[Ο αξιωματικός (ΠΖ) Ιουλιανός Κονταράτος το 1916 στην Αθήνα]
Με
αφορμή τον αυριανό εορτασμό για την 103η επέτειο απελευθέρωσης της Λήμνου,
λαμβάνω το θάρρος να αναδείξω την συμβολή ενός Κεφαλονίτη στην καταγωγή
στρατιωτικού (Ιουλιανού Κονταράτου) με την σημαδιακή συμβολή του οποίου
τελέστηκε η απελευθέρωση της νήσου.
Η
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΛΗΜΝΟΥ
Εκατόν
τρία χρόνια γιορτάζει φέτος η Λήμνος από την απελευθέρωση της. Ένας και πλέον
αιώνας έχει περάσει από όταν το νησί της Λήμνου απελευθερώθηκε από τον αρχηγό
του ελληνικού στόλου, υποναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη στις 8 Οκτωβρίου του 1912.
Τρεις
μέρες πριν,στις 5 Οκτωβρίου είχε κηρυχτεί η έναρξη του Α’ Βαλκανικού
πολέμου.Αφορμή ήταν η άρνηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας να ικανοποιήσει τα
αιτήματα των κυβερνήσεων της Ελλάδας, της Σερβίας, της Βουλγαρίας και του
Μαυροβουνίου, για ισότιμη μεταχείριση των χριστιανών και των μουσουλμάνων
υπηκόων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκ μέρους των οθωμανικών αρχών.
Την
Παρασκευή 5 Οκτωβρίου του 1912, στις 10.00 το πρωί ο Υπουργός Ναυτικών Στράτος,
ο Γενικός Επιθεωρητής Ναύαρχος Λ. Τώφνελ, ο Πρωθυπουργός Ε. Βενιζέλος και ο
Βασιλεύς Γεώργιος Α’ της Ελλάδος επιβιβάζονται στο σημαιστολισμένο Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ,
στο οποίο τελείται θεία λειτουργία κι αγιασμός για το κατευόδιο του στόλου.Είχε
προηγηθεί η κήρυξη του πολέμου Ελλάδας-Τουρκίας.
Μετά
τον αγιασμό, ανακοινώνεται η προαγωγή του Παύλου Κουντουριώτη σε Υποναύαρχο κι
ο ορισμός του ως Αρχηγός του Στόλου του Αιγαίου.Ακολούθησαν οι προσφωνήσεις των
πολιτικών κι οι ευχές του Βασιλέως.
Ο
Ελευθέριος Βενιζέλος θα πει απευθυνόμενος στον υποναύαρχο πλέον Παύλο Κουντουριώτη
και στους 550 ναύτες του Αβέρωφ: «Η πατρίς αξιοί από υμάς όχι απλώς να
αποθάνητε υπέρ αυτής. Αυτό θα ήταν το ολιγώτερον. Αξιοί να νικήσετε».
Στις
13:30 το μεσημέρι ο ελληνικός στόλος ήταν έτοιμος να αποπλεύσει από το Φάληρο
με προορισμό το Μούδρο της Λήμνου.Ο υποναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης επέλεξε το
λιμάνι του Μούδρο, επισημαίνοντας την καίρια θέση του λιμένος για να τον
χρησιμοποιήσει ως ναύσταθμο του ελληνικού στόλου.
Αναχωρώντας
από το Φάληρο ο Παύλος Κουντουριώτης απέστειλε προς όλα τα πλοία του στόλου το
ακόλουθο σήμα (ΗΩΠ: 051330/10/1912):«Η Α.Μ. ο Βασιλεύς στέλνει θερμάς ευχάς
υπέρ της επιτυχίας του ιερού αγώνος μας. Αι δάφναι των ενδόξων πολέμων του
Ελληνισμού πληρούσι πολλάς σελίδας της Ιστορίας και έχει ακράδαντον πεποίθησιν
ότι ο ημέτερος στόλος σήμερον θα προσθέσει μίαν ένδοξον σελίδα εις την ιστορία
του Ναυτικού».
Το
Σάββατο 6 Οκτωβρίου του 1912,το πρωί ο ελληνικός στόλος πλέει έξω από τον Άγιο
Ευστράτιο.Εκεί το αντιτορπιλικό «Βέλος», το οποίο ως ανιχνευτικό προπορευόταν
του «Αβέρωφ» συνάντησε και συνέλαβε ένα Τούρκο χωροφύλακα (θεωρήθηκε ως ο
πρώτος αιχμάλωτος των βαλκανικών πολέμων) που έπλεε μέσα σε μια βάρκα με
προορισμό την Λήμνο.
Στις
δυο το μεσημέρι το «Αβέρωφ» έφθασε στο Κάστρο της Λήμνου. Ο Παύλος
Κουντουριώτης διέταξε και ήρθε στο πλοίο ο τούρκος Καϊμακάμης
(Διοικητής,τοποτηρητής). Όταν ο Κουντουριώτης του ζήτησε να παραδώσει το νησί
της Λήμνου ο τούρκος Καϊμακάμης του απάντησε ότι αγνοούσε την κήρυξη του
πολέμου.Γενικότερα ο Καιμακάμης προσπαθούσε να κερδίσει χρόνο ευελπιστώντας σε
τουρκική βοήθεια.
Οι
Λημνιοί μόλις είδαν το στόλο έξω από το Κάστρο άρχισαν να φωνάζουν «Ήρταν γοι
Έλλην’».Βλέποντας τα πλοία με την ελληνική σημαία, μπήκαν σε βάρκες (μπήκαν και
πολλοί έμποροι οι οποίοι έσπευσαν να πουλήσουν στους ναύτες τσιγάρα και καπνό)
και έσπευσαν να υποδεχτούν το στόλο, ζητώντας να μάθουν για ποιο λόγο ο στόλος
είχε έρθει στη Λήμνο.Αδυνατούσαν να αποδεχτούν ότι μετά από τόσα χρόνια
σκλαβιάς είχε φτάσει η ιερή ώρα της απελευθέρωσης του νησιού.
Στις
8 Οκτωβρίου 1912, μικρό άγημα του ελληνικού στόλου, υπό την διοίκηση του
Ταγματάρχη Ιουλιανού Κονταράτου, αποβιβάζεται στο νησί. Στη θέση Μεγάλα Βράχια
κοντά στα Λέρα(σημερινός Αγ.Δημήτριος), σημειώθηκε η μοναδική προσπάθεια
αναχαίτισης των ελληνικών στρατευμάτων, από τουρκικό τμήμα 50 χωροφυλάκων και
280 οπλισμένων Λεριανών. Έπειτα από μικρή αψιμαχία διασκορπίστηκε, αφήνοντας
ελεύθερο το δρόμο για την απελευθέρωση του Κάστρου της Μύρινας.
Στις
9 Οκτωβρίου,κάτω από τους χαιρετιστήριους κανονιοβολισμούς των ελληνικών
θωρηκτών, υψώνεται στο φρούριο η ελληνική σημαία.Μέχρι το βράδυ,δύο λόχοι του
20ου συντάγματος ἐχουν ολοκληρώσει την κατάληψη της Λήμνου.
Ο
Μούδρος μετατράπηκε,ύστερα από σκληρή δουλειά των πληρωμάτων,σε πολεμική βάση
και έκτοτε χρησιμοποιήθηκε ως μόνιμο ορμητήριο του Στόλου μας.
«Η
νήσος Λήμνος μ’ όλων των εν αυτή πόλεων, κωμών και συνοικισμών, μετά των
λιμένων και ακτών αυτής κατελήφθη υφ’ ημών και διατελεί από τούδε εις την
κατοχήν μας». Με αυτά τα λόγια ο Παύλος Κουντουριώτης χαιρέτησε τους Λημνιούς.
Ο
Παύλος Κουντουριώτης για να ευχαριστήσει το Θεό, που τον αξίωσε να ελευθερώσει
τη Λήμνο από τους Οθωμανούς, αφιέρωσε στο ναό της Ευαγγελίστριας στο Μούδρο
έναν επιτάφιο, ο οποίος υπάρχει μέχρι τις μέρες μας.
Υπόμνημα
λοιπών στοιχείων.
Α)
Σύμφωνα
με τα γνωστά ιστορικά αρχεία και τις πηγές που έχουν διασωθεί από έναν πλήρη
κατάλογο των αριστοκρατικών ελληνικών οικογενειών το επίθετο Κονταράτος
υφίσταται ήδη από την Παλαιολόγεια εποχή, (1264) στην Κεφαλονιά, και τον 14ο
στη Μεθώνη, και Πτελέα και Λεύκη Χαλκιδικής.
Ως
επίθετο το Κονταράτος σημαίνει: Οπλισμένος με κοντάρι, <ουσ. κοντάριον +
κατάλ. –άτος.
Β)
...
Ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος μετά το ξέσπασμα του κινήματός το 1909 είχε
προσεγγίσει τον πολιτικό Δημήτριο Γούναρη για να σχηματίσει κυβέρνηση, μετά
όμως την άρνηση αυτού, καθώς και του στρατιωτικού Νικολάου Ζορμπά, αναζήτησε
νέο πρόσωπο. Κατόπιν προτάσεως κάποιου αξιωματικού αποφασίστηκε να κληθεί στην
Ελλάδα ο δικηγόρος Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος ήταν γνωστός για την πολιτική
του δράση στην Κρήτη. Ο τελευταίος είχε υποστηρίξει το κίνημα σε μια σειρά δέκα
άρθρων που δημοσίευσε στην εφημερίδα “Κήρυξ Χανίων”. Στις 22 Δεκεμβρίου 1909 ο
λοχαγός Ιουλιανός Κονταράτος μετέβη στα Χανιά για να του δώσει επιστολή του
Στρατιωτικού Συνδέσμου με την οποία τον καλούσε στην Ελλάδα για να αναλάβει την
πρωθυπουργία. Ο Βενιζέλος με δική του επιστολή ξεκαθάρισε πως δεν ενδιαφερόταν
για την πρωθυπουργία και ότι θα ερχόταν στην Αθήνα ως πολιτικός σύμβουλος του
Συνδέσμου. Στις 28 Δεκεμβρίου αφίχθη στον Πειραιά και αμέσως άρχισε επαφές με
τα μέλη του Στρατιωτικού Συνδέσμου καθώς και με τους πολιτικούς αρχηγούς των
κομμάτων ...
Γ)
The
Greek Army in Macedonia (WWI) - Ο Ελληνικός Στρατός στην Μακεδονία (A'
Παγκόσμιος πόλεμος).
2nd Division - (2α Μεραρχία)
Commander :
Col. (Inf.) Ioulianos Kontaratos
(Συνταγματάρχης)
Allocation :
Army Corps A, Greek Army
Headquarters (9 June 1918)
Composition :
1st, 7th, 34th Infantry Regiment
(Συντάγματα Πεζικού)
Όλες
οι ημερομηνίες είναι σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΛΑΪΤΗΣ
(Τελειόφοιτος
Πάντειου Πανεπιστημίου, Τμήμα Διεθνών & Ευρωπαΐκών Σπουδών) (Ιδρυτικό Μέλος
Πολιτιστικού Συλλόγου Κομιτάτων - Ερίσου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου