ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΑ ΣΠΑΝΙΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ

ΘΙΑΚΙ: «ΠΥΛΑΡΟΣ» & «ΑΣΣΟΣ» ΣΥΓΚΡΟΥΟΝΤΑΙ ...

ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΝΤΑΝ ΣΤΟ ΘΙΑΚΙ

Ας ρίξουμε μια ματιά αρκετά χρόνια πιο πίσω να δούμε πώς έπαιζαν τα παιδιά στο Θιάκι. Βέβαια δεν μιλάμε για βιομηχανοποιημένα παιχνίδια, άλλωστε ήταν άγνωστα τότε, όμως η ανάγκη των παιδιών οδήγησε στην εφεύρεση παιχνιδιών που παιζόντουσαν σε κλειστό χώρο ή μέσα στη φύση.

'Αι-μπάι: Παίζεται από 5-10 παιδάκια μέχρι 10 χρόνων. Εκτός από δύο που είναι όρθια, τα υπόλοιπα κάθονται κάτω στη σειρά και έχουν ενωμένα τα χέρια. Ένα από τα όρθια παιδιά πλησιάζει τα καθισμένα, καθένα χωριστά και ενώνει τα χέρια του με τα δικά τους. Μέσα στα χέρια του έχει ένα χαλικάκι, που Θα το δώσει σ' ένα από τα παιδάκια και το άλλο όρθιο παιδί πρέπει να βρει σε ποιο απ' όλα το έδωσε. 

Ο LOLEK ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΗΧΟΧΡΩΜΑΤΩΝ ΚΗΦΙΣΙΑΣ

ΟΙ ΜΕΛΩΔΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΕ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ με τη συμμετοχή του Λόλεκ. O Λόλεκ είναι μοναδική περίπτωση τραγουδοποιού που μπορεί να συνδέσει παραδοσιακά επτανησιακά με Κ. Χατζή, ρεμπέτικα, με Leonard Cohen και μουσική πανκ των ‘80s. Και όλα αυτά πηγάζουν από έναν εσωτερικό πυρήνα που εκφράζεται με έναν ενιαίο τρόπο - κι ας είναι τραγούδια από διαφορετικές εποχές και στυλ. 

Σάββατο 24/9, Ώρα: 7.00 μ.μ, Πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου, Νέα Κηφισιά, 

Είσοδος Ελεύθερη.

ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ «EDWARD LEAR & THE IONIAN ISLANDS»

Η οργάνωση αναδρομικής έκθεσης Ζωγραφικής με τίτλο: «Edward Lear & the Ionian Islands», που θα εγκαινιασθεί το Μάιο του 2012 στο Ανάκτορο Μιχαήλ και Γεωργίου, στην Κέρκυρα, ήταν το θέμα συζήτησης που έγινε στο Αναπτυξιακό Κέντρο του Δήμου Κέρκυρας (Φαληράκι), με τη συμμετοχή εκπροσώπου και της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων. Σκοπός της συνάντησης αυτής ήταν η ενημέρωση των τοπικών αρχών και πολιτιστικών φορέων σχετικά με Έκθεση και πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του Προέδρου του Ιδρύματος Μποδοσάκη, Δημητρίου Βλάστου καθώς και του Προέδρου της Ελληνικής Επιτροπής του Ιδρύματος Α.Γ. Λεβέντη, Γεωργίου Δαυίδ.  Τα δύο αυτά Ιδρύματα, μαζί με το Ίδρυμα Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου, από κοινού χρηματοδοτούν την Έκθεση.

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΑΡΑΛΛΗΛΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ

Στο πλαίσιο της συνάντησης πραγματοποιήθηκε μία καταρχήν ανταλλαγή απόψεων με τους φορείς, προκειμένου να διοργανωθούν παράλληλες εκδηλώσεις σε όλη την περίοδο διάρκειας της έκθεσης, από τις 25 Μαΐου 2012 έως 30 Αυγούστου του ιδίου έτους. Οι εκδηλώσεις αυτές θα έχουν σα στόχο τη μέγιστη προβολή της διοργάνωσης συνολικά αλλά και την αυξημένη επισκεψιμότητα στην έκθεση από Έλληνες και ξένους.

Το τέλος Σεπτεμβρίου θα πραγματοποιηθεί νέα συνάντηση των φορέων στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, όπου πλέον θα συζητηθούν συγκεκριμένες προτάσεις, οι οποίες στη συνέχεια θα υποβληθούν στην Εκτελεστική Επιτροπή της διοργάνωσης.

Στη συνάντηση παραβρεθήκαν εκπρόσωποι των Τοπικών Αρχών καθώς και των Πολιτιστικών Ιδρυμάτων της Κέρκυρας. Συγκεκριμένα συμμετείχαν στελέχη της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων και του Δήμου Κέρκυρας, ο Αντιδήμαρχος Κερκυραίων,  Σπύρος Μωραΐτης, η Αναπληρώτρια Καθηγήτρια (και νεοεκλεγείσα Αντιπρύτανης του Ιονίου Πανεπιστημίου), Μιράντα Καλδή, η Διευθύντρια των Γ.Α.Κ.-Αρχεία Νομού Κέρκυρας, Σοφία- Αικατερίνη Πανταζή, ο Πρόεδρος της Αναγνωστικής Εταιρείας Κέρκυρας, Ιωάννης Πιέρρης, ο Πρόεδρος της Φιλαρμονικής Εταιρείας Μάντζαρος, Ιωάννης Τριβυζάς, ο Πρόεδρος της Φιλαρμονικής Εταιρείας Κέρκυρας, Ιωάννης Γραμματικός, ο Υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων της Φιλαρμονικής Εταιρείας «Καποδίστριας», Διονύσιος Ιωάννου, εκπρόσωπος της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Κέρκυρας, Κατερίνα Μεσημέρη, εκπρόσωποι του Μουσείου Ασιατικής Τέχνης, η Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Φίλων Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες, Ηώ Μπούα,  ο Διευθυντής Παραγωγής του Διεθνούς Φεστιβάλ Κέρκυρας, Τάκης Αναγνωστάκος, ο Βρετανός ψυχίατρος, Anthony Stevens καθώς και ο επιχειρηματίας, Σέργιος Βούλγαρης.

   Στη συνάντηση συμμετείχαν, εκτός των άλλων, ο τοπικός συντονιστής της διοργάνωσης, Σπύρος Γιούργας αλλά και η καλλιτεχνική Διευθύντρια της διοργάνωσης, Κατερίνα Κοσκινά.

«ΤΟΠΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΙΘΑΚΗΣ» ….ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΦΟΡΑ

Η Ιθάκη,  από το 1500 μέχρι το 1797 βρισκόταν υπό την κυριαρχία των Βενετών, οι οποίοι  επιδιώκοντας τον πλήρη έλεγχο των κτήσεων τους, επέβαλαν μια  αυστηρά συγκεντρωτική διοίκηση. Η εφαρμογή ενός τέτοιου συστήματος διοίκησης  απαιτούσε στιβαρό και οργανωτικά άψογο  τρόπο τήρησης και διαφύλαξης  των  δημοσίων εγγράφων, συντελώντας έτσι καθοριστικά  στη διάσωσή τους. Αυτά  αποτέλεσαν τη βάση  του Αρχειοφυλακείου,  μετέπειτα Ιστορικού Αρχείου και στις μέρες μας Τοπικού Αρχείου Ιθάκης, ως περιφερειακή υπηρεσία των Γενικών Αρχείων του Κράτους.

 Το Τοπικό Αρχείο Ιθάκης, το Ιστορικό Αρχείο όπως είναι περισσότερο γνωστό στους Ιθακήσιους, λανθασμένα  έχει καταγραφεί εν πολλοίς στην κοινή γνώμη ως υπηρεσία που απευθύνεται και αφορά σε έναν περιορισμένο κύκλο ανθρώπων, όπως άλλωστε συμβαίνει και με άλλα Αρχεία. Η έκδοση αυτού του ημερολογίου στοχεύει στο να γίνει ευρύτερα γνωστός ο ρόλος του και να αποτελέσει σταθερό και δυναμικό πολιτιστικό φορέα του νησιού. Στο ημερολόγιο παρουσιάζεται υλικό, χωρίς χρονολογική ή άλλη τάξη,  σε μια προσπάθεια απόδοσης μιας πολύ γενικής εικόνας του Αρχείου.

 Η στέγαση του Αρχείου σε ακατάλληλους  χώρους και η έλλειψη προσωπικού, υποβάθμισαν την σημασία του  στην τοπική κοινωνία, οδηγώντας  το σε μια μοναχική περιπλάνηση, με αποτέλεσμα την κακοποίηση του υλικού, τις απώλειες  και την περιορισμένη  προσβασιμότητα στις πηγές του, ενώ οι σεισμοί του 1953 διασάλευσαν την όποια  τάξη υπήρχε. 

 Παρά τις απώλειες και τις φθορές, το  Αρχείο της Ιθάκης είναι ένα σημαντικό Αρχείο, που διαθέτει πλούσιο αρχειακό υλικό και καλύπτει όλες τις περιόδους της ιστορικής της πορείας με αδιάσπαστη συνέχεια από τον 17^ο αιώνα ως τις μέρες μας, με την παλαιότητα του υλικού να αρχίζει στα 1636. Τα αρχεία της Βενετικής Διοίκησης (1500-1797), της ταραχώδους Εικοσαετίας (1897-1817), του Ιονίου Κράτους (1817-1864), των Νοτάριων (Συμβολαιογράφων), το Εκκλησιαστικό, το Ληξιαρχικό, τα Νεώτερα αρχεία και συλλογές συνιστούν αδιάσειστα τεκμήρια για όσα συντελέστηκαν στην πολιτική, οικονομική, και κοινωνική διαδρομή του νησιού.

Η ταξινόμηση του υπάρχοντος υλικού, ο διαρκής εμπλουτισμός του με νέο και η δημιουργία νέων συλλογών αποτελούν τις βασικές προτεραιότητες. Χρειάζεται προσπάθεια και συντονισμός για να περισωθούν και να αναδειχθούν τα εναπομείναντα αρχεία στην Ιθάκη ώστε να είναι ελεύθερα προσβάσιμα σε όλους. Χρειάζονται χρήματα, κτήριο, προσωπικό, συνεργασία  των τοπικών Αρχών, των δημοσίων υπηρεσιών και των φορέων αλλά και ιδιωτών,  μα πρώτα απ’ όλα να κατανοηθεί η σπουδαιότητα της Παιδείας και του Πολιτισμού και η  σημασία του  Αρχείου ως  θεματοφύλακα της Ιστορίας του νησιού και των ανθρώπων του.

 Ειδικά στις μέρες μας, που η παγκοσμιοποίηση απειλεί  τον πολιτισμικό ιστό και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε τόπου, επιβάλλοντας την ομοιομορφία και  την πολιτισμική αλλοτροίωση των κοινωνιών, η διαφύλαξη της ιστορικής μνήμης και της συλλογικής ταυτότητας προβάλλει ιδιαίτερα επιτακτική. Έτσι, ο ρόλος του Τοπικού Αρχείου καθίσταται πολύτιμος για τη διάσωση, τη διατήρηση και την προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ιθάκης.

ΠΕΤΡΟΣ ΒΛΑΧΟΣ                                                                                                                             

Προϊστάμενος Τοπ. Αρχείου Ιθάκης

Ληξιαρχικό αρχείο: Γεννήσεις 1841-1932, αρ. 960 του έτους 1860. Η ληξιαρχική πράξη γέννησης του ποιητή Λαυρέντιου (Λορέντζου) Μαβίλη.

Εκπαιδευτικά: Αρχείο Δημόσιας Εκπαίδευσης. Ενδεικτικό του Δημοτικού Σχολείου Σταυρού, 1929.

Η ΚΟΡΓΙΑΛΕΝΕΙΟΣ, ΤΟ ΕΣΠΑ ΚΑΙ Ο ESPRESSO

Είναι ίσως από τα λίγα παραδείγματα του τοπικού πολιτισμού για τα οποία πλειάδα συμπολιτών  μας τοποθετούνται δημόσια. Είναι παράλληλα και απο τα πολλά που καταλήγουν στο δυσάρεστο, ως αποτέλεσμα της αδράνειας των υπευθύνων με την  ταυτόχρονη επίδειξη εκνευριστικής αλαζονείας. Εκεί όμως που αναμένεις ανατρεπτικές και ριζοσπαστικές ιδέες και πράξεις ακούς την πλέον εύκολη και χιλιοφορεμένη λύση: τον "δημόσιο χαρακτήρα του Κοριαλενείου Ιδρύματος".

 Οι συνθήκες αλλάζουν. Μαζί με αυτές είμαστε υποχρεωμένοι να αλλάξουμε και εμείς. Είτε το θέλουμε είτε όχι, είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε είναι κοινώς αποδεκτό πως ο δημόσιος τομέας όπως το ξέραμε έχει παρέλθει. Συνεπώς- και πάντα κατά την προσωπική μου άποψη- όσοι επιμένουν στην παραπάνω διατύπωση κινδυνεύουν να "προσπεραστούν" από την ίδια τη πραγματικότητα. Σε κάθε περίπτωση, ανεξαρτήτως προτεινόμενων λύσεων, η κατάσταση είναι μία: Το Κοργιαλένειο Ίδρυμα (Βιβλιοθήκη και Μουσείο) παραμένει ανενεργό και οι εργαζόμενοι απλήρωτοι και αβέβαιοι για το μέλλον των ίδιων και του Ιδρύματος. Με δεδομένα τα παραπάνω θεώρησα σκόπιμο να παρουσιάσω τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνομαι το πρόβλημα καταθέτοντας παράλληλα πρόταση στον "άτυπο" δημόσιο διάλογο που τον τελευταίο καιρό παρακολουθούμε.

Ο εθνικός ευεργέτης Μαρίνος Κοριαλένιος χάρισε στην Κεφαλονιά ένα μοναδικό δώρο. Η Βιβλιοθήκη και το Μουσείο στο κέντρο του Αργοστολίου θυμίζουν και "διδάσκουν" την ιστορία και τον πολιτισμό του τόπου μας. Είναι ευκαιρία αφενός να ενισχύσουμε την πολιτιστική μας παρουσία και αφετέρου να δώσουμε λύση στο αδιέξοδο των εργαζομένων του Ιδρύματος. Προτείνω την άμεση ενεργοποίηση του Διοικητικού Συμβουλίου και των αρμόδιων αρχών προκειμένου να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες που το ΕΣΠΑ (πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης) παρέχει  μέσω του προγράμματος για τον πολιτισμό με προϋπολογισμό 400 εκ Ευρώ.

 Αναφέρω συνοπτικά πτυχές του προγράμματος:

-Υποστήριξη της προβολής του Πολιτιστικού και Καλλιτεχνικού προϊόντος του Ιδρύματος,

-Διακρατική ανταλλαγή στελεχών και υπαλλήλων στον τομέα,

-Χρηματοδότηση εκδηλώσεων προώθησης του έργου σε Κεφαλονιά, Ελλάδα και Ευρώπη στο πλαίσιο πολιτιστικών φεστιβάλ και

-Χρηματοδότηση θέσεων εργασίας με την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

 Με τον τρόπο αυτόν, μπορούμε να ανταποκριθούμε στο πρόβλημα με την προϋπόθεση ότι οι υπεύθυνοι θα ενδιαφερθούν και οι διαδικασίες θα ολοκληρωθούν άμεσα μιας και το πρόγραμμα λήγει το 2013.

Σημείωση 1: Η πρόταση που παρουσίασα έχει χαρακτήρα βραχυπρόθεσμο. Ως εκ τούτου θέλω να πιστεύω πως είμαστε ώριμοι να συζητήσουμε και το ενδεχόμενο της μακροπρόθεσμης συμμετοχής του ιδιωτικού κεφαλαίου.

Σημείωση 2: Απο την στιγμή που οι κυρίως αρμόδιοι για την επίλυση του προβλήματος τυγχάνουν συνταξιούχοι επιστήμονες έχουν τον χρόνο να επισπεύσουν τις διαδικασίες. Ένας espresso λιγότερος δεν αποτελεί και τεράστιο προσωπικό πλήγμα...

 ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΤΣΟΥΡΟΥΦΛΗΣ

Πολιτικός Επιστήμων

Α/πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Νέων Αργοστολίου

"Η ΥΓΕΙΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ" ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΟΥΡΚΟΥΜΕΛΑΤΩΝ

Κυκλοφόρησε από τις  Ιατρικές Εκδόσεις Γιάννη Β. Παρισιάνου το σύγγραμμα: «Η Υγεία Ταξιδεύει. Αυθεντικές θαλασσινές αφηγήσεις».

Πρόκειται για συλλογική προσπάθεια που εκπονήθηκε μέσα σε 2,5 χρόνια. Περιγράφονται αυτοτελείς αφηγήσεις πραγματικών υγειονομικών συμβάντων που έλαβαν μέρος σε πλοία ή σε παράκτιες περιοχές από τα παλαιά χρόνια έως και σήμερα. Συγκλονιστικές εμπειρίες ναυτικών καταδεικνύουν την αναγκαιότητα υπηρεσίας ιατρών στα πλοία. Το βιβλίο διανθίζεται από γνωμικά – παροιμίες – ποιητικές αναζητήσεις σχετιζόμενα όλα με τη θάλασσα ενώ φωτογραφίες και έργα ζωγραφικής που συμπεριλαμβάνονται αποτελούν βραβευμένα έργα μαθητών Γυμνασίου από αντίστοιχο διαγωνισμό της Β΄ Βάθμιας Εκπαίδευσης Νομού Ηλείας.

Την διεύθυνση και τον συντονισμό της έκδοσης τον είχε ο Διευθυντής του Κέντρου Υγείας Κλειτορίας δρ Ν. Χ. Ραζής ενώ συμμετέχουν 41 συγγραφείς από όλη την Ελλάδα. Το έργο προλόγισε οι τέως Υπουργοί Γιάννης. Δ. Διαμαντίδης και Θάνος Στ. Μικρούτσικος. Το πόνημα έχει αποδοθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να διαβάζεται άνετα τόσο από Υγειονομικούς όσο και από λοιπούς Αναγνώστες. Η  διάθεσή του γίνεται από τις Ιατρικές Εκδόσεις Γιάννη Β. Παρισιάνου (τηλ/fax: 210 7482996, mail: info@parisianouj.gr).

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Με ιδιαίτερη τιμή σας προσκαλούμε την Δευτέρα , 19 Σεπτεμβρίου 2011, στις 20.00, στο Πνευματικό Κέντρο Κουρκουμελάτων, του Ιδρύματος Γεωργίου& Μάρης Βεργωτή, για την παρουσίαση του Βιβλίου, «Η Υγεία Ταξιδεύει». Την διεύθυνση και συντονισμό της εξαιρετικής έκδοση, που αναφέρεται σε αυθεντικές Θαλασσινές Αφηγήσεις και αποτελεί μία συλλογική προσπάθεια ετών, είχε ο  Ιατρός  Νίκος Ραζής.                                                                                                        

Πρόγραμμα Εκδήλωσης

20.00 – 20.25  Χαιρετισμοί Επισήμων

20.25 – 20. 45  Θαλασσινή Συναυλία

Χορωδία Λειβαθούς, Μαέστρος κ.Β.Καλογηράς

20.45 – 21.30 Παρουσίαση Βιβλίου,  με παράλληλη προβολή διαφανειών με θέμα την  «Ναυτοσύνη»

- Δρ.Ν.Ραζής - Δρ.Φ.Καρλής - Πλοίαρχος, Α.Μπενετάτος  - Πλοίαρχος, Λ.Νιφοράτος - Πλοίαρχος, Γ.Καλογεράτος  - Πλοίαρχος, Δ. Μαρκέτος  - Πλοίαρχος – Συγγραφέας, Γ.Σπηλιώτης

21.30  Δεξίωση Αποχαιρετισμού.

Την επιμέλεια της Εκδήλωσης, η οποία  τυγχάνει της Τιμής να τελεί υπό την Αιγίδα του Δήμου Κεφαλλονιάς, έχει ο Αντιδήμαρχος κ.Ε.Κεκάτος.

ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ: «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗ»

Κυκλοφόρησε στην αγγλική γλώσσα το βιβλίο του καθηγητή Αναστασίου Μ. Τάμη με τίτλο Greeks in the Far Orient (Οι Έλληνες στην 'Απω Ανατολή) με 698 σελίδες και 420 ανέκδοτες και σπάνιες φωτογραφίες από την ελληνική μετανάστευση και εποίκιση στις χώρες της Ανατολής. Όπως αναφέρει ο διάσημος Βυζαντινολόγος και Ισλαμολόγος καθηγητής Σπύρος Βρυώνης στον πρόλογο του βιβλίου, «πρωταρχικός σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να αφηγηθεί και να αναλύσει την ιστορία του εποικισμού των Ελλήνων και Κυπρίων στις χώρες της 'Απω Ανατολής την Κίνα, Ιαπωνία, Κορέα και τις Φιλιππίνες από το 1875 μέχρι και σήμερα». 

ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ, ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ, ΓΙΑ ΤΟ «ΚΟΡΓΙΑΛΕΝΕΙΟ IΔΡΥΜΑ»

Δεν μ’ αρέσει να «τοποθετούμαι» δημόσια. Όσοι με γνωρίζουν, το ξέρουν καλά αυτό. Όσοι δεν με γνωρίζουν (ή έχουν επιλεκτική μνήμη) μπορεί και να το παρεξηγούν. Ας είναι. Αυτή τη στιγμή όμως αισθάνομαι την ανάγκη να μοιραστώ μερικές σκέψεις, έτσι, απλά, από καρδιάς, για έναν χώρο στον οποίο πέρασα εννιά και κάτι χρόνια της ζωής μου: 

«ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΡΟΥΜΑΝΙΑ» ΤΟΝ 19o ΑΙΩΝΑ»

Το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύµατος Ερευνών, ακολουθώντας τον δρόµο που χάραξε ο ιδρυτής του Κ. Θ. ∆ηµαράς, δηµιούργησε έναν εποικοδοµητικό διάλογο µε τη ρουµανική ιστορική έρευνα. Η Cornelia Papacostea-Danielopolu (Βουκουρέστι 1927 - Παρίσι 1998), την οποία συνέδεαν µε τον Κ. Θ. ∆ηµαρά αµοιβαία αισθήµατα φιλίας και εκτίµησης, είχε διατηρήσει ζωντανή την παράδοση µιας πλειάδας ρουµάνων ιστορικών, οι οποίοι µελέτησαν τις εκδηλώσεις της ελληνικής παρουσίας στη χώρα τους. 

«ΘΑΛΑΣΣΗΣ ΜΝΗΜΕΣ»

Ο πλοίαρχος Δημήτρης Ι. Παίζης-Δανιάς είναι ένα πρόσωπο με σημαντική παρουσία στα ελληνικά ναυτιλιακά δρώμενα της περιόδου 1950-2000 αφού βίωσε ολόκληρο το φάσμα της ναυτιλιακής δραστηριότητας. Γεννημένος στη ναυτομάνα Ιθάκη και μεγαλωμένος μέσα σε συγγενικό ναυτικό περιβάλλον αγάπησε τη θάλασσα και πίστεψε στη ναυτική σταδιοδρομία και στις προοπτικές της. Εξελίχθηκε σε πλοίαρχο, κυβέρνησε πλοία, μεταπήδησε νωρίς στον εφοπλισμό και υπηρέτησε για πολλά χρόνια ως διευθυντικό στέλεχος μεγάλης ναυτιλιακής εταιρείας.

Πολύ νωρίς είχε δώσει δείγματα των ευρύτερων ενδιαφερόντων του διατυπώνοντας δημόσια τους προβληματισμούς  του πάνω σε αμιγώς ναυτιλιακά θέματα. Πράγματι με μια σειρά άρθρων δημοσιευθέντων στον ναυτιλιακό τύπο πλούτισε τη ναυτιλιακή αρθρογραφία με τις καινοτόμες σκέψεις και προτάσεις  του στο μεταβαλλόμενο ναυτιλιακό περιβάλλον πάνω σε λειτουργικά και οργανωτικά θέματα που παρουσίαζαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Όμως, όπως τα χρόνια περνούν, οι εσωτερικές του πνευματικές ανησυχίες, αναζητήσεις και στοχασμοί βρίσκουν διέξοδο σε κοινωνικά, λαογραφικά και ιστορικά θέματα που επικεντρώνονται στην Ιθάκη του και ό,τι σχετίζεται με αυτήν. Η διεισδυτική του ματιά και η αιχμηρή του γραφίδα είτε αναφέρεται στον Όμηρο και την Ομηρική Ιθάκης, είτε τα ήθη και τα έθιμα του νησιωτικού περίγυρου, έχει την ικανότητα να αναπλάθει γεγονότα, να ξαναζωντανεύει μνήμες και να στήνει λογοτεχνικά εικόνες και σκηνικά.

Με το νέο του έργο «Θαλάσσης μνήμες» ο συγγραφέας αφηγείται το ταξίδι της ναυτικής του ζωής χωρίς τα αυστηρά πλαίσια ενός ημερολογίου στεγνής παράθεσης γεγονότων και δράσεων. Τα τεχνοκρατικά στοιχεία τα οποία παραθέτει, τεκμηριωμένα ιστορικά, τα χρησιμοποιεί κυρίως ως σκελετό πάνω στον οποίο όμως γεμίζει-χτίζει με την πέννα του στο αφηγηματικό κείμενο.

Είχε ο συγγραφέας την τύχη να ταξιδέψει την εποχή των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων της ναυτιλίας μας και να βιώσει το κλίμα της ναυτικής ζωής μέσα στα πλοία. Ήταν τότε που τα χιλιάδες πλοία των Ελλήνων επανδρωμένα αποκλειστικά με Έλληνες ναυτικούς ήταν το καθένα μια πλωτή Ελλάδα και μια μικρή ελληνική κοινωνία με τις χαρές και τις λύπες και τη ζεστασιά μιας οικογένειας. Ήταν τότε που ο Πλοίαρχος και το πλήρωμα, ακόμα κι οι πλοιοκτήτες ήταν όλοι τους γνωστοί και συντοπίτες. Ήταν τότε που τα πλοία έμπαιναν μέσα στα λιμάνια και το πλήρωμα ζούσε το λιμάνι και χόρταινε τη ζωή του λιμανιού και φεύγοντας κουβαλούσε μνήμες και νοσταλγία.

Το «δέον γενέσθαι» στο πλοίο σε όλα τα επίπεδα γινόταν κοινός στόχος και επιδίωξη όλων, ανεξάρτητα από τις προσωπικές αντιδράσεις. Η μικρή αυτή κοινωνία του πληρώματος λειτουργούσε σαν μια γροθιά για ν’ αντιμετωπίζει επείγουσες καταστάσεις, κινδύνους και λειτουργικά προβλήματα. Ο πλοίαρχος, ένα πρόσωπο που το περιέβαλλε ένα μύθος. Όμως το μύθο αυτό δεν τον προκαλούσε ο ίδιος, αλλά τον δημιούργησαν οι ακραίες συνθήκες της θάλασσας και το ίδιο το πλήρωμα αφού σε δύσκολες στιγμές από τα χείλη του κρέμονταν: «ότι δεν μπορεί, παρά κάποια λύση, κάποια αισιόδοξη κουβέντα, κάτι περισσότερο έχει στο νου του ο “old man" εκεί ψηλά στη γέφυρα.

Καταφέρνει ο συγγραφέας το «οδοιπορικό» της πλοιαρχικής του καριέρας και ναυτικής ζωής να το περάσει μέσα μας σαν παραμύθι που εξάπτει τη φαντασία και κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον, αφού ο κάθε τίτλος στις σελίδες του παραπέμπει σε μια διαφορετική εικόνα, σε ένα διαφορετικό δρώμενο που στήνεται είτε μεσοπέλαγα στη μοναξιά της βάρδιας είτε σε κάποιο πολύβουο λιμάνι διαφορετικό από το προηγούμενο.

Έχει υποστηριχθεί από πολλούς ότι είναι επικίνδυνο να κρεμάσεις το σώμα της ιστορίας από τι μίσχο μια μονογραφίας. Όμως τα βιωματικά στοιχεία του έργου αυτού για την ναυτική ζωή και την κοινωνική της διάσταση τη μεταπολεμική περίοδο, παρουσιάζουν τεράστιο ενδιαφέρον, όπως μας τα αποκαλύπτει φιλτραρισμένα το κριτικό πνεύμα και ο ψυχισμός του συγγραφέα, σε βαθμό που θα ήταν ατελής η ιστορική κάλυψη της ναυτιλίας μας την περίοδο αυτή χωρίς να γίνουν αναφορές στα θέματα τα οποία- πέρα από τα επιφαινόμενα- θίγει η γραφίδα του πλοιάρχου Δημητρίου Ι. Παίζη-Δανιά.

ΧΡΗΣΤΟΣ  ΝΤΟΥΝΗΣ

Αντιναύαρχος Λ.Σ.

Επίτιμος Αρχηγός Λιμενικού Σώματος

ΔΗΜ. Ν. ΜΑΡΩΝΙΤΗΣ: ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ ΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΑΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΜΑΣΤΑΝ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ!

ΟΙ ΜΠΡΑΝΕΛΛΟΙ (ΜΠΟΥΡΑΝΕΛΟΙ)

Λένε οτι έφταιγε το νερό της Σπασμένης Βρύσης. Επικρατούσα ειναι και η άποψη οτι η μοναδικότητα των χαρακτήρων οφειλόταν σε γονίδια μιας άλλης εποχής στην οποία κυριαρχούσε η ειλικρίνεια και η αλληλεγγύη. Και παρά τη φτώχεια, τους πολέμους και τις κακουχίες πλάστηκαν άνθρωποι με κουλτούρα, χιούμορ, ενεργητικότητα και άποψη για τη ζωή. Άνθρωποι που μοιραζόταν αυτά που δεν ειχαν. Κρατάω τη δεύτερη άποψη αν λάβω υπόψη το φωτεινό παράδειγμα του νονού μου Ηλία Λογοθέτη ή Φρούφαλου ο οποίος στη βάπτιση μου εδωσε(το 1961) το δικό του όνομα αντί του παππού μου(του Νιόνιου) οπως ειχαν συνεννοηθεί. Και λίγα χρόνια αργότερα τον έβαλαν σε ενα λεωφορείο και έγινε σπουδαίος ηθοποιός. Τόσο απλά αν έχεις ταλέντο. Και φυσικά μιλάμε για μια εποχή οπου στις φάρσες συμμετείχαν και οι δικαστές σε σημειο πολλες δίκες να ασφυκτιούν απο κόσμο.

Οι μπουρανέλλοι(μπρανέλοι) αυτοί οι διαφορετικοί χαρακτήρες, γνήσιοι, πνευματώδεις, με κουλτούρα και με ενα μοναδικό χιουμορ. Πρόκειται για προσωνυμία των κατοίκων της πόλης η οποία δόθηκε στην εποχή των Βενετσάνων (1648-1797). Στη Βενετία υπάρχει το νησί BURANO(με την περίφημη σχολή των δαντελιέρων) το οποίο απέχει μισή ώρα απο το νησί Μουράνο(διάσημο κέντρο υαλουργίας απο τον 11ο αιώνα). Oι κάτοικοι του λέγονται και σήμερα μπουρανέλοι.(buranelli). Μερικοί απο τους ψαράδες του Μπουράνο ήρθαν και στη Λευκάδα οπου βρήκαν μια κατ΄εξοχη πόλη φτωχοψαράδων και τους έδωσαν το όνομα τους. Το προσωνύμιο δόθηκε αρχικά στους ψαράδες της πόλης καθώς και της Πρεβεζας. Με την πάροδο του χρόνου ονομάστηκαν έτσι όλοι οι ψαράδες και κατ΄εκταση χλευαστικώς απο τους κατοίκους των χωριών όλοι οι κάτοικοι της πόλης. Την εκδοχή αυτή για την προέλευση της προσωνυμίας την υποστηρίζει τόσο ο Πανταζής Κοντομίχης οσο και ο Τάκης Μαμαλούκας. Η άλλη εκδοχή υποστηρίζει οτι η προσωνυμία μπουρανέλος προέρχεται απο τη λατινική λέξη urbanus που σημαίνει ευγενής, αστικός(στα Ιταλικά urbano με τίς αυτές ερμηνείες) που με την κατάληξη -ελος γινεται urban-έλος, δηλαδή ο ευγενής, ο κατοικος της πόλης που το χρόνο θα παραφθαρεί σε Μπουρανέλο, για να καταλήξει οπως ακουγεται σήμερα: Μπρανέλος.

Ωστόσο αυτη η εκδοχή απορρίπτεται γιατι σε καμια αλλη πόλη της Ελλάδος-ιδιαίτερα στα Επτάνησα οι κάτοικοιλεγονται Μπουρανέλοι. Πάντως αυτο που πρέπει να επισημάνω ειναι οτι πριν μερικά χρόνια επισκεπτόμενος το Μπουράνο στην περιοχή της Βενετίας( μετά το Μουράνο) εμεινα έκπληκτος με την ομοιότητα του νησιού σε σύγκριση με την πόλη της Λευκάδας.Εινόνες απο την Αγια Κάρα και τον μώλο στου Πουλιού.

Το σίγουρο ειναι οτι και σημερα η προσωνυμία μπρανέλος δεν εχει εξαλειφθεί παρόλο που χάνονται οι παλιοί χαρακτηριστικοι μπρανέλοι μεταξύ των οποίων και ο αλησμόνητος Πάνος με τα καλαμπούρια του, τις πλάκες και την μοναδικότητα να ηταν ψαράς και μαζι ενα σημαντικός μπάσος στη χορωδία..

Στο πάνθεον των μπρανέλων- που άφησαν στο διάβα τους ανεξίτηλα αποτυπώματα -συγκαταλέγεται και ο Ζαχαρής Κατωπόδης. Ο άνθρωπος- χαμόγελο. Ο μεγαλύτερος φαρσέρ της παλιάς Λευκάδας. Σατανικό μυαλό. Μοναδικό χιούμορ. Μυθικές οι φάρσες του. Γεννήθηκε το 1910 και πέθανε το 1992. Λάτρεψε οσο κανείς άλλος τη Λευκάδα μας. Διετέλεσε δήμαρχος, πρόεδρος δημοτικού συμβουλίου. δημοτικός σύμβουλος καθώς και πρόεδρος της 'Φιλαρμονικής''. Φυσικά ήταν ο πρωταγωνιστής στο ΄''Πάνθεον'' και στα καρναβάλια καθώς και σε κάθε φάρσα της εποχής(σσ ο αλησμόνητος Βούλης Βρεττός περιγράφει στιγμιότυπο απο το φλεγομενο 'Πανθεον΄΄:''... Σόλο χορό τραγούδι, σκέτς μα ξέχωρα ο Γιώργος ο Βερδίκης, στις άφθαστες ταυρομαχίες του, ο Λώλος Μαλλιαρής ως Σαρλώ, ο Κεφάλας γυναίκα του δρόμου με την ομπρέλα του πάντα, κι ο Ζαχαρής στα ζεμπεκικα και χασάπικα, ανεβασμένος στους ώμους του Δήμου Σάντα και Τζετζέκου, κάνοντας εκείνους τους απίθανους μορφασμούς και γκριμάτσες''.).

''Κι ο Ζαχαρής μέγας φαρσέρ

πατούσε και βροντούσε

και πάντοτε τη 'ρεζεντά''

στα κέντρα τραγουδούσε!''(Βούλης).

Παιδιά του αξέχαστου Ζαχαρή, ο Γιάννης- ο οποίος έφυγε νέος και τόσο αδικα νικημένος απο την επάρατο- και ο Βαγγέλης με το μοναδικό του γέλιο, ένθερμος Λευκαδολάτρης, με το ΄Πόρτο Γαλήνη΄΄ και την σημαντική του προσφορά στον τουρισμό. Χωρίς ίχνος υπερβολής δεν υπάρχει βιβλίο ή αφήγηση για την παλιά Λευκάδα που να μην είναι πρωταγωνιστής ο Ζαχαρης. Κατά γενική ομολογία η καλύτερη φάρσα που σκάρωσε(Πρωταπριλιά του 1973) είχε σχέση με εμπόριο με γάτες. Ναι με γάτες. Για καιρό σχεδίαζε αυτη τη φαρσα. Με μεθοδικότητα. Στην αρχή ελεγε για τα Ιταλικά καράβια που έρχονται να πάρουν χέλια απο το Ιβάρι. Μίλησε για τις σχέσεις του με Ιταλους εμπόρους και διέδωσε εντέχνως οτι του ανέθεσαν την οργανωση μια ξεχωριστής λαικης αγοράς στη Λευκάδα. Κυκλοφόρησε, λοιπόν- παραμονή Πρωταπριλιάς- στην πολη και στα χωριά ένα φειγ βολάν που 'εγραφε τα εξης: ''Ιταλική Λαϊκή Αγορά. Σας ανακοινούμεν οτι αύριον έρχεται στη Λευκάδα και θα παραμείνει 24ωρες μια περίεργη Ιταλική Λαική Εταιρεία η οποία θα διαθέτει προς πώληση διάφορα ενδιαφέροντα ειδη λαικής τέχνης. Εχει πχ σπουδαια μηχανήματα που θα εκθέσει εις κινηματογραφοθέατρο 'Τσιριμπαση''.'Ενα αλλο ειδος που θα διαθέσει ειναι πολλά και διάφορα ειδη σκυλιών παγκοσμίου προελεύσεως. Ο ιδιος ομιλος ενδιαφέρεται και θα αγοράσει απο δω ο,τι εντόπιο προϊών της αρεσκείας του. Το ενδιαφέρον θα ειναι για όλους μας αρκει να σημειωθεί οτι θα προβούν εις αγοράν και ζώων πχ γάτες κλπ. Πληροφορίες παρέχει ο κ. Γ...Λ...(καφενείον). ''.

Αυτο ηταν το περιεχομενο του φειγ βολάν. Εξυπνα γραμμένο. Και φυσικά σε κανένα δεν περασε απο το μυαλο οτι προκειται φάρσα. Το νεο κυκλοφόρησε παντού, Σε ολο σχεδόν το νησί. Και εγινε της κακομοίρας. Ολοι ετρεχαν να πιάσουν γάτες. Τσουβάλια με γάτες, αυτοκίνητα με γάτες, φορτηγάκια με γάτες. Στην πόλη ενας εβγαλε απο την κάμαρα τα παιδιά του και τις γέμισε με γάτες. Αλλος εκλεισε σε τσουβάλια γάτες και οταν η ανύπτοπτη γυναίκα του ανοιξε την πορτα επεσε λιποθυμη γιατι νομισε οτι το σπιτι γέμισε φαντάσματα. Ταξί απο χωριά του νησιού ηρθαν πολη γεμάτα γάτες. Πολλοι ηταν και οι αγρότες που κουβάλησαν και τους σκύλους τους!!. Τα παιδιά στους δρόμους που δεν αφηναν τις γάτες στην ησυχια τους, δεν σταματουσαν να μαζεύουν γατες. Εφεραν γάτες ακομη και απο τη Βόνιτσα, το Ξηρόμενο και την Πρέβεζα. Ενα πραγματικο πανδαιμόνιο. Η Κυριακή της Πρωταπριλιάς ηρθε. Ο Ζαχαρής - με υποσχέσεις για χρήματα- επεισε τους συνεργατές του να κουβαλήσουν καρέκλες και τραπέζια στο 'Φοινικα΄, το θερινο κινηματογράφο στην παραλία, στο Μαγιστράτο. Και ολοι περίμεναν με αγωνια το αυτοκίνητο της Ιταλικής εταιρείας. Ο δε  Ζαχαρής(... ως γατα), τη΄κοπάνησε΄για την Αθηνα. Και οσο περνούσε η ωρα ο κόσμος αρχισε να δυσανασχετούσε. Και μεσα σε λίγες ωρες, οταν εγινε αντιληπή η φάρσα, γέμισε η Λευκάδα απο αδέσποτους σκύλους και γατες. Η ιστορία ειναι αληθινή. Και δειχνει οτι η παλιά Λευκάδα ηταν θρυλική. Και ανεπανάληπτη!!!

2. Υπάλληλος του ΤΕΒΕ θέλησε να κάνει τον έξυπνο και πείραξε τον Ζαχαρή που αμέσως πάει και βρίσκει τον παλιό καφετζή Γιάννη Βλάχο και του λέει:

-Επειδή σ΄αγαπάω και σε σέβομαι, όπως με σέβεσαι και εσύ και σου έχω και εμπιστοσύνη θα σου πώ ενα μυστικό αλλά θα μου δώσεις το λόγο σου πως δεν θα το πεις σε κανέναν. Να εδώ και 6 μήνες στους συνταξιούχους του ΤΕΒΕ που πολεμήσανε στην Αλβανία δίνουνε μια έκτακτη ενίσχυση απο 500 δραχμές το μήνα αλλά τις κρατάει ο τάδε υπάλληλος, Εγώ το έμαθα τυχαία στην Αθήνα, πήγα και ζήτησα τα λεφτά μου και τα πήρα αναδρομικά! Τα ιδια και με ανάλογο τρόπο είπε και σ΄αλλους δυο-τρείς κι ενας-ενας πήγαινε και ζητούσε τα... καθυστερούμενα με αποτέλεσμα να βρει τον μπελά του ο υπάλληλος γιατί κανένας δεν πίστευε τους.. όρκους του πως δεν είχε ιδέα! Μάλιστα για να το γλεντήσει ο Ζαχαρής πήγε και ο ίδιος και προεβαλλε τις αξιώσεις του κι όταν προσπάθησε ο υπάλληλος να τον διαβεβαιώσει οτι δεν σταλθήκανε τέτοια χρήματα ο Ζαχαρής τον αποστόμωσε. Ξέρω εγώ, ειναι απο τα.. μυστικά κονδύλια! Βρέθηκε μάλιστα κάποιος ζόρικος να απειλήσει τον υπάλληλο, που στην απόγνωση του πήγε νύχτα στο σπίτι κάποιου κουμπάρου του και κατάφερε με χίλια παρακάλια να βγάλει το μυστικό! Κι απο τότε, όταν βλέπει τον Ζαχαρη... αλλάζει καντούνι.!!!

3--Μια αλλη ιστορία: Ο Ζαχαρής, πήγε για δουλειά στην Αθήνα παρέα με έναν συνάδελφο του δερματέμπορα, λίγο αφελή και πολύ τσιγκούνη. Καθίσανε να φάνε. Βλέποντας ο Ζαχαρής μια γύφτισσα λέει πως θα πάει στην τουαλέτα. Σε διάστημα λίγων λεπτών τη συναντάει κρυφά και την ενημερώνει σχετικά με το... ιστορικό του φίλου του! Η πανέξυπνη γύφτισσα αρπάζοντας την ευκαιρία ήρθε στο τραπέζι τους.

-Να σε πώ την μοίρα σου;

-Αει ξεφορτώσου μας να φάμε την μακαρονάδα γιατί μας τάραξε η πείνα,πετιέται ο Ζαχαρής.

-Εγώ λέω το κύριο να το πώ τη μοίρα του, πώχει σεβντά μεγάλο. Άνοιξε το χέρι

σου. Τρία παιδιά έχεις, το ενα δεν ειναι καλό.

-Τι λέει αυτή πετιέται πάλι ο Ζαχαρής. Διώξτην να ησυχάσουμε.

-Οχι λέγε, λέγε!

-Ασήμωσε να σε πώ!!!.

Ο Ζαχαρής παράτησε το φαΐ και προσποιούνταν τον κατάπληκτο ενώ η γύφτισσα αράδιαζε χαρτί και καλαμάρι, όλα τα οικογενειακά, κατάλληλα διανθισμένα, του θύματος της φάρσας που τάχε χαμένα κι ασήμωνε και ξανασήμωνε. Λέγεται, μάλιστα, πώς όταν γύρισε στη Λευκάδα, τσακώθηκε με τον αδελφό του γιατί η γύφτισσα του είπε πως τον κλέβει!!

4. Ο Ζαχαρής επαιζε την πρεφουλα του στο ιστορικο καφενειο της Μηλιάς στην Κουζούντελη. Ειχε εφτα κούπες και τέσσερις ασσους. Αλλα φαινεται πως καραδοσκουσανε, γιατι πριν προλάβει να απολαυσει το θριαμβο του, καταφθάνει τρέχοντας ενας μούλος και φωνάζει δυνατά.

-Τρέξτε επιασε φωτιά το δημαρχείο!

Οι αλλοι θαμώνες δεν κουνηθήκανε αλλα μυημενοι αλλοι κάνοντας τη σκέψη πως ηταν δουλειά της Πυροσβεστικής αλλα ο Ζαχαρής πρωην δημαρχος, αγαπώντας πραγματικά τη Λευκάδα και το Δημο, πέταξε με πόνο ψυχής τα χαρτιά κι ετρεξε δρομαίως στο δημαρχείο για να διαπιστωσει οτι του τη σκάσανε.

ΗΛΙΑΣ ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ 

ΣΣ: Στοιχεια του αφιερώματος προέρχονται απο το βιβλίο του Τακη Μαμαλούκα με τίτλο: ΄Λευκαδίτικα ευθυμογραφήματα''(1992). 
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ  ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΟΥΡΑΝΟ ΙΤΑΛΙΑΣ.Η ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΗ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΜΦΑΝΗΣ.