Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΑΘΡΩΠΩΝ | ΝΕΑ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΖΑΝΝΕΤΑΤΟΥ

Στην τρίτη του ποιητική παρουσία, ο Παναγιώτης Τζαννετάτος παραδίδει μια συλλογή ατμοσφαιρική και εξομολογητική, χτισμένη με το υλικό της μελαγχολίας και της νοσταλγίας για τη χαμένη «εποχή των ανθρώπων».

Η αναζήτηση και η απώλεια του έρωτα, το μάταιο (;) της ελπίδας, η μοναξιά (μαζί με άλλους ή όχι), η παραμυθία της τέχνης, είναι οι βασικές θεματικές του και ένα από τα πιο όμορφα χαρακτηριστικά της ποίησής του, είναι ο στίχος-κλειδί (όπως αυτός που έδωσε τον τίτλο στην παρούσα παρουσίαση) που περικλείεται σαν μαργαριτάρι στο όστρακο, σε κάθε ποίημα.

Η ποίηση της συλλογής είναι χαμηλών τόνων, εσωτερική: δεν φωνάζει, δεν οργίζεται, δεν εξεγείρεται. Αποδέχεται και υπομένει, αλλά τελικά διαφεύγει σε ένα τοπίο μακρινό και ασφαλές από τη συνάφεια του κόσμου. Θα χαρακτήριζα την ποίηση του Παναγιώτη Τζανεττάτου αυθεντικά ρομαντική, αφού αυτό είναι το συναισθηματικό της κλίμα αλλά και τα σύμβολα μέσα από τα οποία τη δομεί: η νύχτα, η φύση, η βροχή, η σελήνη… Αλλά και το ανέφικτο, το πένθος, η φθορά…

ΚΕΡΑΣΙΑ ΤΟΥΛΙΑΤΟΥ: ΘΡΑΥΣΜΑΤΑ ΟΝΕΙΡΩΝ

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟ: «ΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ ΠΑΝΕ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ»

ΈΝΑ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΩΡΟ (1957-2009) - ΛΕΥΚΩΜΑΤΑ ΚΑΙ FOLIOS ΤΗΣ ΝΤΙΑΝΑΣ ΑΝΤΩΝΑΚΑΤΟΥ

«ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ – ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ: ΜΙΑ ΔΥΝΑΤΗ ΦΙΛΙΑ»

ΈΝΑΣ ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ ΤΟΥ 1840

ΤΙ ΗΤΑΝ Η ΠΕΡΙΦΗΜΗ ΚΛΑΝΙΟΛΑ;

Η ΚΕΡΚΥΡΑ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

ΣΠΑΝΙΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΑΠΟ ΤΗ ΠΡΟΣΕΙΣΜΙΚΗ ΖΑΚΥΝΘΟ!

Μέσα από αυτό το βίντεο, δίνεται η ευκαιρία στον κόσμο της Ζακύνθου και όχι μόνο, να δουν εικόνες του νησιού πριν το καταστροφικό σεισμό του 1953. Να σας υπενθυμίσουμε, ότι την 12η Αυγούστου 1953 το νησί της Ζακύνθου συγκλονίστηκε από τον φονικότερο σεισμό που έπληξε το Ιόνιο, μεγέθους 7,3 ρίχτερ, ενώ λίγο αργότερα ξέσπασε και πυρκαγία που ολοκλήρωσε την καταστροφή. Τα θύματα ήταν πολλά.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ''ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΥΡΑΣ''

Θέατρο ΒΑΦΕΙΟ: «ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΕΝΟΣ ΓΕΛΟΙΟΥ»

Ο ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ Ι. ΚΟΝΤΑΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΛΗΜΝΟΥ ΤΟ 1912.

 [Ο αξιωματικός (ΠΖ) Ιουλιανός Κονταράτος το 1916 στην Αθήνα]

Με αφορμή τον αυριανό εορτασμό για την 103η επέτειο απελευθέρωσης της Λήμνου, λαμβάνω το θάρρος να αναδείξω την συμβολή ενός Κεφαλονίτη στην καταγωγή στρατιωτικού (Ιουλιανού Κονταράτου) με την σημαδιακή συμβολή του οποίου τελέστηκε η απελευθέρωση της νήσου.

Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΛΗΜΝΟΥ

Εκατόν τρία χρόνια γιορτάζει φέτος η Λήμνος από την απελευθέρωση της. Ένας και πλέον αιώνας έχει περάσει από όταν το νησί της Λήμνου απελευθερώθηκε από τον αρχηγό του ελληνικού στόλου, υποναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη στις 8 Οκτωβρίου του 1912.

Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΛΟΥΚΑΤΟΥ ΣΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΡΩΤΟ-ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΠΕΝΤΟΓΑΛΟΥ

Για το έργο του Γεράσιμου Πεντόγαλου

(πρώτη δημοσίευση: περιοδικό "έστω", 2013)

«ΓΙΑΤΙ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΟΥΜΕ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ»

 Γιατί οφείλουμε να διδάσκουμε τα Αρχαία Ελληνικά στα παιδιά μας Γιατί αλήθεια διδάσκουμε τα αρχαία ελληνικά στα παιδιά που θέλουμε να μορφώσουμε, σε τόσο πολλές ώρες μάλιστα; Τρεις είναι οι κύριοι λόγοι που μας υποχρεώνουν να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να επικοινωνήσουν όσο γίνεται περισσότερο με τον αρχαίο κόσμο. Πρώτα απ’ όλα, γιατί είμαστε κι εμείς Έλληνες.
Από τον καιρό του Ομήρου ως σήμερα έχουν περάσει κάπου δυο χιλιάδες εφτακόσια χρόνια. Στους αιώνες που κύλησαν οι Έλληνες βρεθήκαμε συχνά στο απόγειο της δόξας, άλλοτε πάλι στα χείλια μιας καταστροφής ανεπανόρθωτης νικήσαμε και νικηθήκαμε αμέτρητες φορές∙ δοκιμάσαμε επιδρομές και σκλαβιές αλλάξαμε θρησκεία στους τελευταίους αιώνες η τεχνική επιστήμη μετασχημάτισε βασικά τη μορφή της ζωής μας∙ και όμως κρατηθήκαμε Έλληνες, με την ίδια γλώσσα‐φυσικά εξελιγμένη‐, με τα ίδια ιδανικά, τον ίδιο σε πολλά χαραχτήρα και με ένα πλήθος στοιχεία του πολιτισμού κληρονομημένα από τα προχριστιανικά χρόνια.