπα<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">τζαμπερλούτο
= παιδική ενδυμασία<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">καλιμάνι
= χοντρό μάλλινο ύφασμα<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
Λευκαδίτικη λαϊκή φορεσιά, Πανταζής Κοντομίχης<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το
καστέλο της Αγ. Μαύρας (Λευκάδα), Schweidnitz, 1825<o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-9182377964205656732020-04-06T08:01:00.001+03:002020-04-06T08:01:40.143+03:00H ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ DE BOSSET ΣΤΟ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFnFUMN5n1wmOSMJMvHFU4MLOn4KC-k_x7CxzgHxNwJlMXDLstbaUJMf-XtYsbTRshNjOkJvuDxJ8lJpE4br6dBNP0WidEVfytfqw9WsvumRDPoUnj8f_Mpg-UihFoKUvnp2WWKLprK-Sg/s1600/12065835_911133902341574_6375423497906180732_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="410" data-original-width="640" height="410" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFnFUMN5n1wmOSMJMvHFU4MLOn4KC-k_x7CxzgHxNwJlMXDLstbaUJMf-XtYsbTRshNjOkJvuDxJ8lJpE4br6dBNP0WidEVfytfqw9WsvumRDPoUnj8f_Mpg-UihFoKUvnp2WWKLprK-Sg/s640/12065835_911133902341574_6375423497906180732_n.jpg" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
ιστορική γέφυρα De Bosset ή γέφυρα του Δεβοσέτου ή για τον απλό λαό o «Πόντες»
είναι η μεγαλύτερη λίθινη γέφυρα της Ευρώπης με μήκος 689,9 μέτρα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Συνδέει
την πρωτεύουσα της Κεφαλονιάς, το Αργοστόλι, με την απέναντι ακτή («Ταμπάκικα»)
και αποτελεί το τεχνητό «σύνορο» της λιμνοθάλασσας του Κουτάβου . Η γέφυρα
εμφανίζει διπλή κάμψη, έτσι ώστε να εκτείνεται σε δύο μέτωπα για να
αντιμετωπίζει ευκολότερα την ορμή των κυμάτων, αλλά και για να ανακυκλώνονται
τα νερά της λιμνοθάλασσας. Είναι άρρηκτα δεμένη με την ιστορία και τις
παραδόσεις μας και αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο σύνδεσμο του Αργοστολίου με το
παρελθόν (Καββαδίας, 2007). Στο προς το Αργοστόλι άκρο της, όπου βρίσκεται ο
ιερός ναός της Υπεραγίας Θεοτόκου Σισσιωτίσσης, ρίπτεται κάθε χρόνο στη θάλασσα
ο Τίμιος του Κυρίου Σταυρός την ημέρα των Θεοφανείων. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbkHtSSz7S7DDU6LYvJ_LXp57lxKVA4lTOmvaQorkdX6-kImbVD3BEsVMK4-TrxxOijr70F7iLyHC91AGyMQpMPqHhJPCMbkVQ0pow4yBLfiz8Rvbay4kn5FZ3Ft7uMBhrfQnFth8Uzzhp/s1600/11215076_911134629008168_7445048797672441063_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="548" data-original-width="960" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbkHtSSz7S7DDU6LYvJ_LXp57lxKVA4lTOmvaQorkdX6-kImbVD3BEsVMK4-TrxxOijr70F7iLyHC91AGyMQpMPqHhJPCMbkVQ0pow4yBLfiz8Rvbay4kn5FZ3Ft7uMBhrfQnFth8Uzzhp/s640/11215076_911134629008168_7445048797672441063_n.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το άλλο άκρο της
καταλήγει στον λεγόμενο «τόπο αναπαύσεως» όπου βρίσκεται το Ελληνικό, το
Αγγλικό και το Καθολικό Κοιμητήριο. Στο Ελληνικό Κοιμητήριο δεσπόζει ο Ιερός
Ναός της Παναγίας της Δραπανιώτισσας, προστάτιδας του Αργοστολίου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το
παρόν άρθρο αφιερώνεται στη μνήμη του συμπατριώτη πολιτικού μηχανικού Δημήτρη
(Τάκη) Παυλάτου και γράφτηκε με σκοπό:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">1.
Να συμβάλλει στη ανάδειξη της ιστορικής αξίας και των ξεχωριστών
περιβαλλοντικών και αρχιτεκτονικών ιδιαιτεροτήτων της γέφυρας De Bosset,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">2.
Να δώσει έμφαση στις πολιτιστικές, θρησκευτικές και κοινωνικές δραστηριότητες
που σχετίζονται με τη γέφυρα,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">3.
Να συμβάλλει στην αφύπνιση αλλά και στην εξύψωση της περιβαλλοντικής και
πολιτιστικής συνείδησης όλων αυτών που θα το διαβάσουν,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">4.
Να ευαισθητοποιήσει τις τοπικές αρχές για την ορθολογική διαχείριση του
μνημείου με απώτερο στόχο την αειφορία του,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">5.
Να συμβάλλει στην ανάδειξη του πολύτιμου έργου του ανθρώπου και μηχανικού Τάκη
Παυλάτου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
γέφυρα De Bosset κατασκευάστηκε από τον Ελβετό μηχανικό Κάρολο-Φίλιππο De
Bosset, αξιωματικό του Αγγλικού στρατού και διοικητή της Κεφαλονιάς. Σε μία
ολομέλεια του τοπικού Κυβερνητικού Συμβουλίου κάποια ημέρα του 1812, ο De
Bosset πρότεινε ένα σχέδιο κατασκευής μιας γέφυρας που θα συνέδεε το νοτιότερο
άκρο της πόλης του Αργοστολίου με την απέναντι ακτή του Δραπάνου. Τα
πλεονεκτήματα που θα προσέφερε στα χωριά και στο Αργοστόλι η εύκολη και άμεση
επικοινωνία μεταξύ τους ήταν τεράστια και ποικίλα. Όμως, το Συμβούλιο
«Κονσίλιο» των Ευγενών «Κονσιλιέρων» του Αργοστολίου αντιδρούσε στην κατασκευή
της γέφυρας. Τότε ο ταγματάρχης De Bosset, οργισμένος τράβηξε το ξίφος του και
σύροντάς το πάνω στο τραπέζι διακήρυξε με αποφασιστικότητα: «Το ξίφος μου θα
λύσει το γόρδιο δεσμό!» (Κοσμετάτου, 1991; Δεμπόνος, 1999). Μέσα σε χρονικό
διάστημα 15 ημερών κατασκεύασε μια ξύλινη πασσαλόπηκτη γέφυρα που ένωσε το
Αργοστόλι με την απέναντι ακτή. Στην πρώτη ξύλινη γέφυρα και σε διάστημα 3 με 4
χρόνια κατασκευάστηκαν λίθινες καμάρες, κάθε 4 μέτρα, που συνδέθηκαν με
χοντρούς δρύινους δοκούς τους οποίους κάλυψαν σανίδες από ναυπηγήσιμη ξυλεία
(Κοσμετάτου, 1991; Δεμπόνος, 1999).<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiew-T3OZVnNwylnOr-QdAnbpwlYXmdU-jiUC_umZaXuYS8G9PEf59p3ghrYm6cJnCiB50jens_Ga3drpyjrz-4SVfsLf5u4ZN47pwI9bA65RVPLQa7BAMh_qIbnF9y2VjIXCZz7GS0-t-x/s1600/1469877_911313415656956_5111799732706680954_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="960" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiew-T3OZVnNwylnOr-QdAnbpwlYXmdU-jiUC_umZaXuYS8G9PEf59p3ghrYm6cJnCiB50jens_Ga3drpyjrz-4SVfsLf5u4ZN47pwI9bA65RVPLQa7BAMh_qIbnF9y2VjIXCZz7GS0-t-x/s640/1469877_911313415656956_5111799732706680954_n.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Τότε
ο De Bosset πρότεινε την ανέγερση ενός μνημείου προς τιμή του έθνους που είχε
την πρωτοβουλία της κατασκευής του έργου. Έτσι, στο μέσο της τεθλασμένης
γέφυρας, προς τα δυτικά, κατασκευάστηκε ένας τετράγωνος περίβολος που
περιβαλλόταν από 8 κιονίσκους. Στη μέση του περιβόλου στήθηκε ένας οβελίσκος
«κολόνα» από μαρμαρόπετρα . Σε κάθε πλευρά του υπήρχε η επιγραφή «ΤΗ ΔΟΞΗ ΤΩΝ
ΒΡΕΤΑΝΩΝ» γραμμένη σε 4 γλώσσες (Ελληνικά, Αγγλικά, Ιταλικά και Λατινικά)
(Κοσμετάτου, 1991; Δεμπόνος, 1999). Στα επόμενα χρόνια η γέφυρα ανακαινίστηκε
δύο φορές, από τον Νάπιερ (1822-1830) και από τον Έβερτον (1842-1848). Ο Νάπιερ
έφτιαξε τα φρύδια, τους ωραίους προβόλους και τα τειχάκια των στηθαίων. Ο
Έβερτον την έκανε λιθόκτιστη με 16 διαδοχικές ελλειπτικές αψίδες («κασόνια»)
από λοξωτούς πωρόλιθους. Στα άκρα κατασκεύασε πέτρινο στηθαίο, με περίτεχνα
κλειδώματα «κολονάκια», που καθιστούσαν την κατασκευή ανθεκτική και
αρχιτεκτονικά αρμονική . Το κατάστρωμα στρώθηκε με ψιλό χαλίκι φύσεως κιμωλίας
(«κιμηλιά») (Κοσμετάτου, 1991; Δεμπόνος, 1999).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Τη
δεκαετία του 1920 εμφανίστηκαν στη γέφυρα τα πρώτα αυτοκίνητα. Το 1931
κατασκευάστηκε η «περιφερειακή» του Κουτάβου από το βυρσοδεψείο του Στίβα
(«Ταμπάκικα») μέχρι τη Σισσιώτισσα. Η γέφυρα απαλλάχθηκε κάπως από τα βάρη. Το
1940 οι Ιταλικοί βομβαρδισμοί προκάλεσαν ρωγμές στη γέφυρα. Τα χρόνια της
Ιταλικής Κατοχής της Κεφαλονιάς (1941-1943) οι κατακτητές έξυσαν και έσβησαν τις
επιγραφές της «κολόνας» (Πουλάκη-Κατεβάτη, 2003). Το 1944 οι Γερμανοί
τοποθέτησαν εκρηκτικούς μηχανισμούς κατά μήκος της προκυμαίας και της γέφυρας
του Αργοστολίου, από το «Μέτελα» (Ναυτική Σχολή) μέχρι τα «Ταμπάκικα». Σκόπευαν
να τους πυροδοτήσουν φεύγοντας από το νησί, το Σεπτέμβρη του ίδιου έτους. Όμως,
τους παρακολουθούσαν ντόπιοι αγωνιστές σε συνεργασία με Ιταλούς και Σλοβένους
στρατιώτες, έκοψαν τα καλώδια και έσωσαν τη γέφυρα και την πόλη (Sfiligoj,
2004).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ο
ισχυρός σεισμός του Φεβρουαρίου του 1867 προκάλεσε σημαντικές ζημιές στη γέφυρα
και τον οβελίσκο. Οι εργασίες επισκευής ολοκληρώθηκαν σε ένα μήνα (Δεμπόνος,
1999). Όμως οι εκτεταμένες και σοβαρότατες ζημιές που προκλήθηκαν στη γέφυρα
από τον καταστροφικό σεισμό του Αυγούστου του 1953 άργησαν να αποκατασταθούν.
Το οδόστρωμα και τα μέτωπα στα πλαϊνά της γέμισαν ρωγμές . Γκρεμίστηκαν τα
στηθαία και άλλα ρίχτηκαν στη θάλασσα και άλλα στο κατάστρωμα. Βούλιαξε μεγάλο
τμήμα της στο ύψος της 4ης αψίδας προς τη μεριά του Αργοστολίου. Στην «κολόνα»
μετατοπίστηκαν οι λίθοι που τη συναρμολογούσαν. Μετά το σεισμό, η γέφυρα
επισκευάστηκε μερικά και δόθηκε άμεσα στην κυκλοφορία. Το Μάιο του 1961 άρχισαν
οι πρώτες ουσιαστικές μετασεισμικές εργασίες ριζικής επισκευής της γέφυρας από
τον εργολάβο Πέτρο Βαγγελάτο και τον πολιτικό μηχανικό Τάκη Παυλάτο . Οκτώ
χρόνια μετά, το καλοκαίρι του 1969, επαναλήφθηκαν οι εργασίες επισκευής από τον
ίδιο μηχανικό και το Δεκέμβριο του ίδιου έτους η γέφυρα δόθηκε στην κυκλοφορία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXznUce9LU0eHHSiYNv3BvrD1baX7w7CFpsWg6XgJqjHc83bPNcIMVjUtIevr7v82R-OoDdsnQ_oepPjRThbpeIoMhYPI3Ks2_M9jF6fpIo-LkGgigrQrBFJS-Sh1CAjeaaERwBLwKgLfY/s1600/17155896_1208372259284402_3721598213107705702_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXznUce9LU0eHHSiYNv3BvrD1baX7w7CFpsWg6XgJqjHc83bPNcIMVjUtIevr7v82R-OoDdsnQ_oepPjRThbpeIoMhYPI3Ks2_M9jF6fpIo-LkGgigrQrBFJS-Sh1CAjeaaERwBLwKgLfY/s640/17155896_1208372259284402_3721598213107705702_n.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Τον
Ιούλιο του 1973 ξεκινούν εργασίες αντισεισμικής ανακατασκευής της γέφυρας με
μελέτη του συμπολίτη μας μηχανικού Τάκη Παυλάτου. Ο κ. Παυλάτος είχε την ευθύνη
της αναστήλωσης από τα «Ταμπάκικα» μέχρι και 60 μέτρα μετά τον οβελίσκο. Στο
τμήμα αυτό δεν τοποθετήθηκαν τσιμεντένια στηθαία αλλά στηθαία από πωρόλιθο .
Στο υπόλοιπο τμήμα φτιάχτηκαν τσιμεντένια στηθαία και δύο «κασόνια» κλείστηκαν
με τσιμέντο, επεμβάσεις μη συμβατές με την αρχιτεκτονική κομψότητα του
μνημείου. Προς τιμήν του κ. Παυλάτου τοποθετήθηκαν δύο αναμνηστικές μαρμάρινες
πλάκες πάνω στην «κολόνα» στις οποίες αναγράφεται αντίστοιχα «ΗΔΕ ΣΤΗΛΗ ΤΟ 1953
ΥΠΟ ΣΕΙΣΜΟΝ ΚΑΤΕΡΕΙΠΩΘΗ 1963 ΑΝΕΣΤΗΛΩΘΗ ΜΕΛΕΤΗ ΚΑΙ ΕΠΙΒΛΕΨΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΑΥΛΑΤΟΥ
ΑΜΙΣΘΙ» και «ΗΔΕ ΓΕΦΥΡΑ ΤΟ 1953 ΥΠΟ ΣΕΙΣΜΟΝ ΚΑΤΕΡΕΙΠΩΘΗ 1975 ΑΝΕΣΤΗΛΩΘΗ ΜΕΛΕΤΗ
ΚΑΙ ΕΠΙΒΛΕΨΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΑΥΛΑΤΟΥ ΑΜΙΣΘΙ».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Από
το Μάρτιο του 1970 η γέφυρα De Bosset είχε χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο
μνημείο. Με το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο Αργοστολίου του Αντώνη Τρίτση
χαρακτηρίστηκε πεζόδρομος (1985). Χρειάστηκε να περάσουν 16 χρόνια (2001) για
να αποφασίσει το Υπουργείο Πολιτισμού (ΥΠ.ΠΟ.) την πεζοδρόμησή της για λόγους
προστασίας, όπως και την εκπόνηση των απαραίτητων μελετών αποκατάστασης. Όμως,
η απόφαση πεζοδρόμησης παρέμεινε ανενεργή!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το
έτος 2003 το ΥΠ.ΠΟ. αναθέτει στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης την
εκπόνηση της μελέτης «Αποκατάσταση και ενίσχυση της γέφυρας De Bosset στο
Αργοστόλι Κεφαλονιάς». Τον Ιούνιο του επόμενου έτους διενεργήθηκαν στη γέφυρα
ερευνητικές γεωτρήσεις. Τα αποτελέσματα διαβιβάστηκαν στο ΥΠ.ΠΟ. το οποίο
επέβαλλε την απαγόρευση της διέλευσης των τροχοφόρων από τη γέφυρα για την
αποφυγή της περαιτέρω επιβάρυνσης και φθοράς της. Στις 19 Ιουλίου του 2005 η
γέφυρα έκλεισε οριστικά για τα αυτοκίνητα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Τον
Απρίλιο του 2007 με απόφαση του ΥΠ.ΠΟ. εγκρίνεται η οικονομοτεχνική μελέτη του
Έργου «Αποκατάσταση και Ενίσχυση της Γέφυρας De Bosset στο Αργοστόλι
Κεφαλονιάς». Όμως, τον Ιούνιο το Νομαρχιακό Συμβούλιο Κεφαλληνίας και Ιθάκης
και το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αργοστολίου, με ομόφωνα ψηφίσματά τους,
ζητούν την αναθεώρηση της μελέτης της γέφυρας ώστε να συμπεριλάβει και την
κυκλοφορία ελαφρών Ι.Χ. αυτοκινήτων. Ένα μήνα μετά το έργο αναστήλωσης και
αναπαλαίωσης της γέφυρας εντάσσεται στο Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Μετά την
αποκατάσταση η γέφυρα θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά ως πεζόδρομος. Κατ’
εξαίρεση θα διέρχονται από αυτή πυροσβεστικά και νοσοκομειακά οχήματα μέχρι
βάρους 10 τόνων για έκτακτες ανάγκες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Όμως,
το έργο ακόμα δεν θα ξεκινήσει. Θα βαλτώσει στη γραφειοκρατία, στις ενστάσεις
και τις δικαστικές διαμάχες των αναδόχων τεχνικών εταιρειών. Τελικά στις 30
Αυγούστου 2011 θα υπογραφεί στο Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού (ΥΠ.ΠΟ.Τ.)
από την ανάδοχο εταιρεία «Ιόνιος – Μαρούλης Α.Ε.» το έργο «Αποκατάσταση και
ενίσχυση της γέφυρας De Bosset στο Αργοστόλι Κεφαλονιάς». Το έργο είναι προϋπολογισμού
3,1 εκατ. ευρώ και χρηματοδοτείται από το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς
(Ε.Σ.Π.Α.) Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδος και Ιονίων νήσων. Φορέας υλοποίησης
του έργου είναι η Διεύθυνση Αναστήλωσης Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων
(Δ.Α.Β.Μ.Μ.) του ΥΠ.ΠΟ.Τ. Στις 10 Δεκεμβρίου 2011 θα καταρρεύσει το δεύτερο και
πιο πληγωμένο «κασόνι» της γέφυρας. Δύο ημέρες αργότερα θα εγκατασταθεί η
ανάδοχος εταιρεία και το έργο αποκατάστασης επιτέλους θα αρχίσει!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ο
«Πόντες» στους δύο αιώνες της ιστορίας του γνώρισε καταστροφές από σεισμούς και
βομβαρδισμούς αλλά και από τη διέλευση τροχοφόρων οχημάτων. Διασώθηκε από
ανατίναξη. Έχουν εκπονηθεί για αυτόν μελέτες και σχέδια και έχουν υλοποιηθεί
έργα αναστήλωσης, όχι πάντα τα ενδεδειγμένα. Ήρθε αντιμέτωπος με τη γραφειοκρατία
των υπηρεσιών, τα τοπικά μικροσυμφέροντα, την ψηφοθηρία, την αμέλεια κάποιων
υπευθύνων αλλά και με το πραγματικό και ανιδιοτελές ενδιαφέρον κάποιων άλλων.
Πλήθος ανθρώπων έχει ασχοληθεί μαζί του, όπως μηχανικοί, εργολάβοι, τεχνίτες,
πολιτικοί, κυβερνητικοί αξιωματούχοι, υπηρεσιακοί παράγοντες αλλά και απλοί
άνθρωποι. Στον «Πόντε», την μεγαλύτερη λίθινη γέφυρα της Ευρώπης, μετρήθηκε η
αξιοπρέπεια όλων αυτών. Κάποιοι είχαν την αποφασιστικότητα και το ανάστημα ενός
De Bosset ή ενός Τάκη Παυλάτου. Άλλοι χαρακτηρίζονται απλά «Κονσιλιέροι».
Κάποιων άλλων η προσφορά και το έργο δεν έχουν αποτιμηθεί ακόμα από την
ιστορία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">«Η
Γέφυρα του De Bosset ή Πόντες είναι Έργο Ιστορικό, Μνημειακό, Αιώνιο,
εξαιρετικής αισθητικής, γραφικότατο, για την εποχή του (1812) ουτοπικό, δείγμα
τόλμης και φαντασίας του Ανθρώπου και του Τεχνικού. Το σεβάστηκε ο Χρόνος, το
επλήγωσε ο καταστρεπτικός σεισμός της 12ης Αυγούστου 1953. Εκεί ο ρομαντικός
βραδινός περίπατος των Συμπολιτών. Από εκεί ο ύστατος δρόμος προς το κοιμητήριο
του Δραπάνου.» γράφει χαρακτηριστικά ο κ. Παυλάτος και προσθέτει «Θα μείνει
αιώνια, να θυμίζει Ιστορία, Αγάπη, Τέχνη, Τεχνική και θέληση των αδάμαστων
Ανθρώπων στο Χρόνο που έφυγε και φεύγει.» Είναι αυτονόητο, πιστεύω, ότι τα
λόγια του θα αποτελέσουν πυξίδα για όλους αυτούς που εμπλέκονται και θα
εμπλακούν στις εργασίες αναστήλωσης και αποκατάστασης της γέφυρας! Αισιοδοξούμε
και προσδοκούμε ότι οι επεμβάσεις θα είναι οι ενδεδειγμένες ώστε να αναδειχθεί
η αρχιτεκτονική μοναδικότητα του μνημείου και συνάμα να εξασφαλιστεί η αειφορία
του!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Τεράστιο
το έργο και η προσφορά του ανθρώπου και μηχανικού Τάκη Παυλάτου στο νησί μας
και στην πατρίδα μας γενικότερα. Δύσκολα βρίσκει κανείς τα κατάλληλα λόγια για
να τα αποτιμήσει και να τα αναδείξει. Μελέτησε, σχεδίασε, επέβλεψε, αναστήλωσε,
θεμελίωσε, υλοποίησε, έβαλε τη σφραγίδα του σε πλήθος από έργα όπως η γέφυρα
Δεβοσέτου, το φανάρι των Αγίων Θεοδώρων, η πύλη του κάστρου του Αγίου Γεωργίου,
εκκλησίες (με αποκορύφωμα το Ναό του Αγίου Γερασίμου στα Ομαλά), κωδωνοστάσια, πολλά
δημόσια κτίρια, τόσο τοπικής (Nομαρχία, Δημαρχείο, Δημοτική Aγορά στο
Αργοστόλι) όσο και πανελλήνιας εμβέλειας (Άρειος Πάγος), το παλαιό στάδιο
«Γεώργιος Καραϊσκάκης», καθώς και έργα στα λιμάνια Ληξουρίου, Αργοστολίου,
Πατρών και Πειραιώς. Ο Τάκης Παυλάτος συνέβαλε αφιλοκερδώς τα μέγιστα στη
ανοικοδόμηση της Κεφαλονιάς μετά τους σεισμούς του 1953. Ο πρώτος αντισεισμικός
κανονισμός της Ελλάδος (1959) είναι δημιούργημά του. Τιμήθηκε, μεταξύ άλλων,
από το Βασίλειο της Ελλάδος (1961) και δύο φορές από την Ακαδημία Αθηνών. Την
πρώτη το 1971 με βραβείο και τη δεύτερη το 1978 με αργυρό μετάλλιο για την
προσφορά του στην ανοικοδόμηση της Κεφαλονιάς και της Ζακύνθου. Η κοινωνία της
Κεφαλονιάς τον τίμησε με την ανώτερη τιμή επί νομαρχίας Δ. Λευκαδίτη. Το όνομά
του έχει δοθεί σε πάροδο του περιφερειακού δρόμου του Αργοστολίου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Είχα
την μεγάλη τιμή να συνεργαστώ με τον κ. Τάκη Παυλάτο κατά τα δύο τελευταία
χρόνια ζωής του. Μου απέστειλε υλικό από το πλούσιο αρχείο του για τη γέφυρα De
Bosset αλλά και για το φανάρι των Αγίων Θεοδώρων. Δεν μου αρνήθηκε ποτέ τη
βοήθεια παρά την προχωρημένη ηλικία του και τη βεβαρυμμένη υγεία του. Πάντα μου
υπενθύμιζε ότι είναι υποχρέωση για μένα και συνάμα ικανοποίηση για εκείνον η
διάχυση του υλικού στους μαθητές και στο ευρύ κοινό και η αξιοποίησή του. Ο
ευεργέτης Τάκης Παυλάτος ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που το βιολογικό
τέλος τους οδηγεί αυτόματα στην αθανασία! Χρέος όλων των Κεφαλονιτών προς τον
κ. Παυλάτο και δείγμα ευγνωμοσύνης για την προσφορά του αποτελεί η εκπλήρωση της
επιθυμίας του για εξεύρεση κατάλληλου χώρου στο Αργοστόλι που θα στεγάσει το
μοναδικό αρχείο του ώστε να είναι προσβάσιμο και αξιοποιήσιμο από τις νεότερες
γενιές!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">1.
Δεμπόνος Αγγελοδιονύσης, 1999, «Κούταβος, το χρονικό ενός βάλτου», Έκδοση Δήμου
Αργοστολίου, 368 σελ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">2.
Καββαδίας Σπυρίδων, 2007, «Γέφυρα De Bosset: ο μεγαλύτερος σύνδεσμος του
Αργοστολίου με το παρελθόν», Kefalonitis.mag, 4: 60-68.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">3.
Κοργιαλένειο Ίδρυμα Κεφαλληνίας, 2004, «Η Παλαιά Κεφαλονιά – Ένας ατέλειωτος
Αύγουστος», Τόμος 1, 252 σελ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">4.
Κοσμετάτου Ελένη, 1991, «Αναφορά στους δρόμους της Κεφαλονιάς», Κοργιαλένειον
Ιστορικόν και Λαογραφικόν Μουσείον, 176 σελ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">5.
Πουλάκη-Κατεβάτη Διονυσία, 2003, «Προσεισμική Κεφαλονιά», Εκδόσεις «Εικών», 238
σελ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">6.
Sfiligoj Elio, 2004, «Settembre 1944 dopo un anno di occupazione, evacuazione
delle truppe germaniche dell isola di Cefalonia IL SALVATAGGIO DEL PORTO E
DELLA CITTA DI ARGOSTOLI DALLA DISTRUZIONE», μετάφραση στα Ελληνικά Μαρία-Φαλί
Ζαπάντη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">7.
Ιστορικά δεδομένα για τη γέφυρα De Bosset έχουν αντληθεί από τις τοπικές
εφημερίδες «Ημερήσιος» , «Το Μέλλον» και «Τα Νέα».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<b><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΣΠΥΡΟΣ
ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Δρ
Βιολόγος, καθηγητής 1ου Γενικού Λυκείου Αργοστολίου<o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-66967250836964425052020-04-05T12:13:00.001+03:002020-04-05T13:15:56.933+03:00ΕΦΥΓΕ Ο ΚΕΡΚΥΡΑΙΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΛΗΜΗΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigJEJgqr7bOBSbDo5mBLBKv_EUoJ3Pc3gZm32Vlo9K5uxbAH-ZeNuvfgIUVlmCK9LhkvXynPsIXesUY-kd-xgliZh9crL43tRLst8kbSYqZZJfBLWRI2Vp6qwKqeh5U0B3uUlQzImubHxE/s1600/louvro-klimi-kerkyra.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="502" data-original-width="700" height="458" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigJEJgqr7bOBSbDo5mBLBKv_EUoJ3Pc3gZm32Vlo9K5uxbAH-ZeNuvfgIUVlmCK9LhkvXynPsIXesUY-kd-xgliZh9crL43tRLst8kbSYqZZJfBLWRI2Vp6qwKqeh5U0B3uUlQzImubHxE/s640/louvro-klimi-kerkyra.jpg" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Έφυγε
ο Κερκυραίος Οδυσσέας Κάρολος Κλήμης, χθες, στις 3μ μ. Ένας ακάματος ερευνητής
της ιστορίας και της Λαογραφίας της Κέρκυρας. Έφυγε ένας άνθρωπος που έζησε
στους δύσκολους καιρούς μας με αχώριστη συντροφιά την ευγένεια, την ευπρέπεια, την
αξιοπρέπεια. Έφυγε ένας Ωραίος άνθρωπος.../Καλώς να τον δεχτεί η Κερκυραϊκή που
την αγάπησε και την υπηρέτησε... <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Παραθέτω
ένα δελτίο τύπου από την παρουσίαση ενός από τα τελευταία έργα του Νέα Μελέτη
για το Βυζαντικό-Μεσαιωνικό "Σταυρό" αλλά και για άλλα χωριά της
Μέσης Κέρκυρας από τον κ. Οδυσσέα Κάρολο Κλήμη «Λούβρο, Παυλικανοί, Βογόμιλοι,
Βαλτοί, Αλμπιγόνοι, Καθαροί & Μουσείο του Λούβρου». <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">•
Ο Οδυσσέας Κάρολος Xριστόφορου Κλήμης είναι ένας διακεκριμένος Κερκυραίος
πολιτικός επιστήμονας, συγγραφέας - μελετητής που επί χρόνια μελετά το παρελθόν
και το παρόν της Κέρκυρας. Οι μελέτες του στηρίζονται στις πολιτικές επιστήμες,
στην κοινωνιολογία, εθνολογία, τη γλωσσολογία και όχι μόνο! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Iδιαίτερα,
τον συγγραφέα, τον έχει απασχολήσει η εγκατάσταση στην Κέρκυρα (από τον καιρό
του Κομνηνού) μεγάλων θρησκευτικών ομάδων, που βασικό τους γνώρισμα είχαν και
έχουν την μη συμβατή αποδοχή τους από τον κύριο κορμό της Ορθόδοξης
Αυτοκρατορικής Λατρείας των λεγομένων «Βυζαντινών» χρόνων. Mεγάλες πληθυσμιακά
ομάδες «αιρετικών» εκπατρίστηκαν από τον τόπο τους και εγκαταστάθηκαν με τις
οικογένειές τους (ως στρατιώτες - φύλακες - φρουροί) σε απομακρυσμένες περιοχές
της τότε Ανατολικής Pωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Mεταξύ άλλων παραμεθόριων περιοχών
φυσικά ήταν και η Κέρκυρα. Κατά το μελετητή, αυτοί οι αιρετικοί σχετίζονται
κυρίως με τους «Παυλικανούς» - «Βογομίλους» που ήρθαν από την ανατολή, αλλά και
από τους «Καθαρούς» που ήρθαν από τη Δύση. Σύμφωνα με το συγγραφέα, η
συγκριτική μελέτη των τοπωνυμίων και των επωνύμων κυρίως των χωριών της
περιοχής «Μέσης» Κέρκυρας τον έκαναν μετά από πολύ έρευνα να διατυπώσει τις
σκέψεις και τα συμπεράσματά του, στο ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ του, με τίτλο... «Λούβρο,
Παυλικανοί, Βογόμιλοι, Βαλτοί, Αλμπιγόνοι, Καθαροί & Μουσείο του Λούβρου».
Tώρα θα μου πείτε... «Τι σχέση έχει το Μουσείο του Λούβρου... με τους Λούβρους
και την Κέρκυρα»? Ανακαλύψετε το, αναζητώντας, αγοράζοντας και διαβάζοντας αυτό
το τόσο ενδιαφέρον ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ του σεβαστού καθ' όλα κ. Οδυσσέα Καρόλου Κλήμη!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Πηγή:
<a href="http://www.corfuland.gr/">www.corfuland.gr</a><o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-71209142172788921302020-04-05T11:08:00.000+03:002020-04-05T13:15:30.758+03:00Η ΣΤΙΤΙΚΕΤΣΑ [ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΑ]<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUqZOvTGgRUR_Czlsf3VHFFC_HMXIZw1DGSB3UUVDyefz0jdQgD5MuHKIA3_YX3r-bX3CmBicpdHFOtlGRvCTGfcswsEo_PxRj6VHqCDKIOBl3ZgANNCp6_Cfhbji8FrUUHjobdAnsvqPO/s1600/92020351_10158199860299555_3213160537030393856_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="504" data-original-width="668" height="482" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUqZOvTGgRUR_Czlsf3VHFFC_HMXIZw1DGSB3UUVDyefz0jdQgD5MuHKIA3_YX3r-bX3CmBicpdHFOtlGRvCTGfcswsEo_PxRj6VHqCDKIOBl3ZgANNCp6_Cfhbji8FrUUHjobdAnsvqPO/s640/92020351_10158199860299555_3213160537030393856_n.jpg" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">[Στη
Ζάκυνθο επί Ενετών ο κόντε Ρικάρντο Νταβιτσέντσα γράφει μια «Ομιλία» και την
«ανεβάζει» στο σαλόνι του, για να σατιρίσει την …δυσκοιλιότητα του φίλου του
Κόντε Κλάπα]<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΣΚΗΝΗ
ΠΡΩΤΗ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Στ’
Αρχοντικό του Κλάπα. Ο Κόντες, με τη νυχτικιά του και φαρδιά ρόμπα ντι κάμαρα,
κάθεται στη σέκια[φορητό αποχωρητήριο-πολυθρόνα] του ακίνητος και βλοσυρός.
Είναι φαλακρός και η περούκα δίπλα του, στον περουκοστάτη, είναι απαράλλαχτη μ’
εκείνη του πατέρα του, που εικονίζεται στο θεόρατο κάδρο πίσω του. Ο Ντοτόρος
Μορτεβίας τού μετράει το πόλσο.[σφυγμό]<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΚΟΝΤΕΣ:
Σορ Μορτεβία, βόηθα με!/ Κοντεύω να κρεπάρω[σκάσω]./Αν δε με γιάνεις γρήγορα,/
θε να βαρέσω σμπάρο…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΓΙΑΤΡΟΣ:
Μπράβο σου! Μα μ’ ούλο το ρισπέτο/ σα μαχαιρίες τα λόγια σου/ με βάρεσαν στο
πέτο/ Είναι κουβέντες, Άρχοντα,/ ευτούνες που μου λες;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΚΟΝΤΕΣ:
Τι θες να κάμω; Τήραμε!/ Είμαι για να με κλαις!/ Κόκαλα το κορμάκι μου/
κατάντησε και πέτσα!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΓΙΑΤΡΟΣ:
Κόντε μου! Δε ματάγινε/ μιά τέτοια στιτικέτσα!/ Δεν είν’ αρρώστια
σέρια[σοβαρή]/ για τσου μικρούς/ανθρώπους,/τηνε γιατρεύουμε, μαθές,/ με χίλιους
δύο τρόπους.../ Μα τσ’ αφεντιάς σου τ’ άντερα/ είν’ στίτικα ντί στέζα[δυσκοίλια
περιοπής],/ έχουν πείσμα κοντέικο/ και μνέσκουν πάντα στέζα[τεντωμένα].<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΚΟΝΤΕΣ:
Νιώθω μαστίτσα[συμπαγή] την κοιλιά/ σα μαρμαρένια ντάπια/ Ματάνοιξε, Ντοτόρο
μου, τα δόλια σου κιτάπια/ και βρες δελέγκου[αμέσως] μέσα κει/ του γλυτωμού
σανίδα./ Αλλιώς, Σορ Μορτεβία μου,/ “αντίο που σε είδα”![τετέλεσται].<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΓΙΑΤΡΟΣ:
Ούλους τσου ματαδιάβασα!/ Αφ’ τον αντίκο·Τσέλσο/ στους Διοσκουρίδη, Γαληνό,
Βεζάλιο, Παρατσέλσο./ Μα και τσου πούλιο κοντινούς:/ Εύστάκιο, Φαλλόπιο, τσου
δύο Χάντερ, τον Χαρβέ...<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΚΟΝΤΕΣ:
Μούπαν ριμέντιο[γιατροσόφι] ντόπιο…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΓΙΑΤΡΟΣ:
Μα εδώ ριτσέτες[συνταγές] Πάντοβας/ και βγήκαν οπορκερίες[άχρηστες]/ και θες να
σε σαλβάρουνε[γλυτώσουνε]/ τση γειτονιάς οι γρήες;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΚΟΝΤΕΣ:
Ευτούνα τ’ άντερα, γιατρέ,/ είναι τσ’ απορπισίας!/ Να ματακούσω τη βροντή/ μιας
αποπατησίας/ και στην πλερώνω για χρυσή./Μίανε μόνε-μόνε![ίσα-ίσα]<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΓΙΑΤΡΟΣ:
Κόντε μου, βρίσκουμαι και γώ/ σε μία ντισπερατσιόνε!/ Ούλα μου τα δοκίμασα /κι
ούλα πήγανε στράφι!/ Ακόμα και μιαν όστια [χάπι] με σκόνη από χρυσάφι!/ Βρύση
τ’ όλιο ντί ρίτσινο, [καθαρτικό]/ φόρτε καλομελάνο [μονοχλωριούχος υδράργυρος,/
κλυστήρια [κλύσματα] με τη σέσουλα/ Τι άλλο να σου κάνω;/ Η τέχνη μου φαλίρισε
/μ’ ευτούνη την κοιλιά σου./ Άλλο δέ μνέσκει τώρα πια…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΚΟΝΤΕΣ:
…παρά να πας καλιά σου!/ Θα δοκιμάσω μοναχός/ ’να ντόπιο γιατροσόφι./ Οι γρήες
ξέρουν τα πολλά!/ Κι ας λεν οι φιλοσόφοι!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΓΙΑΤΡΟΣ:
Ακομοντάτεβι[Όπως σας αρέσει] Σινιόρ!/ με γειές σου και χαρές σου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΚΟΝΤΕΣ:
Έχεις και μούτρα να μιλείς/ μετά τσι συμφορές σου;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΓΙΑΤΡΟΣ:
Συμπάθιο! Μα τα μαγικά/ εγώ τάχω χεσμένα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΚΟΝΤΕΣ:
Γιατί τσιρλάς ελεύτερα!/ Μα δε ρωτάς και μένα/π’ άντίς πουργκάντε [καθαρτικό]
μούδεσες/ στο κώλο μου φουστέκια [ασφυκτικά δεσμά]/ κι ούτε να κλάσω δεν μπορώ/
την ίδια μου τη σέκια!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΓΙΑΤΡΟΣ:
Και τι λογής, Σιορ Κόντε μου,/ είναι φτούνο το<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">μάγιο;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΚΟΝΤΕΣ:
Ολημερνίς στη σέκια μου/ θα κάνω το σκαντάγιο,[βολιδοσκόπηση]/ μετρώντας και
προσέχοντας/ κάθε γουργουρισία;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΓΙΑΤΡΟΣ:
Μα νύχτα-μέρα στο σκαμνί;/ Τούτο ’ναι βουρλισία./ Θα σου κατσιάσει το κορμί!/ Ο
νους σου θα στουπίρει,[αποβλακωθεί]/ αν κάτσεις τρία μερόνυχτα/ σ’ αυτό το
πατητήρι!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΚΟΝΤΕΣ:
Ας γένει το μιράκολο [θαύμα]/ κι ας κάτσω, δε με μέλει./ Αγάλια- αγάλια
γένεται/ κι η αγουρίδα μέλι!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΓΙΑΤΡΟΣ:
Κι από βοτάνια;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΚΟΝΤΕΣ:
Τίποτσι! Μονάχα να φορτσάρω[βάζω τα δυνατά μου]/ και ν’ ασπετάρω [περιμένω] το
καλό!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΓΙΑΤΡΟΣ:
Κοσπέτο[μπράβο], μίο κάρο!/Εμένα να με συμπαθάς,/ μα πρέπει να πηγαίνω/ τση
γειτονιάς τσου αχαμνούς!/ Πιού τάρντι[αργότερα] ανεβαίνω/ στ’ αρχοντικό σου,
για να δω/ τα ποία και τα πόσα/ αυγά στη σέκια εγέννησε/ η παινεμένη κλώσα!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">(Φεύγει.
Ο Κόντες μένει μονάχος. Ξάφνου το μούτρο τον λάμπει από χαρά.)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΚΟΝΤΕΣ
(μ’ ενθουσιασμό): Άκου την, γουργουρίζει! / Έλα μωρή, φινίριστο [τελείωσέ το]/
(το μούτρο του σκοτεινιάζει)/ Τ’άντερομπουρμπουλίσματα/ πάψανε το ντορό [χαβά]
τσου,/ φόρσε[ μάλλον] γατσούλια [γάτες] σκούζανε/ στη ρούγα. Το σταυρό τσου!!!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Σιπάριον<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΔΙΟΝΥΣΗΣ
ΡΩΜΑΣ(1906-1981) <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">«Ο
ΚΟΝΤΕΣ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΣΤΙΑ 1975<o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-1650685303826323102020-04-03T18:52:00.000+03:002020-04-03T18:52:10.446+03:00 «ΜΙΑ ΙΟΓΕΝΗΣ ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimGFBqYMAT_0V23FQhsLcRRx90Zf52Un1QeBn2sQxiAY5_nwtqQBFVSlYcHJ-5ZDHSTvQYFqOXc6ZeN97EM1qYCvWqu1gyc9tUCb17IHpIJ4iJjhWlemN_peUyFNOIDRgXBRAwW6mlYMR2/s1600/91802085_742270419642681_8112278162181718016_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="539" data-original-width="960" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimGFBqYMAT_0V23FQhsLcRRx90Zf52Un1QeBn2sQxiAY5_nwtqQBFVSlYcHJ-5ZDHSTvQYFqOXc6ZeN97EM1qYCvWqu1gyc9tUCb17IHpIJ4iJjhWlemN_peUyFNOIDRgXBRAwW6mlYMR2/s640/91802085_742270419642681_8112278162181718016_o.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"></span></span></div>
<a name='more'></a><o:p></o:p><br />
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">«Τον
Αύγουστο του 1981 ο Ζήσιμος Λορεντζάτος (1915-2004) ενώ παραθέριζε αμέριμνος
στην Κεφαλονιά, αρρώστησε και υποχρεώθηκε να επιστρέψει στην Αθήνα. Η τελική
διάγνωση ήταν ιογενής πνευμονία. Νοσηλεύθηκε από τις 18 έως τις 24 του μηνός
στο "Σωτηρία" που σήμερα είναι ένα από τα νοσοκομεία αναφοράς για τον
κορωνοϊό. Τη μικρή και άγνωστη αυτή λεπτομέρεια τη γνωρίζουμε χάρη στο ανέκδοτο
χειρόγραφό του που εξέδωσε το ΜΙΕΤ το 2016 με αυτόν ακριβώς τον τίτλο:
"Ιογενής πνευμονία".<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το
αξιοπερίεργο στην όλη υπόθεση δεν είναι η σύντομη ασθένεια του Λορεντζάτου αλλά
η ημερομηνία εκδήλωσής της, καταμεσής του Αυγούστου. Και σίγουρα ο
διακεκριμένος ποιητής, κριτικός, μεταφραστής και δοκιμιογράφος δεν ήταν ο
μοναδικός που ταλαιπωρήθηκε καλοκαιριάτικα στην ιστορία της ανθρωπότητας με
ιώσεις ή άλλες σοβαρότερες παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος. Αυτός είναι
και ο λόγος που πολλοί σοβαροί επιστήμονες της Ιατρικής, αντιμετωπίζουν με
σκεπτικισμό την ιδέα ότι το ελληνικό καλοκαίρι αρκεί από μόνο του για να μας
απαλλάξει από την τρομακτική σκιά της νέας επιδημίας, που ήδη έχει καταστρέψει
την κατά τεκμήριο πιο όμορφη εποχή του χρόνου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Αξίζει
όμως να αναζητήσετε το μικρό αυτό βιβλιαράκι (μεταγραφή: Σοφία Μπόρα,
Σημειώσεις – Υστερόγραφο: Σταύρος Ζουμπουλάκης) γιατί ένας ασυνήθιστα
εξομολογητικός Λορεντζάτος αφηγείται την περιπέτειά του σε πρώτο ενικό. Σε ένα
από τα πιο απολαυστικά αποσπάσματα διαβάζουμε για το πώς ο συγγραφέας μιλάει
για το λησμονημένο δώρο της υγείας:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">"Μέσα
σε μια αδικαιολόγητη σιγουριά, κυβερνημένοι από το νόμο της αδράνειας, δεν
προσέχομε εκεί που παίζομε στην ακρογιαλιά το πανέμορφο μαρμαρένιο κεφάλι της
υγείας –όπως την οραματίστηκε ο Σκόπας– μισοσκεπασμένο από τους άμμους,
απαρατήρητο – στη μυθολογία των αρχαίων μια προσωποποίηση χωρίς κανένα
ιδιαίτερο μύθο και ανακατωμένη μαζί με όλους τους άλλους στην ακολουθία του
Ασκληπιού. Έτσι την μπερδεύομε ολότελα και τη χάνομε ανάμεσα στους
άλλους".<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Αλλά
το σημείο όπου ο αναγνώστης αναγνωρίζει πραγματικά κάτι βαθιά δικό του είναι
όταν ο Λορεντζάτος μοιράζεται την πανανθρώπινη εμπειρία της μοναξιάς του
αρρώστου:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">"Το
αίσθημα της γενικής σωματικής κακουχίας που δοκίμαζε από τον εξακολουθητικό
πυρετό τον έκανε να νιώθει τόσο παραμερισμένος μέσα στον κόσμο, τόσο απόλυτα
ορφανεμένος από όλους και από όλα".<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Γι’
αυτούς τους αρρώστους δίνεται σήμερα η μάχη. Κι όταν η φύση της αρρώστιας
επιβάλλει την απόλυτη μοναξιά η αξία της μάχης γίνεται διπλή και τριπλή.»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><b>ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ</b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Εφημερίδα
«Καθημερινή»/ 31.03.2020<o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-76202914013024247112020-03-29T11:02:00.000+03:002020-03-29T11:02:07.111+03:00ΈΜΠΟΡΟΙ ΚΑΙ ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΟΙ ΣΤΟ ΠΟΡΤΟ ΠΡΙΝ ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΑΙΩΝΕΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRA0vu-XxZE2NEHs6J973Ec498eaWVFXUxsjiIlgyf8TmU-L0AtUMmdppBtyywgyhiP7-hoWV4vPIn1OcRxijQrTgH5LWWJ2GGUAeHB5tLKfHO31QvOPLf-1YuaiHUSLsuZoNaHDXXOO0Q/s1600/Dapper+1688.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="555" data-original-width="555" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRA0vu-XxZE2NEHs6J973Ec498eaWVFXUxsjiIlgyf8TmU-L0AtUMmdppBtyywgyhiP7-hoWV4vPIn1OcRxijQrTgH5LWWJ2GGUAeHB5tLKfHO31QvOPLf-1YuaiHUSLsuZoNaHDXXOO0Q/s640/Dapper+1688.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Πλοία
και βάρκες απέναντι στον Εξηνταβελόνη το 17ο αιώνα.</span></div>
<a name='more'></a><o:p></o:p><br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Στα
1893 – 94 ο Σπυρίδων Δε Βιάζης έγραψε μια σημαντικότατη σειρά άρθρων στον
‘Παρνασσό’ με τίτλο ‘Ιστορικαί σημειώσεις περί σταφίδος εν Επτανήσω και ιδίως
εν Ζακύνθω’. Σε αυτήν περιγράφει την ιστορία του ‘μαύρου χρυσού’, που αποτέλεσε
τον κυριότερο παράγοντα ευημερίας της Ζακύνθου από το δεύτερο μισό του 16ου
αιώνα ως την Ένωση με την υπόλοιπη Ελλάδα. Μεγάλο μέρος της εργασίας του Δε
Βιάζη ασχολείται με τις προσπάθειες της Βενετίας, αφέντρας των νησιών του
Ιονίου από τα τέλη του 15ου αιώνα μέχρι και την εκπνοή του 18ου, να ελέγξει,
για ίδιον όφελος, την παραγωγή και το εμπόριο του πολύτιμου αυτού αγαθού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
χειρότερη κρίση που προκάλεσε η Βενετική σταφιδική πολιτική ήταν στη διάρκεια
της επταετίας 1602 – 1609, όταν είχε απαγορευθεί τελείως η απευθείας εξαγωγή
σταφίδας από τα Ιόνια νησιά. Για αυτήν την έντονα φορτισμένη περίοδο, όταν η
οικονομική καταστροφή της Ζακύνθου, της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης κόντευε να
γίνει μη αναστρέψιμη, ο Δε Βιάζης ήταν σε θέση να δώσει λεπτομέρειες του
υπομνήματος διαμαρτυρίας του Συμβουλίου της Κοινότητας της Ζακύνθου, με
ημερομηνία 8 Οκτωβρίου του 1602. Σε αυτό το υπόμνημα, γραμμένο κάτι λιγότερο
από δύο μήνες μετά την απόφαση που επέβαλε την εξαγωγή Επτανησιακής σταφίδας
μόνο μέσω Βενετίας, εκφράζονται οι εύλογοι φόβοι των Ζακυνθινών και διαφαίνεται
η απελπισία τους. Για το τι επακολούθησε όμως παρέχει ελάχιστες, σχεδόν
επιγραμματικές, πληροφορίες. Γι αυτά τα πολύ δύσκολα χρόνια μπορούμε σήμερα να
πούμε μερικά πράγματα επιπλέον, ρίχνοντας λίγο περισσότερο φως στο κεφάλαιο
αυτό της Ιστορίας μας, και ίσως έτσι καταφέρουμε να διακρίνουμε αμυδρά το
λιμάνι της Ζακύνθου εκείνη την εποχή, το Πόρτο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Όταν
ο John Locke επισκέφθηκε τη Ζάκυνθο στο τέλος Ιουλίου του 1553 έμεινε έκπληκτος
από τους κομπασμούς των ντόπιων για τη στρατιωτική τους δύναμη. ‘Μου φαίνεται
παράξενο,’ έγραψε, ‘ότι μπορούν να διατηρούν τόσους άνδρες σε αυτό το νησί,
γιατί το καλύτερο προϊόν τους είναι το κρασί και όλα τα υπόλοιπα είναι της
συμφοράς.’ (1) Είναι φανερό ότι η μαζική παραγωγή σταφίδας και η απορρόφηση της
από τους Άγγλους δεν είχε ακόμη ξεκινήσει, όπως άλλωστε προκύπτει από τα
στοιχεία του Δε Βιάζη. Μέσα σε μια γενιά όμως η παραγωγή και το εμπόριο είχαν
εκτοξευτεί. Τόσο, που στις 26 Ιανουαρίου του 1581 (1580 με το Βενετικό
ημερολόγιο), και όχι το 1584 όπως λέει ο Δε Βιάζης, η Βενετία επέβαλε βαρύτατη
φορολογία στην αγορά του προϊόντος, το νέο δασμό ή nuova imposta. Για κάθε
χίλιες λίτρες το Βενετικό κράτος εισέπραττε δέκα δουκάτα, ποσό που συχνά
υπερδιπλασίαζε το κόστος της σταφίδας για τους ξένους εμπόρους. Ο πρωτεύων
λόγος της επιβολής δεν ήταν ούτε η χρησιμοποίηση των προσόδων για την αγορά
αποθεμάτων σταριού – κάτι για το οποίο οι Βενετοί ανησυχούσαν πραγματικά αλλά
για λόγους στρατηγικούς και όχι φιλανθρωπικούς – ούτε μια γενικότερη επιθυμία
αύξησης των κρατικών εσόδων. Ήταν μια αντίδραση στην πολιτική της Αγγλίδας
βασίλισσας Ελισάβετ, η οποία με την προστατευτική της πολιτική εμπόδιζε τη
Βενετική εμπορική δραστηριότητα στη χώρα της. Στόχος ήταν, στην πραγματικότητα,
η εκδίωξη των Άγγλων από τη Ζάκυνθο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
Αγγλική όρεξη για σταφίδα όμως ήταν ακόρεστη. Αν και περιέχει μια δόση
υπερβολής, είναι χαρακτηριστικό αυτό που έγραψε για τους Άγγλους ο Βενετός
πρεσβευτής στο Λονδίνο Alvise Contarini στις 23 Φεβρουαρίου του 1629 (2):<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Αυτός
ο λαός καταναλώνει περισσότερη σταφίδα από όση όλος ο υπόλοιπος κόσμος μαζί,
και είναι τόσο συνηθισμένοι σε αυτή την πολυτέλεια και τους αρέσει τόσο πολύ,
που λέγεται πως άνθρωποι κρεμάστηκαν επειδή δεν είχαν αρκετά χρήματα για να την
αγοράσουν, σε κάποιες δημοφιλείς γιορτές, στις οποίες είναι παράδοση (να την
καταναλώνουν).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Έτσι το εμπόριο του ‘μαύρου χρυσού’ συνέχισε
να διογκώνεται και ανάγκασε τους Βενετούς να εντείνουν τα μέτρα περιορισμού της
παραγωγής, φτάνοντας ακόμα και στο ξερίζωμα καλλιεργειών. Η παρουσία των
Άγγλων, και σε μικρότερο βαθμό των Ολλανδών, των Γάλλων και των Ισπανών,
παραγκώνιζε τους Βενετούς εμπόρους από τον πατροπαράδοτο χώρο της κυριαρχίας
τους, την ανατολική Μεσόγειο. Και, ενώ δυσκολεύονταν οι Βενετοί να τα βγάλουν
πέρα με το θεμιτό ανταγωνισμό, γρήγορα προστέθηκαν έντονα φαινόμενα
λαθρεμπορίου και διαφθοράς, αναμενόμενα απότοκα των δικών τους φορομπηχτικών
επιλογών. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά φούντωσε στο τέλος και η πειρατεία,
ιδιαίτερα όταν στα τελειώματα του πολέμου των Άγγλων με τους Ισπανούς πολλοί
πρώην ‘νόμιμοι’ κουρσάροι οδηγήθηκαν στο δρόμο της παράνομης και αδικαιολόγητης
ληστείας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB_h-ROaRrH-O7uk1fhMiBpMnpd6VbyfzKbbLc47LBRzeiP99rUV-oXYoqND4JuennoVDNjub47X-ESAT9hdMWw52ATcQeV4wo0t4t7snAwyCRbpVUEb5PFsyim91gMozVvzkujv84Lz7A/s1600/Venetian+merchantman+1629.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1008" data-original-width="1468" height="438" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB_h-ROaRrH-O7uk1fhMiBpMnpd6VbyfzKbbLc47LBRzeiP99rUV-oXYoqND4JuennoVDNjub47X-ESAT9hdMWw52ATcQeV4wo0t4t7snAwyCRbpVUEb5PFsyim91gMozVvzkujv84Lz7A/s640/Venetian+merchantman+1629.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Βενετσιάνικο
εμπορικό σε απεικόνιση του 1629.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Με
την κατάσταση που επικρατούσε ίσως να μην είναι εντελώς άσχετη η απόφαση για
την οικοδόμηση Λαζαρέτων, δηλαδή λοιμοκαθαρτηρίων, στην Κέρκυρα και τη Ζάκυνθο
το 1588. Φαίνεται πως η καραντίνα, κάποια μορφή της οποίας πιθανότατα προϋπήρχε
του λοιμοκαθαρτηρίου, χρησιμοποιήθηκε σαν ένα ακόμα όπλο στην προσπάθεια να
βρεθούν οι Βενετοί έμποροι και ναυτικοί σε θέση πλεονεκτικότερη των
ανταγωνιστών τους. Την άνοιξη του 1599 επισκέφθηκε τη Ζάκυνθο ο Thomas Dallam
πηγαίνοντας στην Κωνσταντινούπολη. Το πλοίο του ήταν Αγγλικό και είχε κάνει
τελευταίο σταθμό στο Αλγέρι, από όπου είχαν κάνει πανιά στις 4 Απριλίου.
Έφτασαν στη Ζάκυνθο στις 20 του μήνα και λέει χαρακτηριστικά (3):<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ο
Πρεβεδούρος (κυβερνήτης) και εκείνοι οι αξιωματούχοι που του παραστέκονται,
τους οποίους λένε σινιόρους της υγείας, δεν μας επέτρεπαν να βγούμε στην ξηρά
επειδή ερχόμαστε από το Αλγέρι, όπου ζουν Τούρκοι, και φέραμε μερικούς Τούρκους
από εκεί με το πλοίο μας – παρόλα αυτά μετά από έξι μέρες μας δώσανε pratique
(4), δηλαδή άδεια να αποβιβαστούμε. Η διαταγή είναι όσοι έρχονται από
οποιοδήποτε μέρος της Τουρκίας, και δεν έχουν υγειονομικό έγγραφο από κάποιο
Βενετό ή Ιταλό, να παραμένουν είτε επί του πλοίου ή στη φυλακή που λέγεται
Λαζαρέτο για δέκα μέρες – αν στο μεταξύ κάποιος αρρωστήσει πρέπει να μείνουν
για άλλες δέκα μέρες και ούτω καθεξής, μέχρι να αποκατασταθεί η υγεία τους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Βλέπουμε
λοιπόν πως ένα Βενετικό πλοίο, ερχόμενο για παράδειγμα από τη Σμύρνη, μπορούσε
να αποφύγει την καραντίνα με ένα πιστοποιητικό του εκεί Βενετού προξένου, που
βεβαίωνε ότι δεν υπήρχε εκεί επιδημία. Τέτοιο χαρτί ίσως να μην ήταν πάντα
εύκολο για τους Άγγλους να το αποκτήσουν. Στην περίπτωση του Dallam οι
υγειονόμοι έκαναν και κάποια ‘έκπτωση’, ίσως επειδή το πλοίο είχε ήδη περάσει
πάνω από δύο βδομάδες στη θάλασσα ώσπου να φτάσει. Ο Dallam στην επιστροφή του
από την Κωνσταντινούπολη στην Αγγλία όμως, κάνοντας και πάλι στάση στη Ζάκυνθο,
αναγκάστηκε να εξαντλήσει τη δεκαήμερη καραντίνα. Εντελώς διαφορετική ήταν η
αντιμετώπιση των Βενετικών πλοίων, ιδιαίτερα όταν μετέφεραν σημαίνοντα πρόσωπα.
Ας δούμε τι έγραψε ο Πορτογάλος Pedro Teixeira στα τέλη Μαΐου του 1605,
ερχόμενος με ένα Βενετικό πλοίο από την Αλεξανδρέττα και έχοντας κάνει στάση
στην, επίσης Οθωμανική, Κύπρο (5):<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Όταν
μπήκαμε στο λιμάνι περάσαμε τη νύχτα πάνω στο πλοίο και βγήκαμε όλοι στην ξηρά
το πρωί. Παρά το ότι πιστοποιήθηκε ότι είμαστε όλοι υγιείς συναντήσαμε μεγάλες
δυσκολίες στο να πάρουμε pratique, ζήτημα στο οποίο η Σινιορία επαγρυπνεί
ιδιαίτερα. Σαν μεγάλη χάρη, και επειδή δείχτηκε μεγάλο ενδιαφέρον, μας
κρατήσανε σε μια αποθήκη μέχρις ότου οι υγειονόμοι αποφασίσουν τι να μας κάνουν.
Ο Κυβερνήτης (της Ζακύνθου), ο διοικητής της μοίρας (του στόλου) (6), και άλλοι
διακεκριμένοι φίλοι του συντρόφου μας, του Piero dal Ponte, έκαναν ότι
μπορούσαν για μας. Παρόλα αυτά δεν μας άφησαν ελεύθερους πριν τις τρεις το
απόγευμα – τόσο αυστηρά χειρίζονται αυτή την υπόθεση αυτά τα έθνη. Κατά τη
διάρκεια της καθυστέρησης και της κράτησης μας, εξεπλάγην από την αφθονία των
δώρων και των αναψυκτικών που στάλθηκαν στον Piero dal Ponte. Είμαστε γύρω στα
σαράντα άτομα, και όμως δεν σταματήσαμε να τρώμε και να πίνουμε όλη μέρα, για
να μην πω για αυτά που δόθηκαν στους φρουρούς μας, αν και δεν τα χρεώσανε σε
μας όπως γίνεται εδώ συνήθως.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Όσο
και αν ο Teixeira θεωρούσε τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε το πλοίο τους αυστηρό,
στην πραγματικότητα έμειναν σε καραντίνα για μερικές ώρες μόνο. Αν και δεν
υπάρχει αμφιβολία πως ρόλο έπαιξαν και οι διασυνδέσεις του Piero dal Ponte,
φαίνεται καθαρά το πόσο ελαστικοί δείχνονταν οι υγειονόμοι στην εφαρμογή των
κανονισμών όταν ήθελαν. Πιο κάτω ο Teixeira αφήνει να διαφανεί ένας άλλος λόγος
που επέβαλε να μην μείνουν περισσότερο στη διάθεση της sanità (υγειονομείου):<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
άφιξη (του πλοίου μας) ήταν αρκετά ενοχλητική για μερικούς άλλους που ήδη
φορτώνανε στο λιμάνι. Επειδή είναι νόμος, σε όλα τα λιμάνια της Σινιορίας, ότι
κανένα άλλο πλοίο δεν θα φορτώσει όταν είναι διαθέσιμο Βενετικό αμπάρι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Βλέποντας
οι Βενετοί ότι τα μέτρα που είχαν πάρει στη δεκαετία του 1580 δεν είχαν τα
επιθυμητά αποτελέσματα εξέδωσαν διάταγμα το 1602, με το οποίο απαγόρευαν να
γίνεται απευθείας εξαγωγή σταφίδας στο εξωτερικό. Όλος ο καρπός προς εξαγωγή
έπρεπε να συγκεντρώνεται στη Βενετία και εκεί θα πληρωνόταν από τους ξένους
εμπόρους και η nuova imposta. Υποχρεώνονταν ακόμη οι πλοίαρχοι που θα πήγαιναν
στη Βενετία για να φορτώσουν σταφίδα να έχουν φέρει άλλα αγαθά για ξεφόρτωμα,
όχι όμως αγαθά από το Λεβάντε. Ο χρόνος που ανακοινώθηκε το διάταγμα σήμαινε
πως τα νέα θα μαθαίνονταν στη Ζάκυνθο ακριβώς τη στιγμή που οι Άγγλοι θα
ετοιμάζονταν να φορτώσουν, έχοντας μάλιστα ήδη πληρώσει. Όλο το εμπόρευμα
φορτώθηκε σε Βενετικά πλοία και στάλθηκε στη Βενετία, σε πολλές όμως
περιπτώσεις η σταφίδα βράχηκε και οι Άγγλοι ισχυρίζονταν ότι έπαθαν ζημιά
50.000 δουκάτων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ο
νέος αυτός νόμος, ακόμη και αν θα πήγαιναν οι Άγγλοι πλοίαρχοι στη Βενετία,
σήμαινε την εξόντωση των μικροπαραγωγών και των μικρεμπόρων του Ιονίου, οι
οποίοι δεν είχαν τη δυνατότητα να προωθήσουν το εμπόρευμα για πώληση στο μυχό
της Αδριατικής. Επιπλέον οι Ζακυνθινοί πρόβλεψαν στο υπόμνημα διαμαρτυρίας τους
πως οι Άγγλοι αντί να πάνε στη Βενετία θα στρέφονταν προς τις Τουρκοκρατούμενες
περιοχές του Μοριά και της Ρούμελης. Αυτό ακριβώς έγινε – ελάχιστοι Άγγλοι
ψώνισαν από το λιμάνι της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας. Οι υπόλοιποι τράβηξαν για
τις Τουρκοκρατούμενες περιοχές γύρω από τον Πατραϊκό Κόλπο. Επειδή όμως οι
ποσότητες που μπορούσαν να βρουν εκεί δεν επαρκούσαν, φρόντιζαν να συμπληρώνουν
με λαθραίες ποσότητες από τη Ζάκυνθο και την Κεφαλονιά. Αν η βαριά φορολογία
της nuova imposta ήταν μέχρι τότε απλώς κίνητρο για λαθρεμπορία, το νέο
διάταγμα κυριολεκτικά ανάγκαζε τους Επτανήσιους να παρανομήσουν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ο
δραστήριος και αυστηρός πρεβεδούρος της Ζακύνθου Maffio Michiel έδωσε μια
εικόνα της κατάστασης που αντιμετώπιζε σε τρεις αναφορές του προς το Δόγη και
τη Γερουσία την άνοιξη του 1604. Στην πρώτη, με ημερομηνία 8 Μαρτίου, έγραφε
(7):<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Στα
μισά του περασμένου μήνα έφτασε σε αυτό το λιμάνι το Αγγλικό πλοίο ‘Little
Phoenix’, με πλοίαρχο το Robert Olet, από τη Βενετία με σταφίδα, και το Αγγλικό
πλοίο ‘Greyhound’, από τη Σμύρνη και τη Χίο, με βαμβάκι, μετάξι κ.α., και τα
δύο με προορισμό την Αγγλία. Πληροφορήθηκα ότι τη νύχτα, κρυφά, σταφίδες
φορτώθηκαν και στα δύο πλοία παράνομα. Καθώς είναι αδύνατο σε αυτή την ανοιχτή
παραλία να χρησιμοποιήσω βία, σχεδίασα ένα τέχνασμα για να φέρω τους δύο
πλοιάρχους στο κάστρο, έτσι ώστε, ενώ τους κρατούσα ομήρους, να ψάξω ελεύθερα
τα σκάφη τους. Το σχέδιο μου πέτυχε με το ‘Little Phoenix’ αλλά η έρευνα δεν
αποκάλυψε τίποτα ενοχοποιητικό. Ο πλοίαρχος του ‘Greyhound’ όμως αρνήθηκε να
παρουσιαστεί μπροστά μου, χρησιμοποιώντας διάφορες δικαιολογίες. Γι αυτό έστειλα
τον αξιωματικό μου μαζί με το Ναύαρχο (;) να ερευνήσουν το πλοίο μια μέρα που ο
πλοίαρχος δεν ήταν πάνω. Εκεί, ανάμεσα στις μπάλες με το βαμβάκι, βρήκαν
μερικές σταφίδες και αμέσως προσπάθησαν να ξεκρεμάσουν το πηδάλιο του
‘Greyhound’ για να συλλάβουν το πλοίο. Το πλήρωμα όμως ξεσηκώθηκε και τους
έδιωξε. Σήκωσαν άγκυρα και βγήκαν εκτός βολής αμέσως – και για έξι μέρες
έμειναν στα ανοιχτά με τη σημαία μάχης να ανεμίζει (8). Καθώς δεν είχα τη
δύναμη να τους τιμωρήσω για το θράσος τους προχώρησα στην απαγγελία κατηγοριών,
τη δίκη και την τιμωρία του πλοιάρχου και ενός εμπόρου, οι οποίοι είχαν
αγοράσει σταφίδες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Θα
πρέπει εδώ να εξηγήσουμε τι εννοούσε ο Michiel με τη φράση ‘ανοιχτή παραλία’.
Το λιμάνι της Ζακύνθου, ανέκαθεν μικρό, βρισκόταν στην περιοχή όπου σήμερα
βρίσκεται η πλατεία Σολωμού. Από το βορρά το προστάτευε ένας υποτυπώδης
λιμενοβραχίονας που εκτεινόταν μέχρι τη νησίδα πάνω στην οποία ήταν χτισμένος ο
Άγιος Νικόλας του Μόλου. Οι συνεχείς επιχώσεις, που επέβαλε η ανάπτυξη της
πόλης (του Borgo della Marina), είχαν μικρύνει το λιμάνι ακόμη περισσότερο. Στα
μέσα του 16ου αιώνα υπήρχε χώρος μόνο για ένα κάτεργο (9). Επειδή εκτός από
πρόβλημα χώρου μπορεί να υπήρχε και πρόβλημα βάθους, είναι πιθανό να μην
μπορούσε να αράξει μέσα στο λιμάνι ούτε ένα μεγάλο εμπορικό, αφού το βύθισμα
τους ήταν τουλάχιστον υπερδιπλάσιο από αυτό ενός κάτεργου. Έριχναν λοιπόν
άγκυρα έξω από το λιμάνι, μέσα στον όρμο που σχηματίζεται από το Κρυονέρι στα
βόρεια ως τον Άγιο Σπυρίδωνα του Αργασιού, και ακόμη πιο πέρα ως την Πούντα
Νταβία, στα νότια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το
τόξο αυτό τους πρόσφερε στοιχειώδη μόνο προστασία από τους πιο συνηθισμένους
ανέμους της περιοχής. Η ελλιπής αυτή προστασία αντισταθμιζόταν σε ένα βαθμό από
την εξαιρετική ποιότητα του βυθού, που επέτρεπε πολύ καλή αγκυροβόληση. Η
ακτογραμμή<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>λοιπόν που προσπαθούσε να
ελέγξει ο πρεβεδούρος ήταν πολύ μεγάλη, πάνω από εφτά χιλιόμετρα, και σε αυτή
θα πρέπει να προστεθεί μια θαλάσσια έκταση ανάλογου μήκους και πλάτους αρκετών
εκατοντάδων μέτρων. Δεν μπορούσε να επιβάλλει τη θέληση του ούτε με το
πυροβολικό της εποχής, που είχε δραστικό βεληνεκές μόνο λίγες εκατοντάδες
μέτρα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhC5R9LmId_t_B_FwhaoCNkgkrrWIx7S-UDLeguhObTfiHF4he8uDOygH14JAc7S5WXX2LnSwkO-IHEb-pY_A0eicPSw8Yt60b9By7GUStxu_ExbxZ5HBUELKeumz2n8Til5zn9FxndUMXU/s1600/Zante+1625+Archivio+di+Stato%252C+Venezia%252C+Dispacci%252C+rettori%252C+Brescia%252C+b.+26%252C+dis.+11.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="281" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhC5R9LmId_t_B_FwhaoCNkgkrrWIx7S-UDLeguhObTfiHF4he8uDOygH14JAc7S5WXX2LnSwkO-IHEb-pY_A0eicPSw8Yt60b9By7GUStxu_ExbxZ5HBUELKeumz2n8Til5zn9FxndUMXU/s640/Zante+1625+Archivio+di+Stato%252C+Venezia%252C+Dispacci%252C+rettori%252C+Brescia%252C+b.+26%252C+dis.+11.jpg" width="409" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ο
όρμος της Ζακύνθου σε επιπεδομετρικό χάρτη του 1625. Στην πραγματικότητα ο
όρμος είναι πολύ πιο ανοικτός και εκτεταμένος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
δεύτερη αναφορά του Michiel, μόλις δύο μέρες αργότερα (10).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Παρά
τις διαταγές, οι οποίες απαγορεύουν την εξαγωγή σταφίδας, τόσο οι Άγγλοι όσο
και οι ντόπιοι συνεχίζουν να λαθρεμπορεύονται. Δώδεκα νησιώτες περιμένουν να
δικαστούν, αν και μερικοί άλλοι έχουν ήδη καταδικαστεί σε πολύ αυστηρές ποινές.
Τις προάλλες έδιωξα ένα Αγγλικό πλοίο από το λιμάνι, αλλά παρέμεινε στα ανοιχτά
ώσπου οι ντόπιοι φόρτωσαν λαθραία ένα φορτίο σταφίδα. Την ίδια μέρα, προς το
βράδυ, οι τελωνειακοί μου βρήκαν μια βάρκα με είκοσι έξι σακιά σταφίδα στην
πόρτα μιας αποθήκης – οι περισσότερες από αυτές τις αποθήκες είναι σε θέσεις
πολύ ευνοϊκές για λαθρεμπόριο. Στη βάρκα, και γύρω από την αποθήκη, ήταν
δεκαέξι άντρες οπλισμένοι με αλαβάρδες, σπαθιά και άλλα είδη όπλων, οι οποίοι
χρησιμοποίησαν βία για να εμποδίσουν τους τελωνειακούς να κατασχέσουν τη βάρκα
ή να μπουν στην αποθήκη. Αυτό θα το είχαν καταφέρει εύκολα αλλά όταν έφτασε
επιτόπου ο Καπετάνιος των αρκεμπουζιέρων αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν, και οι
τελωνειακοί πήρανε τη βάρκα και σφραγίσανε την αποθήκη, μέσα στην οποία υπήρχε
μία άλλη βάρκα, ήδη φορτωμένη σταφίδες για να τις πάει στο πλοίο. Έχω
ανακηρύξει εγκληματίες δύο από αυτούς τους πολίτες, τα ονόματα των υπολοίπων
δεν τα ξέρω ακόμη. Θα τους τιμωρήσω σύμφωνα με το νόμο. Η Γαληνότητα σας θα
συμπεράνει από αυτό ότι είμαι τελείως αδύναμος να ελέγξω αυτό το λαθρεμπόριο.
Τους λόγους τους έχω ήδη εξηγήσει και δεν θα τους επαναλάβω. Αν η ανώτατη
εξουσία δεν λάβει μέτρα οι εντολές της δεν θα γίνονται σεβαστές.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Από
αυτό που λέει ο Michiel καταλαβαίνουμε πως οι σαραγιάντες (σταφιδέμποροι) είχαν
τις αποθήκες τους πάνω στη θάλασσα.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ίσως
πάνω στην άμμο – στα βόρεια της πόλης υπήρχε η Σαμπιονέρα, αμμουδιά που έφτανε
μέχρι το Κρυονέρι, και στα νότια, από το σημερινό Άγιο Λουκά περίπου, η Μεγάλη
Σαμπιονέρα ή ο Άμμος, μέχρι το ποτάμι, που πιο πέρα συνεχιζόταν με τους Άμμους
των Κήπων. Ίσως πάλι να ήταν φτιαγμένες πάνω σε κάποιο ρεπάρο (11). Η αποθήκη
ήταν αναγκαία γιατί αν βρεχόταν η σταφίδα θα ήταν άχρηστη. Βοηθούσε όμως και
στο να μη βλέπει κανείς απέξω τι φορτώνανε. Μόλις νύχτωνε για τα καλά άνοιγαν
τα φύλλα της πόρτας που έβλεπε στη θάλασσα και η βάρκα με το παράνομο φορτίο
σπρωχνόταν στα βαθιά. Έφευγε με κατεύθυνση το φανάρι του πλοίου που περίμενε,
αθέατη και σχεδόν τελείως αθόρυβη. Ήταν πια σχεδόν αδύνατο να τους συλλάβουν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Τον
Απρίλιο εξακολουθούσε να υπάρχει απούλητη σταφίδα – πριν την απαγόρευση θα είχε
πουληθεί το Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο – και οι Βενετοί εξακολουθούσαν το κυνήγι
του λαθρεμπορίου. Στις 21 του μήνα έγραφε ο Michiel (12):<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Στις
5 αυτού του μήνα έφτασε στο λιμάνι το Αγγλικό πλοίο ‘Pearl’, με πλοίαρχο τον
Ezechiel Cripps, από την Κωνσταντινούπολη. Ο ιδιοκτήτης και ο υπεύθυνος φορτίου
ανέβηκαν, ως συνήθως, στο κάστρο για να μου αναφέρουν. Τους είπα ότι, αν ήθελαν
να μείνουν στο λιμάνι, θα έπρεπε να μου δώσουν εγγύηση ότι δεν θα φορτώσουν
σταφίδα, και ότι δεν θα αναχωρούσαν πριν τους γίνει έρευνα. Είπαν ότι δεν είχαν
δουλειά εδώ και μόλις αποβίβαζαν κάποιους επιβάτες θα απέπλεαν. Τους είπα ότι
τους έδινα όλη την ημέρα αλλά θα έπρεπε να αποπλεύσουν πριν νυχτώσει – και έτσι
πήγαν κάτω στο λιμάνι. Το σούρουπο έμαθα ότι ήταν ακόμη στο λιμάνι και δεν
έδειχναν ότι ετοιμάζονται για απόπλου, γι αυτό έστειλα τον αξιωματικό μου κάτω
να τους πει να ξεκουμπιστούν αμέσως αλλιώς θα έπαιρνα άλλα μέτρα. Απαίτησαν
γραπτή δήλωση για τους λόγους της αποβολής τους. Μετά από αυτή την αναιδή και
θρασεία απάντηση, και βλέποντας καθαρά ότι σκόπευαν να μείνουν και να
εκτελέσουν κάποιο κρυφό σχέδιο, διέταξα ένα κανόνι να τους σκοπεύσει, και έδωσα
εντολή στον μεγαλοπρεπή Alvise Marcello, που βρισκόταν στο λιμάνι με τη γαλέα
του, να επιβάλλει την εκτέλεση των διαταγών μου αλλά να μη βάλει σε κίνδυνο το
πλοίο του ή το πλήρωμα του. Αμέσως έστρεψε τα κανόνια του προς το Αγγλικό και
μετά ρίχτηκε από μία κανονιά, πρώτα από το κάστρο κα μετά από τη γαλέα. Καμιά
δεν χτύπησε το ‘Pearl’, και αμέσως σήκωσε άγκυρα και έφυγε για τη Γλαρέντζα,
όπου έμεινε αρκετές μέρες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Από
αυτά βλέπει η Γαληνότητα σας τη θρασεία συμπεριφορά των Αγγλικών πλοίων στα
λιμάνια σας – είναι αποφασισμένοι να αγνοούν όλες τις διαταγές και να κάνουν
ότι τους αρέσει. Αν ο ένδοξος Σινιόρ Giacomo Giustinian, Διοικητής του Στόλου
των γαλεών, όργωνε αυτά τα νερά τα πράγματα θα πήγαιναν καλύτερα, και αυτό το
θρασύ έθνος ή θα κρατιόταν μακριά ή θα υπάκουε στους κανονισμούς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Εδώ
ο Michiel μας λέει ποιά ήταν η συνήθης διαδικασία όταν ένα πλοίο άραζε στον
όρμο της Ζακύνθου. Οι υπεύθυνοι πήγαιναν κατευθείαν στον πρεβεδούρο να
εξηγήσουν το σκοπό της επίσκεψης τους και ήταν αυτός που καθόριζε αν, και με
ποιές προϋποθέσεις, θα μπορούσαν να μείνουν (13). Φυσικά αυτό γινόταν μόνο αν
τα υγειονομικά τους έγγραφα ήταν εντάξει ή έρχονταν από λιμάνι από το οποίο
τέτοια έγγραφα δεν χρειάζονταν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Αξίζει
ίσως εδώ να ανοίξουμε μια παρένθεση για να κάνουμε κάποιες υποθέσεις σχετικές
με το τί γινόταν εκείνη την εποχή όταν ένα πλοίο έφτανε στο λιμάνι. Οι πρώτοι
άνθρωποι με τους οποίους θα συνομιλούσαν οι ναυτικοί μόλις έριχναν άγκυρα θα
ήταν οι υγειονόμοι. Γνωρίζουμε ότι, σε κατοπινά χρόνια, το Υγειονομείο – που
στα τέλη του 17ου αιώνα βρισκόταν κοντά στον Άγιο Νικόλα του Μόλου, σε οίκημα
που ανήκε στην εκκλησία – είχε δικό του σκάφος για να προσεγγίζει τα
νεοαφιχθέντα πλοία. Το σκάφος της Σανιτάς διατηρήθηκε τουλάχιστον μέχρι το
τέλος της Αγγλοκρατίας, όταν το κουμάντο του το είχε ο Βερνάρδος Λεφτάκης. Τον
καιρό του Michiel τέτοιο σκάφος μάλλον δεν υπήρχε ακόμη. Γνωρίζουμε ότι στις 9
Απριλίου 1586 αρκετοί Άγγλοι από το πλοίο Hercules, προερχόμενο από το Βρίστολ
και έχοντας πιάσει προηγουμένως στη Μάλτα, προσπάθησαν να βγουν στη Ζάκυνθο
αλλά δεν τους επιτράπηκε και γύρισαν στο πλοίο τους. Πήγαν στην Πάτρα και στις
24 Απριλίου ξαναγύρισαν στη Ζάκυνθο, όπου αυτή τη φορά τους επιτράπηκε να
αποβιβαστούν μετά από αρκετές διαδικασίες. Ο αφηγητής μάλιστα λέει ότι τον
περιποιήθηκαν πολύ στο ‘English house’ (μάλλον το πρακτορείο της Αγγλικής
‘Εταιρείας της Βενετίας’) (14).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
πρώτη επαφή, από μακριά, γινόταν οπωσδήποτε με το σινιάλο του κάστρου. Αν και
δεν γνωρίζουμε σίγουρα, είναι πιθανό ότι πλησίαζαν με αναρτημένη τη σημαία
τους, δηλώνοντας έτσι την εθνικότητα τους. Κατόπιν τη χαμήλωναν σημαντικά, σαν
δείγμα σεβασμού στην κυρίαρχη δύναμη του λιμανιού. Γνωρίζουμε ότι εκείνη
ακριβώς την εποχή οι Άγγλοι είχαν απαιτήσει, και πετύχει, να χαμηλώνουν οι
Ολλανδοί τις σημαίες τους και να μαζεύουν τις γάμπιες των πρωραίων ιστών τους
όταν συναντούσαν Αγγλικό πλοίο σε νερά που θεωρούνταν Αγγλικά. Το μάζεμα της
γάμπιας, και την αποστολή βάρκας με τον πλοίαρχο του εμπορικού στις πολεμικές
γαλέες, είχαν πετύχει σχεδόν ταυτόχρονα οι Βενετοί από τους Άγγλους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Αυτό
το μάζεμα της γάμπιας είχε την έννοια ότι το πλοίο έκοβε ταχύτητα, δίνοντας στο
άλλο πλοίο το πλεονέκτημα και αποδεικνύοντας έτσι τις καλές του προθέσεις. Την
ίδια έννοια είχαν και οι κανονιοβολισμοί, που αργότερα χαρακτηρίστηκαν
χαιρετιστήριοι. Άδειαζε δηλαδή τα κανόνια του το πλοίο, αποδεικνύοντας τη
φιλική του διάθεση, και το άλλο πλοίο ανταποκρινόταν με παρόμοιο τρόπο. Το ίδιο
γινόταν αν το πλοίο περνούσε μπροστά από φρούριο ή το προσέγγιζε. Με τον καιρό
η διαδικασία έγινε εντελώς συμβολική και ο χαιρετισμός από τις δύο πλευρές
δινόταν με μια άσφαιρη κανονιά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Με
την ευκαιρία ας περιγράψουμε μια σκηνή που έλαβε χώρα έξω από το ‘Πόρτο’ το
1586 και που φαίνεται ότι δεν ήταν τότε καθόλου σπάνια (15). Οι Άγγλοι έμπαιναν
στη Μεσόγειο σε νηοπομπές, από το φόβο των Ισπανών, με τους οποίους δεν
βρίσκονταν ακόμα σε πόλεμο τυπικά – η εμπόλεμη κατάσταση κράτησε από το 1588 ως
το 1604 – αλλά αλληλοχτυπιόντουσαν μόλις έβρισκαν, ή κατασκεύαζαν, κάποια
αφορμή. Περνώντας τη Σικελία, που ανήκε στους Ισπανούς, χώριζαν και τραβούσε ο
καθένας για τον προορισμό του. Συχνά έδιναν ραντεβού στη Ζάκυνθο για την
επιστροφή αφού η θέση της βόλευε τις συγκλίνουσες πορείες τους και ήταν νησί
‘γνωστό σε όλους τους πιλότους’. Μια τέτοια νηοπομπή από 5 πλοία είχε
αποφασίσει να συναντηθεί στο Τζάντε για ανεφοδιασμό σε τρόφιμα και νερό, και να
ξεκινήσει το ταξίδι της επιστροφής. Το πλοίο από την Κωνσταντινούπολη έφτασε
πρώτο πολύ νωρίς και ξεκίνησε τη συμφωνημένη εικοσαήμερη αναμονή. Οι υπόλοιποι
δεν άργησαν πολύ και σύντομα έφτασαν τα δύο πλοία από την Τρίπολη του Λιβάνου.
Η συνάντηση γιορτάστηκε με εκατέρωθεν κανονιοβολισμούς, τύμπανα, τρουμπέτες και
ανάρτηση σημαιών. Λίγες μέρες αργότερα έφτασαν και τα δύο πλοία από τη Βενετία,
οπότε επαναλήφθηκαν οι συνηθισμένοι χαιρετισμοί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Περίμεναν
να ανεφοδιαστούν οι νεοφερμένοι αλλά στο μεταξύ είχε φτάσει στη Ζάκυνθο η
πληροφορία ότι οι Ισπανοί είχαν μαζέψει δύο ισχυρούς στόλους και τους
περίμεναν. Ο ένας στόλος, από 30 πολεμικές γαλέες, βρισκόταν στα στενά του
Γιβραλτάρ και ο άλλος, από 20, ήταν χωρισμένος μεταξύ Μάλτας και Σικελίας. Η
γνώμη των Ζακυνθινών ήταν πως με τέτοιο συσχετισμό δυνάμεων οι Άγγλοι θα
καταστρέφονταν αν δεν απέδιδαν τιμές προς το Ισπανικό στέμμα. Οι Άγγλοι έπεσαν
πάνω στους Ισπανούς κοντά στο νησί Παντελλερία, νότια της Σικελίας, στις 13
Ιουλίου, όπου βρέθηκαν αντιμέτωποι με 13 γαλέες. Οι Ισπανοί έστειλαν μία
φρεγάτα (ελαφρύ σκάφος με κουπιά) και τους ζήτησαν να στείλουν τους πλοιάρχους
τους και τους υπεύθυνους φορτίου στη γαλέα του Ισπανού ναυάρχου μαζί με όλα
τους τα έγγραφα, επειδή, όπως είπαν, βρισκόντουσαν σε νερά του βασιλιά της
Ισπανίας. Οι Άγγλοι αρνήθηκαν και ακολούθησε πεντάωρη μάχη, κατά την οποία οι
Ισπανοί έπαθαν αρκετές ζημιές και αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7PeEtp2Y3mX9noScdGJco6_HehxxWnYL9Q0xp5t3WNL3sPYO4kTUwxUOE_Mx4rVccw7antrjmYAg7aNA3vqyWcAJ130fHheJzWqMF9TpyjHNAZDB-fNgyQKh5txK9H0RfEf_Fy_rjb3Bj/s1600/Armada+battle+ensigns.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="724" data-original-width="558" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7PeEtp2Y3mX9noScdGJco6_HehxxWnYL9Q0xp5t3WNL3sPYO4kTUwxUOE_Mx4rVccw7antrjmYAg7aNA3vqyWcAJ130fHheJzWqMF9TpyjHNAZDB-fNgyQKh5txK9H0RfEf_Fy_rjb3Bj/s640/Armada+battle+ensigns.jpg" width="492" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Αγγλικό
πλοίο συγκρούεται με μεγαλύτερο Ισπανικό στα τέλη του 16ου αιώνα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Αυτό
γινόταν και με πλοία που προσέγγιζαν το λιμάνι της Ζακύνθου εκείνο τον καιρό,
έστελναν τον πλοίαρχο και τον υπεύθυνο φορτίου στο κάστρο με τα έγγραφα τους.
Οι υπόλοιπες διαδικασίες μόλις άρχιζαν να διαμορφώνονται στις αρχές του 17ου
αιώνα και δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το τι ακριβώς συνέβαινε. Το
πλοίο του Pedro Teixeira, πέφτοντας πάνω σε τέσσερες Μαλτέζικες γαλέες κοντά
στη Ρόδο, χρησιμοποίησε σήματα καπνού για να εξασφαλίσει ότι δεν θα του
επιτεθούν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το
τι γινόταν αν κάποιο πλοίο άραζε στη Ζάκυνθο χωρίς άδεια εξαρτιόταν από την
εθνικότητα του, το αν υπήρχαν συμφωνίες μεταξύ της χώρας του και της Βενετίας,
αλλά και το συσχετισμό δυνάμεων, τόσο στο λιμάνι όσο και γενικότερα. Ο Teixeira
μας πληροφορεί ότι αν κάποιο Τουρκικό πλοίο έμπαινε σε Βενετικά ύδατα ή λιμάνι
χωρίς άδεια μπορούσε να συλληφθεί, και αν το πλήρωμα πρόβαλλε αντίσταση
μπορούσε να φονευθεί, αρκεί αυτό να γινόταν μέσα σε 24 ώρες. Αν περνούσαν οι 24
ώρες τότε έπρεπε να αφήσουν το πλοίο ελεύθερο. Το ίδιο βράδυ με τον Teixeira
μπήκε στο λιμάνι, χωρίς άδεια, ένα Τουρκικό κάτεργο κυνηγημένο από δύο
Χριστιανικά. Όταν όμως μαθεύτηκε ότι πάνω στο πλοίο βρισκόταν ο ‘βασιλιάς’ του
Αλγερίου (πασάς στην πραγματικότητα), που πήγαινε στην Κωνσταντινούπολη να δει
το σουλτάνο, το άφησαν ελεύθερο με τον όρο να αναχωρήσει αμέσως.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Κλείνοντας
την παρένθεση ας ξαναγυρίσουμε στο εμπόριο, όπου μέσα σε λίγα χρόνια η
κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο, με τη σταφίδα να πουλιέται σε
εξευτελιστικές τιμές ή και να μένει απούλητη, και την τοπική οικονομία να έχει
δεχτεί σοβαρό πλήγμα, αφού οι Άγγλοι είχαν μεταφέρει τις δραστηριότητες τους
στα λιμάνια που ελέγχονταν από τους Οθωμανούς. Χαμένοι δεν έβγαιναν μόνο οι
Επτανήσιοι αλλά και η ίδια η Βενετία, αφού έχανε τεράστια ποσά σε δασμούς.
Έτσι, το Φεβρουάριο του 1609 (1608 με το Βενετικό ημερολόγιο) οι Ζακυνθινοί
έστειλαν στη Βενετία μια διμελή αντιπροσωπεία, σε μια ύστατη προσπάθεια να
ανατραπεί η απαγόρευση εξαγωγής. ‘Πρέσβεις’ της Κοινότητας της Ζακύνθου ήταν ο
Εμμανουήλ Βολτέρρας και ο Εμμανουήλ Βλαστός, οι οποίοι υπέβαλαν σχετικό αίτημα
στη Γερουσία στις 13 Φεβρουαρίου. Η Γερουσία ζήτησε τη γνώμη των Εφόρων επί του
Εμπορίου (Savii alla Mercanzia) και των δύο τελευταίων γκουβερναδόρων της
Ζακύνθου, του Maffio Michiel και του Geronimo Corner. Είναι χαρακτηριστικό ότι
ακόμη και ο Michiel, ο οποίος μισούσε τους Άγγλους όσο θανάσιμα τον μισούσαν
και αυτοί, αναγνώρισε το αδιέξοδο της Βενετικής πολιτικής. Ανέφεραν λοιπόν στη
Γερουσία οι δύο πρώην αξιωματούχοι στις 20 Μαρτίου 1609 (17):<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Επιχειρήματα
εναντίον του νόμου του 1602 που απαγορεύει τέτοιες πωλήσεις στους Δυτικούς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ο
νόμος είναι επιζήμιος και δεν επιτυγχάνει το σκοπό του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Οι
Δυτικοί και κυρίως οι Άγγλοι, όντας αποκλεισμένοι από τη Ζάκυνθο έχουν
μεταφέρει την επιχειρηματική τους δραστηριότητα στην Πάτρα, όπου διαθέτουν
πρόξενο και αντιπροσώπους. Στέλνουν εκεί τα φορτία από kersey, londrina (16),
κασσίτερο και άλλα είδη που ξεφορτώνονταν και πουλιόντουσαν στη Ζάκυνθο προς
όφελος των τελωνείων – και έτσι όλο το κέρδος της Γαληνότητας σας μεταφέρεται
στην Τουρκία. Το εμπόριο σταφίδας της Πάτρας και του Μοριά μεγαλώνει με αυτό
τον τρόπο. Οι Άγγλοι έχουν δώσει προκαταβολές για να μπορέσουν οι κάτοικοι να
καλλιεργήσουν σταφίδα και έχουν προσπαθήσει να δώσουν κίνητρα σε καλλιεργητές να
πάνε εκεί από τη Ζάκυνθο, και το εμπόριο τώρα γίνεται στην Πάτρα, τη Ναύπακτο,
το Αιτωλικό, τα Βασιλικά και την Κόρινθο. Είναι ξεκάθαρο ότι αυτό (το εμπόριο)
θα αυξηθεί σύντομα – και εναπόκειται εντελώς στους Άγγλους, οι οποίοι πολύ
γρήγορα θα είναι αδιάφοροι στο Ζακυνθινό προϊόν – είναι ήδη γνωστό πόσο μικρή
ποσότητα σταφίδας αγόρασαν από τη Βενετία από τότε που πέρασε αυτός ο νόμος.
Είναι σκληρό για τους κατοίκους της Ζακύνθου να βλέπουν το χρυσάφι που έπρεπε
να ερχόταν σε αυτούς να πηγαίνει στην Τουρκία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Επίσης
το στάρι που ερχόταν με αυτά τα πλοία κρατούσε χαμηλά την τιμή του σταριού από
το Μοριά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
Γαληνότητα σας χάνει 36 με 40.000 δουκάτα το χρόνο που έφερνε η nuova imposta
από τη Ζάκυνθο και την Κεφαλονιά. Ξένα πλοία συχνάζουν στα λιμάνια του Λεβάντε
όλο και περισσότερο – δεν έρχονται στη Βενετία με τα φορτία τους, όπως ήταν το
σχεδιαζόμενο αποτέλεσμα του Νόμου. Πάνε στην Πάτρα, φορτώνουν σταφίδα από το
Μοριά και συμπληρώνουν όση λείπει με λαθραία σταφίδα που στέλνεται από τη
Ζάκυνθο στη Γλαρέντζα τη νύχτα. Καμία αστυνόμευση δεν φέρνει αποτέλεσμα, γιατί
τα νησιά είναι ανοιχτά και οι κάτοικοι σε πλήρη συνεννόηση με τους αγοραστές.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Όλο
το εμπόριο της Ζακύνθου υποφέρει, δεν υπάρχει εκεί φορτίο για τα Βενετικά
πλοία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Οι
Άγγλοι και οι άλλοι κάνουν εμπόριο μεταξύ Πάτρας, Μεσσίνας και Λιβόρνο.
Φορτώνουν λάδι από τη Μεθώνη και την Κορώνη – αυτό το λάδι ερχόταν παλιότερα
στη Βενετία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Όλες
αυτές οι ανωμαλίες θα εξαλειφθούν εύκολα αν η Κυβέρνηση επέστρεφε στις
προηγούμενες συνθήκες, επιτρέποντας την ελεύθερη εξαγωγή από τα δύο νησιά για
τη Δύση, υποκείμενη στη nuova imposta επί της σταφίδας. Διότι αν γινόταν γνωστό
στους Άγγλους ότι οι αξιωματούχοι σας δεν θα επέτρεπαν σε κανένα πλοίο που έχει
ξεφορτώσει στην Πάτρα να φορτώσει σταφίδα στη Ζάκυνθο, θα ήταν τόσο πρόθυμοι να
αγοράσουν ελεύθερα σταφίδα στη Ζάκυνθο που θα παρατούσαν την Πάτρα, την οποία
προτίμησαν μόνο για να περιμένουν για σταφίδα και επειδή είχαν αποφασίσει να
μην πάνε για κανένα λόγο στη Βενετία. Το εμπόριο θα επέστρεφε στη Ζάκυνθο, και
θα εισέρεε στάρι επειδή οι Άγγλοι προτιμούν να εμπορεύονται εκεί παρά στην
Τουρκία. Τα έσοδα των τελωνείων θα αυξηθούν και η Γαληνότητα σας δεν θα χάνει
όπως από τότε που πέρασε ο Νόμος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Απομένει
να αποκρούσουμε την ένσταση ότι αν αναζωογονηθεί το εμπόριο της σταφίδας σε
αυτά τα νησιά τα χωράφια θα εγκαταλείψουν την καλλιέργεια σιτηρών, τα νησιά θα
εξαρτώνται από ξένες χώρες για σιτηρά και θα υπάρχει κίνδυνος να χαθούν. Αλλά η
Γαληνότητα σας πρόσφατα απαγόρευσε το φύτεμα άλλων κλημάτων με ποινή το ένα
τρίτο της σοδειάς. Αν αυτός ο κανόνας τηρηθεί δεν θα υπάρχει καινούργιο φύτεμα.
Δεύτερον, όλα τα σταφιδάμπελα είναι αμμώδη ή αργιλώδη, και κατά συνέπεια
ακατάλληλα για σιτηρά ενώ είναι από τη φύση τους κατάλληλα για αμπέλια και σταφίδες.
Τίποτα δεν θα ήταν πιο απεχθές στους κατοίκους από το να υποχρεωθούν να
καλλιεργούν σιτηρά σε γη που ταιριάζει σε αμπέλια. Τρίτον, υπάρχει ένα κονδύλι
50.000 δουκάτων στο ταμείο της Ζακύνθου ειδικά για την αγορά σιτηρών. Όπως και
να έχει αν τα λιμάνια είναι γεμάτα με πλοία ο Κυβερνήτης μπορεί πάντα να
στέλνει μερικά για σιτηρά στο Αρχιπέλαγος ή στην Αλβανία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
σχετική αναφορά των Εφόρων δόθηκε στις 31 Μαρτίου και ουσιαστικά συμφωνεί σε
όλα τα σημεία με τους Michiel και Corner. Εντύπωση προκαλεί η ειλικρίνεια της
αναφοράς σε ορισμένα σημεία, που θα ήταν αφοπλιστική αν δεν ήταν τόσο ωμή (18).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
έλλειψη σιτηρών στη Ζάκυνθο οφείλεται κατά ένα μέρος στη φύση του χώματος και
κατά το άλλο στο γεγονός ότι μεγάλο μέρος της γης σε χρήση για την παραγωγή
σιτηρών είναι τώρα φυτεμένο με αμπέλια. Αποφασίστηκε ένας νόμος για να
εμποδίσει την επέκταση των αμπελιών. Η nuova imposta μπήκε σε ισχύ το 1580, όχι
τόσο για να αυξήσει τα δημόσια έσοδα αλλά για να διώξει τους Δυτικούς από το
εμπόριο της Ζακύνθου και να το επαναφέρει στους Βενετούς. Αυτή η πράξη δεν είχε
το επιθυμητό αποτέλεσμα, και το 1602 πέρασε ένας νόμος που απαγόρευε την
εξαγωγή σταφίδας από τη Ζάκυνθο για τη Δύση, με σκοπό να αναγκάσει όλη τη
σταφίδα να έρχεται στη Βενετία, όπου θα φορτωνόταν για τη Δύση μετά την πληρωμή
της nuova imposta.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Οι
Έφοροι έκαναν συγκεκριμένες προτάσεις για επιστροφή στα ισχύοντα προ του 1602
αλλά και επιπλέον φορολογία για να χτιστούν μεγαλύτερες σιταποθήκες (fonteghi).
Επίσης πρότειναν την παραχώρηση της είσπραξης της nuova imposta σε ιδιώτη για
να καταπολεμηθεί το λαθρεμπόριο. Η Σερενίσσιμα δεν μπορούσε πια παρά να
αναγνωρίσει ότι είχε χάσει το παιχνίδι που προσπάθησε να παίξει στις πλάτες των
Ζακυνθινών. Στις 9 Μαΐου 1609 συγκατένευσε στην απόσυρση του νόμου του 1602 και
προκήρυξε πλειοδοτικό διαγωνισμό για το συμβόλαιο είσπραξης των δασμών στις 15
Ιουλίου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
απόπειρα αυτή απαγόρευσης της εξαγωγής σταφίδας από τη Ζάκυνθο δεν ήταν η
μοναδική. Η επόμενη ήρθε από τους Άγγλους, 30 χρόνια μετά τη Βενετική. Ούτε
αυτή πέτυχε. Η σταφίδα συνέχισε να είναι η κινητήρια δύναμη της Ζακυνθινής
οικονομίας για πολύ καιρό. Οι συνεχείς αυξήσεις όμως των δασμών είχαν στα τέλη
του 18ου αιώνα οδηγήσει τον πολύτιμο καρπό, απούλητο, στα στομάχια των
γουρουνιών. Ήταν η εποχή που η Βενετία είχε για τα καλά βουλιάξει στην παρακμή,
εκεί που την είχε από καιρό καταδικάσει ο παραμερισμός της από τις αναδυόμενες
ναυτιλιακές δυνάμεις της Δύσης. Άρχιζε, δύσκολα, μια νέα εποχή.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHJ2fPjgOUUbFJVrlCNhwA4Rda2fCmtSPa9LsfdpIfwUiV_y8rlCMBeywAi_jcEuD3yPGEY09eitr1mxVT6ze25bnjKKyuCvquS8DdTNxEtf7PyuqFRHRUfx_xtNcCp9Z1c7CWlJVp-7kk/s1600/Edward+Lear+view+from+Galaro.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="510" data-original-width="768" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHJ2fPjgOUUbFJVrlCNhwA4Rda2fCmtSPa9LsfdpIfwUiV_y8rlCMBeywAi_jcEuD3yPGEY09eitr1mxVT6ze25bnjKKyuCvquS8DdTNxEtf7PyuqFRHRUfx_xtNcCp9Z1c7CWlJVp-7kk/s640/Edward+Lear+view+from+Galaro.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="text-align: center;">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
πηγή του μαύρου χρυσού, ο κάμπος της Ζακύνθου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">------------------------------------------------------------------------------<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">(1)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Του είχαν πει ότι διέθεταν 20.000 ένοπλους
και μπορούσαν να μαζέψουν 500 με 600 καβαλάρηδες μέσα σε μία ώρα. Η υπερβολή
ήταν μάλλον σκόπιμη. Δεν γνώριζε κανείς αν ο περαστικός έμπορος με τον οποίο
συζητούσε ήταν στην πραγματικότητα κατάσκοπος, ούτε αν ο προσκυνητής των Αγίων
Τόπων, όπως ο Locke, θα πιανόταν σε λίγες μέρες αιχμάλωτος και θα μαρτυρούσε τα
πάντα στους πειρατές. </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">The voyage of M. John
Locke to Jerusalem, The Principal Navigations, Voyages, Traffiques and
Discoveries of the English Nation </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">του</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;"> Richard
Hakluyt, </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">τ</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">. 5, 1904, </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">σ</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">. 83.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">(2)<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Calendar of State Papers Relating to English Affairs in the Archives of
Venice, </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">τόμος</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;"> 21: 1628-1629, </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">έκδοση</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;"> 1916, </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">σ</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">. 553.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">(3)<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Early voyages and travels in the Levant, The diary of Master Thomas
Dallam 1599 - 1600, </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">έκδοση</span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">
</span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">του</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;"> 1893, </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">σ</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">. 19.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">(4)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η Γαλλική λέξη pratique, με ελληνική απώτερη
καταγωγή (πρακτική), είναι ο διεθνής όρος για άδεια επιβίβασης μετά την
εκπλήρωση των υγειονομικών προϋποθέσεων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">(5)<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>The Travels of Pedro Teixeira: with his Kings of Harmuz and extracts
from his Kings of Persia, </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">μετάφραση</span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">του</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">
William F. Sinclair, </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">εισαγωγή</span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">
</span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">και</span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">
</span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">σημειώσεις</span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">
</span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">του</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;"> Donald Ferguson, </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">έκδοση</span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">
</span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">του</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;"> 1902, </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">σσ</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">. 145 – 146.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">(6)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Εκείνη τη μέρα είχαν φτάσει στη Ζάκυνθο δέκα
Βενετσιάνικες γαλέες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">(7)<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Calendar of State Papers Relating to English Affairs in the Archives of
Venice, </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">τόμος</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;"> 10: 1603-1607, </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Έκδοση</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;"> 1900, </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">σσ</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">. 135 – 136.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">(8)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η σημαία μάχης ήταν μια σημαία πολύ μεγάλων
διαστάσεων στο ψηλότερο σημείο του πλοίου. Την αναρτούσαν σε περίπτωση
πολεμικής εμπλοκής, έτσι ώστε να φαίνεται μέσα από τους καπνούς και να
γνωρίζουν τα σύμμαχα πλοία τη θέση τους και ότι εξακολουθούν να πολεμούν. Σε
πολλές περιπτώσεις η ανάρτηση της γινόταν για εκφοβισμό αλλά στο συγκεκριμένο επεισόδιο
ήταν επίδειξη ανυποχώρητης αποφασιστικότητας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">(9)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Δημήτρης Αρβανιτάκης, Τι χωράει σε ένα μίλι;
Οι παρενέργειες της δημιουργίας της πόλης του Αιγιαλού, Ζάκυνθος: Λογοτεχνικό
Ιστορικό και Λαογραφικό Ημερολόγιο 2001, σ. 139.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">(10)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όπως σημ. 7, σ. 137.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">(11)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κατασκευή από ογκόλιθους που προεξείχε από
την ξηρά μέσα στη θάλασσα και ήταν συνηθισμένη στη Ζάκυνθο. Υπήρχε και περιοχή
που λεγόταν Ρεπάρα. Η λέξη προέρχεται από το Ιταλικό riparo, που σημαίνει
καταφύγιο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">(12)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όπως σημ. 7, σσ. 144 - 145.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">(13)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Αργότερα την αίτηση στον πρεβεδούρο την έκανε
ο πρόξενος, όταν υπήρχε. Αν και οι Άγγλοι είχαν ιδρύσει πρακτορείο στη Ζάκυνθο
από χρόνια, και μερικοί έμποροι έμεναν στη Ζάκυνθο μόνιμα, φαίνεται ότι δεν
υπήρχε ακόμη πρόξενος στις αρχές του 17ου αιώνα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">(14)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Collection of the Early Voyages, Travels, and
Discoveries, of the English Nation, </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">του</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;"> Richard
Hacluyt, </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">τόμος</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;"> 2</span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">ος</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">, </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">έκδοση</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;"> 1810, </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">σ</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">. 419. </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ίσως
ο λόγος για τον οποίο δεν τους επιτράπηκε η αποβίβαση στη Ζάκυνθο την πρώτη
φορά ήταν ότι μετέφεραν 20 Τούρκους, πρώην σκλάβους σε Ισπανικό κάτεργο, τους
οποίους είχε απελευθερώσει ο Sir Francis Drake.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">(15)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όπως προηγούμενη σσ. 422 – 426.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">(16)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Kersey και Londrina ήταν είδη μάλλινων
υφασμάτων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">(17)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Calendar of State Papers Relating to English
Affairs in the Archives of Venice, </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">τόμος</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;"> 11: 1607-1610, </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">έκδοση</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;"> 1904, </span><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">σσ</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">. 246 – 247.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">(18)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όπως προηγούμενη σσ. 253 – 255.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">https://pampalaia.blogspot.com/<o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-40095816602261138242020-03-11T18:25:00.000+02:002020-03-11T18:25:32.454+02:00ΓΙΕΓΚΟΡ ΜΕΤΑΞΑΣ, ΕΝΑΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΗΣ ΣΤΟ ΣΤΟΛΟ ΤΟΥ ΟΥΣΑΚΩΦ ΣΤΑ ΕΠΤΑΝΗΣΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimVUfY-JlctApsjIOWPwdjiQahzNiQaycACDzjtFBQMmmZHaro7AaBZu-TInnwLFtQwVa5LcZ3pFcPexA5XMyh34RXU6nl9BsdnqWMuK0sgFnM42Yv_Y4zmI9Q2CnZZehreZwRMFsaIwpA/s1600/DSC_3138-001-1024x683.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="883" height="390" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimVUfY-JlctApsjIOWPwdjiQahzNiQaycACDzjtFBQMmmZHaro7AaBZu-TInnwLFtQwVa5LcZ3pFcPexA5XMyh34RXU6nl9BsdnqWMuK0sgFnM42Yv_Y4zmI9Q2CnZZehreZwRMFsaIwpA/s640/DSC_3138-001-1024x683.jpg" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η Ρωσία επίσημα ως κράτος σχετίζεται με
το Ιόνιο και τα νησιά του ακριβώς στο γύρισμα του 18ου προς το 19ο αιώνα
(1798-1800). Ήταν τότε που η τσαρική Ρωσία του Παύλου Α΄ (1796-1801)
συνεργάστηκε με τη μόνιμη αντίπαλό της Οθωμανική Αυτοκρατορία του Σελίμ Γ΄,
προκειμένου να αποκρούσουν μαζί τον επικίνδυνο στρατιωτικά και προπάντων
ιδεολογικά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μ. Ναπολέοντα,[1] καθώς ο
τελευταίος είχε καταστεί με το στρατό του ο φορέας των ιδεών της Γαλλικής
Επανάστασης έξω από τη Γαλλία. Έπρεπε, λοιπόν, τότε να απομακρυνθούν οι Γάλλοι
από τα Επτάνησα,[2] καθώς υπήρχε ο φόβος της διάδοσης των νεωτερικών ιδεών στη
διπλανή οθωμανοκρατούμενη Ελλάδα. Αλλά και καθώς ήταν τα Επτάνησα, λόγω της
στρατηγικής τους σημασίας, ορμητήριο για οποιαδήποτε επακόλουθη επιχείρηση
εναντίον της Αιγύπτου, των Βαλκανίων και της Μαύρης Θάλασσας, ζωτικών χώρων της
σουλτανικής και τσαρικής ηγεμονίας, υπήρχε ο φόβος να αλλάξει ο Ναπολέοντας το
status quo της ευρύτερης περιοχής.[3]<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Την ευθύνη της εκστρατείας στη
Μεσόγειο και την εκδίωξη των Γάλλων από τα νησιά του Ιονίου ανέλαβε τα τέλη
Αυγούστου του 1798[4] ο Ρώσος αντιναύαρχος Φιοντόρ (Θεόδωρος) Φιοντόροβιτς
Ουσακώφ,[5] κάτω από τις διαταγές του οποίου τέθηκε και η οθωμανική ναυτική
μοίρα υπό τον Καντίρ μπέη.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Οι
διαπραγματεύσεις της ρωσικής αντιπροσωπίας με την Πύλη προέβλεπαν την έξοδο του
ενωμένου ρωσοτουρκικού στόλου από τον Ελλήσποντο με κατεύθυνση προς το Ιόνιο,
προκειμένου να συγκρουστεί με τις εκεί γαλλικές<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>δυνάμεις κατοχής· σε ενδεχόμενη ανάγκη μπορούσε να αξιοποιηθεί και η
σύμπραξή του – κάτι που το απέφυγε ο Ουσακώφ - με τον αγγλικό στόλο της
Μεσογείου, ο οποίος ωστόσο επιβουλευόταν τα Ιόνια νησιά [6].<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Δε δεσμεύθηκε, όμως, ο Ουσακώφ να<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>προσθέσει τα νησιά στις κτήσεις του σουλτάνου
στην περίπτωση της εκδίωξης των Γάλλων από αυτά, αλλά συμφωνήθηκε η από κοινού
προστασία τους από τις δυο Δυνάμεις και μόνο προσωρινά.[7]<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η συνεργασία των δύο στόλων, του
ρωσικού και του οθωμανικού, δεν παρουσίασε δυσκολίες. Η Ρωσία, βέβαια, είχε στο
μεταξύ χαράξει το μεσογειακό της ρόλο και είχε αυτοαναγορευθεί προστάτης των
ορθόδοξων υπόδουλων πληθυσμών.[8] Άλλωστε, δεν ήταν τυχαία η διακίνηση στα
Επτάνησα, εκτός από την προκήρυξη του Ουσακώφ, και<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>εγκυκλίου του πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄ προς
τους ορθόδοξους Επτανήσιους για σύμπραξη με τον αναμενόμενο συμμαχικό
ρωσοτουρκικό στόλο εναντίον των «άθεων» Γάλλων. Ενωμένοι, λοιπόν, οι
Ρωσότουρκοι εκδίωξαν τους δημοκρατικούς Γάλλους από τα Επτάνησα και από τους
πρώτους μήνες του 1799 ανέλαβαν αυτοί ως νέοι κυρίαρχοι. Σε όλα τα Επτάνησα
αποκαταστάθηκε το παλιό αριστοκρατικό καθεστώς, το οποίο είχε καταργηθεί από
τους Γάλλους. Τον Απρίλιο του 1799 ανακοινώνεται από τον Ουσακώφ ότι τα Ιόνια
νησιά θα αποτελέσουν ενιαίο κρατικό σχηματισμό με έδρα της κεντρικής κυβέρνησης
την Κέρκυρα. Η Γερουσία, της οποίας τα μέλη προέρχονταν από<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>όλα τα νησιά, θα αναλάμβανε να συντάξει το
προσωρινό Σύνταγμα της Πολιτείας, η οποία έμελλε να αποτελέσει το πρώτο
αυτόνομο ελληνικό κρατικό μόρφωμα των νεότερων χρόνων. Κι αυτό ήταν το θετικό
αποτέλεσμα αυτής της ρωσοτουρκικής επέμβασης. Πράγματι, το Μάρτιο του 1800 η
Ρωσία και η Οθωμανική Αυτοκρατορία υπέγραψαν τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης,
με την οποία αποφασιζόταν ότι τα Ιόνια νησιά αποτελούσαν ενιαίο κράτος, με την
ονομασία «Επτάνησος Πολιτεία» ή και «Πολιτεία των Ηνωμένων Επτά Νήσων», κάτω
από την επικυριαρχία του Σουλτάνου.[9]<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Αφού, λοιπόν, τακτοποιήθηκε η νέα κατάσταση στα νησιά του Ιονίου, η
ρωσική μοίρα με τον Ουσακώφ στράφηκε προς την Ιταλία σε πολεμικές ενέργειες
εναντίον των Γάλλων, αλλά τελικά με τσαρική διαταγή αναγκάστηκε να εγκαταλείψει
τις επιχειρήσεις και να επιστρέψει στη Μαύρη Θάλασσα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>με προορισμό τη Σεβαστούπολη της Κριμαίας
(Οκτώβριος του 1800).[10]<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όταν ο Ουσακώφ ξεκίνησε την
εκστρατεία του στη Μεσόγειο ως αρχηγός του ενωμένου ρωσοτουρκικού στόλου, είχε
μαζί του τον κεφαλονίτικης καταγωγής υπολοχαγό Γιεγκόρ (Γεώργιο) Μεταξά. Για
τον τελευταίο δε γνωρίζαμε τίποτε, καθώς δεν είχε μέχρι τώρα αναφερθεί το όνομα
και η δράση του στην ελληνική βιβλιογραφία. Μια πρώτη αναφορά στο όνομά του
έγινε στο μεταφρασμένο στα ελληνικά (το 2002) βιβλίο του Ευ. Τάρλε,[11] όπου ο
τελευταίος στο «Προλογικό σημείωμά» του μας ενημερώνει ότι μια από τις βασικές
πηγές του έργου του ήταν «οι Σημειώσεις του υποπλοίαρχου Γρηγόρη[12]
Μεταξά,[13] [οι οποίες] εκδόθηκαν στην πλήρη τους μορφή για πρώτη φορά το 1915
από τον Β. Ιλίνσκι [αλλά] παρέμειναν τότε απαρατήρητες».[14] Πρόκειται για μια
σημαντική και αναντικατάστατη ιστορική πηγή, καθώς ο Μεταξάς καταγράφει σχεδόν
καθημερινά στις Σημειώσεις του περιστατικά και γεγονότα, των οποίων υπήρξε
αυτόπτης μάρτυρας ή και «δράστης» κατά την κατάληψη των Επτανήσων από το
ρωσοτουρκικό στόλο.[15]<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Βιογραφικά στοιχεία για τον Μεταξά
αντλούμε από δημοσίευμα του συλλογικού βιβλίου Βιβλιοθήκη της Σχολής Ευελπίδων
του Ουσακώφ, που παραπάνω αναφέραμε[16] και από τον «Πρόλογο» των Σημειώσεων
γραμμένο από τον Β. Ιλίνσκι. Ο Γιεγκόρ Μεταξάς του Παύλου γεννήθηκε το 1774 (ή
1775)[17] στην Κρήτη,[18] όπου τότε ενδεχομένως βρισκόταν η οικογένειά του. Ο
πατέρας του Παύλος είχε γεννηθεί στην Κεφαλονιά,[19] αλλά δε γνωρίζουμε κάτι
άλλο γι’ αυτόν.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Φαίνεται, πάντως,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ότι μέσα στα αμέσως επόμενα χρόνια η
οικογένεια Μεταξά εγκαταστάθηκε στη Ρωσία. Την 1η Ιανουαρίου 1785 ο Γιεγκόρ
εγγράφηκε στην ομάδα των ξένων ομόθρησκων Ευελπίδων και το 1789 (ή
1790)[20]<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αποφοίτησε με το βαθμό του
gardemarine. Αφού έλαβε τον Ιανουάριο του 1791 το βαθμό του αρχικελευστή,
τοποθετήθηκε στο στόλο της Μαύρης Θάλασσας υπό τις διαταγές του υποναυάρχου
Ουσακώφ. Τότε συμμετείχε (με το πλοίο «Κόμης Βλαδίμηρ») στη σύγκρουση του
ρωσικού με τον οθωμανικό στόλο στο ακρωτήριο Καλιάκρια (της σημερινής
Βουλγαρίας), το 1793 με τη φρεγάτα «Άγιος Ιερώνυμος» πήρε μέρος στις περιπολίες
στα παράλια της Σεβαστούπολης, το 1798 συμμετείχε στις μάχες της Βάρνας και
γενικότερα μέχρι το 1798 συμμετείχε σε διάφορες δραστηριότητες του στόλου της
Μαύρης Θάλασσας, ενώ από το Νοέμβριο του 1795 είχε πάρει το βαθμό του
υπολοχαγού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Στο μεταξύ, είχε αποκτήσει την
εμπιστοσύνη του Ουσακώφ. Γι’ αυτό και ο<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>τελευταίος ζήτησε και τον πήρε μαζί του στην εκστρατεία στη Μεσόγειο.
Έτσι, ο κεφαλονίτικης καταγωγής υπολοχαγός συνόδευσε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στην Κωνσταντινούπολη τον Αύγουστο του 1798
με το πλοίο «Άννα Μαρία Μαγδαληνή» το Ρώσο υποναύαρχο, ο οποίος συμμετείχε στις
διαπραγματεύσεις με τους εκπροσώπους της Πύλης για την κοινή ρωσοτουρκική
κάθοδο στη Μεσόγειο.[21] Ο Ουσακώφ, μάλιστα, ενόψει της εκστρατείας τοποθέτησε
τον Μεταξά ως γνώστη της τουρκικής γλώσσας στη ναυαρχίδα της οθωμανικής μοίρας,
για να τον ενημερώνει για τα σήματα και την πορεία της τελευταίας.[22]<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κατά τη διάρκεια των πολεμικών
επιχειρήσεων στο Ιόνιο ο Μεταξάς πήρε μέρος ιδιαίτερα στις αποβατικές ενέργειες
των Κυθήρων και της Ζακύνθου και τιμήθηκε με το παράσημο της Αγίας Άννας Γ΄
βαθμού,[23] είχε την ευθύνη των συνομιλιών με τον Αλή πασά, και πήρε μέρος<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στην πολιορκία της Κέρκυρας και στην κατάληψη
της νησίδας Βίδο. Μετά την κατάληψη των Επτανήσων και ενώ ο Ουσακώφ έπαιρνε το
δρόμο της επιστροφής, ο Μεταξάς μετακινήθηκε προς το μέτωπο της Ιταλίας και της
Αδριατικής, όπου δραστηριοποιήθηκε για δέκα περίπου χρόνια κάτω από τις
διαταγές αρχικά του πλοιάρχου Σορόκιν (1800-1806) και έπειτα του ναυάρχου
Σενιάβιν (1806-1810).<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Κατά την περίοδο
1800-1804 με τη φρεγάτα «Άγιος Μιχαήλ» κινήθηκε ανάμεσα στη Νάπολη και το
Παλέρμο και από τη Νάπολη έπλευσε προς την Κέρκυρα· το 1805 με τις φρεγάτες
«Ποσπέσνι» και «Κρέπκι» έπλευσε από την Κέρκυρα προς τη Μεσίνα και τη Νάπολη·
κατά την τριετία 1806-1808 με τη φρεγάτα «Αβτροήλ» ανέβηκε στην Αδριατική και
κινήθηκε ανάμεσα στην Κέρκυρα και την Τεργέστη· και στην περιοχή της τελευταίας
παρέμεινε και την επόμενη διετία (1809-1810) διευθύνοντας τη φρεγάτα «Μιχαήλ»,
ενώ από το 1809 είχε πάρει το βαθμό του υποπλοιάρχου. Τελικά, ο Μεταξάς
αποχώρησε από το πολεμικό μέτωπο το 1811, οπότε και αναχώρησε από την Τεργέστη,
για να επιστρέψει οδικώς στην πόλη Νικολάγιεβ. Και στις 11 Ιουνίου 1814
απολύθηκε από το Πολεμικό Ναυτικό με το βαθμό του αντιπλοιάρχου μετά από αίτησή
του για λόγους υγείας, αφού έδωσε «όρκο για την αιώνια υπηκοότητα στη
Ρωσία».[24]<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ο Γ. Μεταξάς είναι πια μια γνωστή
προσωπικότητα της ρωσικής κοινωνίας. Όντας «ένας από τους ήρωες της Μεσογειακής
εκστρατείας»,[25] παρασημοφορημένος δύο τουλάχιστο φορές, δέχεται την εκτίμηση
της Πολιτείας και έχει πετύχει την κοινωνική καταξίωση. Είναι συνομιλητής και
καλός φίλος σοβαρών προσωπικοτήτων της Μόσχας, ενώ συνδέεται με αδελφική φιλία
με τον Ιωάννη Καποδίστρια, σημαντικότατο τότε κρατικό αξιωματούχο.[26] Αυτά
ακριβώς τα «προσόντα» θα του φανούν χρήσιμα στην υπόλοιπη περίοδο της ζωής του,
όταν θα αντιμετωπίσει οικονομικά κυρίως προβλήματα. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Εγκαταστημένος πια στη Μόσχα, είναι
μάλλον βέβαιο ότι το 1813 με 1814 αποφασίζει να δημιουργήσει
οικογένεια.[27]<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Παντρεύεται τη Μαρία του
Φιοντόρ, με την οποία αποκτά δύο παιδιά, την Ελισάβετ και τον Σπυρίδωνα, τον
οποίο βάφτισε ο Ιωάννης Καποδίστριας. Φαίνεται, ωστόσο, ότι η οικονομική
κατάσταση του απόστρατου αντιπλοιάρχου δεν είναι καλή. Η χαμηλή σύνταξή του, σε
συνδυασμό με την έλλειψη γεωργικής έκτασης και με την αρρώστια της συζύγου του,
δεν του επιτρέπει να είναι πάντα συνεπής με τους πιστωτές του. Αρκετές φορές
τον σώζουν από τη σίγουρη λόγω χρεών φυλάκιση οι υψηλοί φίλοι του.[28] Και αυτή
η άσχημη οικονομική κατάσταση φαίνεται ότι «συνόδευσε» μετά το θάνατο του
Μεταξά (η σύζυγός του Μαρία είχε πεθάνει πριν από αυτόν το 1834 σε ηλικία 60
χρονών) και τα παιδιά του – οπωσδήποτε πάντως την κόρη του, η οποία το 1861
(ηλικίας 47 χρονών) με επιστολή της προς το Σύλλογο Λογοτεχνών ζητά οικονομική
βοήθεια.[29]<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Από την παραπάνω επιστολή
πληροφορούμαστε επιπλέον ότι ο Μεταξάς κατά τη διάρκεια της αποστρατείας του
επιδόθηκε στη συγγραφή. Αν και οι Β. Α. Μασκώβ και Γιου. Β. Εροφέγιεβ εκτιμούν
ότι το συγγραφικό ταλέντο του Μεταξά δεν αναγνωρίστηκε από τους συγχρόνους
του,[30]<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>φαίνεται πάντως ότι αργότερα ο
Μεταξάς κατατάχθηκε στο χώρο των συγγραφέων, αφού η κόρη του απευθύνθηκε στο
Σύλλογο Λογοτεχνών για οικονομική βοήθεια.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Το 1813 εξέδωσε το φυλλάδιο με τίτλο Πυρκαγιά της Μόσχας το 1812 και το
1820-1821 το έργο με τίτλο Ελληνικά συμβάντα σε δύο μέρη, ενώ άφησε ανέκδοτο
χειρόγραφο με τίτλο Σημειώσεις του Ρώσου αξιωματικού του στόλου της Μαύρης
Θάλασσας επί του Ουσακώφ.[31]<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τα δύο τελευταία ενδιαφέρουν
ιδιαίτερα την ελληνική πλευρά, γι’ αυτό και επιβάλλεται να μελετηθούν, καθώς
είναι αναμενόμενο ότι θα δίνουν νέα στοιχεία και ενδιαφέρουσες εκτιμήσεις για
τα θέματα που πραγματεύονται. Ειδικότερα το τελευταίο έργο αποτελεί τη μοναδική
ίσως πηγή πληροφοριών για τη ρωσική παρουσία και δράση στη Μεσόγειο κατά την
περίοδο 1798-1800.[32] Εκείνη την περίοδο ο Μεταξάς κατέγραφε γεγονότα και
σημείωνε κρίσεις και εκτιμήσεις, ενώ αργότερα στη Μόσχα ξαναδούλεψε το υλικό
του, το οποίο με τις αναγκαίες προσθήκες και προσαρμογές πήρε την τελική του
μορφή τη δεκαετία του 1820,[33] για να εκδοθεί το 1915 από τον Β. Ιλίνσκι. Μια
απλή παράθεση των Περιεχομένων του βιβλίου αυτού φανερώνει τη αξία του ως
μοναδικής ιστορικής πηγής:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Κεφ.
1: Πολιτικά αίτια πραγματοποίησης της αποστολής. Η έξοδος του ρωσικού στόλου
από τη Σεβαστούπολη. Άφιξη στο Μπουγιούκ-ντερ. Υποδοχή του Ουσακώφ από τους
Οθωμανούς. Οθωμανικές θαλάσσιες δυνάμεις.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Κεφ.
2: Αναχώρηση από το Μπουγιούκ-ντερ. Κωνσταντινούπολη. Δαρδανέλια. Η ένωση με
τις οθωμανικές δυνάμεις. Καταγραφή του Αρχιπελάγους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Κεφ.
3: Κατάληψη από τον ενωμένο στόλο των νησιών του Ιονίου. Κατάληψη Κυθήρων.
Ιστορία του νησιού. Κατάληψη της Ζακύνθου. Χαρακτηριστικά της γαλλικής κατοχής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Κεφ.
4: Υποδοχή του Ουσακώφ από τους Ζακυνθινούς. Τρόπος διοίκησης και οδηγίες για
τις επόμενες δραστηριότητες. Ιστορία της Ζακύνθου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Κεφ.
5: Κατάληψη της Κεφαλονιάς. Υποδοχή του Ουσακώφ από τους Κεφαλονίτες. Η γαλλική
προκήρυξη-έκκληση προς τους κεφαλονίτες. Ιστορία της Κεφαλονιάς. Κεφ. 6: Οι
ενέργειες του πλοιάρχου Σενιάβιν κατά της Λευκάδας. Κατάληψη του νησιού.
Ενέργειες των Τούρκων και τα μέτρα του Ουσακώφ. Υποδοχή του Ουσακώφ από τους
Λευκαδίτες. Χαρακτηριστικά των κατοίκων και ο πολιτισμός τους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Κεφ.
7: Βιογραφικό του Αλή πασά Ιωαννίνων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Κεφ.
8: Θυμός του Αλή πασά για την κατοχή από τους Γάλλους. Προστασία των κατοίκων
της Πάργας από τον Ουσακώφ. Παραχώρηση από τον Μεταξά του νησιού της Λευκάδας
στον Αλή πασά. Η συνομιλία Μεταξά-Αλή-πασά για τον Ουσακώφ. Κεφ. 9: Ο Αλή-πασάς
προδίδει τους Γάλλους. Προσπάθεια του Αλή-πασά να εξαπατήσει τον Ουσακώφ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Κεφ.
10: Οι ενωμένες δυνάμεις στην Κέρκυρα και η πολιορκία των οχυρών. Η δύσκολη
θέση του Ουσακώφ και η βοήθεια από τον Μεταξά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Κεφ.
11: Προσπάθεια κατάληψης της Κέρκυρας από τη στεριά. Η έξοδος των Γάλλων.
Ανταλλαγή αιχμαλώτων. Η άφιξη των δυνάμεων του Σαρόκιν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Κεφ.
12: τα χαρακτηριστικά του στρατάρχη Ουσακώφ. Η άφιξη του Πουστόσκιν από τη
Σεβαστούπολη με βοήθεια. Σπάσιμο της πολιορκίας από το γαλλικό πλοίο «Le
Genereux». Δεύτερη παραχώρηση στον Αλή-πασά από τον Μεταξά. Επίσκεψη του Αλή-πασά
στο ρωσικό στόλο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Κεφ.
13: Άφιξη του Καβαλιέρου Μίσερ. Άφιξη του αλβανικού αποσπάσματος και τα
χαρακτηριστικά του. Προετοιμασία για την τελική επίθεση εναντίον της Κέρκυρας.
Κεφ. 14: Προετοιμασία για την έφοδο στο νησί Βίδο. Προετοιμασία του πυροβολικού.
Η μεγαλοψυχία των Ρώσων. Κατάληψη του νησιού Βίδο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Κεφ.
15: Συνομιλίες για την παράδοση της Κέρκυρας. Παράδοση. Υποδοχή του Ουσακώφ. Τα
χαρακτηριστικά του ως νικητή. Η παρασημοφόρησή του. Ευγνωμοσύνη των
ελευθερωμένων νησιών προς το πρόσωπό του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Εννοείται, βέβαια,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πως στο βιβλίο αυτό έχουμε τη ρωσική εκδοχή
της εκδίωξης των Γάλλων από τα Επτάνησα Η μελέτη, ωστόσο, και η αξιοποίησή του
θα εμπλουτίσει τις γνώσεις μας για το τι προηγήθηκε και πώς έγινε η κατάληψη
των Επτανήσων από τους Ρωσότουρκους.[34]<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[1]
Ήδη η Ρωσία είχε ενταχθεί στο δεύτερο αντιγαλλικό συνασπισμό. Επειδή ωστόσο
τόσο ο σουλτάνος όσο και ο τσάρος, ο καθένας για τους δικούς του λόγους,
ανησυχούσαν για την προώθηση του Ναπολέοντα στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση
Ανατολή – στο μεταξύ ο Βοναπάρτης τον Ιούλιο<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>του 1798 έχει αποβιβαστεί στην Αλεξάνδρεια και έχει καταλάβει το Κάιρο,
ενώ ο σουλτάνος κηρύσσει τον πόλεμο στη Γαλλία – αποφασίζουν το καλοκαίρι του
1798 τη σύναψη συμμαχίας κατά της Γαλλίας, βλ. Ακαδημία Επιστημών της ΕΣΣΔ,
Παγκόσμια Ιστορία, , μτφρ. Αντρέας Σαραντόπουλος, τ. ΣΤ1, εκδ. Μέλισσα, Αθήνα
1967, σσ. 121-122, και Ευγένιος Τάρλε, Ο ναύαρχος Ουσακώφ στα Ιόνια Νησιά,
μτφρ. (από τα ρωσικά) Ολέγ Τσυμπένκο, εκδ. Εκάτη, Αθήνα 2002, σσ. 25-29.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[2]
Για τον Ναπολέοντα τα Επτάνησα είχαν μεγαλύτερη σημασία από την Ιταλία, καθώς
βρίσκονταν στην είσοδο της Αδριατικής, γειτόνευαν με την οθωμανοκρατούμενη
Ελλάδα αλλά και έλεγχαν τη νότια και ανατολική Μεσόγειο. Σ’ επιστολή του τον
Αύγουστο του 1797 προς το Διευθυντήριο επισήμαινε: «Τα νησιά της Κέρκυρας, της
Ζακύνθου και της Κεφαλληνίας έχουν περισσότερο ενδιαφέρον για μας παρά όλη η
Ιταλία», Ερμάννος Λούντζης, Τα Επτάνησα επί Γάλλων Δημοκρατικών, μτφρ. Αβιγαΐλ
Λούντζη Νικοκάβουρα, Κέρκυρα 1971, σ. 77, όπου παραπέμπει στην εμπιστευτική
ανέκδοτη αλληλογραφία του Ναπολέοντα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[3]
Ισχύει για τα Επτάνησα αυτό που έχει σημειώσει ο Bartholome Bennassar
γενικότερα για τα νησιά της Μεσογείου: «Κάποιες φορές παίζοντας πρωταγωνιστικό
ρόλο [...] τα νησιά υπήρξαν επίσης και προνομιούχοι μάρτυρες της πυρετώδους
ζωής της θάλασσας, σε καιρούς ανθηρούς ή κρίσιμους, σε συγκρούσεις και σε
παιχνίδια εξουσίας ή σε καταστάσεις εξάρτησης [...]», Jean Carpentier, Francois
Lebrun (επιμέλεια), Ιστορία της Μεσογείου, μτφρ. Δημήτρης Κωστελένος, εκδ.
Πατάκη, [Αθήνα 1999], σ. 301.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[4]
Στο μεταξύ, ο γαλλικός στόλος είχε νικηθεί από τον Νέλσωνα στη ναυμαχία του
Αμπουκίρ (1 Αυγούστου 1798).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[5]
Ο Φ. Φ. Ουσακώφ (1745-1817) κατόρθωσε χάρη στην επιμονή, τις γνώσεις και τις
ικανότητές του να αναδειχθεί σ’ ένα σημαντικό ναύαρχο του ρωσικού στόλου, αφού
προηγουμένως διακρίθηκε στρατιωτικά και οργανωτικά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κατά τη διοίκηση του στόλου της Μαύρης
Θάλασσας, ενώ κατά τη διάρκεια της εκστρατείας στη Μεσόγειο επέδειξε πολιτικές
και διπλωματικές ικανότητες. Για την κατάληψη της Κέρκυρας και γενικότερα των
Επτανήσων έλαβε το βαθμό του ναυάρχου από τον τσάρο Παύλο Α΄, αλλά αμέσως
αργότερα ο νέος τσάρος Αλέξανδρος Α΄ (1801-1825) δεν εκτίμησε τις υπηρεσίες του
ναυάρχου, γι’ αυτό και το 1807 αποστρατεύθηκε. Επί σοβιετικής εξουσίας τιμήθηκε
με διάφορους τρόπους. Πρόσφατα (2000) η Ρωσική Εκκλησία, λόγω του ενάρετου βίου
του και του δίκαιου και φιλάνθρωπου χαρακτήρα του, τον ανακήρυξε άγιο. Τον
Οκτώβριο του 2002 πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις στην Κέρκυρα στη μνήμη του
Ουσακώφ (βλ. εφ. Κερκυραϊκό Βήμα, φ. 6041, 26-10-2002). Τις πληροφορίες για το
Ρώσο ναύαρχο αντλήσαμε από ένα ενδιαφέρον δίγλωσσο, ρωσικό-ελληνικό (αν και δεν
έχουν μεταφραστεί όλα τα δημοσιευόμενα κείμενα στην ελληνική) συλλογικό
έργο,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έκδοση της Επιτροπής του Συλλόγου
Κοινωνικών Οργανώσεων της πόλης-ήρωα της Μόσχας, με τίτλο Βιβλιοθήκη της Σχολής
Ευελπίδων του Ουσακώφ, Μόσχα 2004, αφιερωμένη αποκλειστικά στην προσωπικότητα,
το έργο και την προσφορά του<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ουσακώφ, με
αναφορές ωστόσο και σε ελληνικής καταγωγής πρόσωπα, που υπηρέτησαν κάτω από τη
ρωσική σημαία (π.χ. Λάμπρος Κατσώνης) ή ανέλαβαν υπεύθυνες θέσεις στο ρωσικό
κράτος (π.χ. Ιωάννης Καποδίστριας).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[6]
Στο μεταξύ, είχαν οξυνθεί οι ρωσοαγγλικές αντιθέσεις στη Μεσόγειο και την Εγγύς
Ανατολή, καθώς οι Άγγλοι «προσπαθούσαν να υπονομεύσουν την υπεροχή της Ρωσίας
στην Τουρκία<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και να εκτοπίσουν τη Ρωσία
από τις νήσους του Ιονίου», Ακαδημία Επιστημών της ΕΣΣΔ, ό.π., σ. 123.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[7]
Βλ. Ευ. Τάρλε, ό.π., σσ. 30-31, 36-37.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[8]<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Βλ. Νίκος Καραπιδάκης, «Τα Επτάνησα.
Ευρωπαϊκοί ανταγωνισμοί μετά την πτώση της Βενετίας», Ιστορία του Νέου Ελληνισμού,
1770-2000, τόμ. 1, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, [Αθήνα 2003], σ. 156.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[9]
Για την κατάληψη των Επτανήσων από τους Ρωσότουρκους, την προσωρινή διοίκηση
των νησιών και μέχρι τη σύσταση της Επτανήσου Πολιτείας βλ. Γεράσιμος<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ε. Μαυρογιάννης, Ιστορία των Ιονίων Νήσων
αρχομένη τω 1797 και λήγουσα τω 1815, τ. 1, σσ. 192-347· Ε. Λούντζης, ό.π., σσ.
153-217· ο ίδιος, Επτάνησος Πολιτεία, μτφρ. Αβιγαΐλ Λούντζη Νικικάβουρα,
Κέρκυρα 1968, σσ. 21-49· Νικόλαος Μοσχονάς, « Τα Ιόνια νησιά κατά την περίοδο
1797-1821», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τ. ΙΑ΄, Αθήναι 1975,
σσ. 389-394· Ελένη Κούκκου, Ιστορία των Επτανήσων από το 1797 μέχρι την
Αγγλοκρατία, εκδ. Παπαδήμα, (3η έκδοση), Αθήνα 1999, σσ. 52-83· Ευγένιος Τάρλε,
ό.π., σσ. 44-112· Ν. Καραπιδάκης, ό.π., σσ. 162-169.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[10]
Βλ. Β. Α. Ζολοταριώφ, «[Ουσακώφ,] Αρχηγός στόλου, διπλωμάτης, πολιτικός», στην
έκδοση της Επιτροπής του Συλλόγου Κοινωνικών Οργανώσεων της πόλης-ήρωα της
Μόσχας, ό.π., σσ. 55-59.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[11]
Αυτό το μεταφρασμένο στα ελληνικά βιβλίο του Ευ. Τάρλε, ό.π., αποτελεί το πρώτο
μέρος της ευρύτερης μελέτης του Τάρλε με τίτλο Ο ναύαρχος Ουσακώφ στη Μεσόγειο
θάλασσα και εκδόθηκε με την υποστήριξη της πρεσβείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας
στην Ελλάδα, του Ρωσικού Ιδρύματος Διεθνών Επιστημονικών και Πολιτιστικών
Σχέσεων και της Εταιρίας «Μπάμπης Βωβός – Διεθνής Τεχνική Α.Ε». Δεν έχει
μεταφραστεί στα ελληνικά το δεύτερο μέρος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[12]
Διευκρινίζουμε ότι το «Γιεγκόρ» μεταφράζεται εδώ «Γρηγόρης», ενώ το σωστό είναι
«Γεώργιος».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[13]
Ο πλήρης τίτλος του έργου είναι: Σημειώσεις του υποπλοίαρχου Γιεγκόρ Μεταξά, με
συμπεριλαμβανόμενες τις αφηγήσεις για τα πολεμικά κατορθώματα του Ρωσικού
Στόλου, ο οποίος κατέλαβε τα Ιόνια νησιά με ηγέτη τον Ναύαρχο Φιοντόρ
Φιοντόροβιτς Ουσακώφ σε συνεργασία με την Οθωμανική Πύλη από το 1798 έως το
1799. Με πρόλογο και παράρτημα του Β. Ιλίνσκι. Πετρούπολη, 1915.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[14]
Ευ. Τάρλε, ό.π., σ.10.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[15]
Μόλις έπεσε στην αντίληψή μας αυτή η πηγή, παραγγείλαμε και λάβαμε από τη Ρωσία
τις Σημειώσεις του Μεταξά (στα ρωσικά εννοείται), για τις οποίες θα καταβάλουμε
κάθε προσπάθεια να μεταφραστούν στα ελληνικά και να εκδοθούν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[16]
Βλ. στη δική μας σημείωση με αρ. 5 για την έκδοση της Επιτροπής του Συλλόγου
Κοινωνικών Οργανώσεων της πόλης-ήρωα της Μόσχας, Βιβλιοθήκη της Σχολής
Ευελπίδων του Ουσακώφ. Το κείμενο για τον Γ. Μεταξά, που υπογράφεται από τους
Β. Α. Μασκόβ και Γιου. Β. Εροφέγιεβ, ό.π., σσ. 111-113, δημοσιεύεται μόνο στη
ρωσική. Στο δημοσίευμα αυτό, ανάμεσα σε άλλα, περιλαμβάνονται οι σχετικές με τα
βιογραφικά στοιχεία του Μεταξά σελίδες από το Γενικό Ναυτικό Κατάλογο (μέρος
Δ΄, Αγία Πετρούπολη) του 1890 και από βιογραφικό σημείωμα του ίδιου προφανώς
του Μεταξά, που απόκειται στα Κρατικά Αρχεία του Πολεμικού Ναυτικού της Ρωσίας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[17]
Οι χρονολογίες αυτές προκύπτουν από τους υπολογισμούς, που κάνουμε με βάση
χρονολογικά –αριθμητικά στοιχεία που παρέχει το έγγραφο από τα Κρατικά Αρχεία
του Πολεμικού Ναυτικού της Ρωσίας. Σύμφωνα με αυτό το 1816 ο Μεταξάς είναι 41
χρονών - άρα έτος γέννησης το 1775 - ενώ σύμφωνα πάντα με το ίδιο έγγραφο το
1836 είναι 62 χρονών – άρα έτος γέννησης το 1774.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[18]<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Βλ. Σημειώσεις..., ό.π., «Πρόλογος», σ. IV:
«στο νησί Κάντια», δηλαδή στην Κρήτη. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[19]<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Βλ. ό.π.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[20]
Οι σχετικές πηγές δίνουν αυτές τις δύο διαφορετικές χρονολογίες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[21]
Για την παρουσία του Ουσακώφ στην Κωνσταντινούπολη και τη συμμετοχή του στις
διαπραγματεύσεις βλ. Ευ. Τάρλε, ό.π., σσ. 30-35.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[22]
Στην έκδοση της Επιτροπής του Συλλόγου Κοινωνικών Οργανώσεων της πόλης-ήρωα της
Μόσχας, ό.π., σ. 112, δημοσιεύεται από τα Κρατικά Αρχεία του Πολεμικού Ναυτικού
της Ρωσίας το έγγραφο-διαταγή (με ημερομηνία 15 Σεπτεμβρίου 1798) του
υποναυάρχου Ουσακώφ προς τον υπολοχαγό Γ. Μεταξά για την τοποθέτηση του
τελευταίου στη ναυαρχίδα της οθωμανικής μοίρας κατά τη διάρκεια της εκστρατείας
στη Μεσόγειο: «15 Σεπτεμβρίου 1798 / Διαταγή / Προς τον κύριο υπολοχαγό Μεταξά
/ Λόγω των αναγκών για τη μετάταξη, των γνώσεων και της εκτέλεσης των σημάτων,
τα οποία θα μεταδίδονται στο στόλο μας, του οποίου μου ανατέθηκε [η αρχηγία],
σας επιλέγω ως αξιωματικό άπταιστο στις γνώσεις και στην επιμέλειά σας, για να
βρίσκεστε κατά τη διάρκεια της εκστρατείας στη ναυαρχίδα του τουρκικού στόλου.
/ Υποναύαρχος Ουσακώφ».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[23]
Το έγγραφο από τα Κρατικά Αρχεία του Πολεμικού Ναυτικού της Ρωσίας κάνει λόγο
για παράσημο της Αγίας Άννας Δ΄ βαθμού προσθέτοντας επιπλέον και παράσημο του
Αγίου Γεωργίου Δ΄ βαθμού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[24]<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Για όλα αυτά βλ. Β. Α. Μασκόβ και Γιου. Β.
Εροφέγιεβ, στην έκδοση της Επιτροπής του Συλλόγου Κοινωνικών Οργανώσεων της
πόλης-ήρωα της Μόσχας, Βιβλιοθήκη της Σχολής Ευελπίδων του Ουσακώφ, ό.π.,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σσ. 111-112.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[25]<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Β. Α. Μασκόβ και Γιου. Β. Εροφέγιεβ, ό.π., σ.
111.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[26]<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Βλ. ό.π., σ. 112.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[27]<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Οι χρονολογίες αυτές προκύπτουν από τους
υπολογισμούς, που κάνουμε με βάση χρονολογικά –αριθμητικά στοιχεία που παρέχει
το έγγραφο από τα Κρατικά Αρχεία του Πολεμικού Ναυτικού της Ρωσίας για την
ηλικία της κόρης του Ελισάβετ, η οποία<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>το 1836 ήταν 22 χρονών – άρα έτος γέννησής της το 1814.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[28]<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ο πρώην κυβερνήτης της Μόσχας, ο διευθυντής
του ταχυδρομείου της Μόσχας, ο κόμης Μασσάλσκι, η κόμισσα Ελισάβετ Γκολίτσινα
και άλλοι φίλοι του πρόθυμα τον βοηθούν στις οικονομικές δυσκολίες του, βλ.
ό.π., σ. 113.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[29]
Στην έκδοση της Επιτροπής του Συλλόγου Κοινωνικών Οργανώσεων της πόλης-ήρωα της
Μόσχας, ό.π., σ. 113, δημοσιεύεται η επιστολή της Ελισάβετ Μεταξά, η οποία
απόκειται στο Λογοτεχνικό Αρχείο του Τμήματος χειρογράφων της Κρατικής
Βιβλιοθήκης της Ρωσίας. Πρόκειται για ένα σύντομο, λιτό κείμενο, δηλωτικό όμως
της δεινής οικονομικής κατάστασης του αποστολέα του: «Προς το Σύλλογο / για το
επίδομα στους φτωχούς λογοτέχνες / Ευρισκόμενη σε πιεσμένη [οικονομική]
κατάσταση και γνωρίζοντας ότι ο Σύλλογος παρέχει βοήθεια στις οικογένειες θανόντων
λογοτεχνών [βλ. αμέσως παρακάτω για τη λογοτεχνική δραστηριότητα του Μεταξά],
έχω την τιμή να απευθυνθώ [σε σας] με την παράκληση να μου δώσετε κάποιο
επίδομα, έχοντας υπόψη ότι ο μακαρίτης πατέρας μου, αντιπλοίαρχος Γιεγκόρ
Μεταξάς του Παύλου, εξέδωσε<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>[...]
[απαριθμεί το πατρικό συγγραφικό έργο]. / Θυγατέρα του αντιπλοιάρχου / Ελισάβετ
Μεταξά. / 16 Οκτωβρίου του 1861».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[30]
Βλ. . Β. Α. Μασκόβ και Γιου. Β. Εροφέγιεβ, στην έκδοση της Επιτροπής του
Συλλόγου Κοινωνικών Οργανώσεων της πόλης-ήρωα της Μόσχας, Βιβλιοθήκη της Σχολής
Ευελπίδων του Ουσακώφ, ό.π.,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σ. 111:
«[...] δυστυχώς ως συγγραφέας δεν αναγνωρίστηκε [ο Μεταξάς] από τους συγχρόνους
του».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[31]<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πρόκειται για το έργο που, όπως<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>παραπάνω αναφέραμε, εκδόθηκε το 1915 από τον
Β. Ιλίνσκι. Βλ. και δικές μας σημειώσεις 13,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>14 και 15.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[32]<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Βλ. Β. Α. Μασκόβ και Γιου. Β. Εροφέγιεβ,
ό.π., σ. 111. Βλ. επίσης Ευ. Τάρλε, ό.π., σ. 10.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[33]
Βλ. Σημειώσεις, ό.π., σ. VII.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[34]
Ευχαριστώ θερμά και από τη θέση αυτή την Irina Tresorukova, καθηγήτρια στην
έδρα των Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Lemonosov της
Μόσχας, καθώς και το συνάδελφο Πέτρο Δελλαπόρτα για τη μεταφραστική συνδρομή
τους στα ρώσικα κείμενα, που χρησιμοποιήσαμε σε αυτή μας τη μελέτη.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<b><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΠΕΤΡΟΣ
ΠΕΤΡΑΤΟΣ<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Δημοσιεύτηκε
στο συλλογικό τόμο του Κέντρου Μελετών Ιονίου Επτάνησος Πολιτεία 1800-1807,
Μνήμη Σπ. Λουκάτου, Αθήνα 2016, σσ. 475-484.<o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-67933049027571196112020-01-23T13:49:00.002+02:002020-01-23T13:49:38.692+02:00ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ και στην ΑΘΗΝΑ!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLtRX3Tx_iGdmfWKZcfCahPO6of1rlRpPnt-otdfQoYkH-R6dkOGWoa_hQYOSA6hC_SD7vZoh4gJMUj0rzbeSUW7zJ19FFQmjT-eAEBInxizujtJT60jc9hrZC4XHrO5E2z5xB6iPucbTV/s1600/83347452_1056700548013880_3232998604423561216_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="678" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLtRX3Tx_iGdmfWKZcfCahPO6of1rlRpPnt-otdfQoYkH-R6dkOGWoa_hQYOSA6hC_SD7vZoh4gJMUj0rzbeSUW7zJ19FFQmjT-eAEBInxizujtJT60jc9hrZC4XHrO5E2z5xB6iPucbTV/s640/83347452_1056700548013880_3232998604423561216_o.jpg" width="452" /></a></div>
<a name='more'></a><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Στον
πολυχώρο POLIS ART, στο αίθριο της Στοάς του Βιβλίου (Πεσμαζόγλου 5), στο
κέντρο της Αθήνας, το Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2020, στις 12 το μεσημέρι, θα γίνει
η επόμενη, έκτη κατά σειρά, παρουσίαση του βιβλίου του Στέφανου Πουλημένου, «ΤΑ
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ, μέσα από τα λαϊκά δρώμενα και τις παραδόσεις της».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Κεντρικός
ομιλητής στην παρουσίαση θα είναι ο κ. ΛΑΜΠΡΟΣ ΛΙΑΒΑΣ, καθηγητής
εθνομουσικολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ)
και παραγωγός της δημοφιλούς εκπομπής της ΕΡΤ1 «Το αλάτι της γης», ενώ για την
πολύχρονη ερευνητική του εργασία θα μιλήσει και ο συγγραφέας του βιβλίου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Πριν
την παρουσίαση θα προβληθεί εξάλεπτο βίντεο, με μικρά αποσπάσματα από πολλά
κερκυραϊκά τραγούδια, αντιπροσωπευτικά ολόκληρου του νησιού, για να μπει το
κοινό στο κλίμα των ακουσμάτων της λαϊκής μουσικής παράδοσης της Κέρκυρας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
όλη εκδήλωση οργανώνεται από την «Φαιάκων Ένωση – Ιόνιος Πολιτισμός – Τέχνες –
Γράμματα» και τις Εκδόσεις CorfuPress, του Θωμά Κατσαρού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ενωρίτερα,
στις 11 το πρωί, η Φαιάκων Ένωση θα κόψει, στον ίδιο χώρο, την πίτα της για το
νέο έτος, ενώ η Χορωδία «Φαιάκων ΩΔΗ» της Ομοσπονδίας Κερκυραϊκών Συλλόγων
Αττικής, θ' αποδώσει κερκυραϊκά τραγούδια, σε διεύθυνση Γιάννη Θεοδωρόπουλου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Την
παρουσίαση του βιβλίου «ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ» που απευθύνεται στο ευρύ
κοινό, καλούνται να στηρίξουν και να παρακολουθήσουν οι διοικήσεις και τα μέλη
όλων των πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων οργανώσεων των αποδήμων Κερκυραίων,
στην ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Χορηγοί
επικοινωνίας είναι το περιοδικό ΜY KERKYRA και το τηλεοπτικό κανάλι CorfuTV.<o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-21579185133840032772020-01-17T15:25:00.000+02:002020-01-17T15:26:11.556+02:00ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ: ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ - Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg405qnDQGuORbwEmfhKIhiMnWfuH7YTmn4Y4g4HedFd5rMIA0xusFV1xiVQTPs4aZFwzillck6YZAC6aA9ICdBIg-GAGLMbjnrcJ5BLUO-NCXkaGr5TEWmTWa683aru9xjo_WRuzvMif95/s1600/26219872_1917916101870526_966776039103726162_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="700" data-original-width="960" height="466" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg405qnDQGuORbwEmfhKIhiMnWfuH7YTmn4Y4g4HedFd5rMIA0xusFV1xiVQTPs4aZFwzillck6YZAC6aA9ICdBIg-GAGLMbjnrcJ5BLUO-NCXkaGr5TEWmTWa683aru9xjo_WRuzvMif95/s640/26219872_1917916101870526_966776039103726162_n.jpg" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNoSpacing">
<b><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<b><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το
ΡΙΚ ψηφιοποίησε μία σπάνια τηλεοπτική συνέντευξη του Νίκου Καββαδία στη Λεμεσό.
Δείτε για πρώτη φορά τον ποιητή να μιλά on camera.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ένα
βίντεο - ντοκουμέντο που αποτελεί "διαμάντι του πολιτισμού" έχουν την
ευκαιρία να απολαύσουν οι φίλοι της τέχνης και δη της ποίησης, αφού το ΡΙΚ
(Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου) ψηφιοποίησε πρόσφατα μια σπάνια τηλεοπτική
συνέντευξη του αγαπημένου Έλληνα ποιητή, Νίκου Καββαδία, που υπήρχε στο αρχείο
του σταθμού για δεκαετίες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Πρόκειται
για τη μοναδική τηλεοπτική συνέντευξη του σπουδαίου ποιητή, η οποία
πραγματοποιήθηκε και οπτικογραφήθηκε σε μία από τις επισκέψεις του Νίκου
Καββαδία στην Κύπρο και, συγκεκριμένα, στη Λεμεσό. Η εν λόγω συνέντευξη δόθηκε
στον Κύπριο δημοσιογράφο Κώστας Σερέζης, πάνω στο κατάστρωμα ενός πλοίου, σε
ένα οικείο για τον ποιητή περιβάλλον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Δεν
είναι η πρώτη φορά, όμως, που μαθαίνουμε για το συγκεκριμένο βίντεο -
ντοκουμέντο, αφού όσοι βρέθηκαν στις δύο παρουσιάσεις του βιβλίου "Νίκος
Καββαδίας - Ο Αρμενιστής Ποιητής" του δημοσιογράφου Μιχάλη Γελασάκη στην
Αθήνα, σίγουρα θα παρακολούθησαν απόσπασμά της και θα γνώριζαν πως δεν υπήρχε
πρόσβαση του κοινού στο συγκεκριμένο αρχείο, αφού τότε είχε προβληθεί με ειδική
άδεια από το ΡΙΚ.¨<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ</div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;"><o:p> </o:p></span><a href="https://vimeo.com/384981110?fbclid=IwAR33YUWuNWyyUQ7WcyICHYbFnNG9x7oOVoIkloGtdDDfM08Ixzp9yXhvA4M">https://vimeo.com/384981110?fbclid=IwAR33YUWuNWyyUQ7WcyICHYbFnNG9x7oOVoIkloGtdDDfM08Ixzp9yXhvA4M</a></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Άλλωστε,
την ενημέρωση για την ψηφιοποίηση του αρχείου έκανε ο ίδιος ο Μιχάλης Γελασάκης
μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, δίνοντας, μάλιστα, και
κάποιες χρήσιμες πληροφορίες για το βίντεο - ντοκουμέντο, όπως την χρονολογία,
το όνομα του πλοίου όπου έγινε η συνέντευξη, αλλά και απόσπασμα από το κυπριακό
ποίημα που απαγγέλλει ο Καββαδίας on camera.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">Χαμογελαστός,
ευγενικός και με μάτια γεμάτα καλοσύνη, ο Νίκος Καββαδίας στην μοναδική του
τηλεοπτική συνέντευξη εκφράζει, μεταξύ άλλων, τη μεγάλη του αγάπη για την
Κύπρο, τους ανθρώπους της και τους ποιητές της, μιλά για την ποίηση, για τη
θάλασσα και για τα πλοία, ενώ απαγγέλλει το ποίημα "Βούττημαν Ήλιου"
του Δημήτρη Λιπέρτη και το δικό του "Ιδανικός και ανάξιος εραστής",
που το αφιερώνει στο νησί και τους Κύπριους φίλους του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">"Έρχομαι
πολλά χρόνια στην Κύπρο. Ίσως στην Κύπρο να 'χω τους πιο καλούς μου φίλους,
ανθρώπους που να με αγαπάνε. Με έχουν εμπνεύσει οι γυναίκες της, είναι τόσο
όμορφες και οι άντρες της, που είναι φίλοι μου. Είχα έναν φίλο Κύπριο ποιητή,
τον Γλαύκο Αλιθέρση. Είχα γνωρίσει και τον λαϊκό ποιητή, τον Λιπέρτη",
λέει χαρακτηριστικά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<b><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ
ΚΛΕΑΝΘΟΥΣ<o:p></o:p></span></b></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-8000415312828133882020-01-15T15:20:00.001+02:002020-01-15T15:20:01.912+02:00ΥΑΛΟΓΡΑΦΙΕΣ – ΔΙΑΦΑΝΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΑΛΑΜΑΝΟΥ (1947-2011)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKmYd_PIvr_6RQ0hWCJk1MCRQjq0jwjKrDQUgRcTsN9t6bBVQmKoIzWQSEV9pYkFPFmax4_XvHSL1f6UuTZlx2O3ozLcM-XAqDkdqXuGEeCiJbCxYAGdJqMxNwkrq0vB8pP3X7YLmn1OMH/s1600/82570623_2522251394763203_1494311983766306816_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="521" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKmYd_PIvr_6RQ0hWCJk1MCRQjq0jwjKrDQUgRcTsN9t6bBVQmKoIzWQSEV9pYkFPFmax4_XvHSL1f6UuTZlx2O3ozLcM-XAqDkdqXuGEeCiJbCxYAGdJqMxNwkrq0vB8pP3X7YLmn1OMH/s1600/82570623_2522251394763203_1494311983766306816_o.jpg" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
Κερκυραϊκή Πινακοθήκη έχει τη χαρά να ξεκινάει τις περιοδικές εκθέσεις της για
το 2020 με τις υαλογραφίες – διαφανογραφίες του αείμνηστου καλλιτέχνη Σπύρου
Αλαμάνου (1947-2011). Η παρούσα έκθεση, «υαλογραφίες, καφέ – κίτρινη – μπλε»
όπως ονόμασε τη σειρά των έργων του ο καλλιτέχνης, εγκαινιάζεται τη Δευτέρα 20
Ιανουαρίου στις 19:00 στην Αίθουσα Περιοδικών Εκθέσεων, παρουσιάζεται για πρώτη
φορά στο κοινό και τα έργα ανήκουν στη μόνιμη συλλογή της Κερκυραϊκής
Πινακοθήκης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ο
ιστορικός τέχνης Θάνος Χρήστου είχε γράψει μεταξύ άλλων για τον Σπύρο Αλαμάνο:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">«Δεν
θα είχε σχεδόν κανένα νόημα να προσπαθήσει να περιγράψει κανείς σε λίγες
γραμμές τις μεταμορφώσεις, τις αλλαγές και τις στροφές που διακρίνονται στη
διαδρομή του ζωγράφου, γλύπτη και χαράκτη, παρά μόνο για να τονίσει αυτή την
έμφυτη διάθεση να εκφραστεί μέσα από την πολλαπλότητα των τεχνοτροπιών και των
μέσων που χρησιμοποιεί. Γιατί είναι πραγματικά εκπληκτικός ο τρόπος με τον
οποίο ο καλλιτέχνης περιπλανάται από το ρεαλισμό στην αφαίρεση, από την
περιγραφή στην υποβολή, από το λιτό στο πλούσιο, από το γεωμετρικό στο
καλλιγραφικό, από το συνειδητό στο ασυνείδητο, από το βίαιο στο λυρικό, από το
σωματικό στο ψυχικό, από το οργανικό στο ανόργανο και τελικά από το ατομικό στο
καθολικό. Η περιπλάνηση αυτή μορφοποιείται από την αγάπη του για τη δίχως όρια
χρησιμοποίηση των υλικών του που κάθε φορά του δίνουν την ευκαιρία να ξεπεράσει
τις προηγούμενες προσπάθειες».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<b><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Βιογραφικό<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ο
Σπύρος Αλαμάνος γεννήθηκε το 1947 στην Κέρκυρα. Η πρώτη του επαφή με τη
ζωγραφική ήταν σε νεαρή ηλικία, κοντά στον Κερκυραίο ζωγράφο Άγγελο Πιζάνη και
τον ιερέα Νικόλαο Κουρτελέση. Φοίτησε στην Καλλιτεχνική Σχολή Κέρκυρας, όπου
πολλά χρόνια αργότερα, επέστρεψε ως δάσκαλος (1984- 1991). Σπούδασε Γραφικές Τέχνες
στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο (Α.Τ.Ι., Σχολές Δοξιάδη), όπου δίδασκαν,
μεταξύ άλλων, ο ζωγράφος- χαράκτης Παναγιώτης Γράββαλος, ο Πέτρος Ζουμπουλάκης
και η Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα. Τον τελευταίο χρόνο των σπουδών του (1971)
απονέμεται στον Σπύρο Αλαμάνο το πρώτο βραβείο του μόνιμου σήματος της Ναυτικής
Εβδομάδας και το πρώτο βραβείο αφίσας της Διεθνούς έκθεσης Θεσσαλονίκης. Υπήρξε
μέλος της Συντακτικής Επιτροπής για τα εικαστικά του Περιοδικού «Πόρφυρας». Το
1984 γίνεται τακτικό μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου Ελλάδος. Την επόμενη
χρονιά ανέλαβε την καλλιτεχνική επιμέλεια του περιπτέρου της Κέρκυρας στην
έκθεση «Filoxenia‘85», στη Θεσσαλονίκη, δουλειά η οποία βραβεύθηκε και
παρουσιάστηκε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Το 1988 έργο του επιλέχθηκε από
το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος και παρουσιάστηκε στη Μόσχα, στο
πλαίσιο των εκδηλώσεων με θέμα «Ελληνικός Μήνας στην Τέχνη». Το 1993 η ελβετική
εταιρία φαρμάκων Roche εκδίδει το ημερολόγιό της στην Ελλάδα, με 12 έργα του
Σπύρου Αλαμάνου. Την ίδια χρονιά η Εθνική Πινακοθήκη - Παράρτημα Κέρκυρας κάνει
μια αναδρομική παρουσίαση του έργου του. Το 1994, για λογαριασμό του Δήμου
Κερκυραίων, φιλοτεχνεί τα τρία μετάλλια της Συνόδου Κορυφής. Το 1977 επέστρεψε
στην Κέρκυρα, όπου προσλήφθηκε ως φωτογράφος και διοικητικός υπάλληλος στην
τοπική Αρχαιολογική Υπηρεσία, από την οποία συνταξιοδοτήθηκε 20 χρόνια μετά.
Συνεργάστηκε με την Αναπτυξιακή Επιχείρηση του Δήμου Κερκυραίων (ΑΝ.Ε.Δ.Κ.),
συμβάλλοντας με τα έργα του στην τουριστική προβολή της Κέρκυρας. Έζησε και
εργάστηκε, το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του, στην Κέρκυρα. Παρουσίασε τη
δουλειά του σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο
εξωτερικό. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Σήμερα
έργα του φιλοξενούνται στην Εθνική Πινακοθήκη, στην Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία
Ελλάδος, στην Κερκυραϊκή Πινακοθήκη, στη Δημοτική Πινακοθήκη Κέρκυρας, στην
Πινακοθήκη της Ιονικής Τράπεζας και της Τράπεζας Αττικής, στο Μουσείο Σολωμού
Κέρκυρας, στην Αναγνωστική Εταιρεία Κέρκυρας κ.α. Πολλά λευκώματα, φυλλάδια,
ακόμα και έργα του, συνοδεύονταν από μικρά ποιητικά κείμενα, τα οποία κατά
κάποιον τρόπο συμπλήρωναν τη δημιουργία του. Ο Σπύρος Αλαμάνος εξέδωσε πολλά
βιβλία και λευκώματα για τη δουλειά του. Η φιλία του Σπύρου Αλαμάνου με τον
Κερκυραίο συλλέκτη έργων τέχνης Μιχαήλ Άγγελο Βραδή, υπήρξε ο κινητήριος μοχλός
της ίδρυσης της Κερκυραϊκής Πινακοθήκης. Για τη συμβολή του Σπύρου Αλαμάνου
στην πραγματοποίηση του οράματος του συλλέκτη και για τη στήριξη που προσέφερε,
ο ιδρυτής οδηγήθηκε στην απόφαση να ιδρύσει την «Αίθουσα Σπύρος Αλαμάνος». <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Στην
αίθουσα παρουσιάζονται αναδρομικά έργα από όλες τις δημιουργικές περιόδους του,
καθώς και προσωπικά του αντικείμενα. Ο Σπύρος Αλαμάνος απεβίωσε την 18η Ιουλίου
2011, στην Κέρκυρα.<o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-87998028344335425492020-01-10T14:57:00.000+02:002020-01-10T14:57:33.810+02:00ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΤΡΙΚΥΜΙΑΣ ΤΟΥ ΣΑΙΞΠΗΡ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ-PJHWE_bA-QPtoPbvobwW424rrwx7z4nTt7R96UDFke8d_9ibT_L689t0u24ZGGon04-PRuiXrD4krODB6VZR3RWBYWI2rGCyTgy0PsrSHs8Q-XB2nilEA1atKOMnvG0NKkMCPwkImYZ/s1600/81861545_851333338660785_115694139642740736_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="671" data-original-width="829" height="518" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ-PJHWE_bA-QPtoPbvobwW424rrwx7z4nTt7R96UDFke8d_9ibT_L689t0u24ZGGon04-PRuiXrD4krODB6VZR3RWBYWI2rGCyTgy0PsrSHs8Q-XB2nilEA1atKOMnvG0NKkMCPwkImYZ/s640/81861545_851333338660785_115694139642740736_n.jpg" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ήταν
πρώτη Ιούλη του Σωτηρίου έτους 1263 όταν ο Κυβερνήτης του Μιλάνου, Μαρτίνος
ντέλλα Τόρρε άφησε το Μιλάνο για να πάει στο Παλάτι των Τορριάνι στο Λόντι.
Στην Βίλλα Τορριάνι. Δεν ξέρουμε αν πήγε μόνος ή με στρατιωτική συνοδεία , ούτε
ξέρουμε αν αυτή η συνοδεία απλά τον συνόδευε ή ήταν κρατούμενος! Από το
αποτέλεσμα όμως συμπεραίνουμε ότι μάλλον κρατούμενος ήταν γιατί μετά και ως τις
20 Νοέμβρη που οι συγγενείς του λένε ότι πέθανε, ήταν παντελώς εξαφανισμένος
από προσώπου γης, κανείς δεν τον έβλεπε, λες και άνοιξε η γη και τον κατάπιε!
Τάφος του όμως στο Μιλάνο δεν υπάρχει ,όταν όλοι οι υπόλοιποι έχουν!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Δύο
μέρες νωρίτερα ,του Πέτρου και Παύλου, ο εξάδελφός του Φραγκίσκος ντελλα Τόρρε,
Κυβερνήτης της Νοβάρρα, συνέτριβε σε πεδιάδα έξω από την Νοβάρρα τον στρατό του
αρεστού του Πάπα Ουρβανού Δ΄, Οττόνε Βισκόντι, παράνομα διορισμένου από τον
Πάπα ως Αρχιεπίσκοπος στο Μιλάνο .<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Εκείνη
την εποχή στην τότε Ιταλία (που αποτελείτο από πάρα πολλά μικρά κρατίδια) είχε
ξεσπάσει ένας φοβερός εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στους Γουέλφους (φιλoπαπικοί ,
πιστοί χριστιανοί, συνήθως φτωχοί) και τους Γιβελίνους (αντιπαπικοί, φίλοι του
Γερμανού Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας). Οι μάχες ήταν
καθημερινές και αρκετές φορές πολύ μεγάλες όπως στο Κορτενουόβα , στο Μονταπέρτι
, στο Μιλάνο κ.ά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ο
Πάπας επιστράτευσε τους αφορεσμούς αλλά και την Ιερά εξέταση εκτός από τον
στρατό που ο ίδιος διέθετε. Οι Γερμανοί Αυτοκράτορες έκαναν πολλές εκστρατείες
εναντίον των πλούσιων πόλεων της Βόρειας «Ιταλίας» τις οποίες κατέκαιαν,
ξεθεμελίωναν, λήστευαν και εξόριζαν τους κατοίκους τους! Άλλοι εξόριστοι
πήγαιναν σε φιλικές πόλεις ενώ άλλοι τραβούσαν προς Κωνσταντινούπολη και τα
νησιά του Ιονίου! Οι Λομβαρδοί αντέδρασαν και σχημάτισαν στρατιωτική συμμαχία
εναντίον του Γερμανού Αυτοκράτορα αλλά τις περισσότερες φορές έχαναν στις
μάχες. Και σαν να μην έφταναν αυτά ο πλέον μορφωμένος Αυτοκράτορας του μεσαίωνα
ο Γερμανός Φρειδερίκος Β΄ «το θαύμα της Οικουμένης» , που ήλθε και στην
Κεφαλονιά ηγούμενος της Σταυροφορίας «των αφορεσμένων» , κτίζει την πόλη του Λ’
Ακουίλα έξω από την Ρώμη για να ελέγχει το Βατικανό!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Σ’
αυτήν την περίοδο ζούσε στο Μιλάνο ο Δούκας Μαρτίνος ντελλα Τόρρε που το
κυβερνούσε. Ήταν ο πλέον αγαπητός Κυβερνήτης των Λομβαρδών. Τον αγαπούσαν πάρα
πολύ γιατί παρότι πλούσιος ήταν δίκαιος και υπερασπιζόταν τους φτωχούς. Αυτός
προστάτεψε το Μιλάνο από τον Ανίκητο και Τρομερό τύραννο της Βερόνα τον
αντιπαπικό Ετζελινο ντα Ρομάνο και αυτός τον αιχμαλώτισε στην μάχη του Κασσάνο.
Αυτό όμως που είναι σημαντικότερο είναι η νομοθεσία Δικαίου που έκανε. Θέσπισε
και εφάρμοσε νόμους δικαίου που ακόμη και σήμερα κανείς δεν μπορεί να τους
εφαρμόσει ! Ήταν πιο μπροστά στην νομοθεσία δικαίου ακόμη και από το σήμερα!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ο
Μαρτίνος εξαφανίζεται ξαφνικά με τον ύποπτο θάνατό του από την ιστορία και την
ίδια εποχή ξαφνικά εμφανίζεται στην Κεφαλονιά σαν Λοβέρδος, δηλαδή Λομβαρδός!
Μεταφέρει την ιστορία του στην περιοχή της Ανωγής, το οικόσημό του, το Σταυρό
του και πεθαίνει στην Κεφαλονιά. Στο σημείο που θάβεται λίγο μετά κτίζεται από
τους φίλους του η εκκλησία του Αρχάγγελου. Από εκεί ο Μαρτίνος έβλεπε την δική
του Βίλλα Τορριάνι, τα Βιλλατόρια. Το γεγονός της εξορίας του Δούκα του Μιλάνου
αναφέρει και ο μεγάλος Γουίλλιαμ Σαίξπηρ στο τελευταίο του έργο που αποτελεί
την διαθήκη του, την Τρικυμία. Όλο το έργο είναι αφιερωμένο στον αδικημένο
Δούκα του Μιλάνου τον Πρόσπερο που δεν είναι άλλος παρά ο Μαρτίνος ντελλα
Τόρρε, ο πρώτος Λοβέρδος. Ο μέγας μυθοπλάστης Σαίξπηρ, ο βάρδος του Έιβον,
ισάξιος των δικών μας Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αισχύλου είναι λίγο γνωστός στην πατρίδα
μας αλλά πασίγνωστος σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γής. Οργανώσεις, Εταιρείες,
Πανεπιστημιακές Έδρες, Θέατρα, Θίασοι σε όλη την Γή έχουν φτιαχτεί προς τιμή
του!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
Τρικυμία είναι ένα ανερμήνευτο έργο του Σαίξπηρ και κανείς επί 400 χρόνια δεν
μπόρεσε να βρει τους πραγματικούς ήρωες που κρύβονται πίσω από τα ονόματα που
χρησιμοποιεί ο Σαίξπηρ, αλλά ούτε και τα ιστορικά γεγονότα που τους συνόδευαν
και αναγράφονται μέσα στο έργο! Επιπλέον, την ανάλυση δυσκόλευε αφάνταστα η
υπόνοια ότι μέσα στο έργο έκρυβε επιμελώς το όνομα ενός άγνωστου πληροφοριοδότη
που του αφηγείτο ιστορίες από την Μεσαιωνική «Ιταλία» και ο Σαίξπηρ τις
μεταμόρφωνε σε εκπληκτικά έργα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Σήμερα
ύστερα από 400 χρόνια μπορούμε να πούμε πλέον ευθαρσώς ότι αυτό το άγνωστο νησί
που ο Δούκας του Μιλάνου «ΠΡΟΣΠΕΡΟ» εξορίστηκε από τον άρπαγα αδελφό του, το
νησί του Κάλιμπαν, το νησί της Τρικυμίας, το νησί της Ουτοπίας είναι η
Κεφαλονιά! Και είναι η Κεφαλονιά γιατί είναι το μοναδικό νησί πάνω στην Γη που
έχει και την ιστορία και την γεωγραφία της Τρικυμίας!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ιστορική
Έρευνα <b>ΛΙΒΙΕΡ ΛΙΒΙΕΡΑΤΟΣ</b><o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUW-nTpUqPF0YNy8g5o60iMuYCX1Qb9vuREwrllOr344DCyLzK_e2JicaajwUjVp_3_t56gdtSTA3b-R-xDhAWSsCDh9XqpNJH0heuSm45sUMpwXWZArneCwYmv_IO_RD-H6v8P2d80k-Z/s1600/82300048_851333315327454_8825590754517712896_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="575" data-original-width="375" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUW-nTpUqPF0YNy8g5o60iMuYCX1Qb9vuREwrllOr344DCyLzK_e2JicaajwUjVp_3_t56gdtSTA3b-R-xDhAWSsCDh9XqpNJH0heuSm45sUMpwXWZArneCwYmv_IO_RD-H6v8P2d80k-Z/s640/82300048_851333315327454_8825590754517712896_n.jpg" width="417" /></a></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><b><br /></b></span></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-7920714552926245492019-11-27T13:07:00.001+02:002019-11-27T13:07:27.936+02:00ΕΚΘΕΣΗ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ ΒΟΛΤΕΡΡΑ, ΜΕ ΤΙΤΛΟ "ΜΑΚΡΟΚΟΣΜΟΣ"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYVklPca2jUj-rPGxWxQjFXF8UgWe48gOrIRsWnCItatzq7mbtBr9KytmSdiFDegMmqy-aNu-iQOcdklXdGkixF93PpOZO6DusQlh5KW8AbprsmPQpJKDQGd-wHs_Iv98tE_iFoxILpl04/s1600/79020609_2470610529927290_8574648631594844160_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="521" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYVklPca2jUj-rPGxWxQjFXF8UgWe48gOrIRsWnCItatzq7mbtBr9KytmSdiFDegMmqy-aNu-iQOcdklXdGkixF93PpOZO6DusQlh5KW8AbprsmPQpJKDQGd-wHs_Iv98tE_iFoxILpl04/s1600/79020609_2470610529927290_8574648631594844160_o.jpg" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
Κερκυραϊκή Πινακοθήκη σας προσκαλεί να παραστείτε στα εγκαίνια της έκθεσης της
εικαστικού Πηνελόπης Βολτέρρα, με τίτλο "Μακρόκοσμος", την Τετάρτη 04
Δεκεμβρίου 2019, και ώρα 19:00 στην Aίθουσα Περιοδικών Eκθέσεων της Κερκυραϊκής
Πινακοθήκης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">«Η
εικαστική δημιουργός αναπτύσσει μια πλαστική γλώσσα που αποδίδει εσωτερικότητα
και εσωστρέφεια στα θέματα της, δανειζόμενη τα φτερά της γλυπτικής δημιουργίας,
όταν αυτή πειραματίζεται με την αφαίρεση και συνδυάζει έναν ζωγραφικό
εξπρεσιονισμό με έντονη χρήση χρώματος που αποδίδει μια οραματική διάσταση.
Ξεφεύγοντας από την προσέγγιση της αποτύπωσης, το θέμα της επερχόμενης
προσεχούς έκθεσης της με τίτλο "Μακρόκοσμος" αποτελεί μία νέα σειρά
που εικάζει τις απαρχές έως την κατάληξη του σύμπαντος. Τα έργα αναπνέουν τον
αρχαιοελληνικό Αιθέρα και εμπνέουν το αίσθημα εκείνο που διακατέχει καθέναν που
συναισθάνθηκε μικρός, μια πολύ σκοτεινή νύχτα στο ύπαιθρο, κάτω από τον υπέροχο
έναστρο ουρανό, τον σεβασμό, το μυστηριακό δέος και τη συγκίνηση που νιώθει
κανείς όταν αντικρίζει στον μικρόκοσμο το σύμπαν. Μια εσωτερική ένταση είναι
ακόμα πιο εμφανής στα περισσότερα αφαιρετικά έργα της σειράς. Σε 21 στιγμές η
Πηνελόπη Βολτέρρα εισηγείται μια δισυπόστατη Αλήθεια -από το στερητικό
"α-" και το συνθετικό "λήθη": αυτό που δεν πρέπει να
ξεχαστεί ή αυτό που κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει;»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Σημειώνει
ο Εικαστικός επιμελητής Πάρης Καπράλος ο οποίος επιμελήθηκε την έκθεση στην
γκαλερι «Chilli Art Gallery» στην Αθήνα<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
ίδια η εικαστικός αναφέρει σχετικά με το σύνολο των έργων της στην παρούσα
έκθεση:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><<Κατά
την άποψή μου η μεγαλύτερη θεμελιώδης αξία είναι η πανάρχαια ρήση του
Ηράκλειτου «τα πάντα ρει», που δημιουργεί το αιώνιο γίγνεσθαι, την γενεσιουργό
ουσία που ρέει από την ώθηση της δυναμικής της, η οποία διαμορφώνει την πολυμορφική
κοσμική κτίση, κόσμους συνεχώς μεταλλασσόμενους, γιατί ο κάθε ένας γεννιέται
μέσα από τον άλλον, κανένας σταθερός και αιώνιος αφού, η κίνησή τους είναι
σπειροειδής. Το μόνο σταθερό σημείο η αεικίνητη δυνητική μήτρα. Με αυτή την
τοποθέτηση εικάζω, απεικονίζω, πλάθω, από το τρισδιάστατο μικρόκοσμο την
αντανάκλαση του μακρόκοσμού μου. Απόκοσμος, τις περισσότερες φορές συμβολικός,
αρχετυπικός που παραδίνομαι εμπιστευτικά στην καθοδήγηση της ολοκλήρωσης, της
στιγμής που φανερώνει. Αυτή η εμπιστοσύνη είναι η αποδοχή του, που με ωθεί να
συνδημιουργήσω μαζί του και να πλάσω, να σμιλεύσω, να αγγίξω τις μορφές του
κόσμου του, να γίνω γέννα στην δημιουργία του, να μοιρασθώ τα συναισθήματά μου.
Να είμαι ο τρισδιάστατος κόσμος του με επίγνωση>>.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Σύντομο
Βιογραφικό<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
Πηνελόπη Βολτέρρα είναι εικαστική καλλιτέχνης και ποιήτρια. Κύρια μέσα της
εικαστικής έκφρασής της είναι η<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">ζωγραφική
και η γλυπτική. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Αθηναϊκό
τεχνολογικό ινστιτούτο, και αργότερα ασχολήθηκε με την ζωγραφική, ενώ νωρίς
εγκαταστάθηκε στην Κέρκυρα όπου ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Είναι
Ιδρυτικό μέλος της Αίθουσας Τέχνης Κέρκυρας, μέλος της ομάδας Art Studio Est
(1992-2004).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Έχει
στο ενεργητικό της 21 ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής και γλυπτικής στην Ελλάδα,
Ιταλία και Γερμανία. Έχει συμμετάσχει σε δεκάδες ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα,
Ρουμανία, Βουλγαρία, Μεξικό, Πορτογαλία, Λιθουανία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Έργα
της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές και μουσεία στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Διάρκεια
έκθεσης: 04/12/2019 έως 10/1/2020<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ώρες
επίσκεψης: 09:00 -14:00 & 18:00- 21:00<o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-92231805683509668692019-11-26T08:29:00.002+02:002019-11-26T08:29:12.393+02:00ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΤΟΥΣ 4 ΤΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΙΑ΄ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΑΝΙΟΝΙΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkHy1CROKNHr7yMgKgjCf5TOvYSF94_F34tJCXCH7jGfsgEb5sUo9WWHp9b6_imOhwUzZa9C4Cge0cLfxKihQoYHCHiPN7uYUvO6gKABJ8AJ7N1ceIEgFUPWnX-y8CXQ6KHukDvEWLOWHc/s1600/Screenshot_2-18-696x340.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="340" data-original-width="696" height="312" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkHy1CROKNHr7yMgKgjCf5TOvYSF94_F34tJCXCH7jGfsgEb5sUo9WWHp9b6_imOhwUzZa9C4Cge0cLfxKihQoYHCHiPN7uYUvO6gKABJ8AJ7N1ceIEgFUPWnX-y8CXQ6KHukDvEWLOWHc/s640/Screenshot_2-18-696x340.png" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">176
μελέτες – πάνω από 3000 σελίδες επτανησιακής ιστορίας και πολιτισμού ελεύθερα
προσβάσιμες σε όλους<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
Εταιρεία Κεφαλληνιακών Ιστορικών Ερευνών ολοκλήρωσε την έκδοση των 4 πρώτων τόμων<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>των Πρακτικών του ΙΑ΄ Διεθνούς Πανιονίου
Συνεδρίου, υπό την εποπτεία του Προέδρου της Εταιρείας, καθηγητή Γεωργίου Ν.
Μοσχόπουλου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Αναμένεται
και η έκδοση του 5ου και 6ου τόμου σε επιστημονική επιμέλεια της τ. αν.
καθηγήτριας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Δώρας Μαρκάτου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
έκδοση των δύο πρώτων τόμων έγινε με την οικονομική στήριξη της οικογένειας Ν.
Βεργωτή, και των δύο επόμενων με την οικονομική στήριξη του εφοπλιστή κ. Αθ.
Μαρτίνου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το
περιεχόμενο των 4 πρώτων τόμων διατίθεται ΕΛΕΥΘΕΡΑ και ΔΩΡΕΑΝ σε όλους σε μορφή
pdf. Μπορείτε να κατεβάσετε τους τόμους μεταβαίνοντας στον ακόλουθο σύνδεσμο:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><a href="https://panionio.wordpress.com/2019/11/13/%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%B4%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CE%B9-%CE%B9-%CE%B9%CE%B9-%CE%B9%CE%B9%CE%B9/">https://panionio.wordpress.com/2019/11/13/πρακτικά-του-συνεδρίου-τόμοι-ι-ιι-ιιι/</a><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><a href="https://panionio.wordpress.com/2019/11/13/%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%B4%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CE%B9-%CE%B9-%CE%B9%CE%B9-%CE%B9%CE%B9%CE%B9/">Πρακτικά του Συνεδρίου – Τόμοι Ι, ΙΙ, ΙΙΙ, ΙV [Πλήρη κείμενα]</a><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
Εταιρεία Κεφαλληνιακών Ιστορικών Ερευνών προσφέρει ελεύθερη πρόσβαση στα πλήρη
κείμενα των τόμων των Πρακτικών του ΙΑ΄ Πανιονίου Συνεδρίου. Σε πρώτη φάση,
διατίθενται οι τέσσερις πρώτοι τόμοι, το…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">panionio.wordpress.com<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Μπείτε στον σύνδεσμο και πατήστε “ΛΗΨΗ” δίπλα
στον τίτλο κάθε τόμου για να αποθηκεύσετε στον υπολογιστή σας το πλήρες
περιεχόμενο του τόμου όπως ακριβώς έχει εκτυπωθεί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Οι
τόμοι περιέχουν συνολικά 176 πρωτότυπες και αδημοσίευτες μελέτες γύρω από την
Ιστορία, τον πολιτισμό, τη λαογραφία και τη φιλολογία των Επτανήσων, γραμμένες
από ακαδημαϊκούς, πανεπιστημιακούς και ειδικούς ερευνητές από την Ελλάδα και το
εξωτερικό, οι οποίες παρουσιάστηκαν στο ΙΑ΄ Διεθνές Πανιόνιο Συνέδριο που έγινε
στην Κεφαλονιά τον Μάιο του 2018. Η έκταση των τόμων ανέρχεται συνολικά σε
3.390 σελίδες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Επειδή
πρέπει να παρέχεται σε όλους ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση και την επιστήμη… Καλή
ανάγνωση!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Από
την Εταιρεία Κεφαλληνιακών Ιστορικών Ερευνών<o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-75463959101385757332019-11-22T14:22:00.000+02:002019-11-22T14:22:28.638+02:00«ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΥ ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ» <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_F8VhDEmNwlCWQoBrWK4de_HSl1ppYTL13tdyug6RETLiz8DQadWbk4cuPPdzmpxr58tdAHjkB4eU54YCdameSPy-Urv8dc7qsC6jXHZ9YCVneg9iIRKGmhZJ5H8lCCYGbxhmhp_Hpr2m/s1600/5dd7bc8fb62e11.84342204.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="640" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_F8VhDEmNwlCWQoBrWK4de_HSl1ppYTL13tdyug6RETLiz8DQadWbk4cuPPdzmpxr58tdAHjkB4eU54YCdameSPy-Urv8dc7qsC6jXHZ9YCVneg9iIRKGmhZJ5H8lCCYGbxhmhp_Hpr2m/s640/5dd7bc8fb62e11.84342204.jpeg" width="426" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
Εφορεία Αρχαιοτήτων Κέρκυρας και το τμήμα AHEPAHJ-34 Corcyra συνδιοργανώνουν
μουσική βραδιά με τίτλο «Μουσικές Μεταναστεύσεις» την Παρασκευή 29 Νοεμβρίου
2019 και ώρα 20:30, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Κέρκυρας, με αφορμή την συμπλήρωση
ενός χρόνου από την ανακαίνιση και επαναλειτουργία του Μουσείου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Πρόκειται για μια εκδήλωση γεμάτη
συμβολισμούς, καθώς είναι αφιερωμένη στη ζωή και στο μουσικό έργο δύο Κερκυραίων
συνθετών της διασποράς των Αλεξάνδρου Γκρεκ και Λαυρέντιου Καμηλιέρη. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το
πρόγραμμα της εκδήλωσης περιλαμβάνει ομιλία από τον μουσικό κ. Σπύρο Ρουβά και
εκτέλεση έργων των δύο σπουδαίων συνθετών από την σοπράνο κ. Αναστασία Φύσσα
και τον βαρύτονο κ. Παντελή Κοντό συνοδευόμενους στο πιάνο από την κ. Πράξιλλα
Μπότου. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
εκδήλωση αποτελεί ορόσημο και για τους δύο φορείς, καθώς είναι η πρώτη φορά που
συνδιοργανώνεται τέτοιου είδους δράση αφιερωμένη στους Κερκυραίους συνθέτες της
διασποράς. Χρήσιμο είναι να αναφερθεί ότι Έλληνες μετανάστες πριν από 100
χρόνια ίδρυσαν την Ομογενειακή Οργάνωση AHEPA με τεράστιο έργο προσφοράς στον
Ελληνισμό<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-53738263012918402502019-11-19T13:54:00.002+02:002019-11-19T13:54:44.000+02:00«Ο ΚΑΒΑΦΗΣ ΠΑΕΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ» <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNtXLC5XNBfyjAHta7rHYCe2TA8LyZOoycaEcDuE52M0UvT1mA8-9ckfJOofL5SEyL3AUPKGOS1OvwaH55ve_ZwNCYtfl4XwYJ3JNlAMogmLLLAMzjwnoDb2my0DR3NoE6-RMLCLXa7uXO/s1600/IU-ni-12582-43630.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="350" data-original-width="595" height="376" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNtXLC5XNBfyjAHta7rHYCe2TA8LyZOoycaEcDuE52M0UvT1mA8-9ckfJOofL5SEyL3AUPKGOS1OvwaH55ve_ZwNCYtfl4XwYJ3JNlAMogmLLLAMzjwnoDb2my0DR3NoE6-RMLCLXa7uXO/s640/IU-ni-12582-43630.jpg" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Τον
Απρίλιο του 2020 το Αρχείο Καβάφη του Ιδρύματος Ωνάση επισκέπτεται το Ιόνιο
Πανεπιστήμιο και σε συνεργασία με το Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και
Διερμηνείας, το Τμήμα Μουσικών Σπουδών και το Τμήμα Τεχνών Ήχου και Εικόνας
πραγματοποιεί το εκπαιδευτικό πρόγραμμα με τίτλο «Ο Καβάφης Πάει Πανεπιστήμιο».
Επισκεφθείτε και την ιστοσελίδα του προγράμματος, εδώ:
https://www.onassis.org/el/whats-on/cavafy-goes-university-2019-2020.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το
εκπαιδευτικό πρόγραμμα θα έχει τη μορφή εργαστηρίων (workshop) που θα
διερευνούν τις δυνατότητες και τα όρια των διεπιστημονικών, διαθεματικών και
διακαλλιτεχνικών προσεγγίσεων της ζωής και του έργου το Κ. Π. Καβάφη. Στο
πλαίσιο του προγράμματος, οι φοιτητές θα αξιοποιήσουν το ψηφιακό αρχειακό
υλικό, το οποίο φιλοξενείται στην ψηφιακή συλλογή του Αρχείου Καβάφη (την οποία
μπορείτε να επισκεφθείτε εδώ:<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>https://cavafy.onassis.org/) και θα έχουν την ευκαιρία να συμμετάσχουν
σε συζητήσεις και δράσεις γύρω από ποικίλες θεματικές και εφαρμογές στη λογοτεχνία
και την κριτική, τη μετάφραση, τις τέχνες ήχου και εικόνας, το χορό. Κυρίως
όμως, θα ασχοληθούν πρακτικά με πειραματικά εργαλεία, που θα τους επιτρέψουν να
διερευνήσουν και να κατανοήσουν εμπειρικά τη δυναμική προοπτική του
αντικειμένου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Τα
εργαστήρια στοχεύουν στο να αξιοποιήσουν μια ευρεία γκάμα τρόπων και
πειραματισμών καθώς και μεθόδους από πρωτοποριακά κινήματα (π.χ. found poetry,
remixing, κολάζ, Ou.li.po.). Παράλληλα με τα ποιητικά κείμενα, και τις
(ανα)μεταφράσεις τους, τις ηχητικές και οπτικές "προσωπογραφίες" του
Καβάφη και αναπαραστάσεις του έργου του, στα εργαστήρια θα χρησιμοποιηθούν
ψηφιοποιημένα τεκμήρια από το αρχείο Καβάφη (π.χ. χειρόγραφα, σημειώσεις,
φωτογραφίες, επιστολές ή και τα περίφημα «μονόφυλλα» του ποιητή), αλλά και
ηχογραφήσεις και μελοποιήσεις της καβαφικής ποίησης. Επιπλέον, θα αξιοποιηθούν
ερευνητικά φωτογραφίες και εικαστικά έργα της εποχής του Καβάφη, και ποικίλες
οπτικές αναπαραστάσεις του ποιητή και του έργου του. Θα διερευνηθούν οι
ενεργοποιήσεις βιογραφικού υλικού στη μυθοπλασία· καθώς και οι φωτογραφικές, εικαστικές,
κινηματογραφικές (ακόμη και graphic novel) αναφορές στο, και διασκευές του,
Καβαφικού corpus μαζί με τα στοιχεία εκείνα (αφηγηματικότητα, σκηνές/διάλογοι,
θεατρικότητα) που ενθαρρύνουν διασημειωτικές αναπλάσεις των ποιημάτων, τις
πολλαπλές ζωές «τίτλων» από τον Καβάφη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το
πρόγραμμα «Ο Καβάφης πάει Πανεπιστήμιο» απευθύνεται σε προπτυχιακούς φοιτητές
του 4ου έτους και σε μεταπτυχιακούς φοιτητές των Τμημάτων Ξένων Γλωσσών,
Μετάφρασης και Διερμηνείας, Μουσικών Σπουδών και Τεχνών Ήχου και Εικόνας. Κατ’
εξαίρεση μπορούν να γίνονται δεκτοί και φοιτητές άλλων ετών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το
πρόγραμμα στοχεύει στη συγκρότηση ομάδας έως 20 φοιτητών (μεταπτυχιακών και
προπτυχιακών), που θα προέρχονται και από τα τρία τμήματα, με δυνατότητα
συμμετοχής και φοιτητών από τα άλλα Τμήματα του Ιονίου Πανεπιστημίου ώστε να
επιτευχθεί στο μέτρο του δυνατού η διεπιστημονικότητα στην ομάδα. Η
παρακολούθηση των εργαστηρίων και η συμμετοχή σε αυτά θα είναι υποχρεωτική για
τα μέλη της ομάδας, ωστόσο οι στόχοι των εργαστηρίων θα είναι λιγότερο
μαθησιακοί και περισσότερο διερευνητικοί και πειραματικοί αφήνοντας περισσότερο
χρόνο στην άσκηση και συζήτηση των συμμετεχόντων και λιγότερο στην εισήγηση/
διάλεξη των εισηγητών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Τα
εργαστήρια θα πραγματοποιούνται καθημερινά και τις ίδιες ώρες (18.00 – 21.00)
από τη Δευτέρα 6 έως και την Παρασκευή 10 Απριλίου, στον χώρο του
Πανεπιστημίου. Η συμμετοχή είναι δωρεάν, ενώ οι φοιτητές που θα παρακολουθήσουν
ανελλιπώς το πρόγραμμα θα λάβουν Βεβαιώσεις Συμμετοχής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Για
πληροφορίες και αιτήσεις συμμετοχής, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν
ηλεκτρονικά στο education@onassis.org.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Στις
αιτήσεις παρακαλούμε να συμπεριλαμβάνετε τα παρακάτω:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">(α)
Σύντομη συνοδευτική επιστολή (έως 500 λέξεις) η οποία να εξηγεί τους λόγους για
τους οποίους επιθυμείτε να συμμετέχετε στο πρόγραμμα<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">(β)
Σύντομο σημείωμα με τα στοιχεία επικοινωνίας σας, το τμήμα και το έτος
φοίτησης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Προθεσμία
υποβολής αιτήσεων: Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2019<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Οργανωτική
Επιτροπή:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Κωνσταντίνος
Αγγελάκος, Αναπληρωτής Πρύτανης Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Προσωπικού,
Καθηγητής, Τμήμα Ιστορίας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Τάκης
Καγιαλής, Καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Νικόλαος
Καραπιδάκης, Καθηγητής, Τμήμα Ιστορίας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Βασίλης
Λέτσιος, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας,
Ιόνιο Πανεπιστήμιο<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Πασχάλης
Νικολάου, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας,
Ιόνιο Πανεπιστήμιο<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Εισηγητές
Εργαστηρίων:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Βασίλης
Λέτσιος, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας,
Ιόνιο Πανεπιστήμιο<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Πασχάλης
Νικολάου, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας,
Ιόνιο Πανεπιστήμιο<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Τάκης
Καγιαλής, Καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Νικόλαος
Καραπιδάκης, Καθηγητής, Τμήμα Ιστορίας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Πάνος
Βλαγκόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Μουσικών Σπουδών, Ιόνιο Πανεπιστήμιο<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Κώστας
Καρδάμης, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Μουσικών Σπουδών, Ιόνιο Πανεπιστήμιο<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Μαρία
Χάλκου, Επισκέπτρια Διδάσκουσα, Τμήμα Τεχνών Ήχου και Εικόνας, Ιόνιο
Πανεπιστήμιο<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Έλενα
Χαμαλίδη, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Τεχνών Ήχου και Εικόνας, Ιόνιο
Πανεπιστήμιο<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ευαγγελία
Ράντου, Χορεύτρια/Χορογράφος<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Έρση
Σωτηροπούλου, Συγγραφέας<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>© 2016-2018 Αρχείο Καβάφη Ίδρυμα Ωνάση<o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-7150702594081953492019-11-19T12:03:00.002+02:002019-11-19T12:03:48.911+02:00ΟΠΕΡΕΤΑ «ΜΥΡΙΕΛΛΑ» ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΕΡΚΥΡΑΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0PyJ5DYKCaWjY6dGEVyt3trMrEEeQRyWvenjCw0w_2GSe0PVJZ3fiZGtsz6AOZsAgjrWCfpcZzKygmgHnhFlCrBAPnP_pjRysT1n6jiMQub686Sid1w-ejGLTmw71vqPVQI62F0mQ0-ys/s1600/5dd23bee30b481.28070747.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="642" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0PyJ5DYKCaWjY6dGEVyt3trMrEEeQRyWvenjCw0w_2GSe0PVJZ3fiZGtsz6AOZsAgjrWCfpcZzKygmgHnhFlCrBAPnP_pjRysT1n6jiMQub686Sid1w-ejGLTmw71vqPVQI62F0mQ0-ys/s640/5dd23bee30b481.28070747.jpeg" width="428" /></a></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Κράτα
το Προσθήκη στο ημερολόγιο Επισκέψεις: 205 Η οπερέτα «Μυριέλλα» του Αλέξανδρου
Γκρεκ ξαναβλέπει τα φώτα της σκηνής. Μια παραγωγή της Παλαιάς Φιλαρμονικής σε
σκηνοθεσία Πέτρου Γάλλια <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
Φιλαρμονική Εταιρεία Κερκύρας παρουσιάζει στο κερκυραϊκό κοινό μία ακόμη
μουσικοθεατρική παραγωγή της. Πρόκειται για τη θρυλική οπερέτα «Μυριέλλα» του
επίτιμου εταίρου της και κορυφαίου μουσουργού Αλέξανδρου Γκρεκ (1876-1959). <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Γεννημένος
στην Κέρκυρα ο Γκρεκ σπούδασε επαγγελματικά στη Νάπολη και, μετά τη σύντομη
επιστροφή του στην Κέρκυρα, συνέχισε τις διδακτικές και συνθετικές του
δραστηριότητες στην Αθήνα, όπου συνδέθηκε με το Ωδείο Πειραιώς. Οι δύσκολες
συνθήκες σε Κέρκυρα και Αθήνα, όμως, τον ώθησαν να μεταφέρει τις δράσεις του
στον χώρο του ακμάζοντος τότε παροικιακού ελληνισμού, και συγκεκριμένα στην
παροικία της κοσμοπολίτικης Αλεξάνδρειας. Εκεί παρέμεινε από το 1911 έως το
1948 προσφέροντας τεράστιο διδακτικό, οργανωτικό και συνθετικό έργο, χωρίς
ωστόσο να χάσει την επαφή με την Κέρκυρα. Σε αυτήν άλλωστε επέστρεψε το 1948
και επί δεκαετία εξακολούθησε τη δράση του αφήνοντας ανεξίτηλη την σφραγίδα του
στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια του νησιού. Η οπερέτα «Μυριέλλα» αποτελεί
δημιούργημα της αλεξανδρινής περιόδου του Γκρεκ. Πρωτοπαρουσιάστηκε στο θερινό
θέατρο της Αλεξάνδρειας τον Αύγουστο του 1932 από ελληνικό θίασο με
πρωταγωνίστρια την Ζωζώ Νταλμάς. Το έργο κατέκτησε αμέσως τις προτιμήσεις του
κοινού με τη μουσική και τη δράση του, παρουσιάζοντας ένα ηθογραφικό μωσαϊκό
χαρακτήρων και καταστάσεων με γνωρίσματα που υιοθέτησε στη συνέχεια και ο
ελληνικός κινηματογράφος. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
Φιλαρμονική Εταιρεία Κερκύρας έχουσα στην κυριότητά της το σύνολο του μουσικού
αρχείου του Αλέξανδρου Γκρεκ θεώρησε αυτονόητη την αναβίωση της «Μυριέλλας»
εξήντα ακριβώς χρόνια μετά τον θάνατο του συνθέτη, βασιζόμενη στην έμπρακτη
πεποίθησή της, ότι η επιτυχία τέτοιων είδους πρωτοβουλιών υλοποιείται μόνο με
την δημιουργική σύμπραξη δυνάμεων. Έτσι, η «Μυριέλλα» μετά από επτά περίπου
δεκαετίες θα ξαναδεί τα σκηνικά φώτα της Κέρκυρας στις 6, 7 και 8 Δεκεμβρίου
2019 στο Δημοτικό Θέατρο Κερκύρας (ώρα έναρξης: 8.30 μ.μ. ακριβώς). Τη μουσική
διεύθυνση της παραγωγής υπογράφει ο διευθυντής της ορχήστρας της «Παλαιάς»,
Άλκης Μπαλτάς, και τη σκηνοθεσία και τη διασκευή ο Πέτρος Γάλλιας. Με την
ορχήστρα της Φιλαρμονικής συμπράττει η Χορωδία Κερκύρας (διδασκαλία διεύθυνση:
Χριστίνα Καλλιαρίδου). Πρωταγωνιστούν οι: Γιώργος Βλάχος, Βαγγέλης Ζήκος, Μαρία
Πανάρετου, Ρόζα Καπόν Πουλημένου, Πέτρος Καρύδης, Παντελής Κοντός. Κωνσταντίνος
Παλαιολόγου, Τζίνα Πούλου, Αλέξανδρος Χαζάπης, Κωνσταντίνος Χειρδάρης, Γιώργος
Ζερδαλής. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Τα
εισιτήρια θα διατίθενται καθημερινά Δευτέρα έως Παρασκευή 5 μ.μ. με 8 μ.μ. και
Σαββατοκύριακο 10 π.μ. με 1 μ.μ. στο κτήριο της Φιλαρμονικής Εταιρείας Κερκύρας
(Νικηφόρου Θεοτόκη 10). </span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Τιμές εισιτηρίων: 12 Ευρώ (εξώστης), 15 Ευρώ (πλατεία)
και 20 Ευρώ (θεωρεία).</span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"> Έναρξη διάθεσης:<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Δευτέρα, 18 Νοεμβρίου 2019<o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-16490329384775655132019-11-18T12:57:00.000+02:002019-11-18T12:57:31.483+02:00ΕΤΟΣ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΛΒΟΥ | ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΟΛΩΜΟΥ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGeljdVNGw6qdaglptFLkjFm2NITJObePiN7IKzNEqUew51k1kMvVGAYZjeagmMPxX9yukNjiCEEPYwEFP1J8PVMsgaU9J3u2w7dSvBCCL0uYNmlYku8qt28ix6aumi_Ewa-CLjbzI6-v6/s1600/kalvos_afisa1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="439" data-original-width="605" height="462" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGeljdVNGw6qdaglptFLkjFm2NITJObePiN7IKzNEqUew51k1kMvVGAYZjeagmMPxX9yukNjiCEEPYwEFP1J8PVMsgaU9J3u2w7dSvBCCL0uYNmlYku8qt28ix6aumi_Ewa-CLjbzI6-v6/s640/kalvos_afisa1.jpg" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το
Διοικητικό Συμβούλιο του Μουσείου Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων, συμμετέχοντας
στους εορτασμούς του «Έτους Ανδρέα Κάλβου 2019», σας προσκαλεί στις
αφιερωματικές εκδηλώσεις του για την συμπλήρωση 150 χρόνων από τον θάνατό του
(1792-1869).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Από
τις 25 Νοεμβρίου έως τις 6 Δεκεμβρίου 2019, θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα
Σταύρου Νιάρχου του Μουσείου Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων, Έκθεση Βιβλίου με
εκδόσεις για τον Α. Κάλβο, προερχόμενες από την Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος και
από την Βιβλιοθήκη του κ. Διονύση Σέρρα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
έκθεση θα είναι ανοιχτή κατά τις ώρες λειτουργίας του Μουσείου (9:00-14:00,
καθημερινά).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το
Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2019, στις 19:00, θα πραγματοποιηθεί Εσπερίδα στο
Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ζακύνθου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ο
ιστορικός κ. Δημήτρης Αρβανιτάκης θα αναπτύξει το θέμα «Ανδρέας Κάλβος.
“Καθηγητής Γλωσσών και Μαθηματικών;”» και ο Α΄ Αντιπρόεδρος του Μουσείου κ.
Διονύσης Σέρρας, φιλόλογος, θα μιλήσει με θέμα «Ο Ανδρέας Κάλβος και τα έργα
του».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το
συναυλιακό μέρος της βραδιάς έχει αναλάβει η Χορωδία «Το Όνειρο του Παιδιού», η
οποία θα αποδώσει μελοποιημένη ποίηση για τον Κάλβο.<o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-71627052744993611032019-11-17T19:10:00.001+02:002019-11-17T19:10:40.595+02:00ΟΙ ΜΠΑΝΤΕΣ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeThEOTx8C12p5nroUiT7otWgcWQxtwhH7-G5w0_C-Ws44WubitP_Q5AaRbog139Hx07oUQhdzeKA4-yf_Ef8G645rdK6-YIW1fNfrwqFdB60b0a6_dq4cjNGyrI_HX1-0PAvHW7ky7Buo/s1600/76615118_10157849815440238_1718225108696301568_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="960" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeThEOTx8C12p5nroUiT7otWgcWQxtwhH7-G5w0_C-Ws44WubitP_Q5AaRbog139Hx07oUQhdzeKA4-yf_Ef8G645rdK6-YIW1fNfrwqFdB60b0a6_dq4cjNGyrI_HX1-0PAvHW7ky7Buo/s640/76615118_10157849815440238_1718225108696301568_n.jpg" width="640" /></a></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ο
Οργανισμός Κερκυραϊκών Εκδηλώσεων (OKE )σε συνεργασία με όλες τις μπάντες του
νησιού, σχεδιάζει και υλοποιεί ένα βιβλίο /λεύκωμα για όλους εμάς τους
Κερκυραίους αλλά και για τους επισκέπτες μας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
250 σελίδων εορταστική έκδοση με τίτλο<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΟΙ
ΜΠΑΝΤΕΣ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ – Μουσική στο δρόμο -<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">θα
περιλαμβάνει:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">•
Δίγλωσσο κείμενο του Καθηγητή του Ιονίου Πανεπιστημίου κ Κώστα Καρδάμη, με το
ιστορικό πλαίσιο ανάπτυξης των μπαντών και χωριστό κεφάλαιο για κάθε μία από
τις μπάντες του νησιού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">•
Πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τις εμφανίσεις των μπαντών αλλά και υλικό
αρχείου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">•
Ονομαστικό κατάλογο των αρχιμουσικών που υπηρέτησαν σε κάθε μπάντα .<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το
βιβλίο/λεύκωμα κυκλοφορεί αρχές ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2019 και άρχισε να διατίθεται με
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ στην εξαιρετικά προνομιακή τιμή των 15€<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
περίοδος των προεγγραφών λήγει στις 27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2019.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Σημεία
προπώλησης<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΟΚΕ
Μαντζάρου 5 Κέρκυρα<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ωράριο
:Δευτέρα έως Παρασκευή 19.00-21.00<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Πληροφορίες
6945659925<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">6994736378<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Και
στα καταστήματα<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Κορνίζα
- Άκης Καρύδης<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Σπύρου
Αρβανιτάκη 4 Κέρκυρα (απέναντι από πλατεία Γιωργάκη )<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">και<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Φωτογραφείο<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Σταμάτης
Καταπόδη<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Βελισσαρίου
28-42 Κέρκυρα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Αξίζει
μην το χάσετε .<o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1241482409352031710.post-56257318519391153412019-10-19T20:34:00.000+03:002019-10-19T20:34:38.840+03:00ΑΓΓΕΛΙΚΗ Ν. ΓΙΑΝΝΑΤΟΥ ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΣΜΟΣ 1848-1865<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUhIOZ_-BZCu-8IhOZPYd-WkpYk_Fu9VnRnDfMeQbN7h9limKFcPllDcabPg-K4GIVjUQQvqTf7-2X_2cnG5Ld4UxSZD7p8BaqS1sZIHeNM1A8qbDYKBB4msBQi0n9JNvTEikHPNTSgqrK/s1600/%25CE%2595%25CE%25A0%25CE%25A4%25CE%2591%25CE%259D%25CE%2597%25CE%25A3%25CE%2599%25CE%2591%25CE%259A%25CE%259F%25CE%25A3-%25CE%25A1%25CE%2599%25CE%2596%25CE%259F%25CE%25A3%25CE%25A0%25CE%2591%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%2599%25CE%25A3%25CE%259C%25CE%259F%25CE%25A3-200.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="278" data-original-width="200" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUhIOZ_-BZCu-8IhOZPYd-WkpYk_Fu9VnRnDfMeQbN7h9limKFcPllDcabPg-K4GIVjUQQvqTf7-2X_2cnG5Ld4UxSZD7p8BaqS1sZIHeNM1A8qbDYKBB4msBQi0n9JNvTEikHPNTSgqrK/s400/%25CE%2595%25CE%25A0%25CE%25A4%25CE%2591%25CE%259D%25CE%2597%25CE%25A3%25CE%2599%25CE%2591%25CE%259A%25CE%259F%25CE%25A3-%25CE%25A1%25CE%2599%25CE%2596%25CE%259F%25CE%25A3%25CE%25A0%25CE%2591%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%2599%25CE%25A3%25CE%259C%25CE%259F%25CE%25A3-200.jpg" width="287" /></a></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ο
Επτανησιακός Ριζοσπαστισμός αντλούσε το ιδεολογικό του υπόβαθρο από τις
ιδεολογικές αρχές της ριζοσπαστικότερης φάση της Γαλλικής Επανάστασης του 1789.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Ο
ακραιφνής ριζοσπαστικός λόγος διατυπώθηκε<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>από τον Ιωσήφ Μομφερράτο και στη συνέχεια από τον Παναγιώτη Πανά. Το πώς
αρθρώθηκε, από ποιους και τι αντιστάσεις είχε να αντιμετωπίσει<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μέσα στον ιστορικό χρόνο από το 1848 έως και
το 1865, απαντάται από τούτο το έργο. Αποτυπώνεται η διακίνηση και διακύμανση
των πολιτικών<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ιδεών στα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Επτάνησα, όπως αυτές εκφράστηκαν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αρχικά, υπό<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>το καθεστώς «προστασίας» των Ιονίων Νήσων από το βρετανικό στέμμα, και η
τύχη που είχαν στο νέο πολιτικό πλαίσιο, εκείνο του εδαφικά διευρυμένου, με τα
Επτάνησα, ελεύθερου ελληνικού κράτους<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Τι
ήταν ο Επτανησιακός Ριζοσπαστισμός; Ποιοι ήταν οι ιδεολογικοί του φορείς; Ποια
η στάση του βρετανικού στέμματος; Επηρεάστηκε και σε ποιο βαθμό το τελευταίο
κατά την άσκηση της διπλωματικής του πολιτικής στην ευρύτερη περιοχή; Η ένωση
των δύο κρατών —των Ηνωμένων Πολιτειών των Ιονίων Νήσων με το ελεύθερο ελληνικό
κράτος— ήταν αποτέλεσμα των αγώνων των ριζοσπαστών; Ήταν τελικά οι επτανήσιοι
ριζοσπάστες μεγαλοϊδεάτες; Ποια ήταν η τύχη των ιδεών στο ελληνικό κράτος; Πώς
επέδρασε η παρουσία τους μέσα στο πρώτο ελληνικό κοινοβούλιο και, αυτό
αποτυπώθηκε στο Σύνταγμα του 1864;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">O
αναγνώστης θα έχει την ευκαιρία να ανακαλύψει τις αναλογίες πολιτικών και
ατομικών συμπεριφορών και συμφερόντων της εποχής του Επτανησιακού
Ριζοσπαστισμού με το σήμερα — τα αίτια, τα κίνητρα και τους λόγους που επιμελώς
κρύβονται πίσω από τις δράσεις κρατών και συνασπισμών και τις πράξεις πολιτικών
προσώπων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<b><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΕΛΛΗΝΙΚΟ
ΚΡΑΤΟΣ: Η ΜΗΤΡΑ ΤΩΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΖΥΜΩΣΕΩΝ 1859-1865<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΚΕΦ.9.
Οι φορείς των ριζοσπαστικών ιδεών στο ελληνικό κράτος<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">9.1.Ο
Π. Πανάς ως φορέας ριζοσπαστικών ιδεών<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Στο
Φως, του Σοφοκλή Καρύδη, ο Παναγιώτης Πανάς βρήκε το δημοσιογραφικό βήμα για να
εκφράσει τις ιδέες του για τη ροή των πολιτικών γεγονότων. Ήταν ο κυριότερος
εξωκοινοβουλευτικός φορέας των ριζοσπαστικών ιδεών στο ελληνικό κράτος.
Υποστήριζε ότι ο επτανησιακός λαός είχε αγωνισθεί για την ελευθερία του και δεν
ήθελε να τη θυσιάσει υπό το σκήπτρο κάποιου ηγεμόνα. Εν όψει της σύνταξης του
νέου πολιτεύματος εξέθετε τις αρχές που θα υποστήριζε και θα καθοδηγούσαν τις
ενέργειές του και οι οποίες, αν πραγματοποιούνταν, σύμφωνα πάντα με τη σκέψη
του, θα μπορούσαν να σώσουν την Ελλάδα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Σύμφωνα
με τον Πανά κάθε λαός είχε μία αποστολή στη γη. Από την ακριβή κατανόηση της
αποστολής του λαού εξαρτιόταν και η επιτυχία των ενεργειών του. Στόχος του λαού
θα έπρεπε να είναι η επίτευξη της αποστολής του. Για να δράσει αποτελεσματικά ο
ελληνικός λαός και να εργαστεί έτσι ώστε να φτάσει το συντομότερο στο σκοπό
του, έπρεπε πρώτα να κατανοήσει την αποστολή του. Στόχος του δεν έπρεπε να
είναι η υλική ευημερία της κοινωνίας: σκοπός καταστρεπτικός για την ανθρωπότητα
και «αυτόχρημα» βλασφημία κατά του θεού και απόρροια εγωισμού. Η αποστολή του
ελληνικού λαού, σύμφωνα με τον Πανά, ήταν «η εκπολίτισις και μόρφωσις της
Ανατολής. Ο θεός έθετο τον ελληνικόν λαόν ενταύθα ως την λυχνίαν την μέλλουσαν
να φωτίση τα εις το σκότος της αμαθείας και των δεισιδαιμονιών διατελούντα
εκείνα έθνη».[i] Για να επιτύχει το στόχο του ο ελληνικός λαός έπρεπε πρώτα να
υπάρξει ως έθνος, να εκπολιτισθεί και να μορφωθεί ο ίδιος. Ως έθνος, ωστόσο,
δεν μπορούσε να υπάρξει χωρίς πλήρη ενότητα, ούτε μπορούσε να εκπολιτισθεί και
να μορφωθεί χωρίς ελευθερία. Η ενότητα και ελευθερία του ήταν το πρώτο βήμα που
όφειλε να επιτύχει. Με την ενότητά του θα γινόταν ισχυρός και σεβαστός από τους
ξένους και κανείς δε θα μπορούσε να τον παρασύρει μακριά από τα πραγματικά του
συμφέροντα που όφειλε να υπερασπίσει και να διεκδικήσει. Με την ελευθερία του
θα κατάφερνε να «βαδίσει» ειρηνικά προς την ανάπτυξη και τελειοποίηση των
ηθικών και φυσικών του δυνάμεων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Με
ποιο τρόπο θα επιτυγχανόταν η ενότητα του ελληνικού λαού; Στο μέλλον θα ερχόταν
το «πλήρωμα του χρόνου» ως προϊόν διηνεκούς προσπάθειας, ανεξάρτητης από
επεμβάσεις των ξένων. Η ελευθερία ήταν ακόμη επισφαλής, αφού οι άνθρωποι του
θεσμού της βασιλείας και της «μετριοφροσύνης» δεν έπαυαν να συκοφαντούν και να
τρομάζουν την κοινωνία προκαλώντας αναρχία. Δεν μπορούσαν να κατανοήσουν ότι η
ελευθερία στηριζόμενη στο καθήκον, δεν μπορούσε παρά να είναι αναρχία, σύμφωνα
πάντα με τη σκέψη του Πανά. Τάξη δεν μπορούσε να υπάρξει χωρίς δικαιοσύνη η
οποία θα στηριζόταν στις αρχές της ελευθερίας, ισότητας και αδελφότητας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η φτώχεια και η αμάθεια ήταν τα
κοινωνικά «θηρία», στα οποία στήριζε ο δεσποτισμός την ύπαρξή του. Η ελευθερία
έπρεπε να καταπολεμήσει τη φτώχια μέσω της «επέκτασης» του «συνεταιρισμού» στις
εργατικές τάξεις και την αμάθεια με την εφαρμογή ομοιόμορφου συστήματος για την
επέκταση και οργάνωση της δημοτικής διδασκαλίας. Η ελευθερία του
συναιτερίζεσθαι, του εργάζεσθαι και ανατρέφεσθαι, ήταν σύμφωνα με τον Πανά τα
πρώτιστα και ουσιωδέστερα δικαιώματα του ανθρώπου. Η εργασία και η «ανατροφή»
ήταν οι όροι ενγκοινωνισμού που ο Πανάς θεωρούσε ότι μπορούσαν να συμβάλουν
στην «ανάπλαση» της κοινωνίας. Πρόκειται για την έκφραση της ριζοσπαστικής ιδεολογίας
όπως δεν είχε ακόμη εκφραστεί, με όρους νεωτερικούς και με τους οποίους ο Πανάς
διατύπωσε μία νέα οπτική των κοινωνικών αναγκών με στόχο τον εκπολιτισμό την
κοινωνίας στο πλαίσιο των ιδεών του επτανησιακού ριζοσπαστισμού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Το
σύνθημα για ελευθερία, ισότητα και αδελφότητα του Rousseau ήταν παρόν στη σκέψη
του Πανά αποτέλεσε το ιδεολογικό υπόβαθρο για οποιαδήποτε κοινωνικοπολιτική
ενέργεια προόδου θα προτείνει. Και άλλα δικαιώματα ήταν ιερά και «επίζηλα»,
σύμφωνα πάντα με τη σκέψη του, όπως το δικαίωμα του συνέρχεσθαι, το δικαίωμα
του αναφέρεσθαι, η ελευθερία έκφρασης των ιδεών. Ωστόσο, έκρινε ότι η
περιφρούρησή των δικαιωμάτων αυτών έπρεπε να ανατεθεί στο λαό, διότι η απλή
θεσμοθέτησή τους θα τα καταστούσε μάλλον προβληματικά. Η ασφαλής περιφρούρηση
και η «θρησκευτική» εφαρμογή των δικαιωμάτων αυτών, ως βάσης του πολιτικού
«οικοδομήματος» θα οδηγούσαν στην απόλυτη λαϊκή κυριαρχία. Η όσο το δυνατόν
πληρέστερη κυριαρχία του λαού, η εργασία και η ανατροφή ήταν το πολιτικό
τρίπτυχο που πρέσβευε ο Πανάς και πίστευε ότι με την επίτευξή τους η πορεία του
έθνους θα ήταν ανεπιστρεπτί προοδευτική.[ii]<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[i]«Η
Πολιτική μας Πίστις», Φως, 592(31-7-1864), Αθήνα, σ. 1.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">[ii]Στο
ίδιο, σσ. 1-2.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<b><span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ:<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Η
Αγγελική Γιαννάτου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κεφαλονιά. Είναι πτυχιούχος του
τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και
Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου περάτωσε και τις μεταπτυχιακές της
σπουδές στην Πολιτική Επιστήμη και Κοινωνική Θεωρία. Θέμα της διπλωματικής της
εργασίας ήταν: John Stuart Mill: Τα όρια της ελευθερίας των ατόμων με κριτήριο
το πνευματικό τους επίπεδο. Το διδακτορικό της δίπλωμα έλαβε το 2005 από το
ίδιο τμήμα του ΕΚΠΑ με θέμα: Επτανησιακός Ριζοσπαστισμός 1848-1865. Γνωρίζει
ελληνική παλαιογραφία. Ενώ σήμερα, εκπονεί τη μεταδιδακτορική της έρευνα στο
Τμήμα ΠΕΔΔ του ΕΚΠΑ με θέμα Οι έμφυλες σχέσεις στο έργο του Ανδρέα Λασκαράτου:
Τα Μυστήρια της Κεφαλονιάς. Παράλληλα, συμμετέχει σε επιστημονικά συνέδρια και
δημοσιεύει άρθρα σε διάφορους επιστημονικούς τόμους και περιοδικά. Τα τελευταία
χρόνια, στην Κεφαλονιά, παραδίδει σεμιναριακά μαθήματα με θέμα: ειδικά θέματα
επτανησιακής πολιτικής ιστορίας (19ος αι.). Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα
εστιάζονται στην ιστορία πολιτικών ιδεών κυρίως του 19ου αιώνα, και στην
ιστορία των έμφυλων σχέσεων. Σήμερα, ζει στην Πάτρα και στον ελεύθερο χρόνο της
κάνει αρχειακή έρευνα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Η έκδοση έγινε με την ευγενική αρωγή:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Του
Ιδρύματος Φωκά-Κοσμετάτου<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Του
Κληροδοτήματος Σπυρ. Φ. Αντύπα υπέρ της Κεφαλληνίας<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:
ΑΓΓΕΛΙΚΗ Ν. ΓΙΑΝΝΑΤΟΥ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Έτος
έκδοσης: 2019<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">ISBN:<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ΙSBN (SET) 978-960-438-223-1<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Σελίδες:
382,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 12.0pt;">Τιμή:
€ 21,73<o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
Τηλέμαχος Καραβίαςhttp://www.blogger.com/profile/13670381156698779295noreply@blogger.com0