Φιλικός και αγωνιστής του 1821. Καταγόταν από το Μυστρά, από όπου η οικογένειά του είχε φύγει μετά τα Ορλωφικά (1770) και είχε εγκατασταθεί στην Ιθάκη και ο πατέρας του συμμετέσχε ως κυβερνήτης καταδρομικού πλοίου στη ναυτική μοίρα του Λάμπρου Κατσώνη. Ο Διονύσιος Ευμορφόπουλος έγινε επίσης ναυτικός και το χειμώνα του 1818 – 19 βρέθηκε στη Βλαχία, όπου σχετίστηκε με ανώτερα στελέχη της Φιλικής Εταιρείας και μυήθηκε στους σκοπούς της. Ανέλαβε αμέσως διάφορες εμπιστευτικές αποστολές στην Πελοπόννησο και την Κωνσταντινούπολη.
Το 1820, εκτελώντας ανώτερη
διαταγή, οργάνωσε τη δολοφονία του φιλικού Κυριάκου Καμαρηνού, ο οποίος είχε
θεωρηθεί εξαιρετικά επικίνδυνος για την Εταιρεία. Τον Ιανουάριο του επόμενου
χρόνου (1821) ο Ευμορφόπουλος πήγε στην Ύδρα και από εκεί πέρασε στο Μοριά,
όπου συνεργάστηκε με τους πρωτεργάτες της εθνικής εξέγερσης.
Συνεχής υπήρξε η παρουσία του
Ευμορφόπουλου στα πεδία των μαχών σε όλη τη διάρκεια του Αγώνα. Επικεφαλής
σώματος, κυρίως από Επτανήσιους πολέμησε στα δυο πρώτα χρόνια στην Πελοπόννησο
και τη Στερεά Ελλάδα.
Πήρε μέρος στην πολιορκία της
Καρύταινας (1821) υπό το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και αγωνίστηκε με το Δημήτριο
Υψηλάντη και το Νικηταρά στο Άργος, στους Μύλους, στον Άγιο Σώστη και στο
Αγιονόρι εναντίον του Δράμαλη (Ιούλιος 1822). Το καλοκαίρι του 1824
τοποθετήθηκε από την κυβέρνηση του Γεωργίου Κουντουριώτη αρχηγός του
στρατοπέδου στα Δερβενοχώρια της Κορινθίας (Ιούλιος 1824), από όπου έσπευσε σε
βοήθεια του Ιωάννη Γκούρα στις επιτυχημένες του επιχειρήσεις στην Αττική
εναντίον του Ομέρ πασά της Καρύστου (Ιούλιος- Αύγουστος 1824). Στο τέλος του
ίδιου χρόνου ονομάστηκε στρατηγός.
Σε όλο το διάστημα της
πολιορκίας της Ακρόπολης της Αθήνας από τα στρατεύματα του Κιουταχή (Αύγουστος
1826 – Μάιος 1827) ο Ευμορφόπουλος βρισκόταν μέσα στο φρούριο και, όπως
αναφέρεται, διακρίθηκε για τις διοικητικές του ικανότητες και τη γενναιότητά
του. Πήρε επίσης μέρος στην εκστρατεία του αρχιστράτηγου Τσώρτς στη Δυτική Ελλάδα
(τέλη 1827).
Το Μάρτιο του 1828, στα
πλαίσια των προσπαθειών της ανασύνταξης και στελέχωσης του άτακτου στρατού από
τον Καποδίστρια, διορίστηκε διοικητής της Η’ χιλιαρχίας της ανατολικής
Ελλάδας. Με την ιδιότητά του αυτή πολέμησε σε πολλές μάχες στην Κεντρική
Ρούμελη υπό τις διαταγές του Δημήτριου Υψηλάντη. Από τις σημαντικές του
επιτυχίες την περίοδο αυτή υπήρξε η κατάληψη της Πέτρας της Βοιωτίας
(Νοέμβριος 1828), όπου αργότερα (Σεπτέμβριος 1829) δόθηκε η τελευταία μάχη του
Αγώνα στη νικηφόρα έκβαση της οποίας σημαντικά συνέβαλε.
Μετά την Απελευθέρωση ο
Ευμορφόπουλος ονομάστηκε συνταγματάρχης της Φάλαγγας και λίγο πριν από το
θάνατό του υποστράτηγος. Για την πολεμική του δράση έγραψε μια σύντομη και
λιτή έκθεση που έστειλε στο Φωτάκο (Δεκέμβριος 1857), η οποία
πρωτοδημοσιεύτηκε το 1884 στο περιοδικό Εβδομάδα (αριθ. 12, 13, 14) και το 1957
εκδόθηκε στη σειρά «Απομνημονεύματα» (εκδόσεων Γ. Τσουκαλά) με εισαγωγή του
Εμμανουήλ Πρωτοψάλτη και τίτλο Απόσπασμα Εκθέσεως.
Πηγή Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, «Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό», Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα, 1985.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου