ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟ ΠΕΡΑΧΩΡΙ ΤΑ ΠΡΟΠΟΛΕΜΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

Όπως και στα περισσότερα χωριά τις Ιθάκης έτσι και στο Περαχώρι συγκροτημένη οργάνωση δημοτικού σχολείου δεν υπήρχε, πόσο μάλλον σχολείο θηλέων μέχρι το 1898-1900, παρά μόνο στα σχολεία του Βαθιού. Υπήρχε μονάχα ένα μονοτάξιο σχολείο αρρένων που λειτουργούσε παλιά αλλά στεγάζονταν σε κτίρια ακατάλληλα για «οργανωμένη» διδασκαλία. Ένα τέτοιο παλιό σχολείο ήταν και το σπίτι του Βαγγέλη Δενδρίνου Παρηγορίτση. Βεβαία η φοίτηση σε αυτά τα σχολεία από την στιγμή τις ένωσης με την Ελλάδα δεν ήταν υποχρεωτική και την διδασκαλία την έκανε ιερέας.Στις αρχές του 19 αιώνα ο Καποδίστριας είχε βγάλει διάταγμα στο οποίο υποχρέωνε τους γονείς των παιδιών να τα πηγαίνουν σχολείο μέχρι μια ορισμένη τάξη για βασική εκπαίδευση χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι τηρούνταν από όλους . Αργότερα ο Βαγγέλης Δενδρινός έδωσε χωράφι για να στεγαστεί το σχολείο με χορηγία του Συγγρού όπως και σε άλλα νησιά και ταυτόχρονα με αυτό έγινε και σχολείο Θηλέων στο σπίτι του Τάτση Σιμήρη και πρώτη σε αυτό δίδαξε μια δασκάλα με το όνομα Βιργινία επίθετο δεν ξέρουμε, το πατέρα της τον λέγανε Λεωνίδα. Πρώτη μαθήτρια στο σχολείο θηλέων ήταν η Δήμητρα του Βούτα (Γιάννης Βλησμάς ).Αργότερα ήρθε μια άλλη δασκάλα με το όνομα Μαρία Θηβαίου, τότε το σχολείο θηλέων είχε μεταφερθεί στο πατρικό σπίτι του Σπύρου Σιμήρη που ήταν το μπακάλικο του Πάντιου Βλασσόπουλου .Παράλληλα μαζί με τα γράμματα τα μικρά κοριτσόπουλα μάθαιναν να κάνουν και εργόχειρα τα οποία τα εξέθεταν στις εξετάσεις στην αίθουσα του σχολείου. ’Οταν ο Χιώτης Ανδρέας Συγγρός όρισε στην διαθήκη του να γίνουν 12 σχολεία κατά προτίμηση σε νησιά που δεν είχαν σχολικές αίθουσες, έπεσε και μία μερίδα στο χωριό του Περαχωρίου όπου και το ανέλαβαν οι παλιοί εργολάβοι Ντοβαίοι σε δημοπρασία για 22.000 δρχ η για 880 χρυσές λύρες αντίστοιχα. Το σχολείο είχε διαστάσεις 25 Χ 10 μέτρα με δύο μεγάλες αίθουσες και με πέντε παράθυρα ανατολικά η κάθε μία και δύο παράθυρα και μία έξοδο δυτικά του κτιρίου. Στο βάθος της εισόδου ήταν το γραφείο των δασκάλων. Ο εξωτερικός χώρος ήταν μεγάλος με ψηλό πέτρινο τοίχο και υπόστεγο στο κάτω μέρος για να καταφεύγουν οι μαθητές όταν έβρεχε . Μπροστά από τα γραφεία υπήρχε μια υδροδεξαμενή και η σκεπή ήταν διακοσμημένη με ακροκέραμα τέλος γύρο γύρο υπήρχαν οπωροφόρα δένδρα. Το σχολείο αυτό έπαθε ζημιές με το σεισμό του Γενάρη του 1912 και επισκευαστικέ 2 χρόνια αργότερα .Άς κάνουμε τώρα μια αναφορά για την φωτογραφία.

Η φωτογραφία είναι περίπου το 1933 .Από πίσω είναι το κτίριο που αχνοφαίνεται είναι το σχολείο που αναφέραμε, τώρα τα πρόσωπα είναι ως εξής , πάνω πάνω Παπα-Γράψας και η Αγγέλικα Κοντομιχάλου .Πρώτη σειρά πάνω είναι –Βασίλης Χαλικιόπουλος –Κώστας Σιμήρης –Γρηγόρης Κασιανός –Στάθης Λιβάνης –Πάνος Μανιάς –Αντώνης Κασιανός-Δημήτρης Σιμήρης-Νίκος Γλυκιώτης .Δέυτερη σειρά-Γεράσιμος Αρκουζής-Κούλα Βλασσοπούλου- Αμέρικα Μανιά-Κική Προσαλέντη-Βασιλική Τσιντήλα-Τάσια Μιχαλοπούλου-Νίνα Κασιανού. Τρίτη σειρά –Τούλα Τσιντήλα -η δασκάλα Αθηνά Βλασσοπούλου-Πάνος Βλησμάς –Αθανασία Λαχανά- Ακριβή Καραβία-Κωνσαντίνα Χαλικιοπούλου-Ελένη Βλασσοπούλου-Μηλιά Δενδρινού- Κωνσταντίνα Λιβάνι-Θεωδόρα Δενδρινού- Διαμαντίνα Γράψα-δασκάλα Κατίνα Πιάτσα. Τέταρτη σειρά-Μαρία Καραβία-Κωνσταντίνα Κασιανού-Ακριβή Βλησμά-Κατερίνη Τσιντήλα-Μηλιά Καχρήλα-Ελευθερία Βλήσμά. Πέμτη σειρά –Πάνος Γιαννιώτης-Ελευθερία Κασιάνου-Κατερίνα Πετικάρη-Αθανασία Καραβία-Ευτυχία Μανιά-Περιστέρα Κασιανού. Έκτη σειρά Στυλιανή Τσιντήλα-Κατερίνη Βλησμά-Γαλάτεια Μηχαλοπούλου-Ντίνα Βλασσοπούλου-Μαγδαληνή Γλυκιώτη.

ΡΙΤΑ ΤΣΙΝΤΙΛΗ-ΒΛΗΣΜΑ