Η ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ
ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΩΝ ΕΝ ΙΘΑΚΗ
(Μας γράφουν από Βαθύ
υπό ημερομηνίαν 17 τρέχοντος.)
Χθες περί ώραν 3 μ.μ.
έφθασαν ενταύθα οι αντιπολιτευόμενοι υποψήφιοι εκτός του κ. Μπασιά. Οι φίλοι
των Σ. Πεταλάς και Ιπ. Καραβίας, μετά 4 άλλων συνάξαντες όσους ηδυνήθησαν,
εξήλθον εις προϋπάντησίν των ζητωκραυγάζοντες υπέρ της αντιπολιτεύσεως, έπειτα
ανήλθον εις την Λέσχην εκ του εξώστου της οποίας ο κ. Ν. Βαλσαμάκης απήγγειλε
λόγον, ή μάλλον κατηγορητήριον κατά του Τρικούπη οτι έβαλε φόρους ασκόπους,
πνίξας το έθνος, οτι ματαίως κατασκεύασε σιδηροδρόμους, οδούς και οτι τους
φόρους τούτους ουδεμία Κυβέρνησις δύναται να καταργήση. Έπειτα ευχαριστήσας εκ
μέρους της αντιπολιτεύσεως τον Λαόν απεπειράθη να προκαλέση ζητωκραυγάς υπέρ
της αντιπολιτεύσεως. Αλλ' επειδή εκ των ακροατών οι πλείστοι ήσαν
συμπολιτευόμενοι εδέχθησαν με παγεράν σιωπήν τας ευχαριστήσεις, ως μη
απευθυνομένας προς αυτούς, εζητωκραύγασαν δε μόλις περί τους 20 ούς είχον
συναθροίσει οι ανωτέρω κύριοι Πεταλάς και Καραβίας.
Ο Λαός της Ιθάκης
απεδοκίμασε τον λόγον του κ. Βαλσαμάκη και διότι εστηρίζετο εις ψευδείς
αριθμητικούς υπολογισμούς, αλλά και διότι αι κατά του Τρικούπη κατηγορίαι του
δεν προήρχοντο εκ πεποιθήσεως, αλλ' εκ μνησικακίας, διότι δεν τον προσέλαβε
Υπουργόν της Δικαιοσύνης. Πως άλλως δύναται να εξηγηθή οτι μήνας πολλούς πριν
γίνη γνωστόν το οικονομικό πρόγραμμα του Τρικούπη, εκηρύχθη αντιπολιτευόμενος
άμα τω σχηματισμώ του Υπουργείου εξ ού απεκλείσθη.
Έπειτα δεν είναι
σκανδαλώδες να κατηγορή ο κ. Βαλσαμάκης τους ψηφίσαντας τους φόρους ενώ αυτός,
αυτότατος εψήφισε κατά το 1883 και 1884, ότε ήτο ένθερμος οπαδός του Τρικούπη,
τον απεχθέστατον, και τω όντι άσκοπον, φόρον των καζανίων, τον φόρον των
πετρελαίων, του καπνού, του σιγαροχάρτου, των
παιγνιοχάρτων και πολλούς άλλους; Ο Λαός της Ιθάκης εννοεί τα ταπεινά
ελατήρια των συχνών μεταστροφών της πολιτικής του Βαλσαμάκη και δια τούτο, οι λόγοι των δεν εμπιούσιν
αυτώ καμμίαν εντύπωσιν.
ΛΑΕΡΤΗΣ
ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΕΝ ΤΟΙΣ ΔΗΜΟΙΣ ΔΟΛΥΧΙΟΥ ΚΑΙ ΑΣΣΟΥ
Μετά την Ιθάκη οι συμπολιτευόμενοι υποψήφιοι επεσκέφθησαν τους Δήμους
Δολυχίου και Άσσου.
Εκ των Δήμων τούτων είνε ως γνωστόν ο αντιπολιτευόμενος υποψήφιος Ιω.
Βρυώνης, όστις μάλιστα ήτο μέχρι τούδε και Δήμαρχος του ενός εξ αυτών, εις
αυτούς δε οι αντιπολιτευόμενοι εστήριζον τας ελπίδας των, αλλ' η γενομένη εις
τους συμπολιτευομένους υποψηφίους, θερμή, εγκάρδιος, εν πλείστοις δε χωρίοις και
ενθουσιώδης υποδοχή, θα έπεισεν αυτούς πιστεύομεν, οτι μάταιαι ήσαν αι ελπίδες
των. Και εις Φισκάρδον και εις Μεσοβούνια και εις Βασιλικάδες, όπου κατά πρώτον
μετέβησαν, οι κάτοικοι υποδέχοντο αυτούς μετ' ειλικρινούς χαράς, εις τα χωρία
δε Πλαγιά και Βαρύ η γενομένη αυτοίς υποδοχή είνε ανωτέρα πάσης περιγραφής. Μ'
όλον οτι η ημέρα καθ' ήν μετέβησαν εκεί ήτο εργάσιμος, οι άνθρωποι συνέρρευσαν
αθρώοι εγκαταλείποντες τας εργασίας των και ηγουμένων των σημαιών υπεδέχθησαν
αυτούς εν μέσω αδιαλείπτων πυροβολισμών και ζητωκραυγών. Η πορεία δε αυτών από
του χωρίου Πλαγιάς εις τα χωρία Βαρύ και Καριάς ήτον αληθώς θριαμβευτική, διότι
ηγούντο αυτών αι σημαίαι και 50 παλικάρια πυροβολούντα, παρηκολούθουν δε οι
κάτοικοι όλων των χωρίων τούτων ενώ οι κώδωνες έκρουον χαρμοσύνως. Εις Πλαγιάν
και εις Βαρύ ωμίλησεν ο κ. Μουσούρης εξ ονόματος των συναδέλφων του
ευχαριστήσας τους κατοίκους επί τη γενομένη αυτοίς υποδοχή παραβαλών την
διαγωγήν της Κυβερνήσεως του κ. Δηλιγιάννη προς την της του κ. Τρικούπη,
ελέγξας την διαγωγήν της αντιπολιτεύσεως και παραστήσας πόσον θα ήτον
καταστρεπτικόν δια το έθνος εάν αύτη ήρχετο εις τα πράγματα, ο δε κ. Πήλικας εξ
ονόματος των κατοίκων της Ιθάκης ης παρέστησε τα κυβερνητικά φρονήματα, οι
λόγοι δε αμφοτέρων τούτων εγένοντο δεκτοί μεθ' ενθουσιωδών επεφημιών και
ζητωκραυγών. Αφού επεσκέφθησαν και τα χωρία Κομητάτα και Νεοχώρι μετέβησαν εις
Άσσον.
Άξιον δε ιδιαιτέρας μνείας είνε οτι και εν αυτή τη κωμοπόλει Άσσου,
πρωτευούση του ομονύμου Δήμου, έτυχον της αυτής ενθουσιώδους υποδοχής,
χαιρετισθέντες κατά την αναχώρησίν των υπό των τηλεβόλων του Φρουρίου και των
κωδώνων των Εκκλησιών, είνε δε τούτο άξιον ιδιαιτέρας μνείας καθόσον η Άσσος
είνε αυτή η κατοικία του κ. Βρυώνη.
O νοήμων, ανεξάρτητος και ανεπτυγμένος Λαός της Κεφαλληνίας και Ιθάκης
επιδοκιμάζει την πορείαν των και το πρόγραμμά των.
Σατιρικό σκίτσο του «Αριστοφάνη» για μία από τις πολλές
συγκρούσεις Τρικούπη - Δηλιγιάννη
ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΙΑ
ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΕΝ ΣΑΜΗ
Αιγιαλός Σάμης 17 Σεπτεμβρίου 1890.
Διδακτικόν μάθημα έδωκεν ο Λαός της Σάμης προχθές εις τους υποψήφιους της
αντιπολιτεύσεως οίτινες αφίκοντο ενταύθα όπως εκ του σύνεγγυς αντιληφθώσι της
δυσαρέστου δια την Αντιπολίτευσιν καταστάσεως των πραγμάτων.
Μεθ' όλας τας προσπαθείας του υποψηφίου Ζερβού δεν κατορθώθη εξ όλης της
Σάμης να συναθροισώσι πλείονες των 30 εκλογέων, οίτινες εδεξιώθησαν κάτωθεν της
οικίας του ιατρού Γ. Ζερβού τον συνδυασμόν της Αντιπολιτεύσεως, ενώ υπέρ τους
τριακόσιους εκλογείς τυχαίως ευρεθέντες εις την αγοράν εκ της μερίδος του κ.
Καβαλιεράτου ίσταντο κατά την προκυμαίαν μυκτηρίζοντες και χλευάζοντες τους
αντιθέτους.
Όπως προσελκύσουν το πλήθος κάτωθεν της οικίας του ιατρού Ζερβού διέδωκαν
οτι σκοπεύει ο κ. Βαλσαμάκης ν' αναπτύξη το πολιτικόν πρόγραμμά των, αλλ' ο
κόσμος ίσταντο απαθής, δεν μετεκινείτο της θέσεώς του και δια χλευασμών
υπεδέχετο τας προσκλήσεις των. Τότε απελπισθέντες κατήλθον της οικίας του
Ζερβού οι υποψήφιοι της Αντιπολιτεύσεως, διήλθον την παραλίαν οδόν και
εσταμάτησαν εις το καφφενείον του Α. Κόγκου, όπου φρενητιώδεις ζητωκραυγαί υπέρ
της Συμπολιτεύσεως αντήχησαν αναγκασθέντος και αυτού του κ. Βαλσαμάκη να
εκφωνήση μετά πάθους "Ζήτω ο Τρικούπης".
Τοιαύτην ανδρικήν στάσιν ετήρησεν ο υπερήφανος Λαός της Σάμης απέναντι
του συνδυασμού της Αντιπολιτεύσεως, ώστε πανικός κατέλαβε τούτον κλεισθέντα εις
το ειρημένον Καφφενείον και μηδενός τολμήσαντος να είπη τι.
Το υπέρ της συμπολιτεύσεως φρόνημα του Δήμου Σαμαίων εξεδηλώθη περιφανώς
σήμερον προς άκραν απελπισίαν των αντιπολιτευομένων υποψηφίων, οίτινες δεν
απέκρυψαν την οικτράν των εντύπωσιν ως εκ της ψυχράς και προσβητικοτάτης
υποδοχής ής έτυχον ενταύθα, θεωρηθείσης παρ' αυτών και δικαίως της συμπεριφοράς
των Σαμαίων ως αποδοκιμασίας της Αντιπολιτεύσεως.
Πανθ' όσα εδημοσίευσεν εν παραρτήματι ο "Τύπος" εισί παχυλότατα
ψεύδη, προκαλούμεν δε οιονδήποτε των υποψηφίων της Αντιπολιτεύσεως, αν έχη το
θάρρος, να αναιρέση δια της υπογραφής του την αλήθειαν των λόγων μας.
Ο κόσμος πλέον εννόησε οτι συστηματική ψευδολογία αποτελεί το πολιτικόν
πρόγραμμα της Αντιπολιτεύσεως, δεν ηδύνατο δε να παρεκλίνη ταύτης η σύνταξις
του "Τύπου" προκειμένου να γράψη περί ημών.
Είναι περιττόν να προεξοφλή από τούδε το αποτέλεσμα των προσεχών εκλογών
εν τη περιοχή μας, αφού ολίγος καιρός μας χωρίζει από της ημέρας εκείνης, καθ'
ήν και πάλιν θ' απαγγελθή ενταύθα η πολιτική καταδίκη της Αντιπολιτεύσεως. Αλλ'
αφού εθεώρησε καλόν να προτρέξη και εις το ζήτημα τούτο έπρεπεν εκ της
διδασκαλίας του παρελθόντος να προβή εις την προδικασίαν του μέλλοντος.
Ο
ΒΙΝΙΕΡΑΤΟΣ
Ένας από τους
επισημοτέρους υποψηφίους του Δηλιγιαννικού συνδυασμού είναι ο Βινιεράτος
οποίος, καθώς μας διαβεβαιούν τουλάχιστον οι σύντροφοί του Μπασιάς και
Βαλσαμάκης με τας πανταχούσας των, (διότι αυτός έως τώρα δεν μας εφιλοδώρησε με
κανέν από τα συγχωρεμένα εκείνα χαρτοψώματα εις τα οποία συνειθίζει να βάνη την
υπογραφή του) θα σώση τον τόπον από την καταστροφήν εις την οποίαν τον έφερε,
καθώς ισχυρίζονται, ο Τρικούπης και θα τον απαλλάξη από τους φόρους και τα
δάνεια!
Δεν έχομεν καμμίαν
δυσκολίαν να πιστεύσωμε του Βαγγελάκη και Νικολάκη εις όσα μας λέγουν δια τον
νέον φίλον τους τον Παναγάκη, (φθάνει μόνον αυτοί να μην έχουν καμμίαν
αμφιβολίαν εις τας υποσχέσεις του), αφού ημείς τον γνωρίζουμε πολύ καλά, διότι
το μαγαζί του το πολιτικό το έχει ανοικτό εδώ και πολλά χρόνια και ηξεύρομεν με
πόσην ειλικρίνιαν και ακρίβειαν εξετέλεσε πάντοτε τας υποσχέσεις του και πόσον
ειργάσθη δια το συμφέρον του τόπου.
Και ως προς μεν την
ειλικρίνειαν του Πναγάκη και την ακριβή εκτέλεσιν των υποσχέσεών του
αναδημοσιεύομεν κατωτέρω το πρόγραμμά του της παρελθούσης Βουλευτικής Εκλογής
εις το οποίον περιέγραψε τας συμφοράς τα οποίας έπαθε το Έθνος εκ της πολιτικής
των προπαρασκευών και του αίματος, εννοών με τούτο τον μακαρίτη Κουμουνδούρον,
αλλ' ελησμόνησε ο Παναγάκης οτι αυτός ο ίδιος ήτον ο πιστότερος των οπαδών του
εις την πολιτικήν των προπαρασκευών και του αίματος και εψήφισε τυφλώς εις δύο
βουλευτικάς περιόδους του 1875 και 1879 οπού εξελέχθη τότε Βουλευτής, άπαντα τα
δάνεια, τους φόρους και τας επιστρατείας τα οποία επρότεινεν ο Κουμουνδούρος.
Όπως δήποτε με το αναδημοσιευόμενον πρόγραμμά του του 1887 υπέσχετο να εργασθή
προς ανόρθωσιν των οικονομικών, κατηγορών και τότε την κυβέρνησιν του Τρικούπη,
την οποία και διετείνετο (ο Παναγάκης) έφερεν η βία του αποκλεισμού και όχι η
Εθνική θέλησις, διότι επρότεινε νέους φόρους και νέας θυσίας και επεβουλεύετο
τα ύψιστα των πολιτών δικαιώματα, υπέσχετο να εργασθή ως στρατιώτης αρχαίος
(ενθυμήθη φαίνεται την εποχήν του
Καρούσου) προς περιφρούρησιν τούτων και υπεράσπισιν του οικονομικού της
πατρίδος μέλλοντος! Πράγματι δε ο Παναγάκης εξετέλεσε πιστώς και κατά γράμμα
τας υποσχέσεις του και ειργάσθη ως στρατιώτης ακάματος και αρχαίος! διότι άμα,
εξαπατήσας τους συμπολίτας του και αφαρπάσας τας ψήφους των κατά την τελευταίαν
βουλευτικήν εκλογήν ελιποτάκτησεν ακράτητος εις τας εχθρικάς τάξεις και
προσελθών εις τον Τρικούπην εψήφισεν επί τριετίαν και πλέον ανερυθριάστως όλα
εκείνα τα δάνεια και φόρους δια τα οποία εκατηγορούσε την κυβέρνησιν του
Τρικούπη και ωρκίζετο ν' αρπάση ως αρχαίος στρατιώτης την σημαίαν δια να τα
πολεμήση. Τίνι τρόπω και δια ποίον λόγον εγένετο η λειποταξία αύτη γνωρίζει ο
κ. Σκουλούδης και αυτός ο κ. Βαλσαμάκης, ο συσταίνων ήδη τον Παναγάκη όπως τον
ψηφίσωμεν και πάλιν, προς καταπολέμησιν των καταστρεπτικών σχεδίων του
Τρικούπη! ο το τρίτον ήδη εμφανιζόμενος εις το κοινόν ως φίλος του, ναι αυτός ο
κ. Βαλσαμάκης, ο οποίος επίσης γνωρίζει αρκετά καλά από τι παρεκινήθη ο τώρα
φίλος του Παναγάκης να προσέλθη εις την Βουλήν και ψηφίση την πίστωσιν δια τον
Σπάρταλην, αφού επί τινας ημέρας έκαμε τον χολιασμένον. Αλλά ο Παναγάκης αποβλέπει
και ενδιαφέρεται πολύ δια τα τοπικά (δηλαδή δια το προσφιλές του Δημαρχίκι, το
οποίον δεν το λησμονάει για όσα χρόνια και αν ζήση), τας δε υψηλάς ιδέας και
πεποιθήσεις των δύο φίλων του τας μεταχειρίζεται ως σκαλί δια ν' αναβή και
αρπάση το δημοτικόν σκήπτρον, άμα όμως βλέπει οτι το σκαλί αυτό δεν βοηθεί ν'
αναβή, διότι έχει ανάγκην της Κυβερνήσεως δια να προστατεύση τους
βασιβουζούκους του να σπάσουν κάμποσα κεφάλια δια να πάρη την δημοτικήν
εκλογήν, τότε λησμονεί τας υποσχέσεις και τα γενικά συμφέροντα και προσέρχεται
εις την Κυβέρνησιν, είτε Τρικούπης προΐσταται αυτής, είτε Δηλιγιάννης, είτε κι
αυτός ο Σουλτάνος. Αυτή είναι η απαράβατος πορεία του Παναγάκη ως Βουλευτού.
Κατά πόσον δε
ειργάσθη υπέρ των τοπικών συμφερόντων, αφίνοντες κατά μέρος επί του παρόντος
την επί δεκαετίαν διοίκησιν και διαχείρισίν του ως Δημάρχου, καθό μοι
ενδιαφέρουσαν τους εκλογείς του Νομού, υπενθυμίζομεν μόνον τα δεινά τα οποία
υπέφερον οι χωρικοί των λοιπών Δήμων όταν ήρχοντο εις την πόλιν χάριν των
υποθέσεών των.
Και ποίος δεν
ενθυμείται πόσην προστασίαν ελάμβανον οι χωρικοί από τον Παναγάκη, όταν ήρχοντο
εις την πόλιν δια να πωλήσουν το πράγμα τους; Οι μαρκατολόγοι του Παναγάκη τους
το επέρνανε όπως ήθελαν, τους εκλέφτανε και αν ήρχετο καμμιανού στο κεφάλι να
πάη στου Παναγάκη να ζητήση το δίκηο του, ο Παναγάκης όχι μόνον τον ύβριζε
λέγοντάς του πως εκειός εκακομεταχειρίσθηκε το μαρκατολόγο του, αλλά τον
έστελνε και στο φρέσκο της καμπάνας, όπου τον επεριμένανε άλλα μαρτύρια και
κοροϊδίες από τους συγγενείς των μαρκατολόγων, κλητήρες του Παναγάκη.
Δεν πιστεύω πως
ελησμονήσανε ακόμα, αν και επεράσανε τώρα επτά χρόνια, οι Εικοσιμιώτες τι
μαρτύρια επερνούσανε όταν ερχόντανε να πωλήσουνε τα λάχανά τους εις την αγοράν
όπου η Αστυνομία του Παναγάκη τους επέταε απ' εδώ και εκεί και τους
εστενοχωρούσε δια να τους υποχρεώση να πετάξουνε το πράγμα τους για να το
πάρουνε οι μαρκατολόγοι του Παναγάκη χάρισμα. Δεν πιστεύω να ελησμονήσανε οι
Ελισιάνοι, οι Λειβαθινοί, οι Ξομερίτες τι ετραβούσανε κάθε που εφέρνανε τα
πορτοκάλια τους, τα λεμόνια τους, τα κοτόπουλά τους, τα αρνιά τους και τα άλλα
προϊόντα τους εις την χώραν να τα πωλήσουν όταν οι νταΐδες του Παναγάκη είχανε
πιασμένους τους δρόμους οπού ήελαν να περάσουν και τους εληστεύανε και τους τα
έπερναν όσο ήθελαν. Και αν ήθελε κάμουν την παραμικράν αντίστασιν τους
εξυλοκοπούσαν και τους παρέδιδον εις κλητήρας του Παναγάκη οίτινες τους
αρπάζανε και τους ερίχνατε στο φρέσκο. - Ούτε οι Ληξουριώτες, οι Σαμικοί, και
οι λοιποί χωρικοί όταν ήρχοντο να πωλήσουν τα πεπόνια τους, τα κεράσια τους, τα
λαχανικά και άλλους καρπούς των τι ετραβούσανε εις την πώλησιν των χωρίς να
λάβουν την αξία του πράγματός των δια ν' αποφύγουν μεγαλήτερους μπελάδες. - Και
τώρα ποιός χωρικός δεν έρχεται και δεν μένει ευχαριστημένος οπού πωλεί το
πράγμα του όσον θέλει και το πωλεί ο ίδιος και αν λάβη ανάγκην να φύγη δίνει
τον Νόμον του μαρκατολόγου, διότι αν τολμήση κανείς να τον αδικήση έχει πλησίον
του όχι μόνον την Αρχήν αλλά και τον κλητήρα από το χωριό του να τον
προστατεύση. Διότι ο Δρακόπουλος τόση προστασία και υπεράσπισι έδωκεν εις τους
χωρικούς ώστε εδιώρισε και πολλούς κλητήρας χωρικούς δια να προστατεύουν τους
συγχωριανούς των εις κάθε περίστασι. Και στοχάζεται ο Παναγάκης πως όλα αυτά τα
ελησμόνησαν οι χωρικοί και θα τον εκλέξουνε πάλαι Βουλευτή μαζύ με τον αχώριστον
σύντροφόν του τον σιορ Τάση το Ζερβό, δια να προσπαθήσουνε να ξεκάμουνε το
Δρακόπουλον από Δήμαρχο για να γίνη πάλι ο Παναγάκης ν' αρχίση τα συνηθισμένα
του. Ας το βγάλη από το μυαλό του διότι όλα αυτά τα θυμώνται οι χωρικοί και
ανατριχιάζουνε. Και απόδειξις οπού αφού έγινεν ο Δρακόπουλος Δήμαρχος δεν είδε
Θεού πρόσωπον ο Παναγάκης, και αν έμεινε την άλλη φορά από λίγους ψήφους
βουλευτής ήτανε γιατί έβγαλε το περίφημο εκείνο πρόγραμμα, οπού κατωτέρω
δημοσιεύομεν δια να πεισθή ο κόσμος αν πρέπει να ρίψη άσπρο, ως συσταίνουν τώρα
οι Βαγγελάκης και Νικολάκης, ή μαύρο, κατάμαυρο του Παναγάκη και των συντρόφων
του.
ΠΡΟΣ
ΤΟΥΣ ΕΚΛΟΓΕΙΣ
ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ
ΚΑΙ ΙΘΑΚΗΣ
Πολίται εκλογείς.
Άπαντες αισθάνεσθε
και εννοείτε το κρίσιμον των καιρών, την αγωνίαν, κατά της οποίας παλαίομεν
σήμερον εν Ελλάδι.
Το έθνος επί
πεντηκονταετίαν ολόκληρον υπό αστόργου και απερίσκεπτου διοικήσεως
διευθυνόμενον υπεβλήθη εις θυσίας ανωτέρας των δυνάμεών του, έπαθε συμφοράς
ανυπολογίστους, εξηντλήθη, απέκαμε. Δύο βήματα ακόμη εμπρός επί του δρόμου, εις
τον οποίον ώθησεν αυτή η πολιτική των παρασκευών και τους αίματος και έχετε
αφεύκτως την χρεωκοπίαν με την φοβεράν συνοδείαν της, τον θάνατον πάσης
ευγενούς ιδέας και παντός γενναίου αισθήματος, έχετε την ανάστασιν των αγρίων
κοινωνικών ενστίκτων, δια των οποίων ο άνθρωπος συγγενεύει μετά του κτήνους και
τα οποία μόνο υπό του πολιτισμού και της ευημερίας δαμάζονται και
περιορίζονται.
Πολίται.
Είναι καιρός οι
πλανηθέντες να συνέλθωσιν εκ της πλάνης εις την οποίαν επέσαμεν. Είναι καιρός
να στρέψωμεν μετ' αποφάσεως τα νώτα εις το βάραθρον, προς το οποίον συρόμεθα
υπό ματαίων ονείρων και ινδαλμάτων. Εμπρός είναι η αποσύνθεσις και ο θάνατος,
οπίσω είναι η ελπίς και η ανάρρωσις, η γλυκεία αύτη αυγή της ρώμης και της
υγιείας. Εκλέξατε.
Η σημερινή κυβέρνησις,
(του Τρικούπη ακούσατε, ακούσατε!!) την οποίαν έφερεν εις την εξουσίαν η βία
του αποκλεισμού και ουχί η εθνική
θέλησις, επιμένει εις την παλαιάν πολιτικήν και ψιθυρίζει δια των οργάνων της
ανάνδρους απειλάς κατά του υψίστου δικαιώματος των πολιτών, κατά της γενικής
ψήφου, την οποίαν από της 7 Απριλίου 1885 θεωρεί ως ανυπέρβλητον πρόσκομμα των
σχεδίων αυτής.
Κεφαλλήνες και
Ιθακήσιοι! Παρουσιαζόμενος σήμερον ενώπιον των εκλογέων της νέας περιφέρειας
δεν ευρίσκομαι εις την ανάγκην να είπω ούτε τις είμαι, ούτε τι ζητώ. Στρατιώτης
ακάματος και αρχαίος υπό την σημαίαν της ελευθερίας και της προόδου, εις την
σκιάν της οποίας παράγονται και βλαστάνουσι τα γενναιότερα των αισθημάτων και
των έργων τα εξοχότερα, ευρίσκω την πάλην ενώπιόν μου και λαμβάνω το μέρος μου,
εκτιθέμενος εις την οργήν αντιπάλων σκληρών και αδίκων προς υπεράσπισιν του
οικονομικού της πατρίδος ημών μέλλοντος, το οποίον διακυβεύεται υπό της
ενεστώσης κυβερνήσεως και των συμβούλων αυτής και προς φρούρησιν του υψίστου
δικαιώματος του πολίτου, το οποίον απειλείται επί βλάβη των εργατικών και
αγροτικών τάξεων.
Υμείς δε παρερχόμενοι
κατά την ημέραν της εκλογής έμπροσθεν της κάλπης, την οποίαν έθεσα μετά θάρρους
ενώπιόν σας, οι άνθρωποι μάλιστα της εργασίας και των αγρών, σκεφθήτε σοβαρώς,
σκεφθήτε επανειλημμένως πριν ή καταθέσητε εν αυτή την ψήφον σας.
Εν Αργοστολίω την 11
Δεκεμβρίου 1886.
Ο
Συμπολίτας σας
ΠΑΝΑΓΗΣ ΒΙΝΙΕΡΑΤΟΣ
Εφημερίδα "ΕΜΠΡΟΣ" Φύλλον 167, 20.9.1890
Δια την αντιγραφή
ΛΟΥΙΖΑ ΜΠΑΣΑΚΙΔΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου