Τρίτη 23 Αυγούστου 2016
ΣΠΥΡΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΗΣ Ο ΓΛΥΠΤΗΣ
Βάση της Τέχνης, δεν είναι οι ατελείωτες διανοουμενίζουσες περί αυτήν
συζητήσεις αλλά η Ανάγκη. Και μοιραία η πραγματικότητα αυτή καθιστά τον καλλιτέχνη, όποιας μορφής τέχνης, έναν κατ’εξοχήν χειρωνάκτη.
Η πρακτική αυτή διάσταση της Τέχνης μπορεί να εξηγηθεί και με το παράδειγμα
πολλών, ακόμα και πρυτάνεων, καθηγητών της Σχολής Καλών Τεχνών, που μιλώντας μαζί τους, έχεις την αίσθηση ότι πριν απ’όλα μιλάς με έναν μάστορα·
έναν ποιητή όμως μάστορα!
Ο Σπύρος Χουρμούζης ο γλύπτης, γεννήθηκε γι’αυτό. Γεννήθηκε για την Τέχνη· για την ποίηση και την μαστορική της.
Παιδί του σεισμού του ΄53, δεν αξιώθηκε να πάει στην Σχολή Καλών Τεχνών.
Οι ανάγκες ήταν άλλες. Όμως γι’αυτό ακριβώς αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ειδικό
βάρος το ότι η Ανάγκη του για Γλυπτική, υψώθηκε πάνω από τις τρέχουσες ανάγκες
και από τον αδυσώπητο χρόνο και στράφηκε συνειδητά σ’αυτήν.
Πολλοί μπορούν να το κάνουν αυτό. Ο Σπύρος Χουρμούζης όμως διαθέτει 2 επιπλέον πολύ σημαντικά προσόντα, γνωρίσματα του αληθινού καλλιτέχνη.
Το πρώτο είναι το έμφυτο ταλέντο του:
Σμίλεψε το πρώτο του έργο, χωρίς να έχει δει ούτε σκαρπελιά γλύπτη· - ένας αληθινός αυτοδίδακτος χειρωνάκτης!- και μιλάμε για ένα αποτέλεσμα πανομοιότυπο –αυτό δεν μπορεί να τουτο αρνηθεί κανείς- με την φωτογραφία που έβλεπε.
Έχει άριστη αίσθηση του χώρου, όχι μόνο σε ότι αφορά την γλυπτική, αλλά
πρωτίστως την ζωγραφική· γι’αυτό είναι και ένας ζωγράφος με πάρα πολύ καλό
σχέδιο· ενώ τα χρώματα – όπως παραδέχεται και ο ίδιος- τα ψάχνει και πειραματίζεται με αυτά, επιτυχημένα ωστόσο, με σωστό ένστικτο.
Τετάρτη 17 Αυγούστου 2016
Δευτέρα 15 Αυγούστου 2016
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)