ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ: ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΙ ΔΙΑΔΡΟΜΟΙ & ΓΛΩΣΣΑΡΙ

Ο ΦΛΕΒΑΡΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ ΤΟΥ

ΠΕΘΑΝΕ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟΥΣ ΈΛΛΗΝΕΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ, Ο ΣΠΥΡΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΛΙΜΠΕΡΤΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΕΝΟΣ ΈΛΛΗΝΑ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

«ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΥΠΟΠΛΟΙΑΡΧΟΥ ΤΟΥ ΡΩΣΙΚΟΥ ΣΤΟΛΟΥ ΓΙΕΓΚΟΡ ΜΕΤΑΞΑ»

Μια σεμνή παρουσίαση ενός σπουδαίου έργου που εξέδωσε η Ιερά Μητρόπολη Κεφαλληνίας

Ένα επιπλέον αρχειακό «εργαλείο» για την περίοδο του τέλους του 18ου αι. και των αρχών του 19ου εξεδόθη από την Ι. Μητρόπολη Κεφαλληνίας κι έτυχε εξαιρετικής υποδοχής από τον κόσμο των μελετητών, των λογίων, των αναγνωστών Κεφαλλήνων.

Με δεδομένο ότι στοιχεία για το χρονικό διάστημα, που εξετάζεται μέσω προσωπικών βιωμάτων από τον υποπλοίαρχο-συγγραφέα Γ. Μεταξά, δεν έχουν γίνει ευρέως γνωστά μέχρι σήμερα από πηγές από ρωσικά αρχεία, καθίσταται αυτονόητο πως το έργο αυτό αποτελεί σημαντικότατη συμβολή όχι μόνον στην τοπική ιστορία και στην επτανησιακή, αλλά ευρύτερα στην ελληνική. Ας σημειωθεί πως η πρώτη έκδοσή του έγινε στη Ρωσική το 1915 στην Αγία Πετρούπολη με εισαγωγή και σχόλια από τον Β. Ιλίνσκυ, και αυτή είναι η πρώτη στην Ελληνική.

ΜΙΚΕΛΗΣ ΑΒΛΙΧΟΣ, 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ

Μικέλης Αβλιχος  (1844-1917). Δημιουργός που, παρά τις κατά καιρούς προσεγγίσεις του έργου του, παραμένει στο περιθώριο.

Στις επετείους του 2017, στο φιλολογικό πεδίο, υπάρχει και η εκατονταετία από τον θάνατο ενός ελάσσονος λυρικού και σατιρικού ποιητή, του Μικέλη Αβλιχου (1844 - 1917). Πρόκειται για έναν δημιουργό που, παρά τις κατά καιρούς ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις του έργου του, παραμένει πάντα στο περιθώριο, εν προκειμένω στο ιστορικό. Είναι χαρακτηριστικό το ότι εκατό χρόνια τώρα δεν υπάρχει μια επιστημονικά συστηματική έκδοση των ευρισκομένων του. Η λιγότερο ανεπαρκής, τουλάχιστον από ποσοτική άποψη, είναι η έκδοση «Τα άπαντα Μικέλη Αβλιχου» του Αριστείδη Ρουχωτά (1976).

Και όμως, με το έργο και τον βίο του ασχολήθηκαν κατά καιρούς και στα επιμέρους σημαντικοί μελετητές, ενώ τον καίριο λόγο τον συμπύκνωσε ο Παλαμάς: «Την δριμύτητα της σατιρικής αυτού αντενεργείας αμβλύνει ελεγειακή τρυφερότης».

Η ΕΦΟΔΟΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΒΒΑΔΙΑ ΣΕ ΠΟΡΝΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΑΓΩΓΩΝ.

ΜΑΡΙΑΣ ΤΣΙΜΑ «ΤΟ ΛΙΘΟΣΤΡΑΤΟ»

Οι εκδόσεις Στερέωμα αναγγέλλουν το πρώτο βιβλίο που θα εκδοθεί το 2017 και με το οποίο εγκαινιάζεται η νέα σειρά ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ. Πρόκειται για τη νουβέλα της Μαρίας Τσιμά «Το Λιθόστρατο».

Στα βιβλιοπωλεία τέλος Φεβρουαρίου.

Σύντομη παρουσίαση όπως περιλαμβάνεται στο οπισθόφυλλο:

«33 εικόνες από μια γνώριμη διαδρομή στην Κεφαλονιά. Ο δρόμος με τους φοίνικες, η κεντρική πλατεία, το Λιθόστρατο και η πλατεία της Καμπάνας. Μια να πας- μια να γυρίσεις. Δυο γυναίκες -μάνα και κόρη- δεν αφήνουν κανένα ίχνος στο πέρασμά τους. Μόνο τον ήχο από τα τακούνια τους στα πλακάκια. Κι αυτή η διαδρομή θα αλλάξει για πάντα τη ζωή τους. Θα οδηγήσει σε μια νέα Ζωή. Γιατί όταν νικάει η ομορφιά δεν το αντέχουν οι άνθρωποι. Δεν ξέρουν τι να κάνουν. Και μετά έρχεται η απώλεια. Μήπως ντυνόμαστε στα μαύρα για να κουβαλάμε το σκοτάδι πάνω μας επειδή αφήνουμε μονάχους τους νεκρούς μας; Πώς αφήνουμε το δικό μας άνθρωπο να κοιμάται μονάχος κάτω από το χώμα και μεις γυρνάμε σπίτι; Πώς γίνεται; Να αφήνεις το αίμα σου κάτω από το χώμα, τόσο απροστάτευτο και συ να επιστρέφεις σαν να μην έχει συμβεί τίποτα; Εσύ να επιστρέφεις και να συνεχίζεις να ανασαίνεις;»

Η ΕΞ ΙΘΑΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΔΡΑΚΟΥΛΗ

Το ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ του Δρακούλη στο Βαθύ της Ιθάκης το 1938.

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ ΚΑΙ ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ

O Παναγιώτης Λιβιτσάνος, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λευκάδα.

Η αγάπη του για τη χώρα μας, την ιστορία, τον πολιτισμό και την παράδοσή μας, τον έκανε να ασχοληθεί με τη παραδοσιακή τέχνη, αλλά και τη συγγραφή του ιστορικού βιβλίου «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ ΚΑΙ ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ».

Απόσπασμα από το βιβλίο: Εισαγωγικό σημείωμα του συγγραφέα

Λίγες γνώσεις έχω, αφού μόνο το Δημοτικό Σχολείο έχω βγάλει, όχι σε έξι χρόνια αλλά σε οχτώ, γιατί ποτέ μου δεν ήμουν καλός μαθητής.

Όσο περνούσαν τα χρόνια κατάλαβα το μεγάλο μου λάθος κι άρχισα να διαβάζω, αρχίζοντας απ’ τα πιο απλά βιβλία, ώστε να μπορώ να καταλαβαίνω.

Αργότερα, τόλμησα να διαβάσω και πιο δύσκολα.

Σαν Λευκαδίτης που είμαι ζούσα στη Λευκάδα. Έμενα στο Νυδρί και εργαζόμουν στο Σκορπιό, το νησί του Ωνάση.

Τα περισσότερα ονόματα από τους εργάτες που δουλεύαμε μαζί ήταν Οδυσσέας και Τηλέμαχος και από τις γυναίκες Πηνελόπη. Ρώτησα, από περιέργεια, γιατί έχουν τόσα πολλά αρχαία ονόματα στο Νυδρί. (Εγώ είμαι από τον Κάβαλο).