Ήταν
πρώτη Ιούλη του Σωτηρίου έτους 1263 όταν ο Κυβερνήτης του Μιλάνου, Μαρτίνος
ντέλλα Τόρρε άφησε το Μιλάνο για να πάει στο Παλάτι των Τορριάνι στο Λόντι.
Στην Βίλλα Τορριάνι. Δεν ξέρουμε αν πήγε μόνος ή με στρατιωτική συνοδεία , ούτε
ξέρουμε αν αυτή η συνοδεία απλά τον συνόδευε ή ήταν κρατούμενος! Από το
αποτέλεσμα όμως συμπεραίνουμε ότι μάλλον κρατούμενος ήταν γιατί μετά και ως τις
20 Νοέμβρη που οι συγγενείς του λένε ότι πέθανε, ήταν παντελώς εξαφανισμένος
από προσώπου γης, κανείς δεν τον έβλεπε, λες και άνοιξε η γη και τον κατάπιε!
Τάφος του όμως στο Μιλάνο δεν υπάρχει ,όταν όλοι οι υπόλοιποι έχουν!
Δύο
μέρες νωρίτερα ,του Πέτρου και Παύλου, ο εξάδελφός του Φραγκίσκος ντελλα Τόρρε,
Κυβερνήτης της Νοβάρρα, συνέτριβε σε πεδιάδα έξω από την Νοβάρρα τον στρατό του
αρεστού του Πάπα Ουρβανού Δ΄, Οττόνε Βισκόντι, παράνομα διορισμένου από τον
Πάπα ως Αρχιεπίσκοπος στο Μιλάνο .
Εκείνη
την εποχή στην τότε Ιταλία (που αποτελείτο από πάρα πολλά μικρά κρατίδια) είχε
ξεσπάσει ένας φοβερός εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στους Γουέλφους (φιλoπαπικοί ,
πιστοί χριστιανοί, συνήθως φτωχοί) και τους Γιβελίνους (αντιπαπικοί, φίλοι του
Γερμανού Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας). Οι μάχες ήταν
καθημερινές και αρκετές φορές πολύ μεγάλες όπως στο Κορτενουόβα , στο Μονταπέρτι
, στο Μιλάνο κ.ά.
Ο
Πάπας επιστράτευσε τους αφορεσμούς αλλά και την Ιερά εξέταση εκτός από τον
στρατό που ο ίδιος διέθετε. Οι Γερμανοί Αυτοκράτορες έκαναν πολλές εκστρατείες
εναντίον των πλούσιων πόλεων της Βόρειας «Ιταλίας» τις οποίες κατέκαιαν,
ξεθεμελίωναν, λήστευαν και εξόριζαν τους κατοίκους τους! Άλλοι εξόριστοι
πήγαιναν σε φιλικές πόλεις ενώ άλλοι τραβούσαν προς Κωνσταντινούπολη και τα
νησιά του Ιονίου! Οι Λομβαρδοί αντέδρασαν και σχημάτισαν στρατιωτική συμμαχία
εναντίον του Γερμανού Αυτοκράτορα αλλά τις περισσότερες φορές έχαναν στις
μάχες. Και σαν να μην έφταναν αυτά ο πλέον μορφωμένος Αυτοκράτορας του μεσαίωνα
ο Γερμανός Φρειδερίκος Β΄ «το θαύμα της Οικουμένης» , που ήλθε και στην
Κεφαλονιά ηγούμενος της Σταυροφορίας «των αφορεσμένων» , κτίζει την πόλη του Λ’
Ακουίλα έξω από την Ρώμη για να ελέγχει το Βατικανό!
Σ’
αυτήν την περίοδο ζούσε στο Μιλάνο ο Δούκας Μαρτίνος ντελλα Τόρρε που το
κυβερνούσε. Ήταν ο πλέον αγαπητός Κυβερνήτης των Λομβαρδών. Τον αγαπούσαν πάρα
πολύ γιατί παρότι πλούσιος ήταν δίκαιος και υπερασπιζόταν τους φτωχούς. Αυτός
προστάτεψε το Μιλάνο από τον Ανίκητο και Τρομερό τύραννο της Βερόνα τον
αντιπαπικό Ετζελινο ντα Ρομάνο και αυτός τον αιχμαλώτισε στην μάχη του Κασσάνο.
Αυτό όμως που είναι σημαντικότερο είναι η νομοθεσία Δικαίου που έκανε. Θέσπισε
και εφάρμοσε νόμους δικαίου που ακόμη και σήμερα κανείς δεν μπορεί να τους
εφαρμόσει ! Ήταν πιο μπροστά στην νομοθεσία δικαίου ακόμη και από το σήμερα!
Ο
Μαρτίνος εξαφανίζεται ξαφνικά με τον ύποπτο θάνατό του από την ιστορία και την
ίδια εποχή ξαφνικά εμφανίζεται στην Κεφαλονιά σαν Λοβέρδος, δηλαδή Λομβαρδός!
Μεταφέρει την ιστορία του στην περιοχή της Ανωγής, το οικόσημό του, το Σταυρό
του και πεθαίνει στην Κεφαλονιά. Στο σημείο που θάβεται λίγο μετά κτίζεται από
τους φίλους του η εκκλησία του Αρχάγγελου. Από εκεί ο Μαρτίνος έβλεπε την δική
του Βίλλα Τορριάνι, τα Βιλλατόρια. Το γεγονός της εξορίας του Δούκα του Μιλάνου
αναφέρει και ο μεγάλος Γουίλλιαμ Σαίξπηρ στο τελευταίο του έργο που αποτελεί
την διαθήκη του, την Τρικυμία. Όλο το έργο είναι αφιερωμένο στον αδικημένο
Δούκα του Μιλάνου τον Πρόσπερο που δεν είναι άλλος παρά ο Μαρτίνος ντελλα
Τόρρε, ο πρώτος Λοβέρδος. Ο μέγας μυθοπλάστης Σαίξπηρ, ο βάρδος του Έιβον,
ισάξιος των δικών μας Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αισχύλου είναι λίγο γνωστός στην πατρίδα
μας αλλά πασίγνωστος σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γής. Οργανώσεις, Εταιρείες,
Πανεπιστημιακές Έδρες, Θέατρα, Θίασοι σε όλη την Γή έχουν φτιαχτεί προς τιμή
του!
Η
Τρικυμία είναι ένα ανερμήνευτο έργο του Σαίξπηρ και κανείς επί 400 χρόνια δεν
μπόρεσε να βρει τους πραγματικούς ήρωες που κρύβονται πίσω από τα ονόματα που
χρησιμοποιεί ο Σαίξπηρ, αλλά ούτε και τα ιστορικά γεγονότα που τους συνόδευαν
και αναγράφονται μέσα στο έργο! Επιπλέον, την ανάλυση δυσκόλευε αφάνταστα η
υπόνοια ότι μέσα στο έργο έκρυβε επιμελώς το όνομα ενός άγνωστου πληροφοριοδότη
που του αφηγείτο ιστορίες από την Μεσαιωνική «Ιταλία» και ο Σαίξπηρ τις
μεταμόρφωνε σε εκπληκτικά έργα.
Σήμερα
ύστερα από 400 χρόνια μπορούμε να πούμε πλέον ευθαρσώς ότι αυτό το άγνωστο νησί
που ο Δούκας του Μιλάνου «ΠΡΟΣΠΕΡΟ» εξορίστηκε από τον άρπαγα αδελφό του, το
νησί του Κάλιμπαν, το νησί της Τρικυμίας, το νησί της Ουτοπίας είναι η
Κεφαλονιά! Και είναι η Κεφαλονιά γιατί είναι το μοναδικό νησί πάνω στην Γη που
έχει και την ιστορία και την γεωγραφία της Τρικυμίας!
Ιστορική
Έρευνα ΛΙΒΙΕΡ ΛΙΒΙΕΡΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου